Referat na temat "Jak chronić uczniów od uzależnień"

Środki odurzające to chleb powszedni na ulicach, w dyskotekach i szkołach.
Z badań przeprowadzonych przez Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie wynika, że w ciągu ostatnich pięciu lat znacznie wzrosła popularność narkotyków, zwłaszcza amfetaminy i marihuany. Pięć lat temu co dziesiąty piętnastolatek palił przynajmniej raz w życiu marihuanę, dziś prawie co szósty. Pojawiają się tez narkotyki w nietypowej postaci: haszyszowe ciasteczka, narkotyki w cukierkach czy amfetamina dodawana do coca-coli.

Jak walczyć z tym groźnym zjawiskiem? Najważniejsza jest rodzina. Od niej zależy, czy dziecko raz spróbuje i na tym poprzestanie, czy wpadnie w nałóg. Poza tym, tylko najbliżsi są w stanie szybko zorientować się, że dziecko zaczyna eksperymentować z narkotykami i pomóc mu się od nich uwolnić. Aby tak się jednak stało, muszą wiedzieć, na co zwrócić uwagę.

Jeżeli dziecko źle się czuje w rodzinie, skłania się w kierunku swoich rówieśników lub starszych kolegów. Zdarza się, że najbardziej imponują mu członkowie rozmaitych subkultur młodzieżowych, również narkomańskiej. Sprawia ona na zagubionym, młodym człowieku wrażenie zgranej, "luzackiej", a przez to atrakcyjnej. Gotów jest na bardzo wiele by tylko móc do niej przynależeć. To częsty powód pierwszego sięgnięcia po narkotyki. Gdy już zostanie zaakceptowany w nowym towarzystwie czuje się doceniony, zauważony, lubiany.

Dziecko sięga po narkotyki, ponieważ:
- pragnie przynależeć do grupy;
- nie chce czuć się gorsze;
- nie potrafi odmówić kolegom;
- naśladuje starszych;
- chce sprzeciwić się zakazom dorosłych;
- szuka sposobów, by uwierzyć w siebie;
- nudzi się i chce zaspokoić ciekawość;
- pragnie zwrócić na siebie uwagę; chce uciec od stresów;

Jeżeli uznasz, że dziecko sięga po narkotyki:
- nie wpadaj w panikę, postaraj się spokojnie i rozsądnie porozmawiać z dzieckiem.
- dyskretnie przeglądaj jego rzeczy osobiste, by sprawdzić czy nie wpadło już w nałóg. Twoją nieufność powinny wzbudzić: fifki, fajki, bibułki papierosowe, foliowe torebki z proszkiem, tabletkami, kryształkami lub suszem, kawałki opalonej folii aluminiowej, białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorami, kolorowe znaczki z różnymi obrazkami, tuby, słoiki, foliowe torby z klejem, igły, strzykawki.
- nie udawaj przed sobą i innymi, że nic strasznego się nie dzieje.
- nie ufaj bezgranicznie dziecku, nie wierz w jego wykręty i w to, że samo sobie poradzi z problemem.
- nie ochraniaj go przed konsekwencjami brania (np. nie płać długów, nie pierz brudnych rzeczy, nie dawaj pieniędzy).
- poszukaj profesjonalnej pomocy.

Jeżeli zbyt długo bagatelizują problem, może być za późno na pomoc. W leczeniu osób uzależnionych od narkotyków bardzo ważny jest bowiem czas.

Jeżeli chodzi zaś o problem picia alkoholu dzięki badaniom prowadzonym w szkołach udokumentowana została teza, że doświadczenia związane z piciem alkoholu posiada zdecydowana większość nastolatków. Najczęściej podawany wiek pierwszego picia alkoholu ma miejsce pomiędzy 11 a 14 rokiem życia i dotyczy nie mniej niż połowy, a nawet, w wielu wypadkach, większego jeszcze odsetka dzieci i młodzieży.

Podstawową formą aktywności podejmowaną przez większość dzieci i młodzieży jest nauka w szkole. W licznych badaniach poszukiwano związku pomiędzy problemami szkolnymi a intensywnością picia alkoholu. Bardzo często bywa tak, że bardzo dobre stopnie szkolne współwystępują razem z najmniejszym nasileniem picia alkoholu. Pilni uczniowie na ogół mniej intensywnie piją alkohol niż młodzież gorzej wypełniająca rolę ucznia. Pijące nastolatki częściej niż ich nie pijący rówieśnicy miały trudności szkolne, wagarowały, częściej też miały poważne problemy z programem nauczania.

Pojawienie się okoliczności o cechach "syndromu negacji szkolnej" stanowi ważny czynnik sprzyjający rozwojowi nawyku picia alkoholu wśród dorastających z jednej strony, z drugiej zaś picie alkoholu może być jedną z okoliczności sprzyjających powstawaniu i nasilaniu się objawów (postaw i zachowań) charakterystycznych dla tego syndromu. Należy więc zintensyfikować oddziaływania zapobiegawcze i interwencyjne już we wcześniejszych niż dorastanie fazach rozwojowych np. w młodszym wieku szkolnym lub nawet wcześniej.

Narkotyki bierze się dla poprawy nastroju, żeby poczuć się pewniej w towarzystwie, móc wydajniej pracować. Nigdy nie wiadomo jednak, w jaki sposób organizm na nie zareaguje. Niektóre środki (marihuana, haszysz, grzybki halucynogenne, LSD, ecstasy) uzależniają głównie psychicznie i mogą wyzwalać ukryte psychozy, zaś heroina, kokaina, amfetamina, szybko uzależniają psychicznie i fizycznie.

Aby móc skutecznie walczyć z nałogiem narkomanii, trzeba mieć rzetelną wiedzę na temat wyglądu, działania środków odurzających i skutków ich zażywania.

Uzależnienie nie pojawia się nagle. Rodzice, którzy naprawdę interesują się swoim dzieckiem, mogą wcześnie i bez trudu zaobserwować sygnały ostrzegawcze, a dzięki temu zapobiec nieszczęściu. Można np. wyczuć zapach papierosów, chemikaliów lub marihuany (słodki, przypominający palone zioła), zauważyć zmianę zachowania- podobną jak po nadużyciu alkoholu, dostrzec charakterystyczne ślady na ubraniu lub skórze. Ważnym objawem jest wygląd oczu: źrenice mogą być zwężone po heroinie, kompocie, albo rozszerzone po amfetaminie i innych narkotykach. Źrenice nie reagują na światło. Zmienia się też zachowanie dziecka, jego wygląd.

Można zauważyć m. in. utratę zainteresowań, pogorszenie ocen, wagarowanie, konflikty z nauczycielami i rodzicami, zainteresowanie sektami lub subkulturami, izolowanie się od domowników, kłamstwa. Niepokojąca jest też zmiana przyjaciół na nowych, których dziecko nie przedstawia rodzicom. Często jednak rodzice myślą, że dziecko jest przemęczone czy chore lub, że jego zachowania wynikają z buntu normalnego dla okresu dojrzewania.

Istotne miejsce, obok oddziaływań skierowanych bezpośrednio na dzieci, winno być przypisane modelowaniu świadomości społecznej, tak by przekonania co do szkodliwości picia alkoholu utrwalały się i były jednoznacznie sformułowane szczególnie w odniesieniu co do dzieci i młodzieży. Chodziłoby o upowszechnienie opinii, że alkohol dla dziecka jest zawsze zagrożeniem, bez względu na jego wiek i płeć.

LITERATURA:
Poradnik dla nauczycieli pod red. Krystyny Ostrowskiej i Jana Tatarowicza-wyd. Centrum metodyczne pomocy psychologiczno-pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej
"Zanim w szkole będzie źle..." -Profilaktyka zagrożeń.
 

Opracowanie: Maria Kogut

Wyświetleń: 512