1. Wstęp
Dziecko 1
Współczesna cywilizacja oprócz dobrodziejstw związanych z postępem naukowo – technicznym, czasami brutalnie wkracza w nasze życie.
W Polsce odnotowuje się corocznie rosnącą, dramatycznie wysoką liczbę wypadków, urazów i zatruć dzieci w domach, w najbliższym otoczeniu miejsca zamieszkania i w szkołach lub w drodze do niej.

Dziecko 2
Ale grożą nam również inne niebezpieczeństwa – ze strony dorosłych oraz zwierząt hodowanych przez człowieka np. psów. Wiele słyszy się o molestowaniu seksualnym dzieci, uprowadzeniach, pobiciach i wypadkach pogryzienia przez psy często kończących się nawet śmiercią.

Dziecko 3
Nasi rodzice nie zawsze mogą nam towarzyszyć i czuwać nad naszym bezpieczeństwem. Niemożliwością jest też wyeliminowanie wszystkich zagrożeń.

Dziecko 1
Dlatego powinniśmy się jak najwcześniej uświadomić sobie różne grożące nam niebezpieczeństwa, które mogą wystąpić w naszym najbliższym otoczeniu i przyzwyczaić się do „pewnych” ograniczeń naszej wolności, między innymi przez przestrzeganie zakazów i nakazów.

Dziecko 2
Bardzo ważne jest zapoznawanie się ze sposobami radzenia sobie w sytuacjach trudnych, zagrażających zdrowiu i życiu, a także wzbudzenie w nas czujności w celu zapobiegania powstawaniu zagrożeń.

Dziecko 3
A oto kilka wskazówek.

2. Na ulicy.
Dziecko 4: Idziemy razem do domu?
Dziecko 5: Pewnie. Ale fajnie, że już skończyliśmy lekcje.
Dziecko 4: O zobacz! Widziałeś tamtych chłopców? Wbiegli na jezdnię i prawie wpadli pod samochód.
Dziecko 5: Samochód gwałtownie się zatrzymał, kierowca wysiada. Będą mieli nieprzyjemności.
Dziecko 4: Udają takich dorosłych, a nie wiedzą, że najpierw trzeba spojrzeć w lewo, potem w prawo i jeszcze raz w lewo, upewnić się, że nie nadjeżdża samochód i dopiero przejść.

Dziecko 1, 2, 3: Pamiętaj: nie wbiegaj gwałtownie na jezdnię, przechodź tylko na zielonym świetle!


2. Osoby obce.
Dziecko 6: Kiedy szedłem dzisiaj do szkoły, zaczepił mnie jakiś pan. Pytał się czy chodzę do tej szkoły i o której kończę lekcje. Częstował mnie cukierkiem.
Dziecko 7: I wziąłeś?
Dziecko 6: Tak. Był bardzo miły.
Dziecko 7: Nie rób tego więcej! Może chciał ci sprzedać narkotyki albo wciągnąć do sekty. Osoby obce choć czasem są miłe, to jednak niektóre z nich mogą chcieć zrobić ci krzywdę. Ja nigdy nie przyjmuję słodyczy ani innych rzeczy od obcych. Nie wsiadam też do obcego samochodu, nawet jeśli ktoś proponuje mi podwiezienie.
Dziecko 1, 2, 3: Pamiętaj: nie przyjmuj słodyczy ani innych rzeczy od obcych, nie wsiadaj do samochodu obcej osoby!

3. Sam w domu.
Dziecko 8: To miłe, że mnie odwiedziłaś. Nikogo nie ma w domu, a ja się potwornie nudziłam. O, ktoś dzwoni do drzwi. Idę otworzyć drzwi.
Dziecko 9: Spójrz najpierw przez wizjer, albo się chociaż spytaj kto to.
Dziecko 8: Po co?
Dziecko 9: Nie wszyscy ludzie przychodzą w dobrych zamiarach. Niektórzy choć są uprzejmi tak naprawdę są źli i przyszli by coś ukraść.
Dziecko 8: Dobrze.
Dziecko 1, 2, 3: Pamiętaj: kiedy jesteś sam w domu nie otwieraj drzwi obcym!

4. Ogień.
Dziecko 10: Cześć …………
Dziecko 11: Cześć. Słyszałaś o wczorajszym pożarze na osiedlu Bajkowym?
Dziecko 10: Tak. Podobno jakieś dzieci chciały w piwnicy pobawić się w Indian i próbowały rozpalić ognisko. Straszne.
Dziecko 11: Wiesz, ja nie wiedziałabym co robić, gdyby u mnie w domu wybuchł nagle pożar.
Dziecko 10: Musiałabyś wyprowadzić zwierzęta jeśli je masz i sama szybko wyjść z mieszkania. A potem szybko zawołać rodziców lub inne osoby, aby zaczęły gasić pożar.
Dziecko 11: I wezwać straż pożarną – numer telefonu to 998.
Dziecko 10: Dokładnie.
Dziecko 1, 2, 3: Pamiętaj: nie rozpalaj sam ognisk, nie baw się zapalniczką ani zapałkami!

5. Niewypały.
Dziecko 12: Powiem ci coś. Ale to tajemnica. Nie zdradzisz nikomu.
Dziecko 13: Pewnie.
Dziecko 12: Kuba i Wojtek, kiedy byli z rodzicami na grzybach, znaleźli coś w lesie.
Dziecko 13: Co?
Dziecko 12: Jakiś przedmiot, stary, żelazny, wyglądał jak pocisk.
Dziecko 13: Powiedzieli o tym rodzicom?
Dziecko 12: Coś ty. Wzięli go w tajemnicy do domu.
Dziecko 13: A jeśli to był niewypał! Nie powinni tego dotykać! Może wybuchnąć! Idziemy do nich, muszą powiedzieć o tym rodzicom.
Dziecko 1, 2, 3: Pamiętaj: nie dotykaj niewypałów!


6. Teren budowy.
Dziecko 14: Patrz. Ale fajna budowa. Nie ma ogrodzenia. I nikogo nie ma. Zobaczymy, jak jest w środku?
Dziecko 15: Ja tam nie wchodzę.
Dziecko 14: Dlaczego? Chodź, na pewno jest tam mnóstwo fajnych rzeczy.
Dziecko 15: A jeśli coś się stanie?
Dziecko 14: Co może się stać? Chodźmy!
Dziecko 15: Coś może na nas spaść, coś się może pod nami załamać, możemy sobie coś złamać lub zrobić jeszcze coś gorszego. Taka zabawa może zakończyć się poważnym wypadkiem.
Dziecko 14: Dobrze. Idziemy na boisko.
Dziecko 1, 2, 3: Pamiętaj: nie baw się na terenach budowy!

7. Prąd.
Dziecko 16: Oglądałem wczoraj w telewizji reportaż o Jasiu Mela.
Dziecko 17: Kto to?
Dziecko 16: Chłopiec, który doszedł na biegun północny. Wiesz, że on nie ma ręki i nogi?
Dziecko 17: Naprawdę? A co mu się stało?
Dziecko 16: Schował się przed deszczem w stacji transformatorowej i prąd go poraził.
Dziecko 17: Z prądem nie ma żartów. Ja nigdy nie bawię się w pobliżu słupów energetycznych i przewodów elektrycznych.
Dziecko 16: Niebezpieczne jest też wkładanie palców lub innych przedmiotów do kontaktu. A urządzenia elektryczne trzeba dotykać tylko suchymi rękami.
Dziecko 17: Wiesz, że istnieje pogotowie energetyczne, do którego można zadzwonić, gdy zobaczy się otwarte drzwi stacji transformatorowej lub uszkodzone przewody energetyczne. Numer telefonu to 991.
Dziecko 3: Pamiętaj: Nie dotykaj urządzeń, na których umieszczony jest taki znak!


8. Zakończenie.
Dziecko 3
To już wszystko, co chcieliśmy wam dziś pokazać. Pamiętajmy, że jesteśmy tylko bardzo kruchymi dziećmi. A dorosłym chcielibyśmy przypomnieć słowa Jana Pawła II: „Musimy budować świat, w którym żadne dziecko nie będzie pozbawione prawa do życia w pokoju i bezpieczeństwie, prawa do wzrastania w atmosferze wolnej od lęku i niepokoju”. Dziękujemy.

mgr Magdalena Jakiel

Wyświetleń: 695