JAKICH NAUCZYCIELI POTRZEBUJE WSPÓŁCZESNA SZKOŁA?

Współczesna szkoła potrzebuje nauczycieli, którzy „wywierają wpływ na ucznia każdym swoim gestem i słowem, każdym zachowaniem, przez to kim jest jako osoba, przez to, jak rozumie świat innych ludzi i siebie samego, jak odnosi się do uczniów, do własnej osoby i do przekazywanej wiedzy, przez to wszystko, co mógłby uznać za zachowanie prywatne, nie zaś profesjonalne” .
Nauczyciel wywiera wpływ na uczniów „nie tylko za pośrednictwem świadomie stosowanych środków, ale poprzez cały swój sposób bycia, poprzez to jakim jest człowiekiem” . Nauczyciel powinien być „odpowiednią osobą”, tzn. taką, która charakteryzuje się nie tylko określoną wiedzą i umiejętnościami, ale także odpowiednimi cechami osobowymi. Cechy te powinny być rozwijane i kształtowane w całym procesie przygotowania zawodowego nauczyciela.
Najważniejszymi cechami, którymi powinien wyróżniać się nauczyciel, z którego powinni brać przykład uczniowie, są: obowiązkowość, odpowiedzialność, twórczość czy komunikatywność. Nauczyciel powinien ciekawie prowadzić zajęcia, być sprawiedliwy i rzetelny w ocenianiu, konsekwentny w postępowaniu, wymagania dostosować do poziomu uczniów i umiejętnie przekazywać wiedzę.
Aby być nauczycielem nie wystarczą chęci i mniej lub bardziej świadoma decyzja. W przekonaniu teoretyków bycie nauczycielem to bycie artystą, praca nauczycielska to uprawianie sztuki. A jeżeli praca nauczycielka to sztuka to nie można się jej nauczyć. Ujęcie nauczania jako sztuki pociąga za sobą obraz nauczyciela-artysty obdarzonego wrodzonymi zdolnościami, których nie można się nauczyć. Z umiejętnościami, które są nauczycielowi niezbędne, człowiek się rodzi. Zatem albo się je ma, albo się ich nie ma. Ujęcie nauczania jako rzemiosła rodzi wizje nauczyciela nabywającego niezbędnych umiejętności na drodze praktycznego ”terminowania” u bardziej doświadczonego mistrza. Podglądanie i praktyczne opanowywanie reguł i metod wiedzie do zdobycia niezbędnych kwalifikacji.
Mieczysław Kreutz, w rozprawie pt. „Osobowość nauczyciela –wychowawcy” bardzo surowo traktuje pedagogów o niedostatku miłości do dzieci i młodzieży, głównej jego zdaniem, zalety zawodowej. Pisze, że „Człowiek dorosły nie może już tej miłości pracą ani staraniem nabyć. Jeśli ktoś dzieci nie lubi, jeśli go one drażnią, na to niepodobna znaleźć rady: stałe obcowanie z dziećmi bardzo często jego niechęć do nich jeszcze powiększy. Miłość nakazać sobie nie można i żadne wysiłki na to nie pomogą”.
Z. Mysłakowski, w książce, „Co to jest talent pedagogiczny?” uważa, że „osobowość jest jakby dziełem sztuki, wyrazem humanizmu właściwego zbiorowości ludzkiej”. S. Schuman, w książce „Talent pedagogiczny” zwraca uwagę na nauczyciela jako jednostkę, od której aktywności zależą efekty nauczania i wychowania. Zwraca uwagę na ścisłą zależność wyników nauczania i wychowania od cech osobowości nauczyciela.
Współczesna rzeczywistość edukacyjna potrzebuje nauczyciela efektywnego w swoich działaniach. Za takiego Richard J. Arends uważa:
1) nauczyciela posiadającego wiedzę, na której wspiera się sztuka nauczania;
2) nauczyciela dysponującego skutecznymi sposobami postępowania pedagogicznego, czyli umiejętności realizowania działalności edukacyjnej;
3) nauczyciela refleksyjnego i potrafiącego rozwiązywać problemy, z którymi będzie się stykać w codziennej działalności;
4) nauczyciela rozumiejącego potrzebę ustawicznego kształcenia swoich umiejętności w zakresie nauczania .

Współczesny nauczyciel musi być lepiej przygotowany do oddziaływania wychowawczego na uczniów i do większej odpowiedzialności za rezultaty wychowawcze. Przygotowanie to powinno obejmować również umiejętność organizowania dobrej współpracy z rodzicami.
Aktualna rzeczywistość wymaga, aby wszystkich nauczycieli przygotowywać w zakresie znajomości nowoczesnych technologii, zwłaszcza ich wykorzystywania w codziennej praktyce edukacyjnej. Uczelnie pedagogiczne powinny kształcić nauczycieli kreatywnych, otwartych na problemy współczesnego świata. rozumiejących je i gotowych je rozwiązywać.












Bibliografia:
K. Żegnałek, Nauczyciel z powołania… i dobrze wykształcony, „Życie Szkoły” 2008, nr 8, s.5-11.
W. Okoń, Osobowość nauczyciela, Rozprawy J. Wł. Dawida, Z. Mysłakowskiego, St. Szumana, M. Kreutza, St. Baleya, ze wstępem W. Okonia” Warszawa 1959.
Mysłakowski Z. Co to jest talent pedagogiczny?, [w:] Osobowość nauczyciela, red. W. Okoń, PZWSZ, Warszawa 1962.

Wyświetleń: 2982