Katalog

Marzena Błachuta, 2017-09-28
Jaworzno

Pedagogika, Artykuły

Agresja- jej przyczyny i zapobieganie.

- n +

Agresja – jej przyczyny i zapobieganie.


Agresją jest zachowanie, prowadzące do szkody fizycznej, bądź psychicznej. Jest nieodłączną towarzyszką ludzkiego życia w społeczeństwie. To akt wywierania wpływu na drugiego człowieka wbrew jego woli. Uważam, że agresja budzi agresję w kontaktach międzyludzkich. Co jest jej przyczyną? Skąd bierze się tyle złych emocji? Jakie są skutki agresji i co można zrobić, aby jej zapobiec?
Według mnie, agresja jest spowodowana przez wiele czynników, ale uważam, że do głównych należą społeczne czynniki środowiskowe: złe doświadczenia związane z innymi ludźmi, stres, przemoc w domu, szkole, źle dobrane towarzystwo, ustawki kibiców, nadużywanie alkoholu, nieudolny system wychowawczy, brutalne gry i filmy. W domu wychowują nas rodzice, w szkole nauczyciele. Jeśli rodzice nie nauczą nas jak należy radzić sobie z agresją rodzącą się w nas, to myślę, że już nigdy się tego nie nauczymy.
Wyobraźmy sobie sytuację, w której na ulicy zostaje napadnięte dziecko przez starszych od siebie, popychają go, biją i wyzywają, wyłudzają pieniądze, sprawia im to wyraźną przyjemność. Nic zatem dziwnego, że później takie dziecko może stać się agresywne i będzie wyżywać się na słabszych od siebie. W książce : „Przemoc i agresja w szkole. Od rozpoznania przyczyn do sposobu przeciwdziałania” Grażyna Durka i Iwona Boruszkowska piszą : „Najbardziej jednak bezsporną przyczyną agresji jest prowokacja. Może być w formie fizycznego ataku lub słownej obelgi. Wzbudza ona gniew i pragnienie rewanżu.” Zgadzam się w pełni z tym stwierdzeniem.
W naszym zabieganym społeczeństwie nabieramy coraz większego tempa, żyjemy w coraz większym stresie. Nic więc dziwnego, że budzą się ukryte demony w postaci agresji. Objawiają się przeróżnie, od wyzywania starszej pani na przejściu dla pieszych - bo idzie za wolno, po przemoc fizyczną.
Po obejrzeniu wiadomości, zszokował mnie filmik zatytułowany : "Następne Pokolenie. 4-latek - mały gangster”, gdzie to ojciec, kibic Motoru Lublin, uczy syna wyładowania agresji na kibicu Widzewa. Chłopczyk bije, kopie i wyzywa tarczę do sztuk walki. Ojcu wyraźnie się to podoba, cieszy się z agresywności syna i podsyca jego zachowanie. Jak takie dziecko może później normalnie funkcjonować w społeczeństwie? Uważam, że jest to patologia zachowania ojca, a być może niewydolność wychowawcza całej rodziny. Po ujawnieniu istnienia takiej nieprawidłowości, instytucje do tego powołane, powinny koniecznie rozwinąć nadzór nad rodziną, włącznie z odebraniem prawa do wychowywania dziecka.
Innym przykładem może być alkoholizm rodziców, przemoc i zaniedbanie. Nietrzeźwi opiekunowie stają się agresywni wobec swojego dziecka. Dzieci wnoszą to do swojego środowiska rówieśniczego i powielają działania swoich rodziców. Myślą, że nie jest to złe, ponieważ takie zachowanie jest udziałem ich codzienności. Nie mogąc zemścić się na tych, którzy ich skrzywdzili, wylewają swoje rozgoryczenie na tych, którzy akurat znaleźli się w zasięgu ręki. Dokładnie w taki sam sposób jak robili to ich krzywdziciele. Pojawia się tu błędne koło, którego nie sposób tak łatwo zatrzymać.
Kolejnym przykładem może być niedowartościowanie człowieka lub okres dojrzewania nastolatka, który chce być zauważony. Objawia się to w postaci buntu, który narasta, aż w końcu daje ujście agresji. Zaś tłumiona agresja nie znika i wraca z jeszcze większą siłą, zazwyczaj niekontrolowaną.
Młodzież w podstawówkach i gimnazjach staje się coraz trudniejsza wychowawczo. Bójki na korytarzach, aby udowodnić jakim się jest odważnym, są częstym widokiem. W każdej grupie, klasie jest jakiś kozioł ofiarny, którego się poniża, obraża i nie akceptuje. Uważam, że szukanie kozła ofiarnego to sposób zakompleksionych ludzi na odreagowanie swojej frustracji. Agresja jest objawem słabości, najgorszą formą tchórzostwa. Jak powiedział Antoni Kępiński : „Agresja idzie w parze z lękiem.” Myślę, że strach prowadzi do gniewu, gniew do agresji, a agresja do cierpienia. Pomimo kuratorów, monitoringów coraz trudniej jest zapanować nad młodzieżą. Nie mam pojęcia z czego to tak naprawdę wynika. Czy jest to chęć zaimponowania innym, czy też zwykły strach przed wyśmianiem przez kolegów, że nie jest się fajnym, bo nie robi się tego co oni, a może agresja dla niektórych jest po prostu dobrą zabawą?
Szukając materiałów w tej dziedzinie, stwierdzam, że bardzo dużo jest publikacji na temat złego wpływu brutalnych gier komputerowych na dzieci i młodzież. Badania zamieszczone w gazecie „Przegląd” udowodniły, że „już pół godziny spędzone przy brutalnej grze komputerowej sprawia, że stajemy się agresywniejsi”. Najbardziej wstrząsającym przykładem może być Ionut Silviu Savin, który zadał swojej matce siedemnaście ciosów nożem, kiedy przestała płacić rachunki za internet. Po morderstwie udał się do kafejki internetowej, aby dokończyć grę. Gdy zobaczył policjantów powiedział spokojnie : "Myślę, że jestem tym, którego szukacie". Możemy tu zauważyć jak bardzo gry nieświadomie wpływają na psychikę człowieka, robią z ludzi maszyny do zabijania. Zastanawiam się, dlaczego nikt nie eliminuje krwawych i brutalnych gier, skoro każdy wie, jak źle wpływają na ludzką psychikę. Wyobrażam sobie, jak bardzo opłacalne jest wyprodukowanie takich gier, ale czyż bardziej od pieniędzy nie liczy się dobro ludzkie i zdrowie psychiczne?
Ustawki kibiców są chyba najbardziej brutalną formą agresji. Pracując na ochronie, widziałam jak bardzo w kibicach zakorzeniona jest nienawiść do człowieka z innej drużyny. Na mecz przynoszą pałki, łańcuchy, noże i inne niebezpieczne narzędzia. Czasami potrafią je tak dobrze ukryć, że nie sposób ich znaleźć. Napadają na ludzi idących spokojnie ulicą, którzy są ubrani w barwy innej drużyny. Tak pobito mojego kolegę, okradziono i zostawiono na pastwę losu z wybitymi zębami. Brak mi słów na wyrażenie moich uczuć na ten temat.
Możemy również zauważyć, jak złe towarzystwo wpływa na zachowanie. Nadużywanie alkoholu i środków odurzających wspomaga agresję. Gdy wchodzimy w takie towarzystwo prędzej, czy później staniemy się tacy jak oni.
Jak zapobiegać agresji? Na pewno najlepszym rozwiązaniem będzie nie reagowanie na zaczepki, agresja powinna prowadzić do niepowodzenia, aby napastnik wiedział, że przez nią nic nie uzyska. Wskutek tego, nie będzie próbował tego powtarzać. Uważam, że dobrym wyjściem jest trening asertywności, trening wyrażania swoich myśli i uczuć, dzięki rozmowie można wyładować złe emocje i poprzez to nie staje się krzywda drugiej osobie.
Żeby zmienić świat, trzeba najpierw zacząć od siebie. Idealnie pasują mi tutaj słowa M. K. Gandhiego : „Bądź zmianą, którą chcesz ujrzeć w świecie”. Uważam, że mozolna i sumienna praca nad sobą może zdziałać cuda.
Niestety, nastały czasy, w których „żartowałem” to najlepsze przepraszam, dobro i wrażliwość to oznaki słabości, a chamstwo, agresja i prostactwo są symbolem bohaterstwa.
Zgadzam się ze słowami Stefana Żeromskiego, że : „Człowiek – jest to rzecz święta, której krzywdzić nikomu nie wolno.”
Czy wszyscy o tym wiedzą?



Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.