Katalog Zenona Baranowska Pedagogika, Artykuły Zanim będzie za późno!Zanim będzie za późno!Narkotyki zabijają! W tych słowach nie ma cienia przesady. Sięgają po nie coraz młodsze dzieci.Dlaczego dzieci sięgają po narkotyki? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Istnieje wiele teorii, przeprowadzono mnóstwo badań, nie udało się jednak ustalić jednej, konkretnej przyczyny. Są jednakże takie, które pojawiają się częściej niż inne i do nich należą: - ciekawość i okazja do "wzięcia" przy braku możliwości interesującego spędzania wolnego czasu albo chęć zaimponowania innym, - aspirowania do dorosłości lub próby robienia dorosłym na złość, - chęć przynależności do określonej grupy, - występujące trudności w pokonywaniu stawianych poprzeczek, szczególnie w nauce, - odrzucenie i brak akceptacji otoczenia, - niedostateczna wiedza o skutkach zażywania narkotyków, Każdy nastolatek próbuje ukryć przed dorosłymi, że bierze narkotyki. Jednak nawet u tych, którzy zachowują dużą ostrożność, można zaobserwować pewne oznaki ich zażywania. Uzależnione lub nadużywające narkotyki dziecko zmienia się. Istnieją trzy fazy używania substancji odurzających przez młodzież: Faza I - (pierwsze próby) nieliczne lub niewyraźne sygnały - używanie jest okazjonalne, nieplanowane, środki odurzające dziecko dostaje za darmo. Konsekwencje szkolne i rodzinne są niewielkie. Nie występują problemy zdrowotne związane z używaniem, ale możliwe są urazy po wypadkach w stanie odurzenia. Faza II - (dążenie do przyjemności lub unikanie przykrości) na ogół liczne i niepokojące sygnały - używanie jest coraz częstsze, planowane, a substancje odurzające są komponowane samodzielnie. Osoby dążące do przyjemności biorą głównie w weekendy: w trakcie imprez i dyskotek. Osoby, które próbują uniknąć przykrości np. walcząc ze stresem "biorą" w dni powszednie, w samotności. Pojawiają się problemy w szkole i domu, nieuzasadnione zmiany nastroju. Następuje utrata przyjaciół, którzy nie zażywają substancji odurzających. Po nadużyciu występują objawy zatrucia. Faza III - (uzależnienie) sygnały wyraźnie widoczne i groźne - używanie regularne i częste, nawet codzienne. Wraz z rozwojem uzależnienia następuje utrata kontroli nad przyjmowaniem narkotyków. Potrzeba przyjęcia środka odurzającego jest silniejsza niż wszystkie inne potrzeby. Następuje oddalenie się od rodziny, kontakty towarzyskie zostają ograniczone do kręgu osób używających. Pojawiają się problemy finansowe związane z rosnącymi wydatkami na środki odurzające, kolizje z prawem oraz trudności z utrzymaniem się w szkole. Następuje pogorszenie stanu zdrowia, depresje, możliwe próby samobójcze, ogólne wyniszczenie organizmu. Podejmując próbę udzielenia pomocy nastolatkowi, który bierze narkotyki, warto pamiętać, że nie sposób przewidzieć, kto się uzależni, a kto się zatrzyma w I lub II fazie. Decyduje o tym bardzo wiele różnych czynników. Na niektóre z nich osoba sięgająca po narkotyki może mieć wpływ, ale są również takie, które nie poddają się kontroli. Niezwykle ważną rolę w leczeniu uzależnienia odgrywa szkoła. Gdy w szkole pojawia się uczeń biorący narkotyki, pierwszą reakcją jest zawsze panika. Nauczyciele nie bardzo wiedzą, co dalej robić. Często wyrzuca się dziecko ze szkoły. Wtedy wypada ono z systemu szkolnego na zawsze. Należy pamiętać o tym, że nie jest to dobre rozwiązanie. Uczniowi, który bierze narkotyki, nauczyciel może dać to, co najważniejsze i w takiej sytuacji najbardziej potrzebne: wiarę w siebie, we własne możliwości i szansę na powrót do normalnego życia. Słowo "możesz" wypowiedziane przez autorytet może zdziałać cuda, może stać się liną ratunkową, przy pomocy której młody człowiek znajdzie drogę powrotną z narkotykowego piekła. Co zrobić, aby podjąć przemyślane i skuteczne działania? Jak przygotować się do sytuacji kryzysowej? To, co możemy jako nauczyciele zrobić wcześniej: - poszerzyć swoja wiedzę na temat środków odurzających, - rozpoznawać sygnały ostrzegawcze wskazujące na zażywanie narkotyków, - zadbać o wprowadzenie programów profilaktycznych dla uczniów i rodziców, - uważnie obserwować swoich uczniów i reagować na pierwsze, niepokojące sygnały, - poinformować uczniów, jak szkoła postanowiła chronić się przed narkotykami, jakie zasady obowiązują i jakie konsekwencje grożą za ich łamanie, - utrzymywać dobry kontakt i współpracować z rodzicami, Jeżeli jednak okaże się, że nasze działania nie przynoszą pozytywnych rezultatów, to należy zasięgnąć pomocy specjalistów, którzy mogą pomóc: - Polskie Towarzystwo zapobiegania Narkomanii ul. Chmielna 10a/21, 00-020 Warszawa, tel. (0-22) 827-22-43 - Młodzieżowy Ruch na Rzecz Przeciwdziałania Narkomanii MONAR u. Hoża 57, 00-681 Warszawa, tel. (0-22) 621-13-59 - Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych "Powrót z V" ul. Dziennikowska 11, 01-605 Warszawa, tel. (0-22) 839-03-83 Należy pamiętać, że nie ma narkotyków miękkich i twardych. Jedne uzależniają szybciej inne wolniej. Ogromnie ważne jest zapobieganie. W przypadku narkotyków najlepsze rezultaty daje właściwe postępowanie wychowawcze rodziców, opiekunów, nauczycieli. 1. Zapobieganie narkomanii polega na rozmowie z dzieckiem, zanim ono sięgnie po narkotyki. Jeśli my wychowawcy i rodzice nie uświadomimy....... w tej dziedzinie, zrobi to ktoś inny, najczęściej będzie to dealer. "Znajdź czas dla swojego dziecka lub ucznia, bo ja go znajdę" - podpisano Dealer 2. W dziedzinie wychowania musi być współprac szkoły z domem rodzinnym. 3. Bronić dziecka przed narkotykami, to nauczyć go rozwiązywania problemów dnia codziennego. 4. Profilaktyka narkotykowa to uczenie szacunku do własnego zdrowia. 5. Ustrzec dziecko przed narkotykami można poprzez naukę postępowania w sytuacjach trudnych, gdy czuje się źle fizycznie i psychicznie 6. Trzeba pokazać, że radość można znaleźć nie tylko w wielkich, ale i w drobnych sukcesach. 7. Rozmawiać z młodzieżą można jedynie przy pełnym zaufaniu. Prawdę należy mówić w każdym przypadku, bez zahamowań, bez tematów tabu. Programy, czyli co warto wdrażać w szkole z zakresu profilaktyki uzależnień: -Projekt wychowawczy "Trzy koła" -Dziękuję - nie -Spójrz inaczej -Odlot -Tajemnica zaginione skarbonki i inne Niezwykle ważne jest również przekazanie rodzicom rad, które być może będą im pomocne w kształtowaniu właściwej postawy w dorosłym życiu. Propozycją jest tekst Joanny M..G. matki 21 letniej córki Kamili. "Bądź przyjacielem swojego Dziecka" PATRZ - przecież w końcu znasz swoje dziecko. Nawet jeśli późno wracasz, masz mało czasu, to widzisz czy jest smutne czy radosne. PYTAJ - bądź "na bieżąco". Nie tylko "co tam w szkole?". Pytaj też o to, czego się najbardziej obawiasz. SŁUCHAJ - tego, co mówi, ale i jak mówi. Czy zbywa Cię ogólnikami, czy żywo opowiada o wydarzeniach dla siebie ważnych. MÓW - o tym, co się dzieje u Ciebie i co dla Ciebie jest ważne. Ono także musi znać Ciebie! Mów do dziecka, a nie do siebie. Nie to co powiedzieć należy, ale to co rzeczywiście myślisz i czujesz. Nie bój się emocji, jeśli będziesz autentyczny - będziesz przekonywujący. POMAGAJ - w dokonywaniu wyborów, nie pozbawiaj Go możliwości decydowania o sobie. WSPIERAJ - w podejmowaniu właściwych decyzji, w sytuacjach najtrudniejszych. Pamiętaj, zawsze istnieje rozwiązanie... WYMAGAJ - dziecko jest członkiem rodziny, a nie pasożytem. Zbyt duża wolność graniczy z lekceważeniem. Jeśli natomiast stawiasz warunki - one muszą być możliwe do zrealizowania. A nade wszystko KOCHAJ - jeśli nawet nie potrafisz się uporać z jakimś problemem - Ono będzie to wiedziało. Swoja drogą zastanów się, czy także LUBISZ swoje dziecko. Czy byłoby ci miłym towarzystwem, gdyby było całkiem obcym człowiekiem. Bibliografia: 1. M. M. Malewska "Narkotyki w szkole i w domu - zagrożenia", Towarzystwo Wydawnicze i Literackie; Warszawa 1995, 2. K. Zajączkowski "Nikotyna, alkohol, narkotyki - profilaktyka uzależnień. Krótki poradnik psychologiczny", Rubikon; Karków 2001, 3. J. Gabrysiak "Czy można ograniczyć ryzyko uzależnienia?", Wydawnictwo Informacyjno- Edukacyjne P.W. "KAMA" 2002r., 4. Materiały szkoleniowe do przeprowadzenia akcji "Szkoła wolna od narkotyków",
Opracowanie: Zenona Baranowska Wyświetleń: 802
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |