opracowała Agnieszka Piotrowska – Jobda




Scenariusz lekcji języka polskiego dla kl. VI przeprowadzonej z wykorzystaniem komputera



TEMAT: SLOGANY REKLAMOWE, CZYLI SZUMNE FRAZESY.


Kształcenie świadomego stosunku do reklam posługujących się słowem

Cele operacyjne:
Po lekcji uczeń powinien umieć;
- wyjaśnić słowa „slogan” i „frazes”
- określić cechy dobrej reklamy
- ułożyć krótką reklamę
- pracować wykorzystując komputer – Word



Metody pracy:
- programowane z użyciem komputera
- ćwiczeń praktycznych



Formy pracy:
- indywidualna
- zbiorowa



Środki dydaktyczne:
- „Słownik języka polskiego”
- komputery
- karty pracy
- czasopisma


I. Faza wstępna

1. Czynności organizacyjne.
2. Zapisanie na tablicy pierwszej części tematu lekcyjnego nawiązującego do zadania domowego : Slogany reklamowe.
Wyjaśnienie słowa „slogan” : krótkie hasło propagujące pogląd, zasadę , reklamujące towar; utarty, wyświechtany, oklepany komunał szumny, frazes .
„ Frazes” w znaczeniu popularnym : czcza gadanina, piękne słowa bez pokrycia.

3. Przytaczanie przez uczniów przykładów sloganów reklamowych; zapisujemy najciekawsze, np.:
- o drukarce laserowej:
„ Skocz po najlepszą drukarkę!”
- o specyfiku przeciw wypadaniu włosów:
„ Przerwij rodzinną tradycję. Zatrzymaj swoje włosy!”
- o czekoladowym batonie:
„ Porażający smak”
- o maści przeciw pryszczom:
„ Mój świat na pewno nie kręci się wokół pryszcza”
- o oknach:
„ Czas na piękne wyglądanie”

II. Faza śródlekcyjna

1. Zapisanie drugiej części tematu: czyli „ szumne frazesy”. Komentarze:
a) dotyczące treści reklam – muszą być pomysłowe, „ chwytliwe”, muszą zachęcać do zakupu towarów;
b) dotyczące budowy tekstów reklamowych ( zdania i równoważniki zdań; często zdania rozkazujące; często zwrot do „ ty”
2. Ćwiczenia redakcyjne z wykorzystaniem komputera:
Ułóż hasło reklamujące Twoją miejscowość i jej okolice lub przedmiot, który posiadasz i uważasz go za... siódmy cud świata. Postarajcie się, aby hasło było napisane czcionką, która przyciągnie wzrok i żeby było duże i kolorowe

- „Jeśli Twoje płuca są dość silne, aby znieść uderzenie świeżego powietrza o dużej mocy, przyjedź do Glinek”

- „Nasze okolice – feeria barw!”

- Pomalowałam zakładkę na rudo i stała się : istne cudo!”

III . Podsumowanie
1. Wypowiedzi uczniów na temat najzabawniejszych reklam telewizyjnych.

Praca domowa
1. Przeprowadź wywiad ( z mamą, ciocią, babcią) na temat roli reklamy w ich życiu. Uczniowie dostają gotowe pytania, wpisują tylko odpowiedzi ankietowanych – załącznik 1




































Załącznik nr 1
Karta pracy

WYWIAD


Jakie produkty, podpowiedziane przez reklamy, kupiłaś ostatnio do gospodarstwa domowego?

....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Byłaś z nich zadowolona czy Cię zawiodły? Dlaczego?
....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Czy zdarzyło się tak, że pierwszy raz nabyty przez Ciebie produkt nie zawiódł Twoich oczekiwań, a następnie, niestety, tak ? Dlaczego?
......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Czy chciałabyś nam dzieciom przekazać jakieś ostrzeżenie w związku z reklamą?
.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
















opracowała Agnieszka Piotrowska



SCENARIUSZ LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO
DLA KLASY IV



Temat : Jakie uczucia wywołuje oczekiwanie na Boże Narodzenie
- M. Musierowicz „Choinka”?




