Katalog

Dorota Ramenda
Zajęcia zintegrowane, Scenariusze

Aktywne uczenie się metodą Storyline

- n +

Aktywne uczenie się metodą storyline

Metoda Storyline została wypracowana w Szkocji 20 lat temu. Głównym jej założeniem jest samodzielna aktywność uczniów i wykorzystywanie ich naturalnego entuzjazmu. W artykule tym chcę zaprezentować kilka charakterystycznych cech tej metody.

Na pierwszy rzut oka metoda ta wydaje się być oparta na sztuczce i to dość sprytnej. Trick polega na tym, że uczniowie sami są głównymi postaciami w opowiadanej przygodzie/ historii story), a jeśli tak nie jest, to muszą sobie te postacie wymyślić. Taki zabieg czyni lekcje emocjonującymi. Na przykład uczniowie zakładają własną agencję turystyczną i pracują w niej. Nie zależnie od rozwoju sytuacji, uczniowie w każdym momencie są błyskawicznie wciągani w wydarzenia, które wymyślają oni sami lub nauczyciel.

OPOWIADANA HISTORIA ROZWIJA SIĘ I SCALA CAŁY PROCES NAUCZANIA. Nie zaczynamy od omawiania celów, sytuacji wyjściowej czy podobnych rzeczy. W zamian używamy story do zbudowania przejrzystego i zrozumiałego kontekstu w którym może zachodzić nauczanie. Poprzez opowiadaną historię, nauczyciel wraz z uczniami kreuje własny świat wewnątrz szkolnej rzeczywistości: bogate środowisko edukacyjne pozwalające dzieciom na podejmowanie różnorodnych aktywności w naturalny sposób. Istotny jest fakt, że story dostarcza zarówno nauczycielowi jak i uczniom jasnej struktury nauczania treści.

Założenie tej metody można wyjaśnić prosto ale jej siła wiąże się z czymś więcej niż tylko z sprytną sztuczką, która na pierwszy rzut oka wydaje się doskonałą zabawą. Jednym z najbardziej fascynujących aspektów Storyline jest ogromna pomysłowość i olbrzymie zaangażowanie jakie ta metoda rozbudza u dzieci. Stają się one zmotywowane, wykonują więcej niż się od nich oczekuje a poza tym są dumne z wykonanej pracy. Ponieważ nauczyciel zachęca dzieci do wykorzystywania własnego doświadczenia nabytego poza klasą, jest on w stanie przenieść do klasy codzienna rzeczywistość. Prezentowana metoda pozwala również na rozwinięcie umiejętności społecznych i umożliwia wspólną, zespołową pracę.

Dwa główne elementy scenariusza Storyline to:
- epizody
- pytania kluczowe.

EPIZODY
Scenariusz Storyline składa się z szeregu odrębnych stanowiących jednak całość elementów zwanych epizodami. Kolekcja takich epizodów tworzy właśnie scenariusz nauczyciela.

Pierwszym elementem jest inspirujący start. Potem następuje wciągające rozwinięcie.

PYTANIA KLUCZOWE

Po podziale historii na poszczególne epizody, nauczyciel ustala pytanie kluczowe. Są to pytania zadawane dzieciom po to by wspomóc rozwój wydarzeń danej historii. Pytania kluczowe stanowią istotny element zapewniający powodzenie Storyline jako metody wspomagającej aktywne uczenie się. Żeby tak się jednak stało, muszą one spełnić szereg wymagań. Pytania powinny być sprecyzowane w sposób zachęcający dzieci nie tylko do myślenia i analizowania ale także do działania. Szukając odpowiedzi, dzieci muszą korzystać z własnych doświadczeń. I wreszcie, pytania powinny być tak skonstruowane aby prowadziły do aktywności przewidzianych i zaplanowanych przez nauczyciela.

Przykładowy plan zajęć.

Temat ogólny: SZPITAL

Wstęp:

Opowiadanie nauczyciela: Jest poniedziałek, siódma rano. Mama jak zwykle o tej porze wchodzi do pokoju Pawełka, aby obudzić i wyprawić go do szkoły. Ale ten dzień jest inny. Pawełek skarży się: Mamusiu źle się czuję........
Epizody i pytania kluczowe. Aktywność uczniów.
I Złe samopoczucie.
Jak wygląda chore dziecko?
Jak mama rozmawia z chorym synem?
Podzieleni na grupy uczniowie sporządzają ilustracje "chorych buzi". Wyjaśniają głośno treść rysunków.
Gra dramowa - rozmowa mamy z synkiem.
Ćwiczenie pisemne: opisanie chorego dziecka na podstawie zapisanych wyrażeń i rysunków.
II Wizyta u lekarza.
Co robi lekarz w czasie spotkania z pacjentem?
Drama - przygotowanie w grupach. Rozmowa i czynności lekarza. Zapis czasowników na tablicy.

Ćwiczenie pisemne: uczniowie tworzą związki wyrazowe czasownik + rzeczownik (np. osłuchuje klatkę piersiową, zagląda do gardła).
III Szpital
Kiedy wzywamy pogotowie?







Jak wygląda karetka pogotowia?




Kto pracuje w szpitalu?
Ponieważ stan Pawła się pogarsza mama wzywa pogotowie.
Rozmowa z uczniami na temat okoliczności wezwań karetki pogotowia.
Drama rozmowa telefoniczna matki z dyspozytornią Pogotowia Ratunkowego.
Praca w grupach: wykonanie rysunku, lub modelu z pudełek
- karetka pogotowia.
Układanie zdania rozkazującego np. "Nie wzywaj pogotowia bez potrzeby"
Zapis na tablicy: nazwy zawodów osób pracujących w szpitalu.
Gry dramowe: kto to jest i co robi?
IV Odwiedziny
Co mogło zdenerwować siostrę oddziałową?
Do Pawełka przyszki w odwiedziny koledzy. Pawełek jest szczęśliwy, ale siostra oddziałowa bardzo się zdenerwowała.
Narada w grupach: Co się stało?
Zbiorowe układanie regulaminu odwiedzin w szpitalu.
Zapis w formie zdań rozkazujących.
V Powrót do domu
Jak czuje się Pawełek?
Co musi robić Pawełek, żeby znowu nie zachorować?
Wypowiedzi Pawełka po powrocie do domu.
Dyskusja w grupach. Ułożenie zdrowego jadłospisu.
Wykonanie plakatu "Dbaj o zdrowie"

Kiedy zabraknie nam już pomysłów co ciekawego możemy jeszcze pokazać naszym dzieciom proponuję zabawić się w opowiadanie dzieciom historii (story line).

Wystarczy wymyślić początek a resztę potoczy się samo. Dzieci na pewno będą aktywne i chętne do zabawy.
 

Opracowanie: Dorota Ramenda

Wyświetleń: 14401


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.