Cechy nauczyciela w oczekiwaniach dzieci w młodszym wieku szkolnym

Warunkiem rozwoju oświaty i wychowania w każdym społeczeństwie są: wysoka ranga i autorytet nauczyciela. Przeglądając literaturę można powiedzieć, że w gruncie rzeczy patrzy się na nauczyciela głównie przez pryzmat przypisywanej mu roli. W powszechnym mniemaniu nauczyciel powinien nie
ma zawsze i wszędzie stanowić wzór do naśladowania. Tego się od niego oczekuje i on sam niejednokrotnie stara się sprostać tym oczekiwaniom oraz dorastać do ideałów.

Na efekty pedagogiczne wpływają nie tylko świadome przedsięwzięcia.

W 1955 roku, na Kongresie Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego podkreślono, że "nauczyciel nie tylko uczy dzieci i młodzież, ale też wciąga ich w swoje problemy, zawody, frustracje, udręki, uprzedzenia, lęki, zatruwa swoją pychą albo też przekazuje im swoje nadzieje i aspiracje, swoje ideały i wiarę, swoją miłość i entuzjazm, swoje szczęście rodzinne, swój spokój wewnętrzny. Stwarza więc im atmosferę sprzyjającą rozwojowi zdrowia psychicznego lub też utrudniającą ten rozwój" (M. Grzywak - Kaczyńska 1979, s.326). Według Marii Grzywak - Kaczyńskiej im, pełniejsze jest życie osobiste nauczyciela, im większa dojrzałość emocjonalna, im głębszy rozwój moralny, tym lepsze zrozumienie ucznia i większa dla niego życzliwość, a co za tym idzie lepsze efekty wychowawcze (M. Grzywak - Kaczyńska 1979). Dzieci w młodszym wieku szkolnym są już dobrymi obserwatorami, dokładnie zauważają wszelkie potknięcia nauczyciela, stosunek do ucznia i pracy. W realizacji zadań wychowawczo - dydaktycznych na szczeblu nauczania początkowego nauczycielowi pomaga duży autorytet jakim cieszy się wśród dzieci. Nigdy później nauczyciel nie będzie miał takiego wpływu na uczniów jak właśnie ma w klasach niższych. Trzeba sobie z tego jasno zdawać sprawę i właściwie ten fakt wykorzystywać w pracy wychowawczej.

Do pożądanych cech nauczyciela sprzyjających wykonywaniu zadań wychowawczych zaliczyć można: wyrozumiałość; cierpliwość i opanowanie; pogodny i serdeczny stosunek do ucznia i rodziców; sprawiedliwość w ocenie zachowania uczniów i traktowanie wszystkich uczniów jako mające jednakowe szansę; umiejętność utrzymywania dyscypliny i karności na lekcji bez uciekania się do kar fizycznych i krzyków; miłość do dzieci; zdyscyplinowanie.

Do cech idealnego nauczyciela należy również poczucie piękna manifestujące się między innymi poprzez estetyczny wygląd zewnętrzny.

Właściwe przygotowanie merytoryczne i metodyczne, umiejętność przekazywania wiedzy, stosowanie na lekcjach pomocy naukowych, zdolności
muzyczne, plastyczne, techniczne, umiejętność egzekwowania wiadomości i umiejętności od uczniów, sprawiedliwość w ocenianiu - to cechy nauczyciela
sprzyjające należytemu wykonywaniu zadań dydaktycznych. Decydują one w dużym stopniu o interesującym toku lekcyjnym i służą rozbudzaniu zainteresowań przedmiotem nauczanym, wpływają na wytwarzanie właściwych postaw wobec nauki.

Uczniowie cenią sobie nauczyciela, który sprawiedliwie ocenia wiadomości i umiejętności uczniów, nie sugeruje się pochodzeniem społecznym ucznia czy wykształceniem rodziców. Cenią sobie nauczycieli, którzy są dobrzy, cierpliwi i konsekwentni. Krytykują nauczycieli zbyt pobłażliwych ale i zbyt nerwowych i krzykliwych. Ocena sprawiedliwie wystawiona, jawna, umotywowana mobilizuje do nauki i to zarówno ta dobra, jak i niedostateczna. Istotnym problemem w pracy nauczyciela jest umiejętność interesującego i jasnego przekazywania wiedzy, co sprzyja szybkiemu i dokładnemu przyswajaniu materiału.

Uczniowie klas I - li chcą być sprawiedliwie traktowani przez swego pogodnego, serdecznego, zdyscyplinowanego, opanowanego i spokojnego
nauczyciela.

"Dawidowska miłość dusz ludzkich" jest bardzo potrzebna szczególnie uczniom klas początkowych.
 

Opracowanie: Janina Adamczyk

Wyświetleń: 1308