Cele operacyjne:
Po lekcji uczeń powinien umieć:
- przeczytać tekst;
- określić czas i miejsce wydarzeń;
- wymienić bohaterów;
- opowiedzieć własnymi słowami treść poznanego fragmentu;
- określić uczucia dziadka i wnuczki;
- samodzielnie odpowiedzieć na pytania i zapisać do zeszytu;

Metody pracy:
- praca z tekstem
- burza mózgów(słoneczko)


Formy pracy :
- indywidualna
- zbiorowa


Środki dydaktyczne:
- fragment powieści ,,Noelka” M. Musierowiczowej (podręcznik, str.
41- )
- zdjęcia rodzinne
- kartki świąteczne





Tok lekcji :

I Faza wstępna.

1. Czynności organizacyjne.
2. Sprawdzenie pracy domowej.
3. Wprowadzenie do tematu lekcji :swobodne wypowiedzi uczniów na temat świąt Bożego Narodzenia ; co kojarzy się im z tymi świętami?
(burza mózgów, zapisanie skojarzeń w formie słoneczka do zeszytów)




życzenia
śnieg pierwsza gwiazdka

prezenty
opłatek BOŻE NARODZENIE


rodzina choinka stajenka
św. Mikołaj

II. Faza śródlekcyjna.

1. Głośne odczytanie przez uczniów fragmentu powieści M. Musierowiczowej ,,Noelka”.
2. Analiza tekstu:
- kim są bohaterowie ?( dziadek , Elka)
- kiedy ma miejsce przedstawiona sytuacja? (Wigilia)
- gdzie rozgrywają się wydarzenia?(pokój, w którym stoi choinka)
- jakie ozdoby choinkowe zawieszała na drzewku dziewczynka
( lampki, marcepanowe aniołki, złote gwiazdeczki, bombki, szmaciane krasnalki, tekturowe ptaszki, bibułkowe jeże)
- nazwij uczucia dziadka i wnuczki (znajdź odpowiednie fragmenty,
uzupełnij tabelę)








Dziadek
Elka
radość, smutek,
szczęście , wdzięczność, samotność, radość, szczęście,
zachwyt, miłość

3.Zapisanie tematu lekcji.


III Podsumowanie.

1.Praca samodzielna.
Odpowiedz na podstawie tekstu:
- Dlaczego dziadek Metody pragnął towarzystwa wnuczki?
- Jakimi ozdobami choinkowymi Elka przystrajała choinkę?
(zapisanie do zeszytu)



2. Jak oceniasz lekcję w skali 1-6 ?

IV Praca domowa
1. Napisz, jaki jest twój udział w przygotowaniach do świąt Bożego
Narodzenia.
2. Zaprojektuj kartkę świąteczną , którą z życzeniami wyślesz komuś
bliskiemu.(dla chętnych)








Opr. Agnieszka Piotrowska - Jobda


SCENARIUSZ LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO
DLA KLASY VI



TEMAT: „BALLADYNA’’ JULIUSZA SŁOWACKIEGO – UTWOREM DRAMATYCZNYM.






Cele operacyjne:
Po lekcji uczeń powinien umieć:
- znać kilka najważniejszych faktów z życia Juliusza Słowackiego;
- wymienić wyróżniki dramatu jako rodzaju literackiego;
- znaleźć w słowniku hasło „tragedia”;
- rozwiązać krzyżówkę;
- zapisać notatkę;
- opowiedzieć treść „Balladyny”;
- ułożyć z rozsypanki plan wydarzeń;
- pracować w zespole


Metody pracy:
- praca z tekstem
- metaplan
- burza mózgów



Formy pracy:
- indywidualna
- zbiorowa
- grupowa


Środki dydaktyczne ;
- „ Słownik wyrazów obcych” , red. prof. dr J. Tokarski, PWN,
Warszawa1980.
- fragmenty „ Balladyny” J. Słowackiego ( podręcznik str. 223)
- J. Słowacki „Balladyna”, Ossolineum, Wrocław 1986
- krzyżówka
- metaplan – rozsypanka dla uczniów
- ankieta ewaluacyjnna dla uczniów i rodziców





Tok lekcji:


I. Faza wstępna.

1. Czynności organizacyjne.

2. Sprawdzenie pracy domowej ( przypomnienie wiadomości o życiu i twórczości J. Słowackiego


3. Wprowadzenie. Poinformowanie uczniów o tym, czym będą się zajmować na lekcji.

Podział na grupy, w których uczniowie pracują przez całe zajęcia.
Zapisanie tematu lekcji.



II Faza śródlekcyjna.

1. Rozwiązanie krzyżówki – hasło TRAGEDIA –załącznik 1

2. Odczytanie hasła w „Słowniku wyrazów obcych”


3. Rozdanie egzemplarzy „Balladyny” dla każdej grupy . Otwarcie
podręczników i przyglądanie się zamieszczonym tam fragmentom tego dramatu.

4. Nakłonienie uczniów do zanotowania cech tego utworu, zauważalnych już przy pierwszym kontakcie. Praca samodzielna. Ułatwianie obserwacji przez podpowiadanie utworów odniesienia: powieści, wierszy. ( burza mózgów)

5. Komponowanie notatki – wniosku na podstawie indywidualnych spostrzeżeń :

„Balladyna” nie należy ani do epiki, ani liryki, należy do dramatu. Ten gatunek dramatu Słowacki nazwał tragedią. Utwór dramatyczny jest przezna-
czony do przedstawienia na scenie. Dzieli się na akty i sceny. Oprócz tekstu głównego jest w nim tekst poboczny , czyli didaskalia, pisany kursywą. Tekst główny to wypowiedź osób dramatu. Osoby te wypisane są na początku książki i podzielone są na osoby realistyczne i osoby fantastyczne. Na początku jest też informacja, że akcja rozgrywa się w czasach najdawniejszych, czyli bajecznych, koło jeziora Gopła. „ Balladynę” napisał J. Słowacki w 1834r. Wydał w 1839.



6. Opowiedzenie przez chętnych uczniów fragmentów „ Balladyny” przeczytanych w podręczniku.

7. Uporządkowanie planu wydarzeń – metaplan.
Ułożenie chronologiczne wydarzeń z pociętych pasków – załącznik 2

8. Zapisanie do zeszytów.
1. Chwila po pracy.
2. Czart Skierki.
3. Wizyta Kirkora.
4. Oczarowanie Kirkora.
5. Oświadczyny
6. Zbieranie malin.
7. Zabicie Aliny.
8. Zdobycie tronu.
9. Skarga Filona.
10. Skarga matki.
11. Wyrok na zabójczynię matki.
12. Uderzenie pioruna.

III Podsumowanie.

1. Podsumowanie wiadomości zdobytych na lekcji.

2. Ankieta ewaluacyjna dla uczniów i rodziców – załącznik 3 i 4

3. Ocena pracy grup.


4. Praca domowa

(1) Nauczę się czytać tekst „ Balladyny” –inscenizacja.
(2) Przygotuję się do ustnej charakterystyki jednej z sióstr – zaznaczę odpowiednie fragmenty.




























Opr. Agnieszka Piotrowska - Jobda


SCENARIUSZ GODZINY WYCHOWAWCZEJ DLA KLASY V


TEMAT : ŚWIAT PEŁEN WYSP SZCZĘŚLIWYCH.



Cele operacyjne :
Po lekcji uczeń powinien umieć:
 wyjaśnić, czym jest dla niego szczęście;
 docenić znaczenie więzi międzyludzkich;
 znać pozawerbalne sposoby porozumiewania się;
 za pomocą środków plastycznych nawiązać kontakt z innymi osobami;
 współpracować w grupie


Metody pracy:
 rozmowa
 mapa mentalna
 ekspresja plastyczna


Formy pracy:
 indywidualna
 zbiorowa
 grupowa


Środki dydaktyczne:
 „ Szczęście to....” – załącznik 1
 duży arkusz papieru, farby plakatowe lub pastele
 duże pędzle
 naczynia na wodę

Tok lekcji:

I. Faza wstępna.

1. Czynności organizacyjne.
2. Wprowadzenie.
Dzielę klasę na grupy. Inicjuję rozmowę.
- Czy jesteście szczęśliwi ?
- Czym jest dla was szczęście ?

Aby ułatwić uczniom odpowiedzi na te pytania, rozdaję grupom kartki z hasłem „ Szczęście to...- załącznik 1. W pola między promieniami znajdującymi się dookoła hasła uczniowie wpisują własne skojarzenia związane ze słowem szczęście. Mogą to być sytuacje, w których uczniowie czują się szczęśliwi.




być bezpiecznym
mieć rodzinę
czuć się dobrze


być lubianym Być szczęśliwym to odnieść sukces
i kochać kogoś mieć dobre oceny

mieć przyjaciół

być lubianym
być zdrowym



Uczniowie pracują w grupach tworzą mapę mentalną. Po wykonaniu zadania wieszają na tablicy wypełnione karty.

Inicjuję rozmowę na temat zapisanych skojarzeń.
- Jakie znaczenie ma szczęście dla ludzi ?

Nowe skojarzenia i ciekawe spostrzeżenia uczniów, które pojawiają się w trakcie rozmowy, zapisuję na tablicy.

II. Faza śródlekcyjna.


Proponuję, aby uczniowie z wypełnionych przez grupy kart wybrali te określenia, w których autorzy są uzależnieni od więzi z drugim człowiekiem np. mieć rodzinę, mieć przyjaciół, kochać, być kochanym itp.

Kontynuujemy rozmowę.
• Czy kontakt z drugim człowiekiem pomaga w byciu szczęśliwym?
• Dlaczego dla wielu ludzi posiadanie kogoś bliskiego jest tak ważne ?
Dzięki temu czujemy się bezpiecznie.
• Jakie znaczenie ma dla człowieka przebywanie wśród ludzi?
Gdy ludzie przebywają ze sobą, nawiązują się przyjaźnie. Razem łatwiej znosić różne trudności. Można wspólnie wykonywać ciekawe i skomplikowane zadania ? Radość najlepiej przeżywać w gronie przyjaciół.
• W jaki sposób poznajecie, że ktoś jest szczęśliwy ?
Uśmiechnięta twarz i przyjazne spojrzenie informują nas, że ktoś jest szczęśliwy.
• Jak można nazwać taki sposób porozumiewania się ludzi ?
Jest to niewerbalny sposób porozumiewania się między ludźmi tzw. mowa ciała.
• Jakie znacie inne rodzaje porozumiewania się ?
Język kolorów, muzyka, sztuka.


Rozkładam na środku klasy duży arkusz szarego papieru. Proszę uczniów, aby wyobrazili sobie, że jest to wielki ocean, a każdy z nich znalazł się na bezludnej wyspie.

Narysujcie „ na oceanie” swoje wyspy w taki sposób, aby różniły się od siebie. Nadajcie im kształty i kolory linii takie, jakie lubicie. Każda wyspa jest inna, tak jak każdy z was. „Wyobraźcie sobie, że dookoła jest tylko bezkresna toń oceanu, fale zagłuszają wasz krzyk o pomoc. Czujecie się bezsilni, zrozpaczeni, tęsknicie za rodziną i przyjaciółmi. Postanawiacie jednak, że się nie poddacie i próbujecie znaleźć jakie rozwiązania. Wysyłacie sygnał – informację bez słów, „znajduję się na tej wyspie, nastawiony jestem przyjaźnie, czekam na pomoc”.

Uczniowie tworzą swoje wyspy o różnych kształtach i oznaczają je w wybrany przez siebie sposób, np. kolorem, symbolami, różnymi znakami. Kiedy zadanie jest wykonane, kontynuuję opowiadanie.

„Wasza wyspa jest piękna i widoczna z daleka, ale czujecie się samotni. Nagle dostrzegacie w oddali inne wyspy. Postanawiacie dostać się na nie w nadziei, że znajdziecie tam przyjaciela. Stwórzcie mosty, które połączą wyspy ze sobą.

Uczniowie za pomocą linii łączą swoją wyspę z innymi sąsiadującymi wyspami.




III. Podsumowanie

Po zakończeniu pracy proponuję , aby uczniowie powiedzieli, jaki uczucia towarzyszyły im w czasie zabawy.






























Załącznik 1

Szczęście to...

W pola między promieniami wpiszcie nasuwające się wam skojarzenia na temat tego, czym jest szczęście.
















Opr. Agnieszka Piotrowska Jobda
SCENARIUSZ GODZINY WYCHOWAWCZEJ DLA KLASY V


TEMAT : LUSTERECZKO POWIEDZ PRZECIE, CZYLI JAKI JESTEM ?


Cele operacyjne :
Po lekcji uczeń powinien umieć:
 zachować dystans do samego siebie;
 wymienić swoje zalety i wady;
 potrafi spojrzeć na siebie oczami innych ludzi


Metody pracy:
 rozmowa
 drama


Formy pracy:
 indywidualna
 zbiorowa


Środki dydaktyczne:
 małe kartki papieru
 pudełko
 magnesy
 taśma samoprzylepna
 kredki, flamastry






Tok lekcji.

I. Faza wstępna.

1. Czynności organizacyjne.
2.Wprowadzenie.

Na początku zajęć proponuję uczniom, aby zastanowili się, jakie posiadają zalety i wady. Rozdaję kartki i proszę, aby narysowali swoją karykaturę.



Karykatura to humorystyczne wyolbrzymienie charakterystycznych cech osoby, przedmiotu.



Czy wiesz, że...

Rysując karykaturę często przejaskrawia się pewne cechy osoby, aby podkreślić to, co jest dla niej charakterystyczne, np. :
 osoba z dużymi uszami, to ktoś lubiący podsłuchiwać, plotkarz
 osoba z otwartą buzią, to gaduła
 uczeń z potarganymi włosami, to klasowy filozof


II. Faza śródlekcyjna.

Uczniowie rysują swoją karykaturę. Po 10 minutach powstaje galeria uczniowskich prac.
Zadaję uczniom pytania dotyczące cech charakteru uwidocznionych na rysunkach.

W odpowiedziach mogą być pomocne wypisane na tablicy określenia dotyczące ludzkich zachowań, zainteresowań oraz wyglądu, np. : gaduła, roztrzepaniec, plotkarz, myśliciel, filozof, zapominalski, elegancik, naukowiec, wesołek, niejadek, itp.

Chętni uczniowie opowiadają, dlaczego tę cechę charakteru ( wyglądu ) wyeksponowali na swoich portretach.

Proszę uczniów, aby weszli w rolę kogoś bliskiego – rodzica, krewnego i spróbowali powiedzieć o sobie tak, jakby to zrobiła ta osoba, np.
 Mój wnuczek ciągle słucha głośnej muzyki, nie ma czasu na rozmowę ze mną.
 Moja córeczka bardzo lubi oglądać telewizję, ale gdy ją poproszę, chętnie mi pomaga.
 Moja siostra jest super, zawsze pomaga mi w odrabianiu zadań z matematyki.

Ćwiczenie to pomaga uczniom zrozumieć, że inni ludzie widzą nas inaczej niż my sami.


III. Podsumowanie

Uczniowie na małych karteczkach notują, co chcieliby zmienić w swoim zachowaniu wobec bliskich. Następnie wrzucają je do pudełka. Mogą znaleźć się tam takie zapiski , jak :
Będę się częściej uśmiechał.
Pójdę z młodszą siostrą na spacer.
Pomogę tacie w porządkach w garażu.



























opracowała Agnieszka Piotrowska - Jobda



SCENARIUSZ LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO
DLA KLASY V



TEMAT : POCZĄTEK ŚWIATA I BOGÓW.


Cele operacyjne :
- uczeń potrafi wymienić najważniejszych bogów greckich;
- narysować drzewo genealogiczne bogów greckich;
- umie posługiwać się wydawnictwami podręcznymi, tj. słownikiem specjalistycznym;
- potrafi nadać koledze epitet;
- zapisać notatkę



Metody pracy :
- pogadanka,
- burza mózgów
- praca z tekstem
- wystawka


Formy pracy :
- indywidualna,
- zbiorowa


Środki dydaktyczne:
- Parandowski J. „ Mitologia”( fragm.), Poznań, Wydawnictwo Poznańskie 1990;
- „Słownik kultury antycznej: Grecja, Rzym, wyd 4, red. L. Winniczuk, Warszawa, Wiedza Powszechna 1986
- Stabryła S., „Mitologia grecka i rzymska. Słownik szkolny”, wyd. 3 popr., Warszawa. WSiP 1997
- „ Mała encyklopedia kultury antycznej”, wyd. 6, red Z. Piszczek, Warszawa, PWN 1988
- mapa Europy

Tok lekcji:

1. Faza wstępna.

1. Czynności organizacyjne.
2. Sprawdzenie pracy domowej.
3. Wprowadzenie.
Na dzisiejszej lekcji będziemy zajmować się wierzeniami Greków. Pracę ułatwi nam odwołanie się do wiedzy zdobytej przez was na lekcjach historii.
4. Zapisanie tematu lekcji.

2. Faza śródlekcyjna.

1. Spróbujemy utworzyć drzewo genealogiczne bogów olimpijskich na podstawie przeczytanych w domu fragm. „ Mitologii” Jana Parandowskiego i na podstawie słowników ( burza mózgów).
Zapisuję na tablicy, uczniowie w brudnopisach.


ARES ATENA



HEBE HEFAJSTOS APOLLO
KORA


HADES HERA + ZEUS + DEMETER
POSEJDON HESTIA

KRONOS + REJA
OKEANOS
STURĘCY
AFRODYTA CYKLOPI

URANOS + GAJA

CHAOS

1. Komentarze i wyjaśnienia.
- „ genealogiczny”, od słowa „ geneza”: pochodzenie, rodowód;
- świat bogów wyłonił się z Chaosu;
- Olimp – najwyższy szczyt ( 2918) w paśmie górskim między Tesalią i Macedonią; wskazujemy na mapie;
- Prócz bogów mieszkających na Olimpie było mnóstwo bogów pomniejszych, zamieszkujących łąki, lasy, wody, wzgórza i podziemia.


2. Charakterystyka poznanych bogów ( notatki piszę także na tablicy, zwracając uwagę na średniki).
a) wszyscy bogowie byli podobni do ludzi, tylko Chaos nie miał żadnej postaci; od ludzi różniła ich wieczna młodość i nieśmiertelność, którą zapewniali sobie przez nektar i ambrozję.
b) Każdy z bogów opiekował się jakąś częścią świata lub życia:
 Zeus – ojciec bogów i ludzi, pan nieba, światła i piorunów;
 Hades – władca podziemnego świata zmarłych; dusze zmarłych przewoził Charon;
 Posejdon – władca mórz;
 Hera – siostra i żona Zeusa, opiekunka małżeństw;
 Demeter – bogini urodzaju, matka Kory;
 Kora – Persefona – władczyni podziemi;
 Reja – matka trzeciej generacji bogów;
 Helios – bóg słońca;
 Apollo – bóg słońca, światła i sztuki, niektórzy utożsamiali go z Heliosem;
 Hebe – bogini młodości, na Olimpie- wraz z Ganimedesem- roznosiła ambrozję i nektar;
 Hekate – bogini ciemności, widm, czarów, magii;
 Hefajstos – bóg ognia i sztuki kowalskiej;
 Hermes – posłaniec bogów, przeprowadzał dusze do Hadesu, opiekun wędrowców;
 Afrodyta – bogini miłości, opiekunka zakochanych:
 Echo – boginka echa;


Wybrani wcześniej uczniowie prezentują ilustracje najbardziej znanych bogów, np. :
- nie istniejący już olbrzymi posąg Zeusa w Olimpii,
- Partenon w Atenach,
- świątynia Afrodyty na Cyprze


c) Prawie każdy bóg miał przydomek – epitet:
- bezradosna bogini Demeter ( bez radości);
- gromowładny Zeus ( ten, który włada gromami);
- wszechwidny Helios ( ten, który wszystko widzi);
- pięknooki Ganimedes ( ten, który ma piękne oczy)
- szybkonogi Hermes ( ten, który szybko biega)


3. Element zabawy: wymyśl dla swych kolegów przydomek będący wyrazem złożonym i charakteryzujący w istotny sposób daną osobę,
np. świszczypała, szybkobiegacz, jasnowłosa, czerwonousta itp.

III. Podsumowanie

1. Nazwanie religii starożytnych Greków .
Politeizm – wiara w wielu bogów.
Monoteizm – wiara w jednego boga ( chrystianizm).
2. Ocena pracy uczniów.
3. Ankieta ewaluacyjna dla uczniów.

Praca domowa

1. Przerysuj z brudnopisu drzewo genealogiczne bogów greckich .
2. Przeczytaj mit o Demeter

Wyświetleń: 1760