Katalog

Lucyna Niemiec, 2018-01-05
Humniska

Historia, Scenariusze

DROGA POLAKÓW DO NIEPODLEGŁOŚCI

- n +

Załącznik 4
L. Niemiec
D. Dżoń

DROGA POLAKÓW
DO NIEPODLEGŁOŚCI
Scenariusz na 11 listopada
- Melodia: Polonez A – dur F. Chopina
Opowiedz nam moja ojczyzno
Jak matka dzieciom ciekawym,
O latach znaczonych blizną
Na wiekach chwały i sławy.

Matczynej ucz nas miłości
Jak ojciec w życie wprowadzaj
Nie żałuj matczynej troski
Za trudy szczodrze nagradzaj.

Wytłumacz nam, tak jak umiesz
Skąd czerwień i biel sztandarów,
Niech ludzie żyją tu w dumie,
Że taki naród wydał ich naród.

- Z okazji 83 – ciej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości zorganizowaliśmy dzisiejszą akademię.
Wszyscy tworzymy wielką rodzinę, która ma na imię Polska. Z kart historii płynie przesłanie, byśmy pozostali wierni wartościom, które ocaliły naszą ojczyznę od unicestwienia.

Narrator: Pytasz się o to co to ojczyzna?
Recytator:
Ojczyzna to kraj dzieciństwa, miejsce urodzenia,
To jest ta mała najbliższa ojczyzna, miasto, miasteczko,
wieś, ulica, dom podwórko, pierwsza miłość, las na horyzoncie, groby.
W dzieciństwie poznaje się kwiaty, zioła, zboża, zwierzęta, pola łąki, sady.
Ojczyzna się śmieje.
Na początku ojczyzna jest blisko, na wyciągnięcie ręki, dopiero później
rośnie, krwawi, boli.

- „Do młodych” – A. Asnyk

Każda epoka ma swoje cele
I zapomina o wczorajszych snach
Nieście więc wiedzy pochodnię na czele
I nowy udział bierzcie w wieków dziele
Przyszłości podnieście gmach!

Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wnieść
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I wy winniście im cześć!

Narrator:
11 listopada 1918 r. Polska odzyskała niepodległość. Było to olbrzymie, ważne wydarzenie, wielkie zwycięstwo okupione krwią paru pokoleń. Przez 123 lata niewoli naród polski „dobijał się” o swoją państwowość, walczył, cierpiał i modlił się o wolność Polski.
( w trakcie n scenę wchodzą uczniowie z napisami dat: 1772, 1793, 1795)
Cd. narrator: Te trzy daty rozpoczęły tragedię naszego narodu - trzy rozbiory dokonane przez Rosje, Austrię i Prusy.

Narodzie niegdyś wielki, dziś w smutnej kolei,
Wyzuty z sił, bogactwa, sławy, nadziei,
Co niegdyś mocą miecza i nauk wyborem
Postronnych byłeś dziwem, pogromem i wzorem
Dziś pod jarzmem zhańbienia, klęsk i niewoli
Dziwnym jesteś igrzyskiem i postawą swawoli.
Ty, coś orężem obce przemierzał nagrody,
Patrz co z Tobą zrobiły domowe niezgody!

- Pieśń „Armaty pod stoczkiem”

Narrator: Polacy całe dziesiątki lat walczyli o wolność.
Walczył:
Rodzic - który był przykładem dla swoich dzieci.
Nauczyciel - który uczył polskiego mimo zakazów.
Ksiądz - który dbał o wiarę chrześcijańską.
Żołnierz - który musiał służyć w armii cesarskiej, ale pamiętał,
że jest Polakiem.

- Pieśń „ Armaty…” i Mazur Dwernickiego

- 30 listopada - żołnierze ze Szkoły Podchorążych pod wodzą Piotra Wysockiego chwycili za broń i ruszyli przeciwko wojskom rosyjskim. Tak rozpoczęło się powstanie Listopadowe.

- „Warszawianka” - śpiew lub recytacje

Oto dziś dzień krwi i chwały
Oby dniem wskrzeszenia był
W tęczę Franków orzeł biały
Patrząc lot swój w niebo wzbił.
Słońcem lipca podniecony,
Woła do nas z górnych stron:
Powstań Polsko, zrzuć kajdany
Dziś twój triumf albo zgon,
Hej, kto Polak na bagnety
Żyj swobodo! Polsko żyj!
Takim hasłem cnej podniety
Trąbo nasza wrogom grzmij!
Grzmijcie bębny, ryczcie działa,
Dalej dzieci, w gęsty szyk!
Wiedzie hufce wolność, chwała,
Triumf błyska w ostrzu pik.
Leć, nasz orle, w górnym pędzie,
Słowie, Polsce, Światu służ!
Kto przeżyje wolnym będzie,
Kto umiera, wolnym już,

- „Wojenko, wojenko…” - chórek
- Czarna sukienka - recytacja
- „ Rozkwitały pąki białych róż” melodia

- W roku 1848 całą Europę ogarnęło rewolucyjne wrzenie. Te dążenia głośnym echem odbiły się w Poznańskim gdzie do historii przeszła wiosna 1848r.
- Wiersz „Modlitwa za Polskę”

Do Ciebie Panie w dziejowej godzinie
Głos Twojego ludu z ziemi polskiej płynie
Wróć nam Boże! ojczyznę kochaną
W troje rozdartą i w morzu krwi skąpaną
Sto lat niewoli znieśliśmy w pokorze
Wyzuci z ziemi, pogarda kamieni
Twa sprawiedliwość wszystko zwrócić może,
Twa opatrzność złe w dobre przemieni
Wojna się sroży, lud polski znękany,
Biedny i głodny - kiedy koniec pyta?
Kiedy opadną gniotące kajdany?
Kiedy nam przyszłość jaśniejsza zawita?
Daj nam wytrwałość, wspomóż nasze siły,
Niech jasność, zgoda stale na nich gości,
Daj by się nasze pragnienia spełniły,
Ty sam rządź nami - Boże z wysokości!
Niech nasza Polska wśród narodów stanie
Dzielna mądra, jednością złączona,
O to Cię prosim z głębi duszy Panie
Ojcowskie ku nam wyciągnij ramiona!

- Kolejny kryzys Polaków to powstanie styczniowe. Kolejna próba, by uczynić kraj wolnym. Niestety - zakończona klęską.

Hej, strzelcy wraz, nad nami orzeł biały,
A przeciw nam śmiertelny stoi wróg.
Niech z naszych strzelb piorunem zagrzmią strzały.
A lotem kul kieruje Bóg.

- „O mój rozmarynie” - melodia

- Teraz zaborcy z wielką siłą zaczęli kraj germanizować i rusyfikować. Do historii przeszedł strajk dzieci ( we Wrześni 1901r.), które nie chciały uczyć się po niemiecku. To była ich walka z zaborcą.
Tam od Gniezna o od Warty
Biją głosy w świat otwarty
Biją głosy, ziemia jęczy
Prusak dzieci polskie męczy!
Za tem przecież w polskiej mowie,
Co ją zdali nam ojcowie
Co nas go uczyły matki
Prusak męczy polskie dziatki!
Wstał na gnieździe Orzeł Biały,
Pióra mu się w blask rozwiały,
Gdzieś do Boga z skargą leci -
-Prusak męczy polskie dzieci!
Wzbudziły się prochy Piasta,
Wstał król. berło mu urasta
Skroń w koronie jasnej świeci,
Bronić idzie polskie dzieci!
Zwołujcie mi moje rady
Niech śpieszą do gromady!
Zwołujcie mi moich kmieci
- Prusak męczy polskie dzieci

- „Rota” M. Konopnicka - śpiew lub recytacja

- Wybuchła I wojna światowa, oczekiwana w Polsce od dawna. Pięć wielkich mocarstw europejskich gotowało swój oręż do walki, a wśród nich zaborcy Polski, których Święte Przymierze stało się zgubą nie tylko dla Polski, ale i dla sprawy wolności w Europie. Te trzy mocarstwa, które pilnowały wspólnie głazu nad grobem Polski, stanęły teraz po dwóch stronach barykady. Dzień 1 sierpnia 1914 stał się wstępem do straszliwego kataklizmu, który wstrząsnął światem, Polsce przyniósł jednak niepodległość.

- „Do moich synów” - J. Żuławski

- I wojna światowa była też tragedią dla naszego narodu,
spowodowała walkę bratobójczą.

Rozdzielił nas, mój bracie,
zły los i trzyma straż.
W dwóch wrogich sobie szańcach,
patrzymy śmierci w twarz.
W okopach pełnych jęku,
wsłuchani w armat huk,
stoimy na wprost siebie,
ja - wróg twój, ty - wróg mój!
Las płacze, ziemia płacze,
cały świat w ogniu drży -
- w dwóch wrogich sobie szańcach
stoimy - ja i ty.
Zaledwie wczesnym rankiem,
armaty zaczną grać,
Ty świstem kul morderczych
o sobie dajesz znać.
I wołasz mnie i mówisz:
„To ja, twój brat … twój brat!”
A gdy mnie z dala ujrzysz,
od razu bierz na cel
i do polskiego serca
moskiewską kule strzel.
Bo wciąż na jawie widzę
I co noc mi się śni,
że ta, co nie zginęła,
wyrośnie z naszej krwi.

- „My Pierwsza Brygada” - śpiew
(napis 1918r)

- Rok 1918 wielka radość.
Koniec wojny, a 11 listopada Polska odzyskuje niepodległość.

- Polsko nie jesteś ty już niewolnicą!
Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem,
Na którym z lochu, co był twą stolicą
Lat sto, swym własnym dźwignęłaś się duchem,
Polsko nie jesteś ty już niewolnicą!
Lecz czymś największym, czym być można SOBĄ!

- „Polonia Resurrecta” - czytanie wiersza przez ucznia z podkładem muzycznym.

Serca nam biją, łzy radości płyną
Polska powstaje z wiekowej niewoli
(…)
Polski żołnierzu nie ma ci równego!

- Koncert e-moll F. Chopin

Narrator:
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
Nie będę powalonym drzewem,
Codziennie mocniej w Ciebie wrastam
Radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać Cię - i żyć,
Ale nie można owocować!


Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.