Cel dydaktyczny:Odkrycie Bożego Miłosierdzia jako największego daru Boga dla człowieka.

Cel wychowawczy: Umiejętność uciekania się do Bożego Miłosierdzia, modlenia się o Boże Miłosierdzie, oraz umiejętność bycia miłosiernym wobec drugiego człowieka. Pamiętanie o działaniu Bożego Miłosierdzia w sakramentach: pokuty i pojednania, w Eucharystii.

Pomoce: Pismo Święte, ilustracja przedstawiająca Miłosiernego Pana Jezusa, kserokopie lub obrazki dla każdego ucznia przedstawiające sposób odmawiania Koronki do Bożego Miłosierdzia.

WPROWADZENIE
• Modlitwa: Katecheta prosi o wyciszenie. Następnie uczniowie powtarzają za katechetą: „Jezu, ufam Tobie, przyjdź Panie Jezu, amen”.

• Katecheta zapisuje temat na tablicy. Przy temacie zapisuje fragmenty Pisma Świętego: Mt 5, 7; Łk 6, 36 (na których opiera się ta katecheza). Zapowiada, że dzisiaj będziemy mówić o Bożym Miłosierdziu.

• Przy zapalonej świecy, uczeń czyta fragment zEwangelii Mateusza. Katecheta pyta:
- O czym mówi ten fragment?
- Co znaczy być miłosiernym?
(Katecheta pozwala uczniom na swobodne wypowiedzi; uzupełnia ewentualnie, że miłosiernym jest ten, kto kocha i poprzez tę miłość pociesza, wybacza, koi ból)

• Katecheta czyta (nadal przy zapalonej świecy) drugi fragment z Ewangelii Łukasza i pyta:
- O czym mówi ten fragment?
(o tym, że Bóg jest miłosierny wobec człowieka i na wzór takiego miłosierdzia człowiek ma być miłosierny wobec innych ludzi)

PODANIE PRAWDY

• Katecheta pokazuje uczniom obrazek Miłosiernego Pana Jezusa i pyta:
- Zapewne każdy z was widział ten obraz nie raz. Kogo on przedstawia?
Katecheta wyjaśnia, że jest to obraz Pana Jezusa, który ukazywał się Siostrze Faustynie. Siostra Faustyna często rozmawiała z Panem Jezusem. Nie dowierzała, że przychodzi do niej sam Pan Jezus. Na polecenie ojca duchowego, zaczęła spisywać treść rozmów z Chrystusem w dzienniczku. Pan Jezus poprosił Siostrę Faustynę, aby namalowała Jego obraz z podpisem „Jezu, ufam Tobie” podkreślając, że: „nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej” (Dz.313). Wydarzenia te działy się w latach trzydziestych, jeszcze przed Drugą Wojną Światową.
- Co oznaczają te dwa promienie?
Sam Pan objaśnia to następująco: „Te dwa promienie wyszły z wnętrzności miłosierdzia mojego wówczas, kiedy konające serce moje zostało włócznią otwarte na krzyżu. (...) Oznaczają krew i wodę – blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz... (...) Szczęśliwy, kto w ich cieniu żyć będzie, bo nie dosięgnie go sprawiedliwa ręka Boga” (Dz.299).

• Katecheta podkreśla prawdę, że Bóg jest sprawiedliwy. Jednocześnie Bóg kocha każdego z nas, niezależnie od tego, jak wielkimi jesteśmy grzesznikami. Bóg chce, abyśmy zrozumieli, że Jego miłosierdzie jest większe niż nasze grzechy. ( Katecheta przypomina tu, iż nie chodzi o to, aby grzeszyć licząc na Boże Miłosierdzie, bo wtedy popełniamy bardzo ciężki grzech – przeciwko Duchowi Świętemu.) Pan Bóg chce, abyśmy nauczyli się zwracać do Niego z ufnością, przyjmowali Jego miłosierdzie i przekazywali je innym. Owocem tych umiejętności jest wielka radość.

• Katecheta podkreśla, że Moc Bożego Miłosierdzia objawia się w naszym życiu, gdy spełnione są trzy zasady:
I.
Pan Jezus zaprasza nas do pokładania ufności w Bogu. Dzieje się tak, kiedy przychodzimy do obrazu „Miłosierdzia” i z ufnością wypowiadamy słowa: „Jezu, ufam Tobie”. Obraz „Bożego Miłosierdzia” znajduje się w każdym kościele.
Katecheta przytacza na ten temat słowa Pana Jezusa: „Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie” (Dz. 327).
II.
Pan Jezus uczy nas modlitwy o miłosierdzie Boże. Tą modlitwą jest Koronka do Bożego Miłosierdzia. Chrystus polecił odmawianie jej przez dziewięć dni przed Świętem Miłosierdzia oraz codziennie o godzinie piętnastej (w godzinę Swojej śmierci na krzyżu). Modlitwa ta ma ogromną moc wstawienniczą np. za chorych lub za grzeszników.
Katecheta przytacza słowa Pana Jezusa: „Przez nią uprosisz wszystko, jeżeli to, o co prosisz, będzie zgodne z wolą moją” (Dz. 1731). „Kapłani będą podawać [koronkę do odmawiania] grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku...” (Dz. 687).
III.
Pan Jezus chce, abyśmy czynili miłosierdzie wobec innych. Chodzi o wypełnianie w życiu uczynków miłosiernych co do duszy i co do ciała.
Katecheta przytacza słowa Pana Jezusa: „Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić” (Dz. 742).
Uczeń lub Katecheta przypomina uczynki miłosierne co do duszy i co do ciała, które jesteśmy zobowiązani wypełniać. Uczynki miłosierne co do duszy: 1. Grzeszących upominać; 2. Nieumiejętnych pouczać; 3. Wątpiącym dobrze radzić; 4. Strapionych pocieszać; 5. Krzywdy cierpliwie znosić; 6. Urazy chętnie darować; 7. Modlić się za żywych i umarłych. Uczynki miłosierne co do ciała: 1. Głodnych nakarmić; 2. Spragnionych napoić; 3. Nagich przyodziać; 4. Podróżnych w dom przyjąć; 5. Więźniów pocieszać; 6. Chorych nawiedzać; 7. Umarłych pogrzebać. (Katecheta może tu podkreślić, iż prawdziwość naszej wiary w Pana Jezusa wyraża się właśnie w wypełnianiu tych uczynków wobec innych ludzi.)
Katecheta akcentuje, że kiedy czynimy miłosierdzie Pan Jezus nieustannie wspiera nas swoją łaską, abyśmy potrafili być miłosierni. Katecheta przytacza słowa Pana Jezusa: „Kiedy dusza zbliża się do mnie z ufnością, napełniam ją takim ogromem łaski, że sama w sobie tej łaski pomieścić nie może, ale promieniuje na inne dusze” (Dz. 1074).

POGŁĘBIENIE
• Katecheta pyta:
- Kiedy obchodzimy Święto Bożego Miłosierdzia?
(w pierwszą niedzielę po Wielkanocy)
Katecheta przytacza słowa Pana Jezusa: „Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników... (...) W dniu tym (...) wylewam całe morze łask na dusze, które zbliżą się do źródła miłosierdzia mojego” (Dz. 699).
Katecheta podkreśla, że nikt nie musi bać się zbliżyć do Pana, bo On chce tego dnia obmyć nas z grzechu i uwolnić od kary, na którą zasłużyliśmy.

- Na czym polega to Święto?
Katecheta przytacza słowa Pana Jezusa: „ Która dusza [w tym dniu] przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar” (Dz. 699). Katecheta podkreśla wspaniałość tej obietnicy oraz to, że do spowiedzi św. można przystąpić kilka dni przez Świętem Bożego Miłosierdzia.

ZASTOSOWANIE
• Katecheta pyta:
- Które sakramenty św. wymienia Pan Jezus jako konieczne do zupełnego odpuszczenia win i kar?
(sakrament pokuty i pojednania, Eucharystia)
Katecheta wyjaśnia, że Pan Jezus podkreśla nieskończoną wartość tych sakramentów. Nazywa je cudami miłosierdzia. Chce, abyśmy zrozumieli, że Eucharystia jest Jego Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem, jest zatem „Źródłem Życia” (Dz. 300). Eucharystia to sam Pan Jezus, żywy Bóg, który pragnie wejść do naszego serca jako miłosierdzie.

• Katecheta czyta słowa Pana, na temat tego, co Jezus czuje kiedy przychodzi do nas w Eucharystii: „Pragnę jednoczyć się z duszami ludzkimi. (...) Kiedy przychodzę w Komunii św. do serca ludzkiego, mam ręce pełne łask wszelkich i pragnę je oddać duszy, ale dusze nawet nie zwracają uwagi na mnie, pozostawiają mnie samego, a zajmują się czymś innym. O, jak mi smutno, że dusze nie poznały Miłości. Obchodzą się ze mną jak z czymś martwym (Dz. 1385). Ach, jak mnie to boli, że dusze tak mało się łączą ze mną w Komunii św. Czekam na dusze, a one są dla mnie obojętne. Kocham je tak czule i szczerze, a one mi nie dowierzają. Chcę je obsypać łaskami – one przyjąć ich nie chcą.. (...) Mam serce pełne miłości i miłosierdzia” (Dz. 1447).

• Katecheta zadaje pytania:
- Jak wygląda moje przyjmowanie samego Pana Jezusa w Komunii św.?

- W jaki sposób pragnę Go przyjąć podczas najbliższej Eucharystii?

- Czy zrozumiałem podczas tej katechezy jak wielkim darem jest dla mnie miłosierdzie Pana Jezusa?

• Katecheta zachęca do dziękowania w modlitwie za miłosierdzie nieustannie okazywane nam przez Boga. Zachęca do odwiedzania w kościele obrazu „Bożego Miłosierdzia” i do oddawania Panu wszystkich naszych tych codziennych i często tych bardzo trudnych spraw.


ZAKOŃCZENIE
• Katecheta poleca zapisać temat na tablicy. Rozdaje uczniom kserokopie lub obrazki prezentujące sposób odmawiania Koronki do Bożego Miłosierdzia i prosi o wklejenie karteczek do zeszytu. Katecheta zachęca do odmawiania Koronki zgodnie z zaproszeniem Pana Jezusa.

• Praca domowa: Wypisz uczynki miłosierne co do duszy i ciała, na kolorowo (z książeczki ). Zastanów się, w jakim stopniu spełniasz je w odniesieniu do innych ludzi, tych bliskich – w rodzinie i tych, których nie znasz.

• Modlitwa: Spontaniczna, dziękczynna za okazywane nam Boże Miłosierdzie.

Wyświetleń: 2261