Katalog

Zofia Szumska
Zajęcia zintegrowane, Scenariusze

Program ochodów Święta Jesieni

- n +

Program obchodów Święta Jesieni

Uroczystość odbywa się na korytarzu szkolnym, który wcześniej został udekorowany zgodnie z tematem imprezy.

Uczniowie biorący udział w przedstawieniu przebrani we wcześniej przygotowane "stroje jesienne".

1. Część artystyczna

Piosenka:

Jedna uczennica śpiewa pierwszą linijkę piosenki.

Gdzie ty jesteś, jesieni?

Pozostała część grupy odpowiada.


Tu jestem!
W suchych liściach lecących
Z szelestem,
W barwnych liściach, czerwonych i złotych,
Co na ziemię się kładą pokotem.
A a a...A a a...

Z dębu strząsam dojrzałe
Żołędzie,
Babim latem przystrajam
Gałęzie,
Ptakom wskażę bezpiecznych dróg szlaki,
Jeża do snu utulę pod krzakami.
A a a... A a a...

Mgły wieczorem nad wodą złożę
Przed zimą odejdę za morze.

Wiersz
Jadwiga Hockuba

Jesień

Uczeń I:

Wrześniowym polem idzie jesień.
Rude ma włosy i rudą suknię,
we włosach wpięte pierzaste astry,
a w rękach kłosy i słodką gruszkę.

Uczeń II:

Idzie i pachnie powidłami
z twarzą rumianą jak reneta.
Wśród mgieł porannych
i szumu liści
już na październik
w sadzie czeka.

Uczeń III:

A w listopadzie z niebem płacze,
stojąc samotnie w jakimś oknie.
Westchnieniem żegna
zaschnięte liście,
a rudy warkocz we łzach moknie.

Wiersz
Dorota Gellner

Jesień


Jesień
jest jak koń
z grzywą pełną głogów.
Jesień
w lejcach wiatru
pędzi drogą,
a podkowy ma z liści -
złotych, rudych,
brązowych...
I sny jesienne
wozi na grzbiecie -
grzybowo - jeżynowe.
Jesień
jest jak koń
w kolorowym zaprzęg
a dzwoneczkach żołędzi,
z babiego lata wstęgą.

Wiersz
Joanna Kulmowa

Odlatują liście

Kiedy słota jesienią nastaje -
odlatują liście w ciepłe raje.
Wczoraj z rana
odleciały liście kasztana.
A za nimi
koło dwunastej,
drobne listki wierzby dziuplastej.
Po południu,
jak chwycił mróz,
odleciał liście brzóz.
A z wieczora
trzepot był i szum na jaworach.
Odleciały rude,
żółte,
czerwone.
Odleciały wszystkie w jedną stronę.
Ludzie ich nie spostrzegali prawie.
A kto widział,
mówił sobie:
- To żurawie.

Piosenka
"W deszczowym rytmie"

1. Choć za oknem taka plucha,
choć ulewny pada deszcz,
kiedy pada lubię słuchać
i ze mną spróbuj też.

Ref: Słuchać deszczowej muzyki
na deszczowe skrzypce i smyki,
słuchać, jak rosną kałuże,
te małe i te duże,
o właśnie tak: kap, kap,
właśnie tak: kap, kap.

2. Ciągle kapie woda z góry,
jak to robi, nie wiem sam.
Skąd tę wodę biorą chmury,
czy tam w niebie mają kran?
Ref: Słucham deszczowej muzyki...

3. Aura swój ma wybryki,
deszcz uparcie szyby tnie.
Więcej wody czy muzyki?
Czy to ktoś naprawdę wie?
Refren: Słucham deszczowej muzyki...

Wiersz
Jerzy Ficowski

Rozmowa z jesienią

Słychać pukanie.

Chłopiec pyta.


- Kto tam?

Wchodzi dziewczynka przebrana za Panią Jasień z gałązką w ręku i odpowiada..

- To pukam ja, jesień złota,
swą złotolistną gałązką.
Tu dżdżysto, błotnisto, grząsko...
Otwórz!
Już czekam nie mogę.

Chłopiec:

- Zabłocisz mi całą podłogę.

Pani Jesień:

Podaje chłopcu jesienny liść.

- Nie. Tylko liść złoty dam ci
i lśniącą jak czysty brylancik
na liściu kropelkę rosy...

Chłopiec:

- Nie, jeśli tak, to już prędko
otwieram moje okienko.

Pani Jesień:

- Weź piękny liść z mego lasu
i w swojej książce go zasusz.
Gdy zima śniegi naniesie,
liść złotą przypomni ci jesień
i będziesz pamiątkę miał po mnie.

Chłopiec:

-Wdzięczny ci jestem ogromnie!
Nie odchodź!
Zostaniesz może?

Pani Jesień:

Odchodzi.


-Wrócę za rok o tej porze.

Wiersz

Pora wesoła
Marek Głogowski

Uczeń I:

Kto powiedział, że jesień jest smutna,
że ma kolor szarego płótna,
że jej prawie nie widać we mgle?
Kto to wszystkim powiedział?
Ja nie!

Uczeń II:

Dla mnie jesień to pora wesoła,
roześmiana i gwarna jak szkoła.
Lśniąca skórką kasztana na trawie,
w odlot ptaków wpatrzona ciekawie.
Jesień- roztargniona malarka-
gubi farby p lasach i parkach,
a ja biegam wciąż za nią z ochotą
i znajduję brąz, czerwień i złoto.

Piosenka:

Idzie lasem Pani Jesień

Wiersz

Dorota Gellner


Już sady jak wielkie kosze
pełne owoców po brzegi.
Stragany
pełne warzyw
idą do miasta szeregiem.
Już dnie
złote piłki
leżą w sennych ogrodach
i jesienią
schodzi z nieba
po niewidzialnych schodach.

Wiersz

Grzyby
Jan Brzechwa

Na środku sceny stoi drzewo, pod którym znajduje się pieniek dla Króla Borowika. Zbliża się do niego, tupie jedną nogą, jest bardzo zdenerwowany.

Narrator w między czasie opisuje sytuację.

Król Borowik Prawdziwy szedł lasem,
Postukując swym jednym obcasem,
A ze złości brunatny był cały,
Bo go muchy okropnie kąsały.
Tedy siadł uroczyście pod dębem
I rozkazał na alarm bić w bęben:

Borowik:
wymachując ręką.

- Hej, grzyby, grzyby,
Przybywajcie do mojej siedziby
Przybywajcie orężnymi pułkami
Wyruszamy na wojnę z muchami.
Odezwały się pierwsze pieńki:

Opieńki:
zbliżają się.
- Opieniek jest maleńki,
A tam trzeba skakać na sążeń.
Gdzie nam, Królu do takich dążeń?

Narrator:

Zakały surojadki:

Surojadki:

- My mamy maleńkie dziatki,
Wolimy życie spokojne,
Inne grzyby prowadź na wojnę.

Narrator:

Zaszemrały modraczki:

Modraczki:

- Mamy całkiem zniszczone fraczki,
Mamy buty wśród grzybów najstarsze,
Nie dla nas wojenne marsze...

Narrator:

A król siedzi niezmiennie pod dębem,
Każe znowu na alarm bić w bęben:

Słychać bicie w bębenek.

Borowik:

- Przybywajcie, pieczarki, maślaki,
Trufle, gąski, purchawki, koźlaki,
Bedłki, rydze, bielaki i smardze,
Przybywajcie, bo tchórzami pogardzę!

Narrator:

Ledwo rzekł to, wtem patrz, a z boru
Maszeruje pułk muchomorów.

Muchomory:
maszerują.
- Przychodzimy z muchami wojować,

Wskazują ręką na Króla.

Ty nas, królu, na wojnę prowadź!

Narrator:
muchomory wymachując rękami.
Wojowały grzybowe zuchy,
Pokonały aż cztery muchy,

Król Borowik podchodzi do dzieci przebranych za grzyby, podaje im rękę
i wręcza grzybowy order.

W między czasie narrator.

Król Borowik winszował im szczerze
I dal wszystkim po grzybowym orderze.

2. Konkurs na "Króla i Królową Jesieni"

Podczas dyskoteki, wcześniej powołana komisja, w składzie: Pani Dyrektor, Przewodniczący Rady Rodziców, nauczyciel plastyki obserwują przebranych uczestników zabawy i wyłaniają uczniów, którzy wykazali się orginalnością
i inwencją własną przy tworzeniu strojów. Następnie zostają ogłoszone wyniki konkursu. Zwycięzcy otrzymują maskotki i pamiątkowe dyplomy.

3. Atrakcje dodatkowe

W czasie trwania imprezy uczniowi mogą spróbować swojego szczęścia
w loterii, skorzystać z bufetu oraz kupić ciasto domowego wypieku, przygotowane przez rodziców.

4. Zakończenie


 

Opracowanie: Zofia Szumska

Wyświetleń: 4214


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.