Katalog Monika Zielińska , 2012-09-20 Włocławek Awans zawodowy, Zadania opis i analiza pkt 4c1. Organizowanie spotkań autorskich Ciekawym sposobem na upowszechnianie czytelnictwa i promocję biblioteki szkolnej jest organizacja spotkań autorskich, dlatego też w ciągu stażu udało mi się zorganizować wspólnie z nauczycielami polonistami dwa takie spotkania. Pierwszych z nich było spotkanie w dniu 28 kwietnia 2011 roku z poetą, prozaikiem, dramaturgiem panem Mirosławem Antonim Glazikiem. W „przygodzie z poezją” brały udział uczniowie klas I B i II B, którzy z niecierpliwością oczekiwali na przybycie gościa. Po serdecznym przywitaniu uczniowie wysłuchali recytowanych przez pana Mirosława wierszy. Zaproszony gość opowiadał młodzieży czym jest poezja, na czym polega akt twórczy. Ważną sprawą w jego wystąpieniu było przybliżenie własnej twórczości. Pan Glazik również zaprezentował własne tomiki poezji i prozy. Opowiadał także o dokonaniach w zakresie sztuki teatralnej. Chętnie odpowiadał na pytania młodzieży dotyczące jego życia i twórczości. Spotkanie przebiegało w bardzo miłej atmosferze. Wizycie towarzyszyła również wystawka na tablicy korkowej poświęcona poecie, a na stole leżały tomiki wierszy twórczości pana Mirosława: Wieczory prowincjonalne, W rytmie codzienności, Nocny dyżur poety, Świt, Niknące obrazy, które poeta przyniósł do pokazania uczniom naszej szkoły. Na koniec wręczono panu podziękowanie oraz wręczono kwiaty. Poeta na pamiątkę swego pobytu w naszej placówce wpisał się do kroniki szkoły oraz wręczył nam w prezencie tomik swoich wierszy „Niknące obrazy”, za który szczerze podziękowaliśmy. Sprawozdanie wraz z galerią zdjęć umieściłam na stronie internetowej naszej szkoły oraz w kronice szkoły. Bardzo się ucieszyłam, gdy okazało się zaprosić w nasze skromne progi osobę o dwóch pasjach – poetkę i malarkę. 30 maja 2012 roku w mury naszego Gimnazjum zawitała prawdziwa humanistka, włocławska poetka i malarka, pani Bożena Broniszewska, która w ciekawy i z humorem prowadziła swoje spotkanie, nawiązała bardzo dobry kontakt z gimnazjalistami. W trakcie spotkania, w którym uczestniczyła młodzież z klasy 3 F, uczniowie na wstępie zarecytowali wiersze poetki: „Czas” oraz „Radość tworzenia”, następnie artystka zaprezentowała swoje ulubione wiersze oraz ostatnio stworzone obrazy. Młodzież miała możliwość zapoznania się z almanachami Kujawskiego Stowarzyszenia Literatów we Włocławku, zawierającymi wiersze Pani Broniszewskiej. Podczas rozmowy uczniowie dowiedzieli się jak rozpocząć przygodę z poezją i malarstwem, gdzie szukać natchnienia, w jaki sposób doskonalić swój warsztat twórczy. Młodzież chętnie rozmawiała z pisarką, padło dużo pytań, na które bardzo szczegółowo pani Bożena odpowiadała. Oto niektóre z nich: co jest inspiracją do pisania wierszy? Czy pamięta Pani swój pierwszy wiersz? Co sprawia większą przyjemność: pisanie wierszy czy malowanie? Czy ma Pani inne zainteresowania? Pani pisarka zarecytowała swój ulubiony wiersz: „Namaluję Ci...” i podawała rady dla osób, którzy piszą wiersze i malują obrazy. Na zakończenie uczniowie wręczyli podziękowanie, które własnoręcznie wykonałam, na którym przedstawione były róże oraz słowa podziękowania za wspólne spotkanie, a zamiast kwiatów wręczone zostało „Ptasie mleczko” (z tego względu, iż dowiedzieliśmy się, iż artystka bardzo lubi słodycze) oraz gadżety z logo szkoły. Na zakończenie spotkania poprosiłam poetkę o wpis do kroniki szkoły, na co też z chęcią pani przystała. Spotkanie przebiegało w przesympatycznej atmosferze. Spotkaniu towarzyszyła również wystawka na tablicy korkowej poświęcona poetce. Zaś na stole leżały tomiki wierszy: „W pajęczynie