"Chcę mówić piękną poprawną polszczyzną"

Twoje dziecko Umiejętność pięknego, swobodnego wysławiania się jest ważnym atutem dziecka nie tylko w życiu szkolnym, ale i na co dzień. Jak wiemy nikt się z tą umiejętnością nie rodzi, ani od razu jej nie zdobywa, lecz trzeba rozwijać ją przez lata.

Opóźniony rozwój mowy dziecka na ogół niepokoi rodziców, lecz niektórzy problem ten bagatelizują uważając, że rozwiąże się sam lub dziecko z tego "wyrośnie", gdy pójdzie do przedszkola lub szkoły. Analizując etapy rozwoju mowy dziecka rodzice sami mogą zauważyć, iż w początkowym okresie każde nowe słowo wypowiedziane przez dziecko witane jest przez nich z wielkim entuzjazmem. Z czasem zainteresowanie rodziców maleje i porozumiewanie się z dzieckiem przestaje być problemem. Wówczas skupiają się oni na treści jego wypowiedzi, na tym, co mówi, a nie zwracają uwagi jak mówi. Wada wymowy pogłębia się, utrwala, rodzice przyzwyczajają się do takiej wymowy, ale dla dziecka, które jest nieraz nieświadome swojej błędnej wymowy, to przyzwyczajenie okazuje się przykre w skutkach.

W momencie rozpoczęcia nauki w przedszkolu lub w szkole rodzice nie zdają sobie sprawy, że są sprawcami wielu kłopotów, niepowodzeń, a nawet cierpień swojego dziecka.

Tam jest ono odrzucane przez grupę rówieśniczą, zestresowane z powodu niezastąpionej potrzeby uznania z ich strony, a nawet samo izoluje się od nich z powodu przeżywania swojej "inności".
Również na zajęciach nie ma możliwości sprawnego przekazania dobrze nauczonej lekcji, a własna nieporadność tak go peszy podczas odpowiedzi, że gubi wątek i zapomina. Cierpi więc, bo odpowiada słabiej niż mógłby odpowiadać, oraz gorzej niż jego rówieśnicy. Bardzo dużo kompleksów rodzi się wtedy i utrwala z powodu tych właśnie przyczyn.

Jak wiemy w pierwszych latach wzorem poprawnej mowy jest dla dziecka mowa dorosłych - głównie rodziców. Dlatego sprawność wypowiadania się w dorosłym życiu zależy od pierwszych kontaktów z najbliższym otoczeniem, od rodzaju, jakości i ilości bodźców słownych. Rodzice z wielką uwagą powinni zastanowić się jaka jest ich mowa, czy jest ona dobrym przykładem dla dziecka. Może niektóre braki spowodowało naśladowanie przez dziecko ich niestarannego języka? Żeby wyeliminować błędy zarówno u siebie, jak i u dziecka powinni oni umieć słuchać własnej mowy i mieć świadomość właściwego jej brzmienia. Rozmawiając z dzieckiem doskonalą jego rozwój umysłowy, pomagają uzewnętrznić jego uczucia, wzbogacają jego wyobrażenia, a także realizują jego potrzeby psychiczne. Bardzo ważne dla uczuć dziecka jest to, co i jak do niego mówią rodzice. Pod względem kulturalnym sposób zwracania się dziecka do rodziców jest bardzo zróżnicowany. W środowisku o niższym poziomie kulturalnym sposób słownego komunikowania się jest bardziej bezpośredni. Żądania bywają wyrażone rzadziej słowami, wypowiedzi brzmią krótko i są gramatycznie uproszczone. Często padają pytania i krótkie rozkazy. Dlatego dla dziecka, które w swoim środowisku nie przyswoiło sobie bardziej zróżnicowanego sposobu wypowiadania się, język jakim przemawia do niego podręcznik jest "językiem obcym".

Dziecko, które wyniosło ze swojego środowiska język bogatszy, będzie dysponowało wyższą skalą słów i osiągnie umiejętność wyrażania bardziej wyszukanych i delikatnych znaczeń.

Pierwszymi nauczycielami mowy dziecka są rodzice.

Nie ich wykształcenie, lecz odpowiednio wyniesione z domu wzory mowy i troska o rozwój psychiczny są gwarancją, iż dziecko będzie mówiło ładną, poprawną polszczyzną.

Dlatego kochani rodzice mając na sercu cierpienie swojego dziecka z wadą wymowy oraz konsekwencje wynikające z opóźnionego rozwoju jego mowy pomóżcie mu korzystając z następujących rad:

- wypowiadajcie się przy nim zawsze poprawnie, wyraźnie, dokładnie wymawiajcie wyrazy, przemawiajcie powoli.

- wspólnie z dzieckiem czytajcie książki, czasopisma dziecięce, słuchajcie audycji radiowych, w których występują aktorzy, którzy pięknie i z odpowiednią dykcją oraz intonacją odczytują fragmenty bajek i wierszy.

- kupujcie i wspólnie z dzieckiem słuchajcie płyt z nagranymi bajkami, wierszami i analizujcie je.

- zabierajcie dziecko do teatru, gdyż tam będzie miało możliwość osłuchania się z piękną, poprawną mową.

- zachęcajcie dziecko do śpiewania piosenek, deklamowania wierszy, do głośnego czytania i opowiadania własnych spostrzeżeń i przeżyć.

Dla dziecka będą to ćwiczenia mowy i wymowy, a dla Was kochani rodzice sprawdzianem, czy pod tym względem wasze dziecko rozwija się właściwie.

 

Twoje dziecko