Praktyczne wykorzystanie mediów społecznościach i edukacyjnych aplikacji internetowych w pracy nauczyciela języka angielskiego.


Nauczyciel języków obcych wyposażony obecnie jest w ogrom wiedzy metodycznej zdobywanej podczas szkoleń, seminariów, czy kursów zagranicznych, min za sprawą europejskiego projektu Erasmus+. Po takich edukacyjnych ucztach, z głową pełną pomysłów, zawsze zastanawiam się, co i w jakim zakresie, jestem w stanie zastosować w moim warsztacie nauczyciela. Niewątpliwie wymagane jest uporządkowanie wiedzy szkoleniowej, ponowna nad nią refleksja i szukanie dla niej właściwego miejsca w realizowanym regularnie programie nauczania. Te działania stają się niezbędnym priorytetem każdego uczestnika szkolenia, jeśli uczestnictwo w kursie ma wiązać się z czymś więcej niż kolekcjonowaniem certyfikatów.

Uczestnicząc latem tego roku w dwutygodniowym kursie na temat kreatywności w procesie nauczania „The creative classroom: Tools and Tips for language teachers”, poznałam narzędzia wpasowujące się zarówno w oczekiwania nauczyciela jak i, a może przed wszystkim, uczniów. Ich przydatność wynika
z faktu, że niektóre z tych narzędzi towarzyszą zarówno młodzieży jak i dorosłym w codziennym życiu i dlatego stają się naturalną, nie sztuczną pomocą naukową nauczyciela. Zacznę od kanału You Tube , który stał się dla mnie miejscem gromadzenia materiałów przeznaczonych do wykorzystania w czasie lekcji. Stworzone i skategoryzowane według potrzeb playlisty urozmaicają wiele lekcji, a co najważniejsze, pozwalają na natychmiastowe odnalezienie potrzebnych filmików będących, czy to atrakcyjną rozgrzewką językową czy też materiałem stymulującym rozmowę. W moim przypadku są to playlisty na temat kultury brytyjskiej i amerykańskiej, ciekawostek językowych, rozgrzewek językowych, zapowiedzi filmów, czy krótkich zagadnień gramatycznych .

Kolejną pomocą okazuje Pinterest czyli zbiór tablic ze zdjęciami znalezionymi w Internecie, z których każde może być linkiem do jakiejś strony, co tworzy bogatą bazę zdjęć oraz ich rozszerzeń w postaci artykułów. Z jednej strony może to być znowu dla nas źródło materiałów wizualnych inspirujących dalsze pogłębianie wiedzy za sprawą dołączonych artykułów, z drugiej, pracując nad autonomią ucznia, oni sami mogą w ten sposób inspirować nas wynajdując tematy, które odpowiadają ich zainteresowaniom. Tę opcję zamierzam wykorzystać w indywidualnych projektach uczniów, które realizują w ramach pracy własnej.

Każdy z nas, kto zna i posługuje się aplikacjami typu Kahoot, Quizizz czy Quizzlet , zgodzi się ze mną, że włączenie do lekcji telefonów komórkowych, telewizora czy komputera bardzo ją wzbogaca. Kahoot wyzwala niesamowitą pozytywną rywalizację uczniów wpatrzonych w ekran telewizora, zaś Quizizz pozwala na większe zindywidualizowanie ich pracy i pomoc w systematyzowaniu wiedzy za sprawą ćwiczeń opartych głównie na słownictwie, czy definicjach typu English- English. W obu aplikacjach możemy sami wymyślać i tworzyć tematy wykorzystując je do sprawdzania wiedzy, albo korzystać z materiałów już gotowych. Podobną funkcję nauki z pomocą technologii internetowych pełni aplikacja Studystuck, gdzie można znaleźć aż 9 sposobów na zabawę słowami. I znowu to my, nauczyciele, możemy być autorami tych flashcards, albo korzystamy z gotowych zasobów skupiając się na wyborze najciekawszej dla naszych uczniów formy ćwiczeń. Zaletą tej aplikacje jest także możliwość przesyłania zadań uczniom, co staje się pomocne, czy to w zadaniach domowych ,czy pracy na lekcji.

I na koniec coś, co ucieszy każdego nauczyciela. Tworzenie formularza Google czyli na przykład testu bądź kwizu, który sprawdzi się SAM za sprawą technologii internetowych (w przypadku pytań zamkniętych) lub częściowo SAM ( jeśli dołączymy pytania otwarte). Mamy więc do czynienia nie tylko z nowoczesnym, ale też oszczędzającym nasz czas narzędziem. Atrakcyjność tej propozycji podnosi opcja korzystania z wielu zasobów internetowych takich jak zdjęcia czy filmy zamieszczane w sieci. Stworzony test staje się dla ucznia ciekawy, otwiera przed nim często nowe tematy do indywidualnego pogłębienia, a nauczyciel zyskuje satysfakcję z praktycznego stosowania nowoczesnych metod nauczania.

Podsumowując te rozważania chciałabym zachęcić do zaplanowanego skorzystania z wyżej wymienionych pomysłów. Obok lekcji prowadzonych metodami nauczania zintegrowanego ( CLIL) czy zadaniowego (TBL) stają się one dowodem na samorozwój nauczyciela i nadążanie za wymaganiami czasów w których żyjemy. Nasze lekcje zyskują na nowoczesności, dzięki czemu nasz autorytet niewątpliwie wzrasta, a uczniowie zyskują kolejną motywację do nauki języka angielskiego.

Anna Włudarczyk-Dudzic
Nauczyciel X Liceum Ogólnokształcącego I. J .J. Paderewskiego w Katowicach

Wyświetleń: 0