Katalog Małgorzata Nagrodzka Język niemiecki, Artykuły Jak postępować z uczniem dyslektycznym na lekcji języka obcego?Jak postępować z uczniem dyslektycznym na lekcji języka obcego?Około 4 do 5 milionów dzieci i młodzieży ma dzisiaj problemy nauką czytania i pisania. Nie pomagają im liczne ćwiczenia oraz różnorodne inne treningi. Większość dzieci męczy się - czasami latami - w różnych instytucjach lub na korepetycjach- nie wszystkie jednak z zadowalającym efektem.Dysleksja to problem nie tylko polski, lecz znany jest także w innych krajach. Nawet jeżeli nie prowadzi się konkretnych statystyk, problem istnieje. W swojej pracy nauczycielskiej jako nauczyciel języka niemieckiego również borykam się z problemem dysleksji wśród moich uczniów i dlatego postanowiłam bliżej zainteresować się tym problemem, a następnie przekazać rodzicom najważniejsze informacje, gdyż to od nich wiele zależy. Najczęściej spotykanym terminem jest "dysleksja rozwojowa" (są to specyficzne zaburzenia w czytaniu i pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym) W dysleksji rozwojowej wyróżnia się następujące trudności: - dysleksja- trudności w czytaniu - dysortografia- trudności z opanowaniem poprawnej pisowni (w tym błędy ortograficzne) - dysgrafia- niski poziom graficzny pisma - hiperdysleksja- trudności w czytaniu ze zrozumieniem, tzn. technika czytania pozostaje na poziomie elementarnego czytania przy jednoczesnym braku zrozumienia treści - dyskalkulia- trudności w nauce matematyki Objawy wskazujące na trudności o charakterze dyslektycznym zależne są od wieku: Dla wieku przedszkolnego mogą to być: - opóźniony rozwój mowy- trudności w wypowiadaniu się, przekręcanie dłuższych wyrazów - opóźniony rozwój ruchowy - niska sprawność ruchowa rąk - ma kłopoty z samodzielnym ubieraniem się Dla wieku wczesnoszkolnego to np.: - wadliwa wymowa, błędy gramatyczne - trudności z zapamiętywaniem wierszy i piosenek - trudności z układaniem obrazków z elementów wg wzoru - oburęczność, mylenie prawej i lewej ręki i nogi - mylenie liter i cyfr podobnych pod względem kształtu (p-b-d-g, m-n, l-ł, 6-9) - "połykanie" liter i sylab końcowych - trudności z pisownia zmiękczeń i głosek nosowych - trudności w początkach nauki języków obcych Dla młodzieży gimnazjalnej i pogimnazjalnej mogą to być: - błędy ortograficzne (pomimo znajomości zasad ortografii) - trudności uogólniają się na inne przedmioty, np.: - geografia (np. trudności ze wskazaniem kierunków świata - historia (np. mylenie dat i nazwisk) Nauczyciel lub pedagog szkolny, który zauważy u ucznia ewentualną dysleksję kieruje go na badania do poradni psychologiczno- pedagogicznej. Na podstawie specjalnych badań poradnia wyda opinię, do której wg Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21.marca 2001 (Dz. U. nr 29/2001, p. 323) powinien dostosować się nauczyciel. "Nauczyciel jest obowiązany, na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno - pedagogicznej lub innej publicznej poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne, o których mowa w § 4 ust. 1, do indywidualnych potrzeb ucznia, u którego stwierdzono trudności w uczeniu się, w tym specyficzne trudności, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom." Rozporządzenie mówi też o postępowaniu na egzaminach z uczniami dyslektycznymi "Uczniowie (słuchacze) z dysfunkcjami mają prawo przystąpić do sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego w warunkach i formie dostosowanych do ich dysfunkcji, na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno - pedagogicznej lub innej publicznej poradni specjalistycznej. Opinia powinna być wydana przez poradnię nie później niż do końca września roku szkolnego, w którym odbywa się sprawdzian lub egzamin gimnazjalny" Sposoby dostosowania warunków egzaminacyjnych (por. Informatory do sprawdzianów i egzaminów gimnazjalnych)
(MATURA)
- Czy nauka języka obcego sprawia Ci trudności? - Czy korzystasz z dodatkowej pomocy w nauce języka obcego i w jakiej formie? (obozy językowe, korepetycje, dodatkowe lekcje w szkle, pomoc koleżeńska, rodziców) - Ile czasu poświęcasz na naukę języka obcego w ciągu tygodnia? - Czy potrzebujesz więcej czasu niż inni uczniowie na: - sformułowanie swoich wypowiedzi pisemnych na sprawdzianach - na przeczytanie zadań i poleceń ze zrozumieniem - na zapisanie ze względu na wolne tempo pisania - na zastanowienie się nad udzieleniem odpowiedzi w formie słownej na zadane pytania? - W jakim stopniu (bardzo trudnym, trudnym, średnim, łatwym, bardzo łatwym) są dla Ciebie trudne następujące sprawności i umiejętności w nauce języka obcego? - zapamiętywanie kształtu liter alfabetu - zapamiętywanie kolejności liter alfabetu - literowanie - wymowa - akcent - mówienie - rozumienie mowy - ortografia - interpunkcja - sformułowanie odpowiedzi pisemnej - gramatyka - zapamiętywanie słówek i zwrotów - czytanie pojedynczych wyrazów - czytanie ciche tekstu - czytanie na głos - rozumienie tekstu czytanego - Czy nauka sprawia Ci inne trudności, które nie zostały nazwane, jakie? - W jaki sposób nauczyciel powinien dostosować, Twoim zdaniem, swoje wymagania do Twoich trudności? W przypadku głębokiej dysleksji rozwojowej, zgodnie z rozporządzeniem MENiS z dnia 24 kwietnia 2002 możliwe jest zwolnienie ucznia, na prośbę rodziców, z nauki drugiego języka obcego. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 24 kwietnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dyrektor szkoły, na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) oraz na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej, albo niepublicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym niepublicznej poradni specjalistycznej, spełniającej warunki, o których mowa w art. 71b ust. 3b ustawy, zwalnia ucznia z wadą słuchu lub z głęboką dysleksją rozwojową z nauki drugiego języka obcego, z zastrzeżeniem ust. 1a. Zwolnienie może dotyczyć części lub całego okresu kształcenia w danym typie szkoły.", Co mogą zrobić rodzice? 1. Udać się do okulisty i laryngologa celem przebadania dziecka pod kątem wad 2. Zaoszczędzić dziecku wszystkich możliwych wizyt u najróżniejszych "pomocnych" osób, ponieważ efekty nie są zbyt duże, a może dojść do reakcji niepożądanych np. blokad. 3. Zwracać uwagę na to, aby dziecko miało naturalną radość z życia i nauki. 4. Nie lamentować z powodu dysleksji dziecka, lecz cieszyć się z jego innych zdolności. Do błędów popełnianych przez rodziców należą: - traktowanie dziecka jak chorego, niezdolnego, złego lub leniwego - karcenie i wyśmiewanie dziecka z intencją, że to zmobilizuje je do pracy - łudzenie się, że dziecko samo z tego wyrośnie - ograniczanie dziecku zajęć pozalekcyjnych Co może zrobić nauczyciel? Nauczyciel po krokach, które już wymieniłam wcześniej (rozmowa, skierowanie do poradni, przeprowadzenie ankiety, indywidualizacja oceniania na podstawie przytoczonych rozporządzeń) może zindywidualizować wymagania: - wykorzystywać w nauczaniu różnorodne kanały: wzrok, słuch itd. - stosować różne ćwiczenia usprawniające zaburzone funkcje - preferować wypowiedzi ustne - dostosować metody pracy do indywidualnych potrzeb Uczeń dyslektyczny bardzo przeżywa niepowodzenia w nauce i dlatego do nauczycieli i rodziców należy to aby mu pomóc i zrozumieć je. Dlatego każdy nauczyciel i rodzic powinien posiadać minimum wiedzy na temat dysleksji. Literatura: Ehmann H., Ist mein Kind Legastheniker?, C.H. Beck 2000 Bogdanowicz M., O dysleksji czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu- odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli, Lublin 1994 Sawa B. Jeżeli dziecko źle czyta i pisze, Warszawa WSiP 1997 Opracowanie: Małgorzata Nagrodzka Wyświetleń: 2383
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |