Cele ogólne:
- wdrażanie do aktywnej obserwacji,
- kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania wyników obserwacji,
- uświadomienie dzieciom procesu zmian zachodzących w przyrodzie.

Cele operacyjne- dziecko:
- rozpoznaje niektóre rośliny (krokus, przebiśnieg, fiołek, forsycja, wierzba),
- potrafi współdziałać w grupie.

Środki dydaktyczne:
krążki, instrumenty muzyczne, ilustracje przedstawiające wiosnę, kalendarz, brązowa i zielona farba, biały brystol, pędzle, tekst wiersza Hanny Ochockiej „Wiosenne pytania”.

Przebieg:
Zabawy wprowadzające.
1. Zabawy ruchowe:
„Żaby i bociany”
„Omiń kałużę”
II. Zajęcia właściwe:
1. Lekcję poprzedziła wycieczka w okolice szkoły, mająca na celu obserwację zmian w przyrodzie charakterystycznych dla okresu przedwiośnia, wyszukiwanie i nazywanie kwiatów wiosennych.
Omówienie wycieczki.
- Jakie zmiany zaobserwowaliście w przyrodzie podczas
wycieczki?
- Czy dokonały się one w ciągu jednego dnia?
- Dlaczego więc zaznaczono w kalendarzu 21 marca- pierwszy
dzień wiosny? (pokaz kalendarza)
- Czy dokładnie tego dnia w przyrodzie kończy się zima, a
rozpoczyna wiosna?
- Co to oznacza, że „nadchodzi wiosna”?
Dzieci podają przykłady, po czym poznajemy, że nadchodzi wiosna w lesie, na łące, nad wodą i w wodzie.
2. Zapoznanie dzieci z wierszem H. Ochockiej
„Wiosenne pytania”
Ile wiosna ma głosów
i pośpiewów i kwileń,
gwizdu drozdów i kosów,
i zielonych nut- ile?

Szepcze ciepłym podmuchem,
szemrze brzozą nad płotem,
piszczy z ptaszkiem- maluchem,
brzmi bocianim klekotem.

Ile wiosna barw rodzi,
ile blasków, odcieni,
gdy błękitem z chmur schodzi
i w kałużach się mieni?

W kasztanowym jest pąku,
w sadzie bielą się chyli,
witrażyki nad łąką
kładzie w skrzydła motyli.

Ile wiosna ma woni,
jakim wiatrem powiewa?
Pachnie płatkiem jabłoni,
co różowi się w drzewach.

Świeżą trawą, strumieniem,
kaczeńcami na łące?
Pachnie światłem czy cieniem?
Kroplą deszczu czy słońcem?

Omówienie wiersza. (z wykorzystaniem zgromadzonych ilustracji)
- Jakie dźwięki kojarzą się z wiosną?
- Jakie barwy wiosną dominują w przyrodzie?
- Jakie wonie możemy odczuć wiosną?
- Jak wygląda świat wiosną?
3. Zabawa dramowa: improwizacja pt. „Nadchodzi wiosna”.
Nauczyciel:- Wyobraźcie sobie, że Wy właśnie jesteście elementami otaczającej nas przyrody. Jest zimny poranek. (Nauczyciel rozdziela role). Wy jesteście trawką, Ty przebiśniegiem- leżycie uśpione pod śniegiem. Wy łączycie się w krzew forsycji- i zmarznięte oczekujecie wiosny. Wy jesteście drzewami w lesie- stoicie z dala od siebie smutne i zmarznięte. Wy jesteście wiewiórkami, Wy ptakami, które chcą wrócić z ciepłych krajów. Wy jesteście rybkami uśpionymi pod lodem, a Ty żabką zagrzebaną w mule. Wy będziecie wiosennymi promykami słońca, które swą słoneczną muzyką budzą przyrodę do życia (dzieci te dostają instrumenty muzyczne). Nad kim promyk słońca zagra swą melodię, ten budzi się z radością, witając wiosnę.
Nauczyciel:- Teraz postaramy się w naszym lesie przywołać wiosnę. Nauczyciel opowiada, uczniowie w rolach ilustrują wypowiedź gestem, mimiką, ruchem.
Zima trwa już bardzo długo, ziemia jest zmarznięta, a wszystko pokrywa śnieg (1 obraz)
- Wtedy zaczyna mocniej świecić słońce (2 obraz)- jego promyki delikatnie przebiegają pośród drzew.
(3 obraz)- to one pierwsze czują promienie słońca, wyciągają gałązki, na gałązkach łaskoczą ich nowo rozwijające się pączki.
(4 obraz)- Teraz promyki topią śnieg i docierają również do traw, a potem do kwiatów
(5 obraz)- Wiewiórka widząc to, skacze wesoło po łące.
(6 obraz)- Ptaki wyruszają w podróż, wkrótce dolecą do naszego lasu.
(7 obraz)- Najdłużej rozpuszcza się lód na stawie, ale wreszcie promyki słońca budzą również żaby i ryby.
(8 obraz)- Kwiaty i trawy zamieniają się w owady i barwne motyle.
(9 obraz)- Wszyscy cieszą się z nadejścia wiosny
(10 obraz)- i witają ją okrzykiem:
Witaj Wiosno!
Po każdej części opowiadania nauczyciel daje dzieciom trochę czasu na wykonanie polecenia. Zabawa kończy się powtórzonym okrzykiem: Witaj Wiosno!
III. Podsumowanie
Zakończenie zajęć- pakt z przyrodą.
Nauczyciel prosi uczniów, aby na znak swojej przyjaźni z przyrodą namalowali kontur drzewa, a następnie podpieczętowali obietnicę odciskami swojej dłoni (dłoń umoczona w zielonej farbie). Będzie to obietnica, zobowiązanie wobec przyrody: zawsze będę ją chronić i dbać o jej bezpieczeństwo. Odciski dłoni tworzą koronę drzewa.

Wyświetleń: 3633