"Dwa w jednym"
Wykorzystanie programu fdisk w pracy opiekuna pracowni komputerowej
Program FDISK, który możemy znaleźć na dyskietce startowej, służy do podziału dysku na tzw. partycje. W obrębie jednego dysku fizycznego możemy wydzielić praktycznie dowolną ilość dysków logicznych, ale zwykle stosuje się podział na dwie lub trzy partycje, które komputer rozpozna jako dyski odpowiednio: [C:], [D:] i [E:]. Jeśli w naszym komputerze będzie istniał dodatkowy dysk fizyczny, to jemu zostanie przydzielona nazwa [D:] a dyskom logicznym na dysku podstawowym kolejno: [E:] i [F:].
Stworzenie dwóch partycji na jednym dysku fizycznym daje nam wiele możliwości i znacznie ułatwia administrowanie szkolną pracownią komputerową.
Dysk [C:] służy mi do wgrania systemu i instalacji potrzebnych programów.
Na dysku [D:] zapisuje wersje instalacyjne niektórych programów, kopię systemu operacyjnego wykonanego w programie Ghost i prace uczniów. W przypadku konieczności sformatowania dysku [C:] i utraty zawartych na nim danych, dysk [D:] pozostaje w stanie nie naruszonym... i oto chodzi!
To właśnie z dysku [D:], uruchamiając komputer z dyskietki startowej, wgrywam system z utworzonej wcześniej kopii partycji [C:] używając aplikacji Ghost oraz inne programy, których wersje instalacyjne tu przechowuje.
Wykonanie obrazu partycji [C:] w programie Ghost opisałem w artykule "Nie bójmy się ducha", do którego odsyłam wszystkich zainteresowanych.
Jak więc wykonać taki podział?
Przede wszystkim należy pamiętać, że taka operacja w programie fdisk "wyczyści" nam całkowicie dysk i pozbawi zgromadzonych tam informacji. Dlatego decydując się na taki krok, "zgrajmy" sobie cenne pliki na dyskietki lub płytę CD ewentualnie inny dysk, korzystając z sieci lokalnej.
Komputer uruchamiamy z dyskietki startowej w wersji minimalnej.
Program uruchamiamy poleceniem:
A:/>fdisk
Po kilku sekundach aplikacja powita nas pytaniem:
Czy chcesz włączyć obsługę dużych dysków [T/N]? Wybieramy
T.
Na ekranie pojawią się teraz 4 możliwości do wyboru:
1. Utwórz partycję DOS lub logiczny dysk DOS
2. Ustaw aktywną partycję
3. Usuń partycję lub logiczny dysk DOS
4. Wyświetl informację o partycjach
Pierwszą czynnością, którą musimy teraz wykonać, to usunąć istniejącą partycję, jedyną zresztą, dlatego wybieramy opcję
[3].
Po prawidłowym wykonaniu tej operacji wybierając opcję
[4], otrzymamy informację, że nie ma określonej żadnej partycji.
Wybieramy teraz
[1] i dokonujemy wyboru jednej z pojawiającej się opcji:
1. Utwórz podstawową partycję DOS
2. Utwórz rozszerzoną partycję DOS
3. Utwórz logiczny dysk DOS w rozszerzonej partycji DOS.
Wybieramy opcję
[1] i określamy partycję podstawową, odpowiadając na pytanie:
Czy chcesz użyć max. rozmiaru dysku dla podstawowej partycji DOS i uczynić ją aktywną?
Odpowiadamy
N - bo chcemy dysk podzielić...
Dalej musimy podać, jaką część dysku w [%] lub liczbowo w [Mb] chcemy przeznaczyć na partycję podstawową. Po prawidłowym wykonaniu tej operacji pojawi się komunikat:
Utworzono podstawową partycję DOS.
Dalsze czynności wykonujemy po naciśnięciu klawisza ESC z menu głównego:
wybieramy
[2] i ustawiamy aktywną partycję podając numer partycji do uaktywnienia
[1].
Partycja została uaktywniona...
Przystępujemy teraz do dalszych czynności wybierając z menu głównego opcję
[1], czyli tworzenie partycji DOS lub logicznego dysku DOS.
Tym razem z kolejnego menu wybieramy opcję
[2], czyli tworzenie rozszerzonej partycji DOS. Kolejne pytanie, na które musimy odpowiedzieć, to:
Ile procent dysku rozszerzonego chcemy przeznaczyć na partycję rozszerzoną?
Wybieramy 100%... Pojawi się komunikat informujący, że:
Utworzono rozszerzoną partycję DOS.
Musimy teraz określić wielkość dysku logicznego - ponieważ decydujemy się na podział dysku na dwie partycje, to także i w tym przypadku wybieramy 100%, czyli przypisanie całego dostępnego miejsca partycji rozszerzonej logicznemu dyskowi.
Wciskamy ESC , a następnie wybieramy opcję
[4] z menu głównego, aby wyświetlić informacje o partycjach.
Jeśli wszystko przebiegło bez zakłóceń, pojawi się informacja o istnieniu 2 partycji.
Pracę z programem kończymy klawiszem ESC.
Jeśli teraz zapragniemy zobaczyć co znajduje się na dysku [C:] lub [D:], to pojawi się niepokojący komunikat informujący, że komputer w ogóle nie potrafi odnaleźć tych dysków.
Bez obawy... nie zniszczyliśmy "twardziela" - trzeba go po prostu sformatować.
Ale zanim to zrobimy, należy
koniecznie uruchomić ponownie komputer z dyskietki, po czym wpisać odpowiednie polecenia:
A:\> format C:
A:\> format D:
Teraz już na pewno komputer odnajdzie nasze partycje i będzie potrafił określić ich wielkość. Uwaga - sformatowanie partycji bez ponownego uruchomienia komputera nie przyniesie skutku, podobnie jak sformatowanie ich w trybie szybkim, czyli:
A:\> format C: /Q
Jeśli wykonaliśmy już wszystkie opisane wcześniej czynności i komputer prawidłowo rozpoznaje partycje [C:] i [D:], możemy przystąpić do instalowania systemu operacyjnego na dysku [C:].
Dokonując podziału dysku na partycje należy zastanowić się jakim dyskiem dysponujemy i ile miejsca na dysku zajmie nam instalacja systemu operacyjnego oraz niezbędnych programów. To system operacyjny i popularny pakiet Office zajmują najwięcej miejsca na dysku. Pamiętajmy także o tym, że system operacyjny do prawidłowego działania potrzebuje część dysku wolnego - dlatego nie możemy "skroić" partycji podstawowej w wersji "dopasowanej".
Mam nadzieje, że artykuł ten zachęci Państwa do skorzystania z tej prostego aplikacji, która w obecnej, polskiej wersji językowej, nie powinna sprawić przeciętnemu użytkownikowi komputera większych problemów.
Opracowanie: Marek Owczarek
