AGRESJA WŚRÓD MŁODZIEŻY SZKOLNEJ

Okres młodzieńczy to czas, kiedy dojrzewa osobowość, kształtuje się charakter młodego człowieka, tworzy się struktura uczuciowo – dążeniowa i moralna. Nie jest więc to okres łatwego kierowania współczesnym nastolatkiem. Młodzież wymaga w tym wieku szczególnej opieki, troski i wzmożonych zabiegów wychowawczych, nawet jeśli nie sprawia poważniejszych trudności.

Nasze dzieci mogą być agresorami, jak i ofiarami zarówno przemocy fizycznej, tak i psychicznej.
Nigdy nie jest za wcześnie i nigdy nie jest za późno, by dbać o jakość i trwałość kontaktów z własnym dzieckiem, co jest szczególnie ważne w sytuacjach realnego zagrożenia wobec jakiego staje nasze dziecko.

Podstawy i zachowania nabyte w kontaktach z rodzicami są zazwyczaj w jakimś stopniu przenoszone na grunt szkoły.

Sygnały ostrzegawcze, że dziecko nie radzi sobie z agresją:
- nadmierna impulsywność (reakcja nieproporcjonalna do bodźców, agresja słowna, fizyczna),
- obrażenia osób z otoczenia np. rodzeństwa,
- kłamstwa,
- niezaspokojone potrzeby emocjonalne (brak poczucia bezpieczeństwa, brak akceptacji otoczenia – powodują budzenie się agresji).


Nasze dzieci przebywają w określonych grupach, strukturach rówieśniczych, dlatego też wpływ grupy rówieśniczej ma istotne znaczenie i wpływ na zachowanie młodego człowieka.

Sygnały rozpoznawcze, ze moje dziecko jest ofiarą przemocy:
- nagłe zmiany nastroju i aktywności,
- pogarszanie ocen,
- unikanie szkoły i kontaktów rówieśniczych,
- izolowanie się od świata zewnętrznego,
- widoczne ślady przemocy fizycznej,
- zwiększenie poziomu rozdrażnienia w sytuacjach, które wcześniej nie budziły takich emocji.

Zachowanie rodziców sprzyjające agresywnym zachowaniom u dzieci:
- przeżywanie i okazywanie gniewu i furii w relacjach z innymi,
- używanie siły fizycznej, krzyczenie w związku z chęcią zdobywania lub utrzymania kontroli w relacji z dzieckiem,
- utrzymujący się konflikt małżeński dotyczący metod wychowawczych, ostra wymiana zdań na ten temat przy dzieciach,
- nie reagowanie na niewłaściwe zachowanie dziecka ze strachu przed nim,
- ciągłe usprawiedliwianie dziecka, szukanie wytłumaczeń do jego niewłaściwych zachowań, bronienie go w razie konfliktów z innym rówieśnikami lub dorosłymi.

Powyższe sytuacje sprzyjają i popychają dziecko ku stosowaniu przemocy.

Wyświetleń: 903