Katalog

Lilla Ferensztajn
Lekcja wychowawcza, Plan WDN

Poprawa frekwencji rodziców na zebraniach - program WDN

- n +

Poprawa frekwencji rodziców na zebraniach - Program WDN

Cel ogólny: Doskonalenie umiejętności właściwego przygotowania się do zebrania z udziałem rodziców.

Po zakończeniu WDN nauczyciel powinien:
- znać czynności, które trzeba wykonać przygotowując zebranie z udziałem rodziców;
- znać zasady dotyczące właściwego przebiegu zebrania;
- umieć nawiązać kontakt z rodzicami;
- wiedzieć, jak zachęcić rodziców do wzajemnych spotkań;
- umieć wytworzyć pozytywne nastawienie rodziców do współpracy oraz być otwartym na ich potrzeby.

PRZEBIEG

Część I.
Integracja grupy:
1. "Imię i nastrój"
Każdy z uczestników prezentuje swoje imię w określony, podany wcześniej przez prowadzącego sposób, np. bardzo wesoły, smutny, groźny, śpiewający, itp. Zmiana nastroju następuje po przedstawieniu się w rundce wszystkich uczestników.
2. Technika niedokończonych zdań:
- Uważam, że właściwie przygotowuję się i prowadzę zebrania z rodzicami, ponieważ...
- Spotkania z rodzicami są dla mnie...
3. Zawarcie kontraktu.
4. Podanie tematu, celów, spraw organizacyjnych.

Część II.
5. Burza mózgów - co rozumiesz przez określenie "Frekwencja".
Spisanie na plakacie.
6. Odczytanie, dyskusja, podsumowanie przez lidera.
7. Mini wykład na temat "Spotkanie inaugurujące współpracę nauczyciela z rodzicami" - załącznik nr1
8. Praca w grupach - zapisanie na plakacie.
Teraz już wiem, że... Muszę popracować nad...
 


 

9. Prezentacja opracowanych treści przez liderów grup zakończone wspólnym opracowaniem programu spotkań z rodzicem i dzieckiem na rok szkolny 2005/2006.
10. Podsumowanie przez lidera.

Część III.
11. EWALUACJA
"Pasek odczuć" - Na arkuszu prowadząca pisze pytanie "Czy potrafisz wykorzystać zdobytą na WDN wiedzę, aby poprawić frekwencję rodziców na zebraniach?"
Za pomocą pasków w trzech kolorach: zielonym, czerwonym i czarnym uczestnicy odpowiadają na pytanie: TAK - kolor zielony, NIE - kolor czerwony, NIE WIEM - kolor czarny.
12. Rozdanie materiałów.
13. Zakończenie.

Załącznik nr 1

Spotkanie inaugurujące współpracę nauczyciela z rodzicami.

Pierwsze spotkanie wychowawcy grupy z nowymi dziećmi i ich rodzicami jest niewątpliwie wydarzeniem bardzo stresującym, i to dla obu stron. Wielu nauczycieli wyraża przekonanie, że wrażenie wywarte w trakcie pierwszego spotkania w znacznym stopniu decyduje o tym, jak się będzie układała dalsza współpraca z dziećmi i rodzicami. Dlatego nie należy go lekceważyć, a raczej zadbać o to, by było możliwie korzystne.

Warto uświadomić sobie, że rodzice, a także nauczyciele, nawet jeśli wcześniej nie kontaktowali się ze sobą, mają wobec siebie mniej lub bardziej konkretne oczekiwania, zbudowane na podstawie doświadczeń, stereotypów, a także informacji, które do nich dotarły. Obie strony wnoszą więc do tej sytuacji wytworzone wcześniej nastawienia, a także obawy, niepokoje i nadzieje. Ważne jest, aby nauczyciel był świadomy swego nastawienia, starał się unikać obronności i wytwarzania negatywnych oczekiwań, gdyż mają one destruktywny wpływ na kształtowanie się relacji z rodzicami.

Warunkiem wstępnym sukcesu spotkania inaugurującego jest więc wytworzenie pozytywnego nastawienia wobec rodziców. Warunkiem drugim, niezmiernie istotnym, jest staranne przygotowanie merytoryczne oraz organizacyjne spotkania. Pierwsze spotkanie jest więc dobrą okazją do wyrażenia wzajemnych oczekiwań oraz zarysowania planu współpracy. Warto też je wykorzystać by przekazać rodzicom, zamierzenia dotyczące pracy dydaktycznej i wychowawczej z dziećmi.

Oto czynności, które trzeba wykonać, przygotowując każde zebranie z udziałem rodziców:
1. Opracowanie programu spotkania.
2. Ustalenie czasu, terminu i miejsca.
3. Zawiadomienie rodziców (najlepiej pisemne) z odpowiednim wyprzedzeniem
(około dwóch tygodni), jeśli terminy spotkań nie są stałe.
4. Ewentualne przygotowanie potrzebnych materiałów (np. opinii, materiałów edukacyjnych, itp.).
5. Przypomnienie rodzicom o zebraniu na dwa, trzy dni przed jego terminem (telefonicznie lub za pośrednictwem dzieci).
6. Przygotowanie z pomocą dzieci sali, w której spotkanie się odbędzie.

Program spotkania (bez względu na to, czy jest ono pierwsze, czy kolejne) powinien być dobrze przemyślany i starannie opracowany, aby:
- umożliwiał zrealizowanie celu;
- nie był zbyt obszerny i nie zmuszał do nadmiernego wydłużania czasu zebrania lub nadawania mu bardzo szybkiego tempa;
- przewidywał czas na pytania rodziców i dyskusję;
- przewidywał czas na sprawy bieżące.

W programie pierwszego spotkania trzeba zarezerwować czas na:
- przedstawienie się sobie nawzajem wszystkich uczestników;
- krótkie wystąpienie wychowawcy dotyczące zamierzeń wychowawczo - dydaktycznych na bieżący rok szkolny;
- zaproszenie rodziców do współpracy i przedstawienie wstępnej jej koncepcji;
- dyskusję, pytania rodziców;
- wybór przedstawicieli do komitetu rodzicielskiego, co może się odbyć
w trakcie zebrania lub już po jego zakończeniu (bez udziału nauczyciela);
- krótkie podsumowanie.

Ustalenie terminu spotkania z odpowiednim wyprzedzeniem jest konieczne, aby nie zmuszać rodziców do zmiany planów w ostatniej chwili. W wielu szkołach, przedszkolach ustalone są stałe terminy tzw. dni otwartych, np. pierwszy ( ostatni) czwartek, (wtorek, środa, rzadziej piątek i poniedziałek) każdego miesiąca. Jest to całkiem dobry zwyczaj, gdyż pozwala rodzicom (nauczycielom także) zaplanować wszystko z dużym wyprzedzeniem, nie zwalnia on jednak od zawiadamiania o każdym zebraniu.

W przedszkolach, w młodszych klasach w szkole spotkanie z nowym wychowawcą zwykle odbywa się w dniu rozpoczęcia roku szkolnego. Jest to sprzyjająca okoliczność, gdyż gwarantuje obecność większości rodziców i nie wymaga wcześniejszego rozsyłania zawiadomień (Rodzice uczniów klas starszych zwykle poznają nowego wychowawcę nieco później, na pierwszym zebraniu powakacyjnym).

Dobrze jest podać rodzicom orientacyjny czas trwania zebrania, zwłaszcza jeśli ma być krótsze lub dłuższe niż zwykle.

Pierwsze spotkanie z nowym nauczycielem nie powinno trwać dłużej niż godzinę, ponieważ:
- może rodzicom skojarzyć się z wystąpieniami parlamentarzystów lub wykładem;
- nie zawsze można liczyć na aktywny udział rodziców w dyskusji, zwykle na początku ograniczają się oni do zadawania pytań;
- może zaistnieć pewne napięcie, które zwykle towarzyszy i nauczycielowi, i rodzicom.

Zawiadomienia rodziców o pierwszym spotkaniu najlepiej jest rozesłać lub podać przez dzieci. Mogą one mieć postać krótkiego listu lub imiennego zaproszenia. To podkreśli szczególny charakter spotkania oraz zaangażowanie nauczyciela. Umożliwi też budowanie dobrego wrażenia, jeszcze zanim dojdzie do osobistych kontaktów.

Na pierwsze spotkanie z rodzicami zwykle nie jest potrzebne przygotowywanie specjalnych materiałów pomocniczych. Można ewentualnie sporządzić wykaz imprez kulturalnych, organizowanych uroczystości a także zajęć pozalekcyjnych, jeśli nauczyciel zamierza o nich poinformować rodziców.

Ostatnie czynności to przypomnienie rodzicom o zebraniu, co najłatwiej uczynić, korzystając z pomocy dzieci, oraz przygotowanie odpowiedniej sali. Dobrze jest zorganizować spotkanie w pomieszczeniu, w którym znajdują się w miarę wygodne miejsca do siedzenia dla rodziców, np. w świetlicy szkolnej lub jakiejś sali wyposażonej w krzesła o normalnych rozmiarach. Często bowiem się zdarza, że rodzice zmuszeni są siedzieć podczas zebrań na maleńkich krzesełkach lub wciskać się w ławki. Jest to nie tylko nie wygodne, lecz także źle wpływa na kontakt z nauczycielem, podkreśla bowiem jego uprzywilejowaną, dominującą pozycję i tworzy niepotrzebny dystans. Jeśli warunki na to pozwalają, można ustawić krzesła w kręgu (ma to sens wtedy, gdy liczba rodziców nie przekracza 16-18 osób) lub przynajmniej pogrupować stoliki i krzesła, by nie stały w równych rzędach. Ułatwia to nauczycielowi kontakt wzrokowy z większością osób, a rodzicom umożliwia porozumiewanie się w grupach. Ważne jest też, by nauczyciel przez cały czas trwania spotkania nie siedział za swoim biurkiem.

Dobre przygotowanie spotkania z rodzicami, zwłaszcza tego pierwszego, to połowa sukcesu. Druga jego połowa to sprawne przeprowadzenie zebrania. Ważne jest by nauczyciel przybył na miejsce trochę wcześniej. Dobrym pomysłem jest witanie rodziców przy drzwiach, zamiast czekać na nich przeglądając papiery za biurkiem. Podczas pierwszego spotkania można poprosić dyrektora, by towarzyszył wychowawcy i przedstawił go przychodzącym rodzicom.

Jeśli do prezentacji nie doszło wcześniej, nowy wychowawca może na początku zebrania nie tylko przedstawić się sam, lecz także poprosić o to wszystkich rodziców.

Korzystnie jest, gdy nauczyciel pamięta imiona i nazwiska dzieci oraz orientuje się nawet bardzo ogólnie w ich sytuacji rodzinnej. Może wówczas do każdego rodzica powiedzieć coś osobistego, np. "To pani jest mamą Wojtka, prawda? Bardzo mi miło.", "Państwo zapewne są rodzicami Ani? Cieszę się, że mogli państwo przyjść.", "Pan jest tatą Wiktora. Miło mi." Takie drobne uwagi i grzeczności budują dobrą atmosferę i sprawiają, że rodzice nie czują się anonimową zbiorowością.

Wystąpienie wychowawcy powinno być krótkie i rzeczowe. Lepiej jest zasygnalizować mniej istotne sprawy, niż omawiać wszystko bardzo szczegółowo, ryzykując, że część rodziców przestanie słuchać i zacznie po cichu rozmawiać o tym, o czym nauczyciel powiedział wcześniej. Zalewanie słuchaczy potokiem informacji, propozycji, planów może sprawić, że poczują się przytłoczeni i zdezorientowani. Ważne jest też, by unikać nadmiernej autoprezentacji. Nie znaczy to, że nowy wychowawca nie może wspomnieć o swoim dobrym przygotowaniu zawodowym i wcześniejszych sukcesach, powinien jednak unikać wszelkich sformułowań oraz zachowań, które mogłyby zostać odczytane jako świadczące o jego poczuciu wyższości wobec rodziców.

Podczas pierwszego spotkania rodzice zwykle zadają tylko pytania, rzadziej zgłaszają jakieś postulaty i niezwykle trudno skłonić ich do swobodnego wypowiadania swoich opinii. Jeśli jednak decydują się na zabranie głosu, warto dać im wyraźnie do zrozumienia, że są słuchani z uwagą, że nauczycielowi zależy na poznaniu ich punktu widzenia, pomysłów, że jest otwarty na ich potrzeby i naprawdę chce z nimi rozmawiać i współpracować. Aby ta intencja nauczyciela była bardziej czytelna dla rodziców, trzeba już na początku poinformować ich, w jaki sposób mogą kontaktować się z nim na bieżąco. Najlepiej jest podać rodzicom numer telefonu do placówki oraz godziny i dni tygodnia, w jakich nauczyciel będzie mógł z nimi swobodnie rozmawiać.

Większość sformułowanych wyżej uwag, dotyczących sposobu przygotowania i przeprowadzenia pierwszego spotkania z rodzicami, odnosi się także do dalszych kontaktów wychowawcy z rodzicami.

Oto zasady, które nauczyciel powinien przestrzegać prowadząc zebranie:
1. Zadbaj, by program zebrania nie był zbyt ubogi ani zbyt bogaty i zarezerwuj w nim czas dla rodziców.
2. Unikaj zbyt długich wystąpień (jeśli masz do przekazania wiele informacji, rób przerwy i zachęcaj rodziców do zadawania pytań) i nie czytaj z kartki.
3. Zwracaj uwagę na reakcje niewerbalne rodziców; dzięki temu zorientujesz się, jaki jest odbiór tego, o czym mówisz, zanim usłyszysz komentarze.
4. Słuchaj uważnie tego, co mówią rodzice (nie przerywaj bez wyraźnej potrzeby, nie odpowiadaj, zanim ktoś nie skończy zadawać pytania, odnoś się do tego, co usłyszałeś).
5. Nie spoglądaj często na zegarek i nie wychodź z sali, zanim rodzice nie zaczną podnosić się z krzeseł.
6. Mów spokojnie, niezbyt szybko, niemonotonnie (zwłaszcza gdy podajesz coś, co rodzice powinni zanotować), staraj się przykuć uwagę rodziców.

Literatura:
Babiuch M., "Jak współpracować z rodzicami" trudnych "uczniów?", Warszawa, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne 2002.

 

Opracowanie: Lilla Ferensztajn

Wyświetleń: 1990


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.