|
|
Katalog Anna Woźniak, 2010-04-26 Zgierz Język polski, Scenariusze Edyp, tragiczny bohater w teatrze greckim.TEMAT: Edyp, tragiczny bohater w teatrze greckim. CELE LEKCJI: OGÓLNE: - pogłębianie wiedzy o tragedii greckiej i istocie tragizmu; - doskonalenie umiejętności interpretowania, wnioskowania, wartościowania; - kształcenie umiejętności podejmowania trafnych decyzji i ponoszenia za nie odpowiedzialności. SZCZEGÓŁOWE: a) Operacyjne: Uczeń: - rozważa alternatywne możliwości postępowania Edypa i samodzielnie wysnuwa wnioski; - omawia motywacje bohatera; - przedstawia swoje przemyślenia, respektując normy językowe i stylistyczne; - wyjaśnia znaczenie pojęć: konflikt tragiczny, fatum, ironia tragiczna; - aktywnie uczestniczy w pracy grupy; - ocenia swoją pracę na zajęciach; wskazuje jej mocne i słabe strony. b) Nieoperacyjne: - pogłębienie rozumienia istoty tragizmu w teatrze greckim; - zaakcentowanie potrzeby umiejętnego stosowania samooceny. METODY I TECHNIKI DYDAKTYCZNE: burza mózgów, drzewko decyzyjne, rozmowa nauczająca FORMY PRACY: praca indywidualna, praca w grupach i zbiorowa ŚRODKI DYDAKTYCZNE : 1)Teksty lektury (Sofokles: Król Edyp). 2)Słownik terminów literackich. 3)Karty ze schematem drzewka decyzyjnego. 4)Karty oceny pracy. PRZEBIEG LEKCJI: I WPROWADZENIE Uczniowie: - pracując indywidualnie, zapisują w zeszytach jak najwięcej przymiotników określających Edypa; - w krótkiej rozmowie z nauczycielem odpowiadają, czy ich zdaniem Edyp mógł uniknąć swojego losu; Nauczyciel: - wyjaśnia, czemu będą poświęcone zajęcia; - podaje temat i określa cele lekcji. II OPRACOWANIE TEMATU I FAZA: Uczniowie: - pracując indywidualnie, w zeszytach zapisują w punktach dzieje Edypa; - jedna osoba przedstawia swoją pracę; Nauczyciel: - czuwa nad poprawnością merytoryczną wypowiedzi uczniów. II FAZA: Uczniowie: - pracują w czteroosobowych grupach; ich zadaniem jest wypełnienie schematu drzewka decyzyjnego, zaczynając od „pnia” (czyli od sprecyzowania problemu), poprzez „gałęzie” (możliwe rozwiązania problemu oraz wartościujące rozpisanie konsekwencji poszczególnych wariantów tegoż rozwiązania), aż po „koronę drzewa”, w której należy określić cele i wartości, jakimi kieruje się osoba podejmująca decyzję – stanowią one zarazem kryterium oceny poszczególnych możliwości; Rozważania uczniowie winni rozpocząć od pytania, jak inaczej mógłby postąpić Edyp i jakie miałoby to konsekwencje. Problem ów należy wpisać w miejscu „pnia”. Można określić go wspólnie, zanim uczniowie zaczną pracować w grupach. - prezentują efekty pracy. III FAZA: Uczniowie: - w rozmowie z nauczycielem podają wnioski, wynikające z wcześniejszej pracy; uczniowie powinni uwzględnić odpowiedzi na pytania: Do czego dążył Edyp? Czy dzieje bohatera mogłyby potoczyć się inaczej? Co przesądziło o jego losie? Nauczyciel: - czuwa nad poprawnością interpretacji; zadaje pytania uszczegóławiające; - zwraca uwagę na ewentualne błędy językowe i stylistyczne; - przypomina o konieczności sporządzania notatek. III PODSUMOWANIE Uczniowie: - podają i zapisują wniosek z lekcji (np.: Bohater tragedii greckiej stawał przed trudnym wyborem; chcąc uniknąć katastrofy, próbował podjąć słuszną decyzję. Jego los był jednak przesądzony, dlatego wszelkie starania szły na marne – każdy wybór prowadził do tragedii i w ten sposób wypełniało się przeznaczenie); - korzystając ze słownika, przypominają definicje pojęć: konflikt tragiczny, fatum, ironia tragiczna; - wypełniając otrzymane karty (przedstawiające graficzne wyobrażenie walizki, gdzie będzie wpisywane to, co uczniowie chcieliby "zabrać ze sobą", co się najbardziej podobało - zarówno w pracy wypełniających, jak i w sposobie organizacji lekcji - oraz kosza na śmieci, w którym znajdzie się to, co się nie podobało lub wydaje się nieprzydatne), oceniają sposób swojej pracy podczas zajęć; Nauczyciel: - podsumowuje i ocenia pracę klasy. Wyświetleń: 2878
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |