Projekt działania lokalnego "Wakacyjna szkoła"

Wypoczynek wakacyjny dzieci powinien być źródłem nowych wrażeń i przeżyć. Najlepsze efekty daje wypoczynek aktywny, polegający na realizowaniu określonego programu zajęć nie zaś pozbawiony jakichkolwiek czynności rekreacyjnych lub wysiłku fizycznego. Brak zorganizowanych form życia codziennego i bierny wypoczynek dla dynamicznie rozwijającego się organizmu dziecka stwarzają poczucie nudy i zmęczenia.

CEL OGÓLNY
- otoczenie dzieci troskliwą i rozsądną opieką, zapewnienie im zdrowego i racjonalnego wypoczynku oraz poczucia bezpieczeństwa

CELE SZCZEGÓŁOWE
- kształtowanie stosunków społecznych poprzez kładzenie dużego nacisku na koleżeństwo
- kształcenie umiejętności współdziałania w zespole (np. ocenianie wyżej zespołu, który wykonał wspólnie jakąś pracę od zespołu, w którym każdy wykonał pracę indywidualnie),
- zapewnienie pożytecznego spędzania wolnego czasu poprzez organizowanie ciekawych zajęć,
- wspomaganie rodziców w opiece nad dziećmi w czasie prac polowych,
- stwarzanie możliwości różnorodnej zabawy,
- budzenie poczucia odpowiedzialności za siebie, odwagi, wytrwałości, zaradności, samodzielności i zdyscyplinowania

Do tego bardzo interesującego przedsięwzięcia pozyskałyśmy przychylność rodziców, którzy wyrazili zgodę na udział swoich dzieci w tej formie wypoczynku , a także zaoferowali pomoc w organizacji tego projektu. Zajęcia będą prowadzone przez okres jednego miesiąca dwa razy w tygodniu w godzinach od 9:00 do 12:00. Projekt będą realizowali uczniowie klas 1 - 3 i dzieci z oddziału przedszkolnego.
Bazą "wakacyjnej szkoły" jest budynek szkolny z terenem do niego przylegającym.
Dzieci będą otoczone specjalną troską i staranną opieką, żeby nie zrobiły sobie krzywdy.
Zajęcia w "wakacyjnej szkole" będą prowadzone z podziałem na grupy. Dzieci będą też przyjmowały na siebie obowiązki, np. przygotowanie lub przyniesienie z domu rekwizytów potrzebnych do zabaw.

FORMY ZAJĘĆ

I. Zajęcia plastyczno - techniczne:
- rysowanie,
- układanie,
- lepienie z gliny,
- wydzieranki,
- budowanie

II. Zajęcia językowe i umuzykalniające:
- czytanie,
- opowiadanie,
- nauka wierszy i piosenek,
- teatr bez słów.

III. Zajęcia turystyczno - krajoznawcze:
- spacery,
- wycieczki,
- rajd rowerowy.

IV. Zajęcia sprawnościowe:
- mecz w pudełku po butach,
- gra "kukułka",
- zabawy ruchowe.

V. Zajęcia ćwiczące umysł:
- gry dydaktyczne,
- konkursy,
- krzyżówki, zagadki.

VI. Zajęcia gimnastyczne:
- wesoła gimnastyka,
- kolorowe baloniki,
- pląsy.

EWALUACJA
- olimpiada sportowa
- festyn (prezentacja efektów prac dzieci)
- śpiewanie piosenek i recytacja wierszy
- "skrzynia skarbów" (gromadzenie materiałów podczas spacerów i wycieczek).

Dziecko zaplątane w skomplikowany system reguł i formalnych wymagań współczesnej szkoły nie zawsze odkrywa, że świat jest interesujący. Dzięki takiej formie wypoczynku wyzwolimy u dzieci spontaniczne zainteresowanie otaczającą je rzeczywistością, damy im w ręce umiejętności ułatwiające realizację własnych zainteresowań, nauczymy cenić uzyskiwane efekty.

Podajemy kilka opisów zajęć lub zabaw

Mecz w pudełku po butach.
Na boisku wykonanym z kartonowego pudełka po butach można rozegrać za pomocą piłeczki pingpongowej bardzo wesoły mecz "dmuchanej" piłki. Zwycięża ten, kto dmuchając w piłeczkę pierwszy strzeli przeciwnikowi 3 albo 5 goli.
Konkursy dla najmłodszych.
Kto najszybciej zasznuruje bucik i zawiąże sznurowadło na kokardkę?
Kto najszybciej zapnie wszystkie guziczki przy sweterku?
Kto najszybciej zdejmie fartuszek lub koszulę i ułoży w kostkę?
Kto najszybciej ułoży w całość pocięty obrazek lub pocztówkę?
Kto najszybciej poda nazwę: zwierzęcia, drzewa, kwiatu, zaczynającą się na literę...?

Wesoła gimnastyka.
Dzieci stoją w kole. Prowadzący gimnastykę mówi: "Zdrowy, wesoły nie chce chorować, zaraz będziemy się gimnastykować". Następnie dzieci naśladują ruchy prowadzącego gimnastykę. Prowadzący mówi i jednocześnie wykonuje ruchy:
Ukłon i skok, i ręce w górę, i w przód, i w bok.
Podskok i bieg, i jeszcze raz - czy te ćwiczenia ty także znasz?
Ćwiczenia można powtórzyć kilka razy z przerwami na odpoczynek.
Kolorowe baloniki. Dzieci stoją w kręgu tak, aby każde dobrze widziało, co się dzieje wewnątrz koła. Kładziesz tam 3 - 5 kolorowych baloników lub krążków kartonu,
wstążek itp. Wyznaczone dziecko staje nad leżącymi mu u stóp balonikami, a ty wywołujesz: "Basia poda mi balonik...czerwony!" Jeżeli Basia bez wahania i bez namysłu sięgnie po czerwony balonik - brawo! Jeśli się pomyli - powtarzasz wywołanie, ale zmieniasz żądany kolor i tak... aż do pozytywnego rezultatu. W ten sposób maluchy uczą się rozpoznawania kolorów. W podobny sposób można bawić się w "duże, średnie, małe", "długie, krótkie" lub "ciężkie, lekkie".

Kukułka.
Jest to gra, którą przeprowadzić można w lasku lub parku. Gdzieś ukrywa się "kukułka". Któreś z dzieci w odstępach kilkusekundowych "kuka" i zmienia za każdym razem kryjówkę. Zwycięża ten, kto odnajdzie "kukułkę". W podobny sposób można bawić się w "dzięcioła" (stuka kijkiem w kij), w "kosa" (gwiżdże),
w "sowę" lub "puchacza" (pohukiwanie) itd.

Teatrzyk bez słów.
Zacznijmy od zagadek mimicznych. Pierwszą taką zagadkę demonstrujesz sam. Mówisz: "teraz pokażę ruch, który wykonuje się przy pewnej pracy - odgadnijcie, jaka to praca i jak nazywa się człowiek, który ją
wykonuje". Następnie siadasz na stołku i udajesz, że bierzesz but, oglądasz go, wykrawasz kawałek skóry
lub gumy na zelówkę, przybijasz ją do podeszwy. Na podobnej zasadzie można przedstawić czynności: kierowcy samochodu, krawcowej, kelnera, dyżurnego ruchu, policjanta regulującego ruch itd. Zamiast pojedynczych zagadek można pokazać całe scenki, np. poranek ucznia, jego pobyt w szkole, przygodę lub zabawę w drodze ze szkoły do domu. Jeśli taki teatrzyk przypadnie dzieciom do gustu, to można nawet zainscenizować jakieś bajki, np. świetnie się do tego nadaje "Bajka o rzepce".
 

Opracowanie: Jolanta Kasperek, Elżbieta Grabda, Aleksandra Czupryś

Wyświetleń: 1783