KILKA SŁÓW O ŚWIETLICY SZKOLNEJ


Świetlica szkolna odgrywa doniosłą rolę w procesie dydaktyczno
- wychowawczym współczesnej szkoły. Jest integralną i niezastąpioną częścią systemu wychowania szkolnego, która w racjonalny sposób organizuje dzieciom ich czas wolny przed i po lekcjach. Jako jedna z najbardziej popularnych form opieki nad dzieckiem, świetlica szkolna jest miejscem, w którym młody człowiek ma możliwość kształcenia nawyku aktywnego wypoczynku, nauczenia się racjonalnego wykorzystywania czasu wolnego i pozytywnych przyzwyczajeń,
a także rozwijania swoich indywidualnych zdolności i zainteresowań.
Bywa że jest to jedyne miejsce, w którym dzieci mogą spotykać się
i kontaktować z rówieśnikami, odrabiać pracę domową czy też po prostu swobodnie bawić się.
Atrakcyjność świetlicy uzależniona jest od wielu czynników.
W dużej mierze zależy od warunków lokalowych, budżetu placówki, pozytywnej atmosfery, jaka panuje na zajęciach, podmiotowego i indywidualnego traktowania ucznia, no i co najważniejsze - zaangażowania nauczycieli,
na których spoczywa obowiązek ciągłego uatrakcyjniania i uaktualniania zajęć, tak, by były one dostosowane do wieku, możliwości, potrzeb i zainteresowań dzieci. Zmieniająca się dynamicznie rzeczywistość, wiedza oraz zamiłowania naszych uczniów nie ułatwiają pracy nauczycielom, wręcz przeciwnie „obarczają" ich partiami nowych poszukiwań, rozwiązań oraz nowatorskich pomysłów w pracy świetlicowej.
Dzieciom przebywającym w świetlicy szkolnej oferuje się szereg różnorodnych form zajęć świetlicowych. Są to między innymi:
• zajęcia plastyczno – manualne (rysowanie ołówkiem, kredkami, malowanie farbami, wycinanki, wydzieranki, wyklejanki, orgiami płaskie z kola, kwadratu, prostokąta, zabawa z plasteliną, zabawa z bibuła karbowaną, zabawy konstrukcyjne, układanki)
• zajęcia „żywego słowa” rozbudzające zainteresowania czytelnicze oraz ćwiczące umiejętności samodzielnego czytania i słuchania tekstu czytanego przez nauczyciela (recytacje, czytelnictwo, opowiadanie baśni, bajek, legend)
• zajęcia artystyczne (scenki dramowe, zajęcia plastyczne, umuzykalniające, małe formy teatralne z żywym słowem
i pokazami scenicznymi)
• zajęcia dydaktyczne (zabawy słowne, krzyżówki, rebusy, zgadywanki, zabawy matematyczne, doskonalenie czytania)
• zajęcia muzyczne (słuchanie różnorodnej muzyki, śpiewanie piosenek, zabawy ze śpiewem, zabawy rytmiczne, taniec)
• zajęcia rekreacyjno – ruchowe (zabawy na świeżym powietrzu, spacery, zabawy w grupach, ćwiczenia doskonalące sprawność fizyczną, turnieje sprawnościowe)
• zajęcia rozrywkowe (zabawy okolicznościowe, konkursy)
• zajęcia z zakresu edukacji prozdrowotnej, profilaktycznej, proekologicznej
• zajęcia relaksujące i wyciszające (dowolne zabawy dzieci według zainteresowań, słuchanie muzyki relaksacyjnej)
• zorganizowane wycieczki i spacery

Powyższe formy zajęć nie wyczerpują wszystkich pomysłów na ciekawą
i efektywną pracę w świetlicy. Zajęcia te przyczyniają się i pozwalają wychowawcom w ciekawy i twórczy sposób aktywizować uczniów, rozwijać ich zainteresowania, a samym niejednokrotnie pomagają udoskonalić swój warsztat pracy.
Świetlica szkolna powinna zawsze starać się stwarzać warunki do jak najlepszej opieki adekwatnej do opieki w domu. I mimo że ma do tego wielkie predyspozycje, to jednak zawsze należy pamiętać, że jest to tylko instytucja,
w której młody człowiek ma okazję uczyć się, działać, kształtować pozytywne relacje z rówieśnikami, a nie dom, w którym na co dzień panuje miłość, wzajemne zaufanie i zrozumienie. Z opieki świetlicowej należy korzystać
w sposób racjonalny, ponieważ instytucja nigdy nie zastąpi dziecku rodziny,
nie stworzy takiego poczucia bezpieczeństwa, jakie mogą mu zapewnić rodzice. I mimo że świetlica jest miejscem „dobrej rozrywki”, w którym tkwi dużo przestrzeni na wielorakie i wielokierunkowe działania profilaktyczne, dydaktyczno – wychowawcze i opiekuńcze, które są wolne od systemu klasowo – lekcyjnego i sprzyjają prawidłowemu i wszechstronnemu rozwojowi ucznia oraz zaspokajają jego potrzeby psychiczne i fizyczne, to nadal wielu z nas traktuje świetlicę jako „przechowalnię” dzieci, z którymi nie ma co zrobić podczas nieobecności nauczyciela w szkole, czy rodzica w domu. Ale my nauczyciele świetlicy zdajemy sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach,
w których światem rządzi czas i pieniądz, dla wielu uczniów jest ona jedynym miejscem ważnych dla nich spotkań, zabaw i kontaktów z rówieśnikami. Dlatego też dobrze jest czasem usłyszeć, że świetlica traktowana jest, jako miejsce szczególnie przyjazne dzieciom i ich rodzicom.

opracowała: mgr Anna Wieczorek
nauczyciel świetlicy Miejskiej Szkoły Podstawowej nr 1 w Piekarach Śląskich

Bibliografia:
1. Gajewska G., Bazydło -Stodolna K., Teoretyczno-metodyczne podstawy pracy opiekuńczo-wychowawczej w świetlicy, PEKW "GAJA", Zielona Góra 2005
2. Pietkiewicz M. (red.), Świetlica szkolna szansą do wykorzystania, WSiP, Warszawa 1988.
3. Kmita D., Rozwój świetlic szkolnych, „wychowawca” nr 2007/3.

Wyświetleń: 1514