Katalog Lucyna Niemiec, 2018-01-05 Humniska Historia, Scenariusze DROGA POLAKÓW DO NIEPODLEGŁOŚCIZałącznik 4 L. Niemiec D. Dżoń DROGA POLAKÓW DO NIEPODLEGŁOŚCI Scenariusz na 11 listopada - Melodia: Polonez A – dur F. Chopina Opowiedz nam moja ojczyzno Jak matka dzieciom ciekawym, O latach znaczonych blizną Na wiekach chwały i sławy. Matczynej ucz nas miłości Jak ojciec w życie wprowadzaj Nie żałuj matczynej troski Za trudy szczodrze nagradzaj. Wytłumacz nam, tak jak umiesz Skąd czerwień i biel sztandarów, Niech ludzie żyją tu w dumie, Że taki naród wydał ich naród. - Z okazji 83 – ciej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości zorganizowaliśmy dzisiejszą akademię. Wszyscy tworzymy wielką rodzinę, która ma na imię Polska. Z kart historii płynie przesłanie, byśmy pozostali wierni wartościom, które ocaliły naszą ojczyznę od unicestwienia. Narrator: Pytasz się o to co to ojczyzna? Recytator: Ojczyzna to kraj dzieciństwa, miejsce urodzenia, To jest ta mała najbliższa ojczyzna, miasto, miasteczko, wieś, ulica, dom podwórko, pierwsza miłość, las na horyzoncie, groby. W dzieciństwie poznaje się kwiaty, zioła, zboża, zwierzęta, pola łąki, sady. Ojczyzna się śmieje. Na początku ojczyzna jest blisko, na wyciągnięcie ręki, dopiero później rośnie, krwawi, boli. - „Do młodych” – A. Asnyk Każda epoka ma swoje cele I zapomina o wczorajszych snach Nieście więc wiedzy pochodnię na czele I nowy udział bierzcie w wieków dziele Przyszłości podnieście gmach! Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy, Choć macie sami doskonalsze wnieść Na nich się jeszcze święty ogień żarzy, I wy winniście im cześć! Narrator: 11 listopada 1918 r. Polska odzyskała niepodległość. Było to olbrzymie, ważne wydarzenie, wielkie zwycięstwo okupione krwią paru pokoleń. Przez 123 lata niewoli naród polski „dobijał się” o swoją państwowość, walczył, cierpiał i modlił się o wolność Polski. ( w trakcie n scenę wchodzą uczniowie z napisami dat: 1772, 1793, 1795) Cd. narrator: Te trzy daty rozpoczęły tragedię naszego narodu - trzy rozbiory dokonane przez Rosje, Austrię i Prusy. Narodzie niegdyś wielki, dziś w smutnej kolei, Wyzuty z sił, bogactwa, sławy, nadziei, Co niegdyś mocą miecza i nauk wyborem Postronnych byłeś dziwem, pogromem i wzorem Dziś pod jarzmem zhańbienia, klęsk i niewoli Dziwnym jesteś igrzyskiem i postawą swawoli. Ty, coś orężem obce przemierzał nagrody, Patrz co z Tobą zrobiły domowe niezgody! - Pieśń „Armaty pod stoczkiem” Narrator: Polacy całe dziesiątki lat walczyli o wolność. Walczył: Rodzic - który był przykładem dla swoich dzieci. Nauczyciel - który uczył polskiego mimo zakazów. Ksiądz - który dbał o wiarę chrześcijańską. Żołnierz - który musiał służyć w armii cesarskiej, ale pamiętał, że jest Polakiem. - Pieśń „ Armaty…” i Mazur Dwernickiego - 30 listopada - żołnierze ze Szkoły Podchorążych pod wodzą Piotra Wysockiego chwycili za broń i ruszyli przeciwko wojskom rosyjskim. Tak rozpoczęło się powstanie Listopadowe. - „Warszawianka” - śpiew lub recytacje Oto dziś dzień krwi i chwały Oby dniem wskrzeszenia był W tęczę Franków orzeł biały Patrząc lot swój w niebo wzbił. Słońcem lipca podniecony, Woła do nas z górnych stron: Powstań Polsko, zrzuć kajdany Dziś twój triumf albo zgon, Hej, kto Polak na bagnety Żyj swobodo! Polsko żyj! Takim hasłem cnej podniety Trąbo nasza wrogom grzmij! Grzmijcie bębny, ryczcie działa, Dalej dzieci, w gęsty szyk! Wiedzie hufce wolność, chwała, Triumf błyska w ostrzu pik. Leć, nasz orle, w górnym pędzie, Słowie, Polsce, Światu służ! Kto przeżyje wolnym będzie, Kto umiera, wolnym już, - „Wojenko, wojenko…” - chórek - Czarna sukienka - recytacja - „ Rozkwitały pąki białych róż” melodia - W roku 1848 całą Europę ogarnęło rewolucyjne wrzenie. Te dążenia głośnym echem odbiły się w Poznańskim gdzie do historii przeszła wiosna 1848r. - Wiersz „Modlitwa za Polskę” Do Ciebie Panie w dziejowej godzinie Głos Twojego ludu z ziemi polskiej płynie Wróć nam Boże! ojczyznę