słów”, „Jesienne winobranie”, „W labiryncie skojarzeń”, w których znajdowały się prace literackie pani Broniszewskiej oraz zaprezentowaliśmy wystawę prac plastycznych wykonanych przez malarkę. Pragnę nadmienić, iż od poetki w prezencie nasza szkoła otrzymała przepiękny obraz malowany akrylem, za co serdecznie podziękowaliśmy. Na stronie internetowej naszej szkoły umieściłam informację o tym spotkaniu wraz z opisem i galerią zdjęć oraz przesłałam te informacje do lokalnych mediów. Obserwując naszych gości, mogę napisać, że im bardziej udane spotkanie i im gościom podobała się otwartość uczniów, tym chętniej polecają oni naszą bibliotekę swoim kolegom po fachu. Dzięki temu łatwiej jest nawiązać kontakt z innymi twórcami. Spotkania, bezpośrednie kontakty z ludźmi bardziej trafiają do młodzieży niż suche słowa nauczyciela bibliotekarza. Wizyty tych osób w nasze szkole były ważnym wydarzaniem kulturalnym oraz wspaniałą lekcją edukacji regionalnej. Efekty: Uczniowie zostali zachęceni do podejmowania aktywności twórczej w dziedzinie pozycji i malarstwa, zapoznani z twórczością artystów regionalnych, zyskali ogólne informacje na temat warsztatu twórczego poety i malarza oraz działalnością stowarzyszeń artystycznych funkcjonujących w mieście. Uczniowie doskonalili warsztat mówcy i recytatora, prezentując wiersze poetki. Poprzez takie spotkania promujemy bibliotekę i jej działalność w środowisku szkolnym i lokalnym oraz wśród towarzystwa literatów. 2.Zagrożenia XXI wieku – bulimia i anoreksja – projekt edukacyjny Anoreksja i bulimia to choroby, których nie da się przeoczyć. A mimo to często niewidzialna dla rodziny i bliskiej chorej osoby. Jest efektem trudności w relacjach z innymi, kłopotów komunikacyjnych w rodzinie. Ujawnienie choroby i akceptacja jej przez najbliższych jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na wyzdrowienie. Nauczyciele, obcujący na co dzień z nastolatkami mogą odegrać olbrzymią rolę w interweniowaniu w początkowym stadium choroby, tak, żeby choroba została wyleczona. Dlatego też ucieszyłam się, gdy w styczniu 2011 roku została mi przydzielona siedmioosobowa grupa uczennic, nad którymi miałam objąć opiekę nad realizacją projektu edukacyjnego, który dotyczył właśnie tych chorób. Temat ten zawierał problem odchudzania, niewłaściwych diet, z którymi młodzież, szczególnie dziewczęta, stykają się w życiu. Dodatkowo do podjęcia tych trudnych kwestii skłoniła mnie śmierć modelki Isabelle Caro, która próbowała zwrócić uwagę na problem anoreksji. Celem ogólnym projektu było zapoznanie z tymi zagrożeniami, chciałam zapoznać moje uczennice z przyczynami tych chorób, żeby potrafiły je opisać, żeby poznały skutki oraz przykłady osób sławnych cierpiących na te choroby. Z uczennicami wchodzącymi w skład projektu spotykałam się systematycznie, co tydzień, w celu zapoznania się na jakim etapie są wykonywania poszczególnych zadań. Na pierwszym spotkaniu zapoznałam uczennice z tematem projektu i oczekiwaniami w związku z tym przedsięwzięciem oraz pomagałam w przydzielaniu zadań w związku z wyszukiwaniem informacji o tych chorobach. Każda z uczennic otrzymała jeden z tematów – pojęcie bulimii, anoreksji, przebieg bulimii, anoreksji, sposoby terapii – kto udziela pomocy oraz przykłady osób znanych cierpiących na te choroby – które trzeba było odszukać w książkach, czasopismach czy w Internecie i zaprezentować w formie graficznej (program WORD). Na kolejnym spotkaniu sprawdzałam jakość wykonanych prac moich podopiecznych, co można jeszcze zmodyfikować, poprawić, czego jeszcze brakuje. Podczas rozmowy z uczennicami okazało się, że jedna z nich ma koleżankę, która cierpi na anoreksję. Poprosiłam więc ją, aby spytała się czy udzieliłaby nam wywiadu potrzebnego do celów edukacyjnych, oczywiście anonimowo. Po pozytywnej odpowiedzi bardzo się ucieszyłam. Kolejnym etapem projektu było przygotowanie przez dwie uczennice ankiety z pytaniami potrzebnymi do przeprowadzenia wywiadu, które dokładnie omówiłyśmy na spotkaniu. Dokonałyśmy niewielkich zmian. Gdy ankieta była już perfekcyjnie opracowana, zadaniem tych uczennic było przeprowadzenie wywiadu z dziewczyną cierpiącą na tę chorobę oraz spisanie tego wywiadu w formie graficznej (program WORD). Następnie dziewczęta udały się do chorej dziewczyny, aby przeprowadzić rozmowę. Kolejnym etapem projektu było wykonanie gazetki na tablicy korkowej pod tytułem „Fakty i mity o anoreksji i bulimii”. W tym celu wytypowane uczennice wyszukiwały w czasopismach, książkach i Internecie informacji na temat mitów dotyczących tych chorób oraz zdjęć ukazujących osoby cierpiące na te choroby. Po zebraniu tych materiałów ustaliłyśmy termin spotkania podczas którego moje podopieczne zaprojektowały gazetkę na tablicy korkowej. Ilustracje ukazujące chore osoby robiły ogromne wrażenie zarówno na uczniach jak i nauczycielach (poprzez fotografie ukazano tragiczne skutki tych chorób). Tablica ta została wystawiona w widocznym miejscu obok atrium naszego gimnazjum, gdzie uczęszcza duża ilość uczniów. Gazetka została bardzo ładnie wykonana. Dziewczynki bardzo starannie przyłożyły się do jej wykonania. Dla nas najważniejsze było to, że bardzo dużo uczniów oglądało z „zapartym tchem”. Była efektem zainteresowań. Następnym etapem projektu było całościowe opracowanie zebranych materiałów w postaci prezentacji multimedialnej , którego podjęła się uczennica posiadająca szeroką wiedzę z zakresu informatyki i program Power Point w którym wykonywała prezentację znała bardzo dobrze. Z tego względu, iż prezentacja była została bardzo dobrze wykonana, postanowiłam ją zaprezentować większej ilości publiczności (piękne tło, wzruszająca muzyka, istotne informacje na temat tych chorób przeplatane fotografiami), na co uczennice wyraziły ochotę i bardzo się ucieszyły. Ustaliłam z panią wicedyrektor termin, podczas którego uczennice zaprezentowały swoją pracę przez uczniami klasy III C, którzy z wielkim zainteresowaniem oglądali pracę wykonaną przez koleżanki z innej klasy. Dodatkową atrakcją dla oglądających uczniów była możliwość „obejrzenia na żywo” wywiadu z osobą chorą na anoreksję (na podstawie wcześniej przeprowadzonej rozmowy), którą rolę odegrała bardzo realistycznie uczennica, będąca członkiem grupy projektowej. Na zakończenie prezentacji i wywiadu pani wicedyrektor pochwaliła moje uczennice za wykonanie bardzo starannej, pełnej konkretnych informacji prezentacji oraz odegrania scenki roli osoby chorej, z czego uczennice były bardzo dumne, że ich praca została tak dobrze odebrana, a na sam koniec klasa podziękowała uczennicom gromkimi brawami, z czego były bardzo wzruszone. Efekty: uczennice realizujące projekt zapoznały się z tematyką zaburzeń odżywiania. Podczas realizacji projektu uczyły się współpracy w grupie, szukania kompromisu. Wymieniały spostrzeżenia dotyczące anoreksji i bulimii, nauczyły się na czym polega racjonalne odżywianie. 2. Zorganizowanie Turnieju Klas Trzecich 21 marca 2012 roku, czyli w pierwszym dniu wiosny, zorganizowałam wraz z opiekunem Szkolnego Samorządu Uczniowskiego Turniej Klas Trzecich, którego celem było promowanie klasy w środowisku szkolnym, rozwijanie kreatywności i przedsiębiorczości uczniów, rozwijanie wrażliwości na piękno, estetykę i harmonię oraz kształtowanie odpowiednich postaw zdrowej rywalizacji. Regulamin i informacje dotyczące turnieju zamieszczone zostały na tablicy informacyjnej oraz przekazane przewodniczącemu każdej z trzecich klas, wcześniej przed imprezą, aby klasy mogły się do niego przygotować, zapoznać i zgłosić swoją drużynę. Wszystkie klasy gimnazjalne z tym dniu przyszły do szkoły na godzinę 8:00. Na pierwszych dwóch godzinach uczniowie wykonywali marzanny, które później zostały ocenione. Następnie uczniowie klas I udali się z wychowawcami do kina na projekcję filmu „Marzyciel”, klasy trzecie uczestniczyły w turnieju – który poprowadzili: niezastąpiony Kacper z klasy III D i Paulina z III B – natomiast klasy II dopingowały klasom trzecim. Pomysł z organizacją takiego turnieju okazał się trafiony, gdyż zainteresowania i chęć wzięcia udziału w nim okazały się bardzo duże. Pierwszą konkurencją była prezentacja klasy. Największą furorę zrobiły dziewczyny z klasy III B, które przebrały się za boginie. Drugą konkurencją było ciągnięcie papieru toaletowego na czas, przy której było pełno śmiechu. Kolejną konkurencją było obieranie jabłka na czas, zaś następną maskotka klasy, którą uczniowie wcześniej zaprojektowali i ich zadaniem było zaprezentowanie jej. Zaprezentowanie wiersza na temat swojej klasy to kolejne zadanie i tutaj zabłysła klasa III D i III E, które ułożyły przesympatyczne i z humorem poematy o swojej klasie i nauczycielach. Było też skakanie przez skakankę, piosenka karaoke, gdzie losowanie piosenki było bez przygotowania, rzut piłką do kosza. Parodiowanie znanej osoby – ogromnie nas cieszyło, że uczniowie mieli odwagę prezentować swoje umiejętności komiczne. Największą furorę zrobiła konkurencja „taniec dyskotekowy”, w której mogła być reprezentowana przez dowolną liczbę uczestników. W tej konkurencji zaskoczyła klasa III D. Prowadzący imprezę zaprezentował uczennicę z tej klasy i powiedział, że biedna dziewczyna zatańczy sama. Wszyscy byli zdumieni, gdy po pewnym czasie dołączyły inne dziewczyny, a następnie chłopcy z jej klasy, którzy przedstawili super show. Po zmaganiach sportowych przyszedł czas na turniej wiedzy. Uczniowie musieli się wykazać wiedzą z zakresu przyrody. Poziom był bardzo wysoki i wyrównany. Można było zaobserwować integrację miedzy klasami, które mimo rywalizacji pokazały także, jak dobrze umieją ze sobą współpracować. Wszystkie klasy włożyły dużo wysiłku w przygotowanie się do kolejnych konkurencji. Było wesoło, ekscytująco i pomysłowo. Ten dzień, jak co roku, obchodzony był w naszej klasie na wesoło i sportowo. Zwycięską turnieju został klasa III D, która otrzymała słodycze od pani dyrektor, zaś pozostałe klasy otrzymały pamiątkowe dyplomy. Ponadto impreza była dokumentowana fotograficznie. Zdjęcia – osobiście wykonane przeze mnie i dwóch wytypowanych uczniów, wraz z krótkim opisem umieszczone zostały na stronie internetowej naszej szkoły oraz w kronice szkolnej. Efekty: Uczniowie poprzez miły sposób spędzenia czasu poznali swoje możliwości i umiejętności, nauczyli się współpracy w grupie, integrowali się, odkrywali swoje talenty. Nasza placówka realizowała swoje założenie „szkoła bawi”. 3. Prowadzenie kroniki szkoły Od września 2011 roku prowadziłam kronikę szkoły, którą starałam się tworzyć systematycznie i bardzo szczegółowe, nie pomijając żadnego wydarzenia w życiu gimnazjum. Materiały do kroniki, takie jak zdjęcia i artykuły zbierałam sama, czasami pomagali mi w tym uczniowie. Ich pomoc i zaangażowanie w życie i historię szkoły poprzez kronikę, było swego rodzaju cennym doświadczeniem wychowawczym. Zadowolona jestem z tego, co stworzyłam przez ten okres w kronice, bowiem miło się słyszy, że kronika nigdy chyba jeszcze nie była ona tak systematyczna i uporządkowana. Regularnie „uwieczniałam” wszystkie wydarzenia z działalności szkoły: wycieczki, uroczystości, osiągnięcia uczniów: naukowe, sportowe i artystyczne, które bardzo dokładnie opisywałam. Efekty: udokumentowanie ważnych wydarzeń z życia szkoły, kształtowanie pozytywnego wizerunku szkoły, podtrzymywanie tradycji szkolnej. Uważam, że estetyczna i dokładna kronika jest pozytywną wizytówką naszej placówki. 5. Pełnienie funkcji opiekuna Szkolnego Samorządu Uczniowskiego W latach 2005 – 2011 pełniłam funkcję opiekuna Szkolnego Samorządu Uczniowskiego. W ramach tejże funkcji zorganizowałam wiele przedsięwzięć: Organizowanie akcji charytatywnych W swojej pracy nieustannie uwrażliwiałam uczniów na potrzeby innych, gdyż umiejętność dzielenia się z innymi to jeden z pożądanych elementów, istotnych w procesie wychowawczym. Potrzeby innych nigdy nie były dla mnie obojętne i dlatego zawsze starałam się włączać do akcji organizowanych przez różne stowarzyszenia. W tym celu przeprowadziłam wiele akcji charytatywnych: „Pomóż i Ty”. Akcja ta ogłoszona została przez „Fundację na rzecz osób niewidomych i niepełnosprawnych”. Uczniowie pod moją opieką w październiku 2009 roku zebrali 210 złotych, które zostały przeznaczone na protezy dla Arka, który przyszedł na świat z niewykształconymi kończynami górnymi i dolnymi. „Przywróćmy życiu blask” – celem tej akcji było zebranie pieniędzy na cele rehabilitacyjne dla Dominiki i dzieci z włocławskich domów dziecka. Uczniowie po raz kolejny wykazali solidarność z tymi, którzy potrzebują pomocy i troski ze strony innych. Zebrali 230, 15 złotych. „Dzieci dzieciom” – celem tej akcji była pomoc ubogim dzieciom i uwrażliwienie młodych ludzi na biedę i niedostatek. Uczniowie naszej szkoły pod moją opieką zebrali ubrania, buty itp., które przekazałam do stowarzyszenia Civitas Christiana, zajmującego się pomocą dla najpotrzebniejszych z naszego miasta. „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy” co roku organizowałam w naszej szkole grupę wolontariuszy, którzy w styczniu każdego roku kwestowali na ulicach Włocławka, zbierając pieniądze na sprzęt wysokospecjalistyczny dla dzieci z chorobami onkologicznymi czy z chorobami urologicznymi i nefrologicznymi. Liczba uczestników z naszej szkoły czyniła naszą placówkę liderem wśród innych szkól pod względem liczebności wolontariuszy. Na terenie naszej szkoły zorganizowałam wspólnie z innymi nauczycielami koncert na rzecz WOŚP, podczas którego wybrani uczniowie zaprezentowali swoje talenty wokalne i taneczne. Dodatkową atrakcją tych występów była degustacja ciast przygotowanych przez naszych uczniów, które można było kupić za symboliczną złotówkę. W 2009 roku zebrano 215,50 złotych, zaś w 2011 roku 550 złotych, które przekazano do sztabu włocławskiego WOŚP. „Pamiętamy o Tobie. Św. Mikołaj i ja” – uczniowie pod moją opieką sprzedawali zakładki oraz bransoletki z napisem „Pamiętamy o Tobie…”. Za zebrane pieniądze (130 złotych) zostały zakupione wymarzone prezenty gwiazdkowe dla podopiecznych placówek opiekuńczo – wychowawczych z terenu Włocławku. dla powodzian – uzbierano 195 złotych oraz wiele produktów żywnościowych, które przekazane zostały do Urzędu Marszałkowskiego dla osób potrzebujących, którzy utracili swoje domy, cały dorobek swego życia poprzez powódź, która nawiedziła Polskę w czerwcu 2010 roku. „Pieluszka dla maluszka” – uzbierano 230 złotych, za które zostały zakupione środki pielęgnacyjne dla dzieci przebywającym w Domu Dziecka nr 2 we Włocławku dla Amelii Bonowicz, dziewczynki chorej na mukowiscydozę – nieuleczalną chorobę układu oddechowego – akcja ta polegała na zbieraniu nakrętek plastikowych za które otrzymała kamizelkę drenażową, która pozwoliła na utrzymanie płuc dziewczynki w jak najlepszym stanie przez dłuższy czas. Jako nauczycielowi Gimnazjum nr 4 im. ONZ, nieobojętny był los mojej uczennicy Alicji, cierpiącej na nowotwór. Z uwagi na to, że Alicję i jej siostrę wychowywała samotnie mama, w grudniu 2009 roku zrodził się pomysł zorganizowania akcji na rzecz kosztownego leczenia. Celem powyższego przedsięwzięcia była nie tylko pomoc Alicji, ale również uwrażliwienie naszych uczniów na potrzeby innych ludzi oraz stworzenie podopiecznym okazji do realizacji szlachetnego czynu. Kolejne etapy mojego działania poprzedziła prośba skierowana do pani dyrektor naszej szkoły oraz Szkoły Podstawowej nr 23 o wydanie pozwolenia na przeprowadzenie akcji na terenie dwóch szkół. Po uzyskaniu aprobaty wspólnie z koleżanką zaczęłyśmy działać. Naszym pierwszym działaniem było zredagowanie pisma z prośbą o wsparcie materialne lub rzeczowe do urzędów, firm prywatnych, placówek oświatowych oraz do rodziców naszych uczniów. Nasz plan zaczął się stopniowo poszerzać i poza pismami o wsparcie zrodził się pomysł zorganizowania loterii fantowej, w którą zaangażowałyśmy kilku nauczycieli, którzy nie odmówili pomocy. Udało się pozyskać około 200 fantów (maskotki, długopisy, kubeczki, malowanki, notesy, smycze, breloczki itp.) Kolejnym punktem planu było zorganizowanie aukcji prac plastycznych (karty świąteczne, witraże, dekoracje świąteczne), które uczniowie samodzielnie wykonali na zajęciach z plastyki. Efekty przeszły nasze oczekiwania. Z loterii i od osób dobrego serca udało się zebrać około 18 tysięcy złotych, które przekazaliśmy na konto mamy chorej uczennicy, która ogromnie się wzruszyła, kiedy usłyszała jaką kwotę udało się uzyskać. Podobna akcja poświęcona również Alicji odbyła się 15 czerwca 2011 roku, podczas której oprócz loterii fantowej, gdzie większość fantów przekazana została przez rodziców ucznia klasy III F, odbyła się licytacja koszulki z logo akcji (zaprojektowanej przez syna sponsora), którą wygrała uczennica klasy I D za kwotę 60 zł oraz licytacja płyty CD z nagraniami uczniów z naszej szkoły (uzdolnionej wokalnie), którą udało się wylicytować klasie I A za kwotę 800 złotych. Trudno opisać mi to napięcie, jakie towarzyszyło mi podczas tej licytacji. Dodatkową atrakcją była degustacja ciast oraz babeczek, które można było kupić za 2 złote. Pragnę nadmienić, iż wszystkie fanty posiadały logo: „Wszystkie serca biją dla Alicji – 15.06.2011”, zaś uczniowie, którzy pomagali podczas tej akcji posiadali identyfikatory z logo akcji. W trakcie trwania akcji udzielałam wraz z uczniami wywiad do telewizji „TV 24”. Sprawozdanie z akcji wraz z galerią zdjęć zostało opublikowane na stronie internetowej naszej szkoły. Z tejże akcji zebrano około 6 tysięcy złotych oraz środki i materiały pielęgnacyjne, które przekazaliśmy osobiście Alicji w jej domu. Miałam ogromną satysfakcję, że udało się wspólnie z innymi nauczycielami zorganizować ze wspaniałym skutkiem szkolną imprezę charytatywną na rzecz chorej uczennicy Alicji. Niestety muszę z wielkim żalem napisać, iż uczennica nie żyje. Zmarła 3 lipca 2011 roku, zaledwie 3 tygodnie po naszej akcji….. Efekty: zaangażowanie uczniów i ich rodziców w niesieniu pomocy potrzebującym, odczuwanie potrzeby niesienia pomocy innym, integracja ze środowiskiem lokalnym, kształtowanie postawy otwartości i wrażliwości, wychowanie do służby innym, satysfakcja i radość z niesienia pomocy. Moi wychowankowie stali się wrażliwsi na potrzeby innych ludzi, rozumieli potrzeby i sytuację innych ludzi, prezentowali postawy społeczne pożądane. Czuli radość, pracując na rzecz innych. Potrafili w odpowiedzialny sposób wywiązać się z powierzonych zadań. Cieszyło mnie to ogromnie, że udało mi się zorganizować ze wspaniałym skutkiem szkolną imprezę charytatywną na rzecz uczennicy naszej szkoły, cierpiącej na nowotwór. Pozyskiwanie sponsorów w celu realizacji podejmowanych działań sprawiało mi ogromną radość. Ponadto uczniowie dali kolejny przykład na to, że nie są obojętni na krzywdę i cierpienie innych, że są otwarci na wszelkie działania mające pomóc ludziom znajdującym się w potrzebie. Prowadzenie kroniki Szkolnego Samorządu Uczniowskiego Jako opiekun Szkolnego Samorządu Uczniowskiego prowadziłam kronikę S.S.U., w celu zapoznania uczniów z naszymi osiągnięciami i przedsięwzięciami. Starałam się o atrakcyjną formę prezentacji działalności, stąd też pojawiło się wiele zdjęć, ubarwiających napisany przeze mnie tekst. Wykorzystywałam różne formy zapisu: od własnoręcznie wykonywanych podpisów pod fotografiami, poprzez zastosowanie technologii komputerowej. Samodzielnie oraz przy pomocy uczniów tworzyłam barwne, plastyczne motywy umieszczane między właściwymi komentarzami dotyczącymi działalności i S.S.U. Chciałam, aby całość była ciekawa i kolorowa. Efekty: udokumentowanie ważnych wydarzeń z życia Szkolnego Samorządu Uczniowskiego, kształtowanie pozytywnego wizerunku szkoły, podtrzymywanie tradycji szkolnej. Organizowanie konkursów Najważniejszym celem edukacji jest zapewnienie każdemu dziecku warunków optymalnego rozwoju, zaś efekty dydaktyczno – wychowawcze można tym łatwiej uzyskać im trafniej będzie rozpoznawana i wykorzystywana aktywność wychowanków, starając się o rozwój umiejętności i zdolności organizowałam wiele konkursów: Lp. Nazwa i rodzaj konkursu Cele konkursu Krótki opis 1. Wiersz o miłości Możliwość zaprezentowania talentów literackich naszych uczniów Co roku publikowano tomik z tymi wierszami, wiersze laureatów umieszczone zostały w gablocie szklanej 2. Scenka o miłości Rozwijanie uzdolnień autorskich, przedstawienie twórczego sposobu interpretowania miłości Osoby biorące udział w tym konkursie, mogły na chwilę poczuć się aktorami, wczuwając się w rolę zakochanych, np. Romeo i Julia 3. Karta wielkanocna Rozwijanie uzdolnień i zainteresowań plastycznych, możliwość zaprezentowania talentów artystycznych uczniów Prezentacja prac została umieszczona na forum szkoły 4. Pisanka wielkanocna Kultywowanie tradycji wiary chrześcijańskiej, kultywowanie zwyczajów i obrzędów kujawskich, wyrabianie poczucia estetyki Prezentacja prac została umieszczona na forum szkoły 5. Biżuteria dla mamy Przypomnienie uczniom o tak ważnym święcie jakim jest Dzień Matki Prezentacja prac została umieszczona na forum szkoły 6. Quiz „Cud Bożego Narodzenia” Zachęcanie młodzieży do poznawania tradycji i zwyczajów świątecznych, charakterystycznych dla kultury chrześcijańskiej Konkurs cieszył się dużą popularnością 7. Strój mikołaja i śnieżynki Integracja szkoły, podtrzymywanie tradycji bożonarodzeniowych, stymulacja wyobraźni ucznia Niezwykle sympatycznym konkurs. W dzień prezentacji w szkole było bardzo miło widząc chodzących po korytarzu mikołaja czy śnieżynki. Dużo uczniów wzięło udział w tym konkursie. 8. Wystrój świąteczny klas Rozwijanie uzdolnień i zainteresowań plastycznych i dekoratorskich, wyrabianie poczucia estetyki Większość klas uczestniczyła w tym konkursie 9. Na gazetkę andrzejkową Rozwijanie uzdolnień plastycznych i dekoratorskich Uczniowie wykazali się dużą pomysłowością 10. Hej kolęda, kolęda Podtrzymywanie tradycji bożonarodzeniowych, nauka tekstów kolęd, sprawdzenie wiedzy uczniów Konkurs cieszył się dużym zainteresowaniem 11. Portret mamy Przypomnienie uczniom o tak ważnym święcie jakim jest Dzień Matki, rozwijanie talentów plastycznych Wystawa prac podczas uroczystości z okazji Dnia Matki 12. Życzenia na Dzień Mamy Przypomnienie uczniom o tak ważnym święcie jakim jest Dzień Matki, rozwijanie talentów literackich Teksty z życzeniami wystawione zostały w gablocie szklanej Pragnę nadmienić, iż niektóre konkursy odbywały się cyklicznie, co roku, np. wiersz o miłości, walentynki, wystrój świąteczny klas. Moim zadaniem jako organizatora było opracowanie regulaminów konkursów, rozpropagowanie ich, opracowanie sposobu oceniania, przyznawania nagród i opracowanie szaty graficznej dyplomów. Celem organizowanych konkursów jest zwiększenie aktywności uczniów w życiu szkoły. Organizując konkursy zawsze dbałam o czytelną informację dotyczącą przebiegu konkursu. Efekty: organizowanie i czuwanie nad przebiegiem konkursów nauczyło mnie systematyczności, odpowiedzialności i cierpliwości, uczenie pokonywania trudności i „zaistnienia” uczniom nieśmiałym, zdobywanie wiedzy i umiejętności, ciągłe zainteresowanie uczniów zachciało mnie do kontynuowania tradycji organizowania konkursów, daje poczucie satysfakcji z odniesionych sukcesów i motywuje do dalszej do dalszej pracy, aktywizowanie uczniów, rozwijanie zdolności uczniów osiągane przez uczniów sukcesy budowały wiarę we własne możliwości oraz podniosły samoocenę ucznia, rozwijanie ambicji i uczyły zdrowej rywalizacji, ożywienie życia szkoły. Dzięki uczestnictwu w konkursach, uczniowie mogli zaprezentować swoje wiadomości oraz nauczyć się zdrowej rywalizacji. Słabsi uczniowie mieli okazję podnieść samoocenę, a także zmienić swój obraz w oczach kolegów. Organizowanie dyskotek szkolnych Ruch przy muzyce jest ulubioną formą działań dla większości uczniów, ponieważ pozwala na odreagowanie napięcia, wyzwala spontaniczną radość i poprawia samopoczucie. Jedną z propozycji poszerzających zakres działań szkoły i sprzyjającą integracji uczniów są dyskoteki, dlatego też w ciągu stażu bardzo często organizowałam zabawy taneczne z różnych okazji, np. z okazji Dnia Chłopaka, Andrzejek, Dnia Kobiet, Dnia Dziecka. Efekty: dzięki mojej pracy, na imprezę uczniowie przychodzili bardzo licznie, dobrze się bawili i wracali do domów uśmiechnięci i zadowoleni, a ja miałam satysfakcję, że uczniowie przeżyli radosne chwile, tak ważne w procesie dydaktyczno – wychowawczym, zaś gimnazjum realizowało założenie „szkoła bawi”, natomiast młodzież integruje się ze sobą. 6. Organizowanie kiermaszy używanych podręczników Od wielu lat w naszej szkole organizowałam kiermasz używanych podręczników. Młodzież z klas I, II i III mogła przynieść i sprzedać nieprzydatne im już podręczniki. Zasady udziału w wyprzedaży były proste i znane uczniom. Zazwyczaj uczniowie sami ustalali cenę, niektórzy prosili o pomoc lub informację, że książka może być sprzedana za cenę niższą niż przez nich podana. Na korytarzu umieszczono plakaty informujące o kiermaszu. Najczęściej odbywało się to w ostatnim tygodniu roku szkolnego. Swoje książki wystawiło bardzo uczniów. Największym powodzeniem cieszyły się książki dla klas II i III. Najbardziej emocjonujący był etap tuż po zakończeniu kiermaszu, kiedy uczniowie liczyli swoje zarobione pieniądze. Egzemplarze, których nikt nie kupił, uczniowie zanosili do antykwariatu, za które wypłacane im były pieniądze. Efekty: Kiermasze cieszyły się dużym zainteresowaniem uczniów. Uważam, że są bardzo potrzebne. Uczniowie będący w trudnej sytuacji materialnej mieli okazję kupić po tańszych cenach podręczniki do następnej klasy, uczyli się szanować swoje rzeczy, poprzez naukę komunikacji zwiększona została więź między uczniami Wyświetleń: 6698
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |