Program pracy korekcyjno - kompensacyjnej dla dzieci z zaburzeniami percepcji słuchowej

Zajęcia prowadzone w ramach rewalidacji indywidualnej, przeznaczone dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną.

Zaburzenia percepcji słuchowej zakłócają a nawet uniemożliwiają dziecku proces nabywania umiejętności szkolnych.

Ujawniają się w:
opóźnieniu rozwoju mowy, ubogim zasobie słownictwa, trudności z przyswajaniem długich wyrazów, wadach wymowy, trudności w czytaniu oraz w pisaniu ze słuchu.

Zadania ułożone są zgodnie z zasadą stopniowania trudności.

Nie przechodzimy do następnych ćwiczeń, jeżeli dziecko nie opanowało poprzednich. Pamiętajmy o przestrzeganiu zasad i metod pracy rewalidacyjnej z dzieckiem upośledzonym umysłowo oraz o doborze atrakcyjnych środków dydaktycznych.

Każde zajęcia z zakresu rewalidacji indywidualnej powinny przebiegać według określonego schematu:
1. Nawiązanie kontaktu emocjonalnego z dzieckiem.
2. Zmotywowanie do pracy na zajęciach (dajemy do wykonania zadanie, które dziecko na pewno wykona, mające charakter utrwalający).
3. Zadania usprawniające.
4. Zadanie usprawniające.
5. Zadanie utrwalające, które dziecko bez trudu wykona.
Dziecku należy mówić otwarcie, czego nie umie, nad czym musi popracować. Na zakończenie dowartościować poprzez pochwałę za dobra pracę. Odniesienie sukcesu jest warunkiem dobrej motywacji do pracy.

I. Analiza i synteza słuchowa dźwięków

1. Odpoznawanie dźwięków z otoczenia (od znanych dźwięków życia codziennego do mniej znanych).
2. Rozpoznawanie dźwięków wydawanych przez pojazdy, zwierzęta, instrumenty muzyczne itd.
3. Odtwarzanie struktur dźwiękowych na podstawie wzorca:
a) ćwiczący rozkłada klocki w dowolnym układzie (zaczynamy od układu trzyelementowego) np.:
i stuka ołówkiem wg wzoru (mały odstęp - krótka przerwa czasowa)
Dziecko odtwarza stukanie wzorując się na układzie struktur ułożonych przez nauczyciela,

b) rozpoznawanie przez dziecko wystukanej przez nauczyciela struktury, zilustrowanej ułożonymi klockami np.:

Nauczyciel wystukuje strukturę np. nr 2, dziecko powinno właściwie wskazać.

c) ilustrowanie przez dziecko układem klocków wystukanego przez nauczyciela rytmu np.
n-l wystukuje, a dziecko układa odpowiednio klocki
d) wystukiwanie różnych struktur przez dziecko na podstawie wcześniej wysłuchanego rytmu podanego przez nauczyciela.

II. Analiza i synteza wyrazowa zdań.

1. Wyodrębnianie zdania z mowy, pojęcie zdania, wyrazu.

a) układanie zdań i rozdzielanie ich na wyrazy (na podstawie oglądanych obrazków, znanych bajek, sytuacji ze szkoły i domu).
b) Wyodrębnianie wyrazu ze zdania, budowanie zdania z podanym wyrazem.
c) Rozwijanie zdań i porównywanie liczby wyrazów w zdaniu (Tomek buduje dom. Tomek buduje dom z klocków. Tomek buduje dom z kolorowych klocków.).
d) Wyodrębnianie wyrazów ze zdań prostych i liczenie ich (w formie działania - dzielenie paska papieru, klaskanie, tworzenie schematów wyrazów, wykorzystanie liczmanów).
e) Określanie, które zdanie jest krótkie, które długie.

III. Analiza sylabowa wyrazów.

1. Pojęcie sylaby, dzielenie wyrazu na sylaby, liczenie sylab, synteza sylab
a) podział wyrazów na sylaby,
b) ilustrowanie sylab za pomocą klaskania, układania liczmanów, rysowania kresek,
c) określanie długości wyrazów na podstawie liczby sylab (wyrazy długie i krótkie)
d) zgadywanie na podstawie sylab, jaki wyraz powiedział nauczyciel,
e) zgadywanie na podstawie sylab przekazywanych z utrudnieniem, jaki wyraz powiedział nauczyciel (między podawanymi sylabami należy umieścić dodatkowe dźwięki np. stukanie). Wskazane jest wypracowanie tendencji do wysłuchiwania sylab do końca tak, aby zapobiec zgadywaniu (można podawać wyrazy zaczynające się podobnie, ale kończące się różnie np. sa - mo - lot, sa - mo - chód).
f) wymawianie sylabami nazw przedmiotów i obrazków na przemian z nauczycielem.
g) Ustalanie pozycji danej sylaby w wyrazie (na początku, na końcu, w środku).

IV. Analiza i synteza głoskowa wyrazów.

1. Wyodrębnianie początkowej głoski w wyrazie
a) co słyszysz (jaki dźwięk) na początku wyrazu (zaczynamy od samogłosek)
b) wskazywanie przedmiotów i obrazków, których nazwy zaczynają się od danej głoski,
c) rozpoznawanie wyrazów rozpoczynających się na określoną głoskę (nauczyciel wymawia wyrazy rozpoczynające się na różne głoski, a dziecko ma klasnąć, gdy usłyszy właściwy wyraz),
d) tworzenie wyrazów na podstawie podanej głoski początkowej.
2. Wyodrębnianie końcowej głoski w wyrazach (zaczynamy od wysłuchiwania spółgłosek)
a) wybór obrazków lub przedmiotów, których nazwy kończą się daną głoską np. bat, kot, kret,
b) rozpoznawanie obrazków i przedmiotów na podstawie podanej głoski końcowej ich nazw,
c) grupowanie obrazków, których podpisy kończą się tą samą głoska.

3. Zgadywanie na podstawie wypowiadanych przez nauczyciela głosek, jaki wyraz powiedział (wykorzystać obrazki, zaczynamy od znanych dziecku nazw).
4. Dzielenie na głoski wyrazów, które w zdaniu 3 wypowiedział głoskami nauczyciel.
5. Zgadywanie wyrazu na podstawie wypowiadanych przez nauczyciela głosek z utrudnieniem.


 

Opracowanie: Krystyna Dura

Wyświetleń: 4131