Katalog

Magdalena Jedlińska, 2018-06-07
Nadarzyn

Pedagogika, Scenariusze

Scenariusze zajęć na temat emocji

- n +

III. Scenariusze – blok tematyczny dotyczący emocji.
Scenariusz nr 1
Temat: Poznajemy emocje ( 90 minut).
Cele:
- uczeń zna nazwy emocji,
- uczeń potrafi przewidzieć, jakie emocje może wzbudzić konkretna sytuacja,
- uczeń zna rolę emocji.
Potrzebne materiały:
- ilustracje z gazet,
- duże arkusze papieru,
- flamastry,
- klej.
Przebieg spotkania:
1. Rundka rozpoczynająca – w jakim nastroju rozpoczynasz dzisiejsze zajęcia. Uczniowie na wykonanych przez siebie termometrach, określają swój stan. Krótka rozmowa na ten temat ( to jest stały element naszych zajęć).
2. Przedstawienie tematyki dzisiejszych zajęć.
3. Uczniowie pracują w parach. Każda grupa dostaje po kilka wyciętych z gazet obrazków, ilustracji, markery oraz duży arkusz papieru. Zadaniem każdej grupy, jest nazwanie, jakie emocje mogą przeżywać osoby, które są na obrazkach, z jaką sytuacją mogło się to wiązać. Uczniowie przyklejają obrazki do dużego papieru i opisują następnie omawiamy ich prace na forum grupy.
Komentarz prowadzącego: wyróżniam cztery podstawowe emocje: radość, smutek, gniew, lęk. Jeżeli pojawiły się inne nazwy emocji próbujemy je poklasyfikować jako pochodne od wymienionych czterech podstawowych.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie dzieci z emocjami oraz zwiększenie umiejętności kojarzenia sytuacji z konkretną emocją.
4. Burza mózgów – prowadzący rzuca pytanie: czy wszystkie emocje są nam potrzebne? Co by było gdyby nie było radości, smutku, gniewu i lęku?
Celem ćwiczenia jest pokazanie uczniom, że wszystkie emocje są nam potrzebne, że są emocje, które odczuwamy, jako przyjemne i te, które odczuwamy jako nieprzyjemne, ale nawet te nieprzyjemne maja bardzo ważną funkcję. Podsumowaniem tego ćwiczenia ma być stworzenie definicji emocji wyodrębnienie ich funkcji. Emocje jest to pojawiająca się w nas energia, słowo to pochodzi od łacińskiego odpowiednika słowa „poruszać”. Jest to silne poruszenie, przeżycie, przejęcie się czymś. Emocje informują nas o tym, że wydarzyło się coś ważnego, coś na co powinniśmy zwrócić uwagę. Emocje przygotowują nasz organizm do spotkania z tymi zdarzeniami, np. gniew przygotowuje do obrony swoich praw, racji, lęk przygotowuje do ucieczki, pełni rolę ochraniającą nas, itp. Emocje nie są ani dobre, ani złe. Pojawiają się niezależnie od naszej woli, jednak możemy kontrolować sposób ich wyrażania.
5. Każdy z uczestników kończy zdania:
• Czuję radość, gdy ....
• Czuję gniew, gdy ...
• Czuję strach, gdy ...
• Czuję smutek, gdy…
Celem ćwiczenia jest zwiększenie świadomości uczestników w zakresie przyczyn pojawiających się w nas emocji.
6. Zabawa „ wszyscy którzy....” w powiązaniu z tematem zajęć. Jednemu z uczestników zabieramy krzesło, pozostałe siedzą. Osoba stojąca mówi hasło, np.: Wszyscy, którzy czują radość, gdy dostaną piątkę zamieniają się miejscami; osoby których to dotyczy wstają i próbują dla siebie znaleźć inne miejsce. Zawsze jedna osoba pozostaje bez miejsca, wówczas ona wymyśla hasło. Inne przykładowe hasła: wszyscy którzy złoszczą się, gdy dostaną karę, wszyscy którzy boją się klasówek z matematyki, boją się nieznanych psów, pająków, itp.
Celem ćwiczenia jest miłe zakończenie zajęć, podniesienie energii uczestników.

Scenariusz nr 2
Temat: Emocje a nasze ciało, gesty, mimika, postawa ( 90 min).
Cele:
- uczeń potrafi rozpoznać na podstawie sygnałów ze swojego ciała, jaką odczuwa emocje,
- uczeń zna niewerbalne, nieoralne sposoby wyrażania emocji,
- uczeń potrafi wyrażać swoje emocje za pomocą ruchu, gestu i mimiki,
- na podstawie postawy ciała, mimiki, gestów rozpoznaje emocje u innych.

Potrzebne materiały:
- rysunki poszczególnych części ciała,
- losy z opisami zachowania ludzi,
- losy z nazwami emocji,
- flamastry.

Przebieg zajęć:
1. Rundka, w jakim nastroju rozpoczynasz dzisiejsze zajęcia, ale pokazujemy nastrój swoim ciałem, gestem. Potem krótka rozmowa na temat tego, co każdy pokazał.
2. Przedstawienie tematyki zajęć.
3. Dzielimy uczniów na trzy grupy. Każda z grup otrzymuje schematyczny rysunek następujących części ciała: głowa, tułów, ręce i nogi. Na otrzymanych rysunkach mają zaznaczyć, w jaki sposób kolejne emocje ( radość, gniew, lęk, smutek) mogą się wiązać z pojawieniem się emocji lub jej wyrażaniem. Kolejnym emocjom przydzielone są kolory : zielony - radość, czerwony – gniew, żółty – lęk, brązowy- smutek. Następnie każda grupa pokazuje i omawia swoją pracę na forum. Na koniec podsumowujemy, jakie sygnały z ciała oznaczają jaką emocję i których części ciała używamy do wyrażenia konkretnej emocji i w jaki sposób. Jeżeli grupa opisująca twarz będzie potrzebowała kilku rysunków, wówczas udostępniamy dla każdej z 4 podstawowych emocji jeden rysunek twarzy. Spisujemy na dużym arkuszu papieru.
Celem ćwiczenia jest uświadomienie uczestnikom, że zanim emocje przejawią się w naszym zachowaniu, najpierw reaguje nasze ciało ( szybkie bicie serca, pocenie się, itp.). Uczestnicy mają również zaznaczyć, których części ciała i w jaki sposób używamy do wyrażania emocji. Ćwiczenie ma również zwiększyć świadomość różnic indywidualnych w tym zakresie.
4. Celem ćwiczenia jest nauka rozpoznawanie emocji na podstawie obserwacji ruchów, gestów, postawy ciała, mimiki. Każdy z uczestników będzie losował karteczkę, na której jest opis wyglądu człowieka, na podstawie którego należy rozpoznać, jaką emocję, ta osoba przeżywa. Inny wariant tego ćwiczenia : osoby chętne odgrywają opisane zachowania, sytuacje i pozostałe osoby mają odgadnąć stan emocjonalny. Na losach były następujące opisy:
• Skulone ramiona, spuszczony wzrok,
• Skradanie się,
• Podskoki do góry,
• Siedzenie na brzeżku krzesła,
• Zaciśnięte pięści,
• Obsceniczne gesty,
• Kopanie w ławkę,
• Trzaskanie drzwiami,
• Patrzenie w oczy, otwarte ramiona,
• Podniesione brwi, zmarszczone czoło i nos, zaciśnięte zęby,
• Przyspieszony oddech, osoba biegnie,
• Siedzi z twarzą ukrytą w dłoniach.
5. Dzielimy uczniów na dwie grupy. Pierwsza grupa otrzymuje instrukcję, że swoją postawą ciała oraz zaaranżowaniem przestrzeni mają pokazać wrogi stosunek do odbiory ( niechęć). Mogą zmienić ustawienie stolika, krzeseł, przemieszczać się. Otrzymują instrukcję, iż pozostali członkowie grupy lub wybrana jedna osoba przyjdą do nich załatwić sprawę urzędową np. zapisać dziecko na dodatkowe zajęcia z angielskiego. Pierwsza grupa ma nie odpowiadać werbalnie na ich prośby tylko pokazać bez słów swoją niechęć. Druga grupa otrzymuje instrukcję, że mają wejść do pokoju i spróbować zapisać dziecko na zajęcia angielskiego ( ułożyć sobie wypowiedź). Druga grupa nie wie, jak będą się zachowywać członkowie grupy pierwszej. Odgrywają scenkę. Następnie dzielą się wrażeniami, jak czuli się w przydzielonych rolach. Jeżeli ktoś nie będzie brał bezpośredniego udziału w scence pełni funkcję obserwatora. Następnie zastanawiają się, co musiałoby się zmienić, żeby „interesanci” poczuli się życzliwie traktowani, jeśli chodzi o postawy ciała, zachowanie i organizację przestrzeni. Dyskusja na ten temat. Jeżeli uczestnicy wyrażą taką chęć odgrywają scenkę według nowo ustalonego scenariusza.
Celem ćwiczenia jest dostarczenie doświadczeń związanych z poczuciem niechęci, wrogości ( ewentualnie życzliwości). Uświadomienie, że nie tylko mimika, postawa ciała, gesty, ale również odległość dwóch osób od siebie, organizacja przestrzeni wpływają na to, jak interpretujemy nastawienie/ emocje drugiej osoby względem nas.
6. Kalambury – jeden uczestnik losuje karteczkę z nazwą emocji i za pomocą swojego ciała próbuje tą emocję pokazać.
Celem ćwiczenia jest zwiększenie umiejętności wyrażania i odczytywania emocji za pomocą mowy ciała.
7. Rundka- każdy kończy zdanie: na dzisiejszych zajęciach dowiedziałem się, że.....
Scenariusz nr 3
Temat: Emocje a dźwięki ( 90 min).
Cele:
- uczeń jest świadomy, że emocje można wyrażać za pomocą mowy,
- uczeń jest świadomy, że emocje można wyrażać za pomocą różnych dźwięków,
- uczeń kojarzy określony ton głosu, szybkość, głośność płynność, modulację wypowiedzi z konkretną emocją.
Potrzebne materiały:
- 4 teksty z opisem prognozy pogody z zaznaczeniem emocji,
- koc,
- tekst dialogu na 3 karteczkach
Przebieg zajęć:
1. Rundka – uczestnicy mają pokazać, w jakim nastroju rozpoczynają zajęcia za pomocą dźwięku.
2. Przedstawienie tematu zajęć.
3. Wybieramy cztery osoby chętne. Każda z osób dostaje ten sam tekst: „Jutro będzie dość dobra pogoda, na północy kraju będzie świeciło słońce, w centrum umiarkowane zachmurzenie, na południu można się spodziewać przelotnych opadów deszczu. Od zachodu mogą nadciągać chmury, które stopniowo będą powodować opady. Temperatura w całym kraju około 18 stopni Celcjusza”. Każdy z ochotników ma za zadanie powiedzieć powyższy tekst z przydzieloną mu emocją ( radość, gniew, smutek, strach). W ćwiczeniu tym ważny jest tylko głos, głośność, intonacja, akcent, tempo mówienia, dlatego uczestnicy czytają powyższy tekst za przesłoną z koca. Pozostali członkowie grupy mają odgadnąć na podstawie tego, co usłyszą, jaka to emocja. Następnie omawiamy wrażenia z tego ćwiczenia na forum grupy. Zwracamy uwagę, że osoby czytały ten sam tekst, jednak w różny sposób, co decydowało, o tym, jak był on odbierany.
Celem tego ćwiczenia jest uświadomienie uczestnikom, iż sposób w jaki o czymś mówimy decyduje często o emocjach, które wywołujemy u odbiory.
4. Odgrywanie scenek – każda z 3 grup ma do odegrania rozmowę między matką i dzieckiem. Znów ważny jest tylko głos, dlatego osoby grające będą za przesłoną z koca. Pozostałe osoby mają odgadnąć, jakie emocje przeżywała mama i dziecko. Tekst rozmowy: dziecko: mama, wiesz dostałem dziś trójkę z matematyki. Udało mi się zrobić 6 zadań na 10 możliwych. Matka odpowiada : dobrze dziecko, sam na to zapracowałeś.
W pierwszej grupie dziecko ma to przeczytać z radością, matka też z dumą radością; w drugiej dziecko ze smutkiem, lękiem matka z gniewem, a w trzeciej obie osoby z gniewem. Potem kolejna rundka, I grupa- dz – radość, m – gniew; II grupa – dz – smutek lęk, m – radość; III grupa – dz – gniew, m – strach.
Omówienie tego ćwiczenia:
- jak czuli się aktorzy w swoich rolach w kolejnych sytuacjach ?,
- czy łatwo było rozpoznać, z jaką emocją wypowiadają tekst kolejne osoby?
- co mogło doprowadzić do tego, że dziecko przekazywało tę samą informację na trzy różne sposoby, różnie też odbierała to matka, mimo tego samego pod względem treści komunikatu?
-czy dzieciom zdarzają się podobne sytuacje w codziennym życiu?
Celem ćwiczenia było zwiększenie świadomości, że ta sama sytuacja zależnie od kontekstu może wywoływać różne emocje a także ćwiczenie wyrażania emocji za pomocą głosu.
5. Rozpoznajemy dźwięki – puszczamy uczniom nagrane na płycie dźwięki – śmiech, szlochanie, krzyk, westchnienia, wrzask, płacz dziecka, wesołą melodię, Każdy z uczestników ma karteczkę, na której zapisuje, z jaką emocją kojarzył mu się słyszany dźwięk. Następnie dyskutujemy na ten temat.
Celem tego ćwiczenia jest poszerzenie świadomości uczestników w zakresie interpretowania pewnych dźwięków w połączeniu z emocjami.
6. Rundka – czego się dowiedziałem/ am na dzisiejszych zajęciach.

Scenariusz nr 4
Temat: Emocje wyrażane środkami plastycznymi, obrazem ( 45 min)
Cele:
- uświadomienie, iż emocje mogą być wyrażane za pomocą kolorów, kształtów, obrazów,
- uczniowie potrafią wyrazić swoje emocje za pomocą rysunku,
- uczniowie próbują odczytywać emocje na podstawie wytworów plastycznych innych osób.
Potrzebne materiały:
- kredki, farby, klej, papier kolorowy, nożyczki;
- duże arkusze papieru;
- zdjęcia, obrazki przedstawiające krajobrazy, martwą naturę, abstrakcję
- losy z opisami emocji, stanów emocjonalnych do wykonania prac plastycznych : zadowolenie, szczęście, gniew, strach, wstyd, smutek, radość, zdenerwowanie, zdziwienie.

Przebieg zajęć :
1. Uczniowie mają określić swój nastrój za pomocą koloru, np. czuję się niebiesko. Rozmowa na temat wybranych kolorów. Próba odgadnięcia przez pozostałych uczestników, z jaką emocją kojarzy się dany kolor.
2. Prezentuję uczniom przygotowane wcześniej zdjęcia, ilustracje. Każdy losuje sobie obrazek i próbuje opowiedzieć, jak interpretuje to, co widzi, jakie emocje są widoczne według niego na obrazku. Dyskusja na ten temat.
Celem ćwiczenia jest poszerzenie świadomości dzieci w zakresie kojarzenia obrazu z emocją.
3. Praca plastyczna – każdy z uczestników ma wykonać rysunek, na którym przedstawi wylosowaną emocję, stan emocjonalny za pomocą koloru, kształtu, symboli, bez rysowania postaci ludzkich. Po wykonaniu prac pozostałe osoby z grupy próbują odgadnąć, jaką emocję przedstawia rysunek.
W ćwiczeniu tym dzieci poznają nowy sposób wyrażenia swoich emocji oraz próbują na podstawie prac plastycznych odczytać emocje innych.
4. Prezentacja prac. Rozmowa z dziećmi na temat ich prac.
5. Na dzisiejszych zajęciach dowiedziałem /am się, że.................................................


Scenariusz nr 5
Temat: Sposoby pisania o emocjach ( 45 min).
Cele:
- nauka interpretacji powiedzeń dotyczących emocji,
- nauka wyrażania emocji za pomocą opisów,
- poszerzanie zasobu słownictwa biernego i czynnego.
Potrzebne materiały:
- czyste kartki dla każdego uczestnika,
- przybory do pisania,
- karteczki z zapisanymi powiedzeniami.
Przebieg zajęć:
1. Rundka – Proszę o wyrażenie nastroju każdego z uczestników poprzez porównanie się do jakiegoś przedmiotu, rośliny, zwierzęcia np. czuję się jak worek do boksowania, jak struś, globus, itp. Rozmowa na temat związku wybranych obiektów z konkretnym nastrojem.
Celem ćwiczenia jest nauka mówienia i rozumienia komunikatów nie wprost o swoich emocjach, opisywania ich.
2. Przysłowia, powiedzenia związane z emocjami. Uczniowie losują po kilka karteczek z przysłowiami, powiedzeniami i próbują określić, z jaką emocją dane powiedzenie się wiąże.
Powiedzenia na kartkach:
- mieć nogi jak z waty,
- serce podchodzi do gardła,
- trząść się jak galareta,
- motyle w brzuchu,
- dumny jak paw,
- usychać z tęsknoty,
-działa na mnie jak płachta na byka,
- nerwy w konserwy,
- siedzieć jak na tureckim kazaniu,
- bać się własnego cienia,
- kto się czubi, ten się lubi,
- poznać głupiego po śmiechu jego,
- cieszyć się jak głupi do sera,
- mieć duszę na ramieniu,
- siedzieć cicho jak mysz pod miotłą,
- czuć się jak śmieć,
- zły jak osa,
- chyba za chwilę wybuchnę,
- świat zawalił mi się na głowę.
Rozmowa z uczestnikami na temat interpretacji tych powiedzeń.
Celem ćwiczenia jest nauka interpretowania powiedzeń używanych w życiu codziennym.
3. Odgaduję emocje - na podstawie czytanego przez prowadzącego tekstu uczestnicy mają odgadnąć, jakie emocje odczuwa bohater tekstu we wskazanych za pomocą cyfr momentach. Swoje odpowiedzi uczestnicy zapisują na karteczkach. Na koniec dyskusja na temat tekstu i zapisanych odpowiedzi.


Tekst:
Alinka obudziła się dosyć wcześnie, była rześka, wypoczęta. Szybko podniosła się z łóżka, umyła się i założyła swoją ulubioną, żółtą bluzkę. (1). Zjadła śniadanie i poszła do szkoły. Padał deszcz, więc Ala miała orzeźwiający spacer. Dotarła do szkoły. Na pierwszej lekcji była matematyka. Okazało się, że dziewczynka zapomniała o pracy domowej. Poczuła się nieswojo, że nie wywiązuje się z obowiązków szkolnych. Zastanawiała się, czy dzisiejsza sytuacja będzie miała wpływ na ocenę na semestr( 2). Na historii był nieciekawy temat, dlatego zaczęła rozmawiać z koleżanką. Koleżanka pisała jej zabawne informacje nauczycielach. Kartka została zauważona przez nauczyciela. Ala poczuła jak serce podchodzi jej do gardła, a nogi robią się jak z waty (3). Miała ochotę udusić koleżankę, która akurat podała jej kartkę. Na przerwie poszły do wychowawczyni, aby wyjaśnić sprawę. Ala otrzymała uwagę do dzienniczka i rodzice zostali wezwani do szkoły (4). Dziewczynka siedziała na korytarzu pod ścianą i rozmyślała o dzisiejszym dniu. Gdy wracała do domu nagle z jednej z bram wybiegł duży pies i zaczął szczekać. Ala nie mogła przejść ( 5). Znieruchomiała, język stanął jej kołkiem w gardle. W końcu wyszedł właściciel psa i go zawołał. Ala wróciła do domu i opowiedziała o wszystkim rodzicom. Nie zdenerwowali się, spokojnie wytłumaczyli, dlaczego jej zachowanie nie było właściwe (6). Tylko młodszy brat wyśmiewał się z tego, że wpadła w kłopoty. Znów podniósł jej adrenalinę, miała ochotę kopnąć go, ale się powstrzymała ( 7).
Celem ćwiczenia jest podnoszenie umiejętności określania stanów emocjonalnych na podstawie słowa pisanego i związku z wydarzeniami poprzedzającymi.
4. Listy – każdy z uczestników ma napisać list do swoich rodziców, opisujący przydzieloną przez prowadzącego emocję. W liście powinny być zawarte opisy, co się dzieje w ciele , co dana osoba pod wpływem emocji robi, mówi, powinny być zawarte porównania, powiedzenia.
Celem tego zadania jest ćwiczenie umiejętności opisywania swoich emocji.
5. Rundka – na dzisiejszych zajęciach dowiedziałem się, że...........

Scenariusz nr 6
Temat: Gniew.
Cele:
- zwiększenie świadomości, które sytuacje wywołują w uczestnikach gniew,
- powiększenie repertuaru zachowań wyrażających gniew,
- uczenie odróżniania akceptowanych i nieakceptowanych sposobów wyrażania gniewu,
- doświadczenie, jak różne sposoby wyrażania gniewu wpływają na daną osobę oraz jak się czujemy okazując gniew na różne sposoby.
Potrzebne materiały:
- Kartki,
- flamastry
- przygotowane karty pracy (tabelka w której w pierwszej kolumnie opisują sytuację, która wzbudziła w nich gniew, druga kolumna, co ta osoba poczuła w ciele, po czym poznała, że to gniew, co zrobiła, w jaki sposób wyraziła gniew, ostatnia kolumna, co mogła zrobić inaczej)
- stare niepotrzebne gazety.

Przebieg zajęć:
6. Rundka – w jakim nastroju rozpoczynam dzisiejsze zajęcia – proszę o zaznaczenie na termometrach uczuć.
7. Burza mózgów – tworzymy listę sytuacji, które wzbudzają w nas gniew. Zapisujemy wszystkie pomysły. Następnie każdy sam tworzy swój ranking 5 sytuacji, które najbardziej go złoszczą. Uczestnicy prezentują swoją listę wyzwalaczy gniewu.
Celem ćwiczenia jest zebranie informacji od dzieci nt sytuacji, które ich denerwują, złoszczą, a także zwiększenie świadomości w zakresie kojarzenia konkretnych sytuacji z gniewem.
8. Burza mózgów – tworzymy spis sposobów wyrażania gniewu. Następnie dzielimy wypisane sposoby na akceptowane i nieakceptowane społecznie.
Celem jest dostarczenie wiedzy nt. akceptowanych i nieakceptowanych społecznie sposobów wyrażania gniewu.
9. Każdy uczestnik dostaje kartę pracy. Ma przypomnieć sobie sytuację z ostatniego tygodnia, która wzbudziła gniew, co ta osoba czuła w ciele, po czym poznała, że odczuwa tę emocję, następnie – co zrobiła, jak wyraziła to uczucie. Czas na to zadanie ok. 7 minut. Następnie omawiamy na forum grupy i zastanawiamy się wspólnie, czy można było wyrazić gniew w inny sposób, adekwatny do tej sytuacji.
Celem tego zadania jest usystematyzowanie wiedzy dotyczącej gniewu - odczuć w ciele, sposobów wyrażania oraz dostarczenie wiedzy nt. adekwatnych do sytuacji sposobów wyrażania tego uczucia.
10. Zabawa gazetowa – uczestnicy dostają sporą ilość starych niepotrzebnych gazet. Otrzymują polecenie, żeby przypomnieli sobie sytuację, która ostatnio wywołała w nich złość, przypomnieli sobie, jak się wtedy czuli i spróbowali odreagować, używając do tego celu gazet. Mogą robić z nimi, wszystko, co chcą. Ostrzegam, że po ćwiczeniu trzeba będzie posprzątać w sali.
Celem ćwiczenia jest rozładowanie napięć uczestników, pokazanie kolejnego sposobu wyrażenia emocji, podniesienie energii w grupie, zabawa.
11. W kręgu gniewu. Należy wybrać jedną chętną osobę, która stanie w środku kręgu, natomiast pozostałe osoby mają wyrazić swój gniew w stosunku do chętnego za pomocą min, gestów, postawy ciała, słów ( przypominam o kontrakcie). Jest jeden warunek nie można tej osoby dotknąć. Następnie omawiamy – jak czuła się osoba będąca w środku, jak czuły się osoby dookoła. Jeżeli ktoś jeszcze chce być w środku robimy jeszcze jedną zmianę.
Celem ćwiczenia jest dostarczenie doświadczenia osoby która wyraża aktywnie swój gniew, jak i osoby przeciwko której ten gniew jest skierowany.
12. Rundka na dzisiejszych zajęciach dowiedziałem się, że........


Scenariusz nr 7
Temat: Nasze strachy, lęki.
Cele:
-zwiększenie świadomości dotyczącej przyczyn lęków,
- skorygowanie błędnych przekonań, stereotypów dotyczących lęku,
- zwiększenie umiejętności rozpoznawania uczucia strachu na podstawie odczuć z ciała,
- ćwiczenie przedstawiania uczuć za pomocą obrazu, rysunku.
Potrzebne materiały:
- papier,
- flamastry, kredki,
- przygotowane arkusz ze zdaniami na temat lęku i tzw. Inwentarz strachu
Przebieg zajęć:
1. Rundka – w jakim nastroju rozpoczynam zajęcia – zaznaczenie na termometrze.
2. Rundka : Najbardziej boję się..............
Celem ćwiczenia jest uświadomienie sobie przez uczestników różnych lęków oraz pokazanie, że różne sytuacje mogą je wywoływać.
3. Każde dziecko otrzymuje kartkę z kilkoma zdaniami na temat strachu I ma zaznaczyć, czy są to zdania według niego prawdziwe, czy nie. Następnie dyskutujemy na ten temat na forum grupy.
Zdania dla uczestników:
- Lęk odczuwają tylko małe dzieci....................................................................................p/f
-Mądry człowiek nigdy się nie boi...................................................................................p/f
- Uczucie strachu jest nam potrzebne...............................................................................p/f
-Chłopaki nigdy nie płaczą...............................................................................................p/f
- Każdy człowiek odczuwa czasem lęk..............................................................................p/f
- Gdy ktoś jest odważny znaczy, że nigdy się nie boi...........................................................p/f
- Kto się boi jest głupi......................................................................................................p/f
- Najlepszym sposobem na lęk jest unikanie sytuacji, które je wywołują...............................p /f
p- prawda
f - fałsz
Celem ćwiczenia jest skorygowanie błędnych przekonań na temat uczucia lęków, przełamanie stereotypów.
4. Zabawa wszyscy którzy....... ( została opisana w scenariuszu nr 1). Zadania dotyczące lęku, np. wszyscy którzy boją się klasówki z matematyki, wszyscy którzy boją się dużych psów, pająków, itp.
Celem ćwiczenia jest podniesienie energii w grupie oraz poznanie sytuacji, które wywołują w dzieciach strach.
5. Dzieci otrzymują tzw. Inwentarze strachu dotyczące objawów lęku w ciele i mają zaznaczyć, które objawy ich dotyczą.
- robi mi się sucho w ustach
- drżą mi ręce i nogi
- pocą mi się ręce
- język staje mi kołkiem w gardle
- serce wali mi jak młot
- ręce robią mi się lodowate
- włosy staja mi dęba
- dostaję gęsiej skórki
- szybko oddycham
- sztywnieje mi kark
- kurczy mi się żołądek, nie mogę nić przełknąć
- mam czerwone plamy na szyi i twarzy
- mój głos staje się piskliwy/ gruby/ trzęsący ( zaznacz właściwe)
- krzyczę
- mam ochotę uciekać

Celem ćwiczenia jest uświadomienie uczestnikom, jakie sygnały z ciała mogą kojarzyć z uczuciem lęku.

6. Dzieci mają zamknąć oczy i wyobrazić sobie sytuację, osobę, która wywołuje w nich lęk. Po paru minutach mają narysować ten swój lęk. Po wykonaniu rysunku – dyskusja: co przedstawia rysunek – osoby z grupy próbują odgadnąć, następnie wypowiadają się autorzy, jak czuli się po wykonaniu rysunku rozmowa dotycząca przyczyn lęku w pierwszej narysowanej sytuacji, jak tę sytuację odbierają inne osoby?
Celem tego ćwiczenia jest doskonalenie wyrażania i odczytywania uczucia lęku na podstawie obrazu. W omawianiu rysunków zwracamy uwagę, na to jak inne osoby odbierają przedstawioną sytuację. Być może bardziej urealnią tą sytuację.
7. Rundka. Uczestnicy kończą zdanie: Na dzisiejszych zajęciach dowiedziałem/ am się o sobie, że..............................................................
Celem ćwiczenia jest zebranie informacji, które pozostały w uczestnikach w odniesieniu do samych siebie.

Scenariusz nr 8
Temat: radość.
Cele:
- zwiększenie świadomości dotyczącej przyczyn i sposobów wyrażania radości,
- dostarczenie wiedzy na temat adekwatnego, akceptowanego wyrażania radości zależnie od sytuacji i miejsca,
- ćwiczenie wyrażania radości na różne sposoby.
Potrzebne materiały:
- papier,
- kredki, flamastry.
Przebieg zajęć:
1. Rundka –zaznaczenie na termometrze nastroju w jakim rozpoczynam zajęcia.
2. Burza mózgów – z czym kojarzy mi się radość. Zebranie wszystkich pomysłów. Na podstawie uzyskanego materiału próba wyróżnienia przyczyn radości, sposobów wyrażania radości (zachowań wiążących się z wyrażaniem radości).
Celem ćwiczenia jest zebranie informacji od uczestników dotyczących radości, zwiększenie świadomości dotyczącej wyrażania tego uczucia.
3. Każdy uczestnik ma za zadanie przypomnieć sobie sytuację, która ostatnio wzbudziła w nim radość, następnie ma opisać na podstawie jakich sygnałów z ciała rozpoznał radość, następnie jakim zachowaniem (uwzględniamy komunikaty ustne, głos, dźwięki, postawę ciała, zachowania). Omówienie przypomnianych sytuacji na forum grupy.
Celem ćwiczenia jest zwiększenie umiejętności rozpoznawania radości na podstawie sygnałów z ciała oraz sposobów wyrażania tej emocji.
4. Na podstawie zebranych w poprzednim ćwiczeniu informacji dotyczących sposobów wyrażania radości uczestnicy mają odpowiedzieć na pytanie, czy w każdej sytuacji, w każdym miejscu możemy w ten sam sposób wyrażać radość. Na podstawie zebranych pomysłów podsumowujemy – jakich sytuacjach, miejscach powinniśmy powstrzymywać się od impulsywnego, wylewnego okazywania radości.
Celem ćwiczenia jest dostarczenie wiedzy dotyczącej akceptowanych sposobów wyrażania radości w zależności od miejsca, sytuacji.
5. Rysunek radości. Wspólne obejrzenie prac i rozmowa na ich temat.
Celem jest ćwiczenie wyrażania uczucia za pomocą rysunku.
6. Łańcuch radości – każdy uczeń ma okazać radość w inny sposób.
Celem jest przegląd różnych sposobów wyrażenia radości.

Scenariusz nr 9
Temat : Smutek. Podsumowanie zajęć.
Cele:
- zwiększenie świadomości dotyczącej kojarzenia różnych sytuacji z uczuciem smutku,
- ćwiczenie umiejętności mówienia o swoich uczuciach,
- dostarczenie wiedzy na temat akceptowanych i nieakceptowanych sposobów okazywania smutku za pomocą płaczu,
- ćwiczenie umiejętności wyrażania smutku w formie graficznej, wyróżnienie symboli, które kojarzą się ze smutkiem,
- podsumowanie wiedzy z tego bloku tematycznego.
Potrzebne materiały:
- kartki papieru,
- flamastry, kredki , ołówki,
- różne dostępne materiały plastyczne,
- gazety.
Przebieg zajęć:
1. Rundka – w jakim nastroju rozpoczynasz dzisiejsze zajęcia – zaznaczają na termometrze.
2. Burza mózgów – stworzenie spisu sytuacji, które wywołują smutek.
Celem ćwiczenia jest zwiększenie świadomości uczestników dotyczących sytuacji wywołujących smutek.
3. Uczestnicy mają przypomnieć sobie sytuację, która była dla nich najsmutniejsza w życiu. Jakie odczucia zapamiętali, jak wyrazili swój smutek. Rozmowa z uczniami na ten temat.
4. Dyskusja na temat: płacz jako sposób wyrażania smutku. W jakich sytuacjach jest on akceptowany, a w jakich nie?
Celem ćwiczenia jest uświadomienie uczestnikom, w jakich sytuacjach ich płacz może się spotkać ze zrozumieniem i wzbudzić empatię, a w jakich dezaprobatę lub narazić a złośliwe komentarze.
5. Rysunek, plakat, na którym pokażą swój smutek przy użyciu papieru kolorowego, wycinków z gazet. Uczniowie mogą wykorzystać różne symbole z prasy.
Celem ćwiczenia jest poszerzenie świadomości uczestników odnośnie symboliki wiążącej się ze smutkiem, ewentualnie pokazanie subiektywności w odbiorze różnych obrazów.
6. Podsumowanie cyklu zajęć przez prowadzącego. Zebranie informacji na temat uczuć i sposobów ich wyrażania. Podział na sposoby werbalne ( mówienie, śpiewanie, pisanie) oraz niewerbalne ( postawa ciała, ruch, gest, mimika, tempo mówienia, głośność, ton, modulacja, akcentowanie, barwa głosu).
7. Na koniec zajęć rundka: podczas zajęć o uczuciach /emocjach odkryłem, że..............
Celem tego ćwiczenia jest zebranie informacji, co podczas tego bloku tematycznego było dla uczestników ważne.











Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.