Katalog Beata Jaszczurowska Pedagogika, Artykuły Pojęcia i założenia terapii pedagogicznejPojęcie i założenia terapii pedagogicznejTerapia pedagogiczna [1] to oddziaływanie za pomocą środków pedagogicznych (wychowawczych i dydaktycznych) na przyczyny i przejawy trudności dzieci w uczeniu się, mające na celu eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich ujemnych konsekwencji. Stanowi swoistą interwencję wychowawczą, zmierzającą do spowodowania określonych, pozytywnych zmian w zakresie sfery poznawczej i emocjonalno - motywacyjnej oraz w strukturze wiedzy i umiejętności szkolnych dziecka.Celem nadrzędnym terapii pedagogicznej jest stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dzieciom z trudnościami rozwojowymi, rozwoju na miarę ich możliwości. Podmiotem terapii pedagogicznej jest nauczyciel terapeuta, wyposażony w odpowiednią wiedzę i umiejętności oraz posiadający predyspozycje psychiczne potrzebne do tego rodzaju pracy. Przedmiotem oddziaływań terapeutycznych jest dziecko, jego zaburzenia rozwojowe i trudności szkolne. Terapia pedagogiczna jako działalność dydaktyczna i wychowawcza wymaga sformułowania zasad postępowania, którymi powinien kierować się nauczyciel - terapeuta, aby zrealizować założone cele. Są to: - Zasada indywidualizacji środków i metod oddziaływania korekcyjnego - Zasada powolnego stopniowania trudności w nauce czytania i pisania, uwzględniającego złożoność tych czynników i możliwości percepcyjne dziecka. - Zasada korekcji zaburzeń: ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności. - Zasada kompensacji zaburzeń: łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji niezaburzonych w celu stworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych. - Zasada systematyczności. - Zasada ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego. Odpowiednie zorganizowanie terapii pedagogicznej, zastosowanie właściwych metod i technik pracy dostosowanych do indywidualnych możliwości dziecka daje mu szanse na wykonywanie z sukcesem czynności dotychczas nieosiągalnych. Opieka dydaktyczna nad dzieckiem powinna iść dwutorowo: z jednej strony w ramach realizowanego procesu dydaktycznego, w klasie, z drugiej - w ramach specjalistycznych zajęć pozalekcyjnych. W klasie, wśród nauczycieli i rówieśników, dziecko powinno móc liczyć na zrozumienie, odpowiednią pomoc, życzliwą ocenę pracy oraz postępów, które nie zawsze wyrażają się w bezbłędnym czytaniu i pisaniu. Dlatego niezbędna jest ścisła współpraca terapeuty z nauczycielami uczącymi dziecko oraz jego rodzicami. Zdaniem dr.Antoniego Balejko [2] jeżeli oba warunki są spełnione, a terapia dziecka z trudnościami w czytaniu i pisaniu prowadzona jest prawidłowo, to pozytywne zmiany zachodzą nie tylko w zakresie ćwiczonych funkcji, ale również w sferze emocjonalnej i mogą powodować u dziecka zanikanie lęków i niechęci do podejmowania wysiłku oraz sprzyjać nabywaniu pewności siebie. Jednocześnie mogą wpływać na pojawienie się zainteresowań i różnych dziedzinach, konsekwencją w dążeniu do celu i satysfakcją z dobrze wykonanego zadania. Przypisy: 1. I.Czajkowska i K. Herda, Zajecia korekcyjno - kompensacyjne w szkole.WSiP. Warszawa 1989,s.50. 2.A. Balejko, Jak pokonać trudności w mówieniu, czytaniu i pisaniu. Dysleksja. Bialystok 1999.
Opracowanie: mgr Beata Jaszczurowska Wyświetleń: 1486
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |