Katalog Antoni Bernacki Wychowanie fizyczne, Artykuły Blok jako najefektywniejsza forma kontrataku w piłce siatkowejBlok jako najefektywniejsza forma kontrataku w piłce siatkowej1. Zadania blokujących.- obserwacja przygotowujących się do ataku zawodników, - próba przewidywania, który z nich jest podstawowym pierwszym atakującym, - obserwacja lotu piłki po przyjęciu zagrywki i przygotowanie się do wystawy zawodnika rozgrywającego - obserwujemy jaką wystawę można wyeliminować - obserwacja piłki i wystawiającego, a szczególnie jego rąk i dłoni oraz ewentualnie przygotowanie / przesunięć /zawodników atakujących; ostatnia faza ustawienia dłoni pozwala zawsze przewidzieć kierunek wystawy przesunięcie się w kierunku wystawy oraz przygotowanie do wyskoku lub już wyskok, - obserwowanie toru lotu wystawy piłki i zawodnika atakującego; przesunięcie się zgodnie z zadaniem taktycznym w miejsce wykonania bloku-próba przewidywania kierunku lotu piłki, - wyskok do bloku z uniesieniem rąk, obserwacja piłki i ręki atakującego oraz rąk współblokującego - ustawienie rąk zastawiające zbicie przeciwnika, za kierunek bloku odpowiada zawodnik skrzydłowy, za szczelność bloku odpowiada zawodnik środkowy. 2. Technika bloku. Dojście do bloku: - do 2m skokiem, - 2-3m skok dostawno-odstawny, - ponad 3m - bieg. Ruch do piłki zaczynają ręce potem nogi, odrywając się od podłoża, ręce przenoszą się nad siatką tak, aby pozostały zgięte w stawach łokciowych. Przedramiona mają niewielki skłon w kierunku siatki. Palce rąk są rozstawione i optymalnie naprężone. Przy zbliżaniu się do piłki, ręce prostują się w stawach łokciowych i unoszą się wprzód oraz w górę. Jednocześnie dłonie zginają się w nadgarstkach, palce poruszają się wprzód i w dół. Uderzając w piłkę dłonie amortyzują uderzenie i kierują piłkę w dół, wprzód na stronę przeciwnika. Po wykonaniu bloku dłonie podnoszą się w górę, zawodnik spada w dół na ugięte nogi. Ważnym elementem bloku jest wybór miejsca i czasu na skok i uniesienie rąk nad siatką. Moment skoku blokującego zależy od działania atakującego zawodnika. Konkretnym wskazaniem dla początku bloku (moment oderwania się od ziemi) mogą być: - przy szybkim uderzeniu z wystawy bliskiej siatki przecięcie ręką pionu siatki przy zamachu zawodnika atakującego, - z wystawy dalekiej od siatki - początek uderzającego ruchu ręki zawodnika atakującego, - przy szybkim uderzeniu z przyspieszonej wystawy (metr) moment oderwania nóg od podłoża lub wzniesienie rąk nad głową zawodnika atakującego, - przy szybkim uderzeniu z niskiej wystawy jednocześnie wyskakuje z zawodnikiem atakującym, - przy ataku ze skrzydła - początek ruchu ręki atakującego. Należy podkreślić, że wskazówki te są skuteczne, gdy atakujący i blokujący są jednakowego wzrostu. Zawodnik blokujący niższego wzrostu powinien skakać trochę wcześniej, wyższy później. Zadaniem taktycznym bloku jest zabezpieczenie pierwszej linii obrony przed atakiem przeciwnika. Rodzaje taktyczne bloku: - obrona płaszczyzn newralgicznych zespołu (wolnego miejsca, słabszego zawodnika w obronie) tzn. blok strefowy, w takich przypadkach najbardziej celowe są warianty bloku nieruchomego, - neutralizacja ataku przeciwnika i obrona całego boiska tzn. blok polujący. Piśmiennictwo: 1. Adamczyk S., Uzarowicz J., Zawada Z., Siatkówka, Kraków 1975 2. Busz J., Szkolimy Uniwersalnych Siatkarzy, Sport i Turystyka 1980 3. Grządziel G., Ljach W., Piłka Siatkowa, Biblioteka trenera, Warszawa 2000 4. Kraus Z., Taktyka Walki w Piłce Siatkowej, AWF Warszawa 1976 5. Zatyracz Z., Piasecki L., Piłka Siatkowa, Szczecin 2001
Opracowanie: A. Bernacki Wyświetleń: 1103
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |