Scenariusz klasowej wigilii z udziałem rodziców

Nie ma w naszym kalendarzu świąt bardziej rodzinnych niż święta Bożego Narodzenia. Wigilijny stół, przystrojona choinka, wspólne śpiewanie kolęd - wszystko to szczególnie łączy. Towarzyszące im przeżycia ułatwiają nawiązanie więzi nie tylko z kolegami, ale również z najbliższymi członkami rodziny. Dlatego na nasze wigilijne spotkanie zaprosiliśmy także rodziców.

CELE WYCHOWAWCZE:
1. Przeżywanie w gronie najbliższych tradycji rodzinnych.
2. Pogłębianie stosunku uczuciowego do osób bliskich
3. Kształtowanie postawy współuczestnictwa.
4. Podtrzymanie tradycji wspólnego kolędowania.
5. Pogłębianie współpracy między wychowawcą, rodzicami a dziećmi.

PRZEBIEG UROCZYSTOŚCI:

1. Przywitanie przybyłych rodziców przez nauczyciela i dzieci.

2. Wprowadzenie dzieci i gości w nastrój świąteczny recytacją wiersza:

Są święta w naszym kalendarzu
najdroższe i najbliższe,
bo wywołują falę marzeń
najczulszych i najmilszych.
Ten nastrój wszystkim się udziela,
ogarnia serca, dusze
radością szczęścia i wesela
i czystych, wielkich wzruszeń.

3. Odpowiedzi na pytania: O czym będziemy dzisiaj rozmawiać?

Jaki może być temat naszego spotkania?

4. Rozmowa o tradycjach - ekspresyjne wypowiedzi dzieci na temat Świąt Bożego Narodzenia.

5. Wspólna opowieść dzieci i nauczyciela o świętach:

N: Słowo Wigilia oznacza oczekiwanie - oczekujemy przyjścia na świat Pana Jezusa.
Dz: "Jest taka tylko jedna, jedyna,
co radosnym mrugnięciem Wigilię rozpoczyna..."
N: Gdy na niebie zabłyśnie pierwsza gwiazdka, zasiadamy w naszych domach do wieczerzy wigilijnej.
Dz: "Choineczka przyszła do nas z zielonego lasu,
teraz pięknie ustrojona stoi w tęczy blasków."
N. Trudno sobie dzisiaj wyobrazić święta Bożego Narodzenia bez choinki oświetlonej kolorowymi lampkami. W dawnej Polsce wieszano u sufitu gałąź jodły przybraną jabłkami, orzechami, ozdobami ze słomy, była ona symbolem życia i zdrowia.
Dz: "Jak obrządek stary każe,
gospodyni siankiem stół zaściela,
na pamiątkę żłobu Zbawiciela."
N: Powszechnym zwyczajem było kładzenie siana pod obrus, którym nakrywano stół wigilijny. Kto wyciągnął zielone, długie i zdrowe źdźbło, miał być zdrowy i szczęśliwy.
Dz: "Podzielimy się opłatkiem, jak przodkowie nasi,
bo dziś pokój idzie światem, żale, spory gasi.
Podzielimy się radością i uśmiechem czystym,
i dobrocią, życzliwością z każdym sercu bliskim."
N: Dzieląc się opłatkiem wybaczamy sobie nawzajem wszelkie urazy, znika gniew i wrogość, a pojawia się życzliwość i miłość.
Dz: "Dwanaście postnych dań na stole
zapewnić ma szczęśliwą dolę"
N: Wieczerza składała się z dwunastu potraw. Zostawiano zawsze jedno wolne miejsce dla niespodziewanego gościa.

Dz: "Miasta, wioski zaśnieżone, wszystko białe dookoła,
na pasterkę biją dzwony, zapraszają do kościoła.
Nabożeństwo jest radosne i organy długo grają
i kolędy śliczne, proste ludzie z głębi serc śpiewają"
N: Ten piękny, magiczny, pełen czarów dzień kończy się dla wielu pójściem do kościoła na Pasterkę.
Dz: "Kolędo polska zamknięta w najprostszych nutach i słowach,
królujesz w domach we święta, by ludzi wzruszać od nowa."
N: Do dziś przetrwał polski zwyczaj śpiewania kolęd. Jedną z najbardziej popularnych, wszystkim znaną jest kolęda "Wśród nocnej ciszy". Spróbujmy ją wspólnie zaśpiewać.

6. Wspólne z rodzicami śpiewanie kolęd.

7. Nauczyciel zapala zimny ogień i wypowiada swoje życzenia. Przy zapalonych zimnych ogniach dzieci recytują:
"Ojcom spełnienia planów i marzeń,
sukcesów w różnych zawodach,
osiągnięć w sporcie i miłych wrażeń,
i niech im sprzyja pogoda.
Matkom, by miały trochę wytchnienia
i mniej kłopotów codziennych,
by też spełniły się ich marzenia
w dzieciach rozsądnych i dzielnych."

8. Dzieci podchodzą do rodziców, składają im życzenia i dzielą się opłatkiem.

9. Poczęstunek przy pięknie nakrytym stole, słuchanie kolęd z taśmy magnetofonowej.
10.Wspólne kolędowanie.
11.Nauczycielka dziękuje gościom za przybycie, goście powoli rozchodzą się do domu.

 

Opracowanie: mgr Emilia Krzosok

Wyświetleń: 3442