Katalog

Anna Dyniak, 2017-11-17
Dobroń

Monika Witusik, Kinga Nowicka, Magdalena Borowiec
Zajęcia przedszkolne, Scenariusze

Wyjątkowe przedszkole

- n +

Scenariusz zajęć z dziećmi
prowadzonych w Przedszkolu Miejskim Nr 11 z Oddziałami Integracyjnymi
w Pabianicach
Temat zajęć: Wyjątkowe przedszkole
Termin: 15.11.2017 r.
Grupa: I, III, IV, V (integracyjne), VI Wiek dzieci: 5, 6 - latki
Miejsce: przedszkolna sala gimnastyczna
Osoba prowadząca/e: Magdalena Borowiec, Anna Dyniak, Kinga Nowicka, Monika Witusik

Cel ogólny: kształtowanie postawy akceptacji i szacunku dla innych

Przewidywane efekty:
Dziecko:
1. współdziała – współpracuje z innymi dziećmi (szczególnie z niepełnosprawnymi),
2. rozumie potrzebę pomagania innym (szczególnie niepełnosprawnym),
3. wie, że każdy człowiek jest odmienny, różnice są naturalne, a wszyscy mają równe prawa.

Metody: aktywizujące (swobodnej ekspresji plastyczne), metody czynne (zadań stawianych do wykonania), słowne (rozmowy, opowiadania, zagadki).

Formy: indywidualna, w parach, zespołowa, zbiorowa (praca z całą grupą).
Formy zróżnicowane np. pod względem stopnia trudności.

Obszary wskazane w podstawie programowej wychowania przedszkolnego:
• obszar III społeczny: punkt 1 „Dziecko przejawia poczucie własnej wartości jako osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze”
• obszar III społeczny: punkt 6 „Dziecko nazywa i rozpoznaje wartości związane
z umiejętnościami zachowaniami społecznymi, np.: szacunek dl dzieci i dorosłych, szacunek do ojczyzny, życzliwość okazywana dzieciom i dorosłym – obowiązkowość, przyjaźń, radość”
• obszar III społeczny: punkt 7 „Dziecko respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby”
• obszar III społeczny: punkt 9 „Dziecko komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy
• obszar IV poznawczy: punkt 5 „Dziecko odpowiada na pytania, opowiada
o zdarzeniach z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń w prostych historyjkach obrazkowych, układa historyjki obrazkowe, recytuje wierszyki, układa i rozwiązuje zagadki”.
Pomoce / środki dydaktyczne: opowiadanie „Wyjątkowe przedszkole” E. Stadtműller, plakat przedstawiający zabawę dzieci zdrowych i niepełnosprawnych (pocięty na puzzle), masa do montażu na ścianie, obrazki z gestami w języku migowym (zwroty: dzień dobry
i do widzenia), opaski na oczy, sensoryczne kamienie, pachołki, radio, nagranie piosenki
„Nie jesteśmy tacy sami”, obrazki z brakującymi fragmentami, kredki lub mazaki, plakaty
z zaszyfrowanym hasłem tolerancja, wiersz Tomasza Podgórskiego „Tomek i Romek”.



PRZEWIDYWANY PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie okrzykiem
Nauczycielka przedstawia dzieciom powód spotkania i prosi, by powtórzyły po niej fragment okrzyku powitalnego.
„W przyjaźni nie liczy się wzrost, czy waga (fragment mówiony przez nauczycielkę), lecz to, że jeden drugiemu pomaga (odzew wykrzykiwany przez dzieci)”.
2. Opowiadanie „Wyjątkowe przedszkole” i rozmowa kierowana.
Przedszkolaki słuchają opowiadania „Wyjątkowe przedszkole” Ewy Stadtműller czytanego przez nauczycielkę. Następnie prowadzący zadaje pytania związane
z treścią utworu: Co to jest przedszkole integracyjne? Dlaczego waszym zdaniem takie przedszkole jest wyjątkowe? Jakie problemy miały dzieci z opowiadania? W czym pomagały im dzieci z grupy? W jaki sposób powinniśmy zachować się w stosunku
do osób niepełnosprawnych? Kto z was pamięta jak nazywa się nasze przedszkole? Które grupy w naszym przedszkolu są grupami integracyjnymi?
3. Zabawa ruchowa „Znajdź kogoś, kto…”
Dzieci poruszają się w rytm utworu „Nie jesteśmy tacy sami”. Na przerwę dobierają się parami i wykonują gesty według poleceń nauczyciela.
Znajdź kogoś, kto… ma taki sam kolor bluzki – uściśnij mu dłoń,
ma dłuższe włosy niż ty – pogłaszcz go po głowie,
ma inny kolor włosów – przybij mu piątkę,
jest twojego wzrostu – przytul go,
jest wyższy od ciebie – poklep go po ramieniu.
4. Każdy z nas jest wyjątkowy
Nauczyciel czyta dzieciom zagadki, dziecko, które odpowie poprawnie, otrzymuje jeden fragment plakatu. Po rozwiązaniu wszystkich zagadek, dzieci układają z puzzli obrazek. Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat treści plakatu, zachęcając, aby dzieci zwróciły uwagę na postaci pokazane na plakacie i powiedziały, czym się różnią dzieci pokazane na ilustracji. Zachęca, aby przedszkolaki zastanowiły się, dlaczego wszystkie dzieci na plakacie są wesołe i podsumowuje rozmowę stwierdzeniem,
że nawet chore dzieci się radują, kiedy są wokół nich życzliwi ludzie.


5. Inny język – gest języka migowego
Prowadzący tłumaczy przedszkolakom, że są na świecie osoby, które nie słyszą i nie potrafią mówić. Dlatego porozumiewają się z innymi za pomocą gestów, używając języka migowego. Prezentuje obrazki przedstawiające gesty oznaczające w języku migowym zwroty: dzień dobry i do widzenia. Przedszkolaki próbują rozszyfrować,
jak pokazać te znaki. Nauczyciel prezentuje prawidłowe gesty, a dzieci je naśladują.
6. Zaufaj mi! – zabawa ruchowa
Prowadzący prosi, by dzieci dobrały się w pary. Jedno dziecko z pary zakłada na oczy opaskę. Drugie dziecko staje z tyłu, kładzie rękę na ramieniu tego pierwszego. Jego zadaniem jest przeprowadzenie swojej pary przez tor przeszkód: trzy duże sensoryczne kamienie (dzieci pokonują przeszkodę podnosząc wysoko nogi), slalom. Dzieci mogą ze sobą rozmawiać, osoba prowadząca, może podpowiadać, jakie ruchy kolega powinien wykonać. Po wykonaniu zadania dzieci zamieniają się rolami. Po zakończeniu, prowadzący prosi, by dzieci podzieliły się odczuciami, które towarzyszyły im podczas ćwiczenia.
7. Co brakuje na obrazku? – zabawa plastyczna
Prowadzący dzieli przedszkolaki na grupy kilkuosobowe. Każda grupa otrzymuje obrazek, na którym brakuje jakiegoś elementu. Dzieci muszą dorysować brakujący fragment i pokolorować obrazek.
8. Czym jest tolerancja? – odszyfrowywanie hasła, wyjaśnieni pojęcia
Prowadzący czyta przedszkolakom wiersz Tomasza Podgórskiego „Tomek i Romek”. Powtórzenie okrzyku – fragmentu wiersza.
„W przyjaźni nie liczy się wzrost, czy waga (fragment mówiony przez nauczycielkę), lecz to, że jeden drugiemu pomaga (odzew wykrzykiwany przez dzieci)”.
Grupy przedszkolaków otrzymują duży arkusz papieru, na którym jest ukryte hasło tolerancja. Dzieci muszą poprowadzić w plątaninie śladów litery i ułożyć je we właściwej kolejności. Wybrane dziecko, które potrafi czytać lub nauczycielka odczytuje powstałe hasło. Dzieci wyjaśniają, jak rozumieją hasło: tolerancja.
9. Zakończenie
Nauczycielki dziękują za zaangażowanie i aktywna postawę na zajęciach. Wszyscy żegnają się w języku migowym. Nauczycielka wręcza dyplom grupie za uczestnictwo w zajęciach oraz pamiątkowe medale.
Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.