kochaną W troje rozdartą i w morzu krwi skąpaną Sto lat niewoli znieśliśmy w pokorze Wyzuci z ziemi, pogarda kamieni Twa sprawiedliwość wszystko zwrócić może, Twa opatrzność złe w dobre przemieni Wojna się sroży, lud polski znękany, Biedny i głodny - kiedy koniec pyta? Kiedy opadną gniotące kajdany? Kiedy nam przyszłość jaśniejsza zawita? Daj nam wytrwałość, wspomóż nasze siły, Niech jasność, zgoda stale na nich gości, Daj by się nasze pragnienia spełniły, Ty sam rządź nami - Boże z wysokości! Niech nasza Polska wśród narodów stanie Dzielna mądra, jednością złączona, O to Cię prosim z głębi duszy Panie Ojcowskie ku nam wyciągnij ramiona! - Kolejny kryzys Polaków to powstanie styczniowe. Kolejna próba, by uczynić kraj wolnym. Niestety - zakończona klęską. Hej, strzelcy wraz, nad nami orzeł biały, A przeciw nam śmiertelny stoi wróg. Niech z naszych strzelb piorunem zagrzmią strzały. A lotem kul kieruje Bóg. - „O mój rozmarynie” - melodia - Teraz zaborcy z wielką siłą zaczęli kraj germanizować i rusyfikować. Do historii przeszedł strajk dzieci ( we Wrześni 1901r.), które nie chciały uczyć się po niemiecku. To była ich walka z zaborcą. Tam od Gniezna o od Warty Biją głosy w świat otwarty Biją głosy, ziemia jęczy Prusak dzieci polskie męczy! Za tem przecież w polskiej mowie, Co ją zdali nam ojcowie Co nas go uczyły matki Prusak męczy polskie dziatki! Wstał na gnieździe Orzeł Biały, Pióra mu się w blask rozwiały, Gdzieś do Boga z skargą leci - -Prusak męczy polskie dzieci! Wzbudziły się prochy Piasta, Wstał król. berło mu urasta Skroń w koronie jasnej świeci, Bronić idzie polskie dzieci! Zwołujcie mi moje rady Niech śpieszą do gromady! Zwołujcie mi moich kmieci - Prusak męczy polskie dzieci - „Rota” M. Konopnicka - śpiew lub recytacja - Wybuchła I wojna światowa, oczekiwana w Polsce od dawna. Pięć wielkich mocarstw europejskich gotowało swój oręż do walki, a wśród nich zaborcy Polski, których Święte Przymierze stało się zgubą nie tylko dla Polski, ale i dla sprawy wolności w Europie. Te trzy mocarstwa, które pilnowały wspólnie głazu nad grobem Polski, stanęły teraz po dwóch stronach barykady. Dzień 1 sierpnia 1914 stał się wstępem do straszliwego kataklizmu, który wstrząsnął światem, Polsce przyniósł jednak niepodległość. - „Do moich synów” - J. Żuławski - I wojna światowa była też tragedią dla naszego narodu, spowodowała walkę bratobójczą. Rozdzielił nas, mój bracie, zły los i trzyma straż. W dwóch wrogich sobie szańcach, patrzymy śmierci w twarz. W okopach pełnych jęku, wsłuchani w armat huk, stoimy na wprost siebie, ja - wróg twój, ty - wróg mój! Las płacze, ziemia płacze, cały świat w ogniu drży - - w dwóch wrogich sobie szańcach stoimy - ja i ty. Zaledwie wczesnym rankiem, armaty zaczną grać, Ty świstem kul morderczych o sobie dajesz znać. I wołasz mnie i mówisz: „To ja, twój brat … twój brat!” A gdy mnie z dala ujrzysz, od razu bierz na cel i do polskiego serca moskiewską kule strzel. Bo wciąż na jawie widzę I co noc mi się śni, że ta, co nie zginęła, wyrośnie z naszej krwi. - „My Pierwsza Brygada” - śpiew (napis 1918r) - Rok 1918 wielka radość. Koniec wojny, a 11 listopada Polska odzyskuje niepodległość. - Polsko nie jesteś ty już niewolnicą! Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem, Na którym z lochu, co był twą stolicą Lat sto, swym własnym dźwignęłaś się duchem, Polsko nie jesteś ty już niewolnicą! Lecz czymś największym, czym być można SOBĄ! - „Polonia Resurrecta” - czytanie wiersza przez ucznia z podkładem muzycznym. Serca nam biją, łzy radości płyną Polska powstaje z wiekowej niewoli (…) Polski żołnierzu nie ma ci równego! - Koncert e-moll F. Chopin Narrator: Ziemio ojczysta, ziemio jasna, Nie będę powalonym drzewem, Codziennie mocniej w Ciebie wrastam Radością, smutkiem, dumą, gniewem. Nie będę jak zerwana nić. Odrzucam pusto brzmiące słowa. Można nie kochać Cię - i żyć, Ale nie można owocować! Wyświetleń: 0
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |