„ZABAWA W TEATR”




Program edukacji teatralnej
dla dzieci 5 – letnich






Autor programu: mgr Anna Pawlikowska

Nauczyciel w zakresie zintegrowanej
edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej
z terapią pedagogiczną









Spis treści:


WPROWADZENIE ……………………………………………………......3

WSTĘP …………………………………………………………………….4

CELE OGÓLNE PROGRAMU EDUKACJI TEATRALNEJ ………….5

CELE SZCZEGÓŁOWE PROGRAMU EDUKACJI TEATRALNEJ …5

TREŚCI KSZTAŁCENIA I WYCHOWANIA ………………………….6

METODY, FORMY I ŚRODKI DYDAKTYCZNE ……………………...7

WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU ………………………………..8

DZIAŁANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ PROGRAMU ……………..9

EWALUACJA PROGRAMU ……………………………………………12

LITERATURA …………………………………………………………...13

ZAŁĄCZNIKI ……………………………………………………………14












WPROWADZENIE

Program edukacji teatralnej ZABAWA W TEATR jest programem edukacji przedszkolnej, przeznaczonym dla dzieci 5 letnich Przedszkola Publicznego Nr 2 w Radomiu. Opracowany został zgodnie z Podstawą Programową Wychowania Przedszkolnego (Dz. U. z dnia 15.01.2009r. Nr4, poz. 17) i należy go traktować jako rozszerzenie treści edukacyjnych w niej zawartych.
Myślą przewodnią oraz podstawą doboru i układu treści było wykazanie, że teatr – inscenizacje dziecięce stymulują wychowanków do różnorodnych działań. „Zabawa w teatr” –posiada duże wartości wychowawcze i może pełnić funkcję terapeutyczną stwarzając możliwość świadomej dyscypliny, poczucia odpowiedzialności zbiorowej indywidualnej, jak też więzi koleżeńskiej.
Program „Zabawa w teatr” to cykl zajęć dotyczących tworzenia widowiska teatralnego. Celem jest zapoznanie dziecka ze sztuką teatralną, poznanie środków wyrazu artystycznego stosowanych w teatrze, kształcenie umiejętności dramatycznych podczas zabaw twórczych, wprowadzenie elementów gry aktorskiej w tworzonych przez grupę inscenizacjach
i widowiskach teatralnych, zakończonych występem przed publicznością na „małej” scenie.
Treść programu jest zbiorem planowanych czynności dziecka, które mają doprowadzić do jego wszechstronnego rozwoju.
Realizacja programu opierać się będzie na metodach i formach aktywizujących dzieci w każdej sferze rozwoju.
Realizacja programu będzie przebiegała przez cały rok szkolny od września 2013 do czerwca 2014 roku. Realizatorami programu będą:
Anna Pawlikowska i Jadwiga Górska.













WSTĘP

Zabawa w teatr jest jednym ze sposobów nauczania i wychowywania dzieci. Daje możliwość spontanicznej zabawy z rówieśnikami, oderwania od rzeczywistości. Rozwija umiejętność współdziałania, podporządkowania się
i obcowania z innymi. Dzięki kontaktom ze sztuką dziecko rozwija myślenie, inteligencję, wyobraźnię, poznaje skutki zachowań bohaterów, wnika w ich przeżycia. Dziecko styka się z normami społecznymi, wartościami, bohaterami pozytywnymi i negatywnymi.
Wczesne kontakty ze sztuką zachęcają do własnej twórczości. Małe dziecko śpiewa, tańczy, gra, ponieważ ma taką potrzebę. Zabawa w teatr jest czymś bardzo naturalnym, zapewnia dziecku prawidłowy rozwój. Zabawa
w role służy zaspakajaniu wewnętrznej potrzeby przyjmowania przez dziecko roli dorosłego.
Są one wstępem do działalności teatralnej, w której różne rodzaje ekspresji znajdują swój najpełniejszy wyraz.
W teatralnych doświadczeniach kształtują się u dziecka specyficzne głębokie przeżycia artystyczne. Stosowanie ich w pracy z dziećmi zapewnia wiele satysfakcji.
Kierując się takimi przesłankami postanowiłam zastosować formy teatralne jako element wspomagający ogólny rozwój dzieci we wszystkich sferach.
















CELE OGÓLNE PROGRAMU EDUKACJI TEATRALNEJ

• Stymulowanie rozwoju i inspirowanie twórczych działań dzieci.
• Uwrażliwienie na piękno słowa mówionego.
• Rozwijanie logicznego myślenia poprzez kształtowanie pojęć.
• Nabywanie doświadczeń zarówno w sposób werbalny, jak i niewerbalny.
• Wytwarzanie pozytywnych relacji i postaw w zakresie rozwoju dziecka.
• Zaspokajanie potrzeb natury emocjonalnej.
• Wyrabianie potrzeb społecznych.
• Rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem literackim.
• Bogacenie czynnego słownictwa dzieci i uściślenie pojęć związanych
z działalnością teatralną.
• Rozwijanie umiejętności przedstawiania poznanych utworów za pomocą gestu, mimiki, ruchu.
• Wdrażanie do posługiwania się mową poprawną pod względem gramatycznym i fleksyjnym.
• Rozwijanie zainteresowań czytelniczych jako źródła wiedzy i przeżyć.
• Rozwijanie aktywności twórczej w zakresie słowa mówionego.
• Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym.

CELE SZCZEGÓŁOWE PROGRAMU EDUKACJI TEATRALNEJ

Dziecko zdobywa podstawowe wiadomości dotyczące:

- słownictwa o treści teatralnej
- różnic między poszczególnymi widowiskami teatralnymi
- rodzajów form scenicznych tj. teatr lalkowy, teatr cieni, pantomima, drama, teatr żywego aktora

Dziecko zdobywa podstawowe umiejętności w zakresie:

- samodzielnego kierowania lalką, manipulowania nią
- ruchu scenicznego
- odtwarzania lub samodzielnego tworzenia roli w inscenizacjach
- oceny postępowania bohaterów w obejrzanym przedstawieniu
- wykonywania dekoracji i rekwizytów do inscenizacji
- współdziałania społecznego
- doskonalenia mowy i wymowy

Dziecko kształci postawy i przekonania dotyczące:

- moralności
- osobowości
- szacunku do twórczości innych
- kultury, sztuki i literatury

TREŚCI KSZTAŁCENIA I WYCHOWANIA

• Oglądanie przedstawień teatralnych dla dzieci w przedszkolu
i w teatrze
• Poznawanie wystroju teatru (kasa, widownia, scena, kurtyna) oraz ludzi tam pracujących (aktor, reżyser, scenograf)
• Przestrzeganie zasad właściwego zachowania się
• Dzielenie się swoimi odczuciami na temat obejrzanego przedstawienia
• Wykonywanie ćwiczeń dykcyjnych ćwiczących wyrazistość, intonację wypowiedzi
• Przygotowywanie przedstawień wybranych baśni, poprzez przydzielanie ról, przygotowywanie scenografii i akcesoriów
• Umiejętne posługiwanie się rekwizytami
• Przygotowywanie kącika teatralnego
• Swobodne improwizowanie, słowne i ruchowe, znanych utworów literackich lub wymyślonych przez dzieci
• Wzbogacanie kącika w stroje, maski, wspólne wykonywanie pacynek
• Rozwijanie umiejętności płynnego mówienia
• Ćwiczenia usprawniające narządy mowy
• Wykonywanie ćwiczeń wzmacniających pamięć wzrokową, słuchową, ruchową
• Zwracanie uwagi na nierozerwalną więź emocji z pamięcią
• Rozwijanie zainteresowań poprzez zabawy
• Rozwijanie zainteresowań plastycznych
• Kontakt z literaturą
• Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania








METODY, FORMY I ŚRODKI REALIZACJI PROGRAMU

Formy i metody pracy są różnorodne, dostosowane do poziomu, wiedzy
i możliwości dzieci, wieku, ich doświadczeń życiowych, nawyków itp.

Formy pracy:
• Zajęcia z całą grupą z zastosowaniem aktywnych metod pracy.
• Zajęcia w zespołach.
• Zajęcia indywidualne wyzwalające swobodną ekspresję.
Podstawową formą aktywności dziecka w przedszkolu jest zabawa. Z nią związany jest proces nauczania, na niej też oparte będą wszystkie działania związane z realizacją programu.

Metody pracy:

Realizacja programu powinna się opierać na stosowaniu aktywnych metod. Większość zadań może być realizowana w grupie. Jest to bardzo istotne
w nabywaniu przez dzieci umiejętności pracy w grupie i komunikowania się. Podczas zajęć wykorzystywane będą różnorodne metody, które pozwalają wszystkim przyswajać wiedzę, umiejętności, rozwijać twórczość, wyrażać ekspresję ( w różnych jej formach). Będą wśród nich:
- inscenizacja
- drama
- pantomima
- pedagogika zabawy
- gry i zabawy integracyjne
- praktycznego działania
- pokaz
- obserwacja
- prezentacje multimedialne
- swobodna rozmowa,
- dialog,
- opis,
- pogadanka,
- słuchanie czytanych baśni, legend, bajek,
- opowiadanie treści utworów
- odimienna metoda nauki czytania I. Majchrzak

Stosowanie różnych metod umożliwia organizację pracy w grupach, a także indywidualne traktowanie każdego dziecka. Dzięki temu każdy uczestnik zajęć może w maksymalny sposób rozwijać swoje zainteresowania, zdolności
i umiejętności.

Środki dydaktyczne:
- kukiełki, sylwety, lalki, kostiumy, czapki, opaski, elementy scenografii itp.


WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU

Właściwą realizację treści programowych wyznaczają w znacznej mierze środki dydaktyczne. Przedszkole jest wyposażone w środki dydaktyczne , które umożliwią wprowadzenie programu do realizacji. Przedszkole posiada literaturę metodyczną i merytoryczną dla nauczycieli oraz literaturę dla dzieci.
Optymalnej realizacji celów w programie sprzyjają także:

- grupa przedszkolna - 25 dzieci
- duże sale umożliwiające zorganizowanie zabaw teatralnych i przedstawień
- sprzęt audiowizualny
- atmosfera wspierająca działania nauczyciela, życzliwa pomoc dyrekcji, rodziców i osób chętnych do współpracy
- realizacja programu będzie przebiegała przez cały rok szkolny od września 2013 do czerwca 2014 r.
- tematyka będzie realizowana w czterech głównych blokach tematycznych wprowadzających dzieci w wybrane zagadnienia oraz okazjonalnie podczas przygotowań do poszczególnych planowanych i proponowanych przedstawień
i inscenizacji
- tematyka będzie realizowana w I, II i III części dnia z całą grupą





DZIAŁANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ PROGRAMU – BLOKI TEMATYCZNE

Taki nastrój jest w teatrze, że zachwycam się gdy patrzę
Zabawy w teatr
Mały teatrzyk
Mali aktorzy na małej scenie

TAKI NASTRÓJ JEST W TEATRZE, ŻE ZACHWYCAM SIĘ
GDY PATRZĘ
Cele:
- Poznanie różnych form teatralnych poprzez udział w spektaklach i widowiskach teatralnych
- Poznanie pracy aktora
- Obserwacja ruchu aktora na scenie
- Poznanie ludzi pracujących w teatrze i wykonywanej przez nich pracy
- Poszukiwanie odpowiedzi na nurtujące dziecko pytania
- Kształcenie umiejętności dokonywania oceny własnej oglądanych spektakli teatralnych dla dzieci

Działania i sposób realizacji:

„Nasz kącik teatralny” – stworzenie kącika teatralnego w sali, gromadzenie rekwizytów tj.: kukiełki, sylwety, lalki, kostiumy, czapki, opaski itp.

„Po co jest teatr?”- słuchanie wiersza Joanny Kulmowej, rozmowa na temat przesłania wiersza.

„Magiczne miejsce – teatr” – pokaz ilustracji, rozmowa na temat budynku oraz znajdujących się w nim pomieszczeń, zapoznanie z nazewnictwem: scena, kurtyna, garderoba itp.

„Spektakle i widowiska teatralne” – pokaz multimedialny, oglądanie nagrań
przedstawiających różne formy teatralne tj. drama, teatr lalkowy, pantomima, teatr cieni, teatr żywego aktora; dyskusja na temat spostrzeżeń i wrażeń dzieci.

„Wizyta w teatrze” – spacer do Teatru Powszechnego w Radomiu, poznanie ludzi pracujących w teatrze i wykonywanej przez nich pracy.

„Bajki i baśnie” – oglądanie przedstawienia zorganizowanego w przedszkolu przez teatr przyjezdny.

„Spektakl teatralny” – oglądanie spektaklu dziecięcego w Teatrze Powszechnym w Radomiu, rozmowa na temat przeżyć z obejrzanego widowiska; utrwalenie pojęć scena, kurtyna, aktor, widownia itp.

„Dobry czy zły” - ocena postępowanie głównych bohaterów, wyróżnia pozytywne i negatywne cechy zachowania postaci, rozpoznaje wątek humorystyczny i tragiczny w oglądanych spektaklach teatralnych

„Teatr jednego aktora czyli zagadki pantomimiczne” – zabawa integracyjna, wyrażanie treści ruchem ciała.


ZABAWA W TEATR

„W teatrze” – komponowanie gazetki tematycznej, porządkowanie ilustracji
i sylwet z rekwizytami teatralnymi.

„Guzikowy teatrzyk”- dorysowywanie pastelami do przyklejonych guzików obrazka według własnego pomysłu, ćwiczenie kreatywnego i twórczego myślenia, estetyczne wykonanie swojej pracy.

„W teatrze”- rozmowy na temat teatru, odwołując się do wysłuchanego utworu oraz wiedzy i doświadczenia dzieci, dzielenie się swoimi spostrzeżeniami.

„W świecie teatru”- zabawy na powietrzu z wykorzystaniem gwizdka, szybka reakcja na sygnał dźwiękowy nauczycielki.

„Czerwony Kapturek”- wysłuchanie słuchowiska, uważne słuchanie
i ilustrowanie treści sylwetami.

„Aktor także tańczy”- gimnastyka rytmiczna według Kniessów, dobieranie ruchów i gestów do proponowanej muzyki.

„Aktorzy na scenę”- burza mózgów, wymyślanie własnego tekstu do określonej roli.

„Eksperyment z cieniem- odgadywanie co przedstawia cień, ćwiczenie spostrzegawczości, podejmowanie zabaw w teatr.

„Magiczne miejsce”- nauka piosenki o teatrze, próby indywidualnego śpiewania piosenki , dołączanie ruchu do słów piosenki.


MAŁY TEATRZYK


„W teatrze pantomimy”- przedstawienie za pomocą ruchu, gestu i mimiki
i z muzyką w tle postaci z bajek, wykorzystanie znanych kroków tanecznych.

„Aktorzy”- zabawy w reżysera i aktorów, poruszanie się według instrukcji podawanej przez partnera.

„Bajka o Królowej śniegu”- wysłuchanie muzycznej bajki opowiadanej przez nauczycielkę, próby stworzenia bajki muzycznej przez dzieci.

„Co wiem o teatrze”- quiz teatralny- rozwiązywanie zagadek o teatrze, rozwijanie umiejętności kojarzenia, utrwalenie wiadomości.

„Przyjaciele zajączka” – inscenizacja wiersza; rozwijanie twórczej postawy dziecka i własnej ekspresji poprzez tworzenie widowiska teatralnego w zespole dziecięcym.

„Teatr cieni” – improwizacja ulubionymi sylwetami, podejmuje inicjatywę, wymyśla dla siebie rolę.

„Nasze pacynki” – wykonanie pacynek z pomocą nauczyciela i rodziców, spontaniczne zabawy w teatr pacynek.


MALI AKTORZY NA MAŁEJ SCENIE

„Nasze lalki” – nabywanie umiejętności kierowania ruchem lalki, improwizacja słowna i ruchowa.

„Inscenizacja” – poznawanie etapów przygotowania inscenizacji teatralnej.

„Moja mała rola w teatrze” – nabywanie umiejętności aktorskich, udział
w próbach i występach.

„Zwierzyniec” – przygotowanie elementów dekoracji i lalek do wybranego utworu literackiego; wykonuje fragmenty scenografii podczas zajęć plastyczno-technicznych oraz kukiełki przedstawiające postaci do wybranej inscenizacji.

„Występy małych aktorów” – przygotowanie i udział w inscenizacjach z okazji np. Jasełek, Dnia Babci i Dziadka, Dnia Mamy i Taty, Powitanie Wiosny oraz inscenizacji wybranej baśni
EWALUACJA PROGRAMU

Celem ewaluacji programu jest pozyskanie informacji o poziomie wiedzy i umiejętności dzieci w zakresie edukacji teatralnej oraz skuteczności metod
i form aktywności wprowadzanych do zajęć z dziećmi. Wyniki ewaluacji pozwolą na określenie przydatności programu oraz dadzą wskazówki do jego uzupełnienia czy zmodyfikowania.

Należy przede wszystkim skupić się na ocenie trzech aspektów:

• poziom wiedzy i umiejętności przedszkolaków
• aktywna postawa podczas przygotowań do inscenizacji
• postrzeganie koncepcji programu przez rodziców

Oceny można dokonać na podstawie:

• obserwacji dzieci w czasie zajęć i zabaw (arkusz obserwacji dziecka – obserwacja wstępna, okresowa i końcowa)
• rozmowy indywidualnej
• quizu teatralnego dla dzieci „Co wiem o teatrze” (czerwiec 2014)
• informacji zwrotnej od rodziców dotyczącej wpływu programu na poziom wiedzy i umiejętności dzieci – ankieta (czerwiec 2014)
• wykonanych różnorodnych prac plastycznych o tematyce teatralnej, kart pracy
• prezentowaniu inscenizacji
Edukacja teatralna powinna utrwalić rozbudzone zainteresowania
i postawy dzieci. Jednak najważniejsza ewaluacja odbędzie się poza moim zasięgiem, ponieważ będzie dotyczyć dorosłego już człowieka, jego stosunku do teatru, przeżyć artystycznych i zamiłowań do kultury i sztuki.










LITERATURA


1. J. Awgulowa, W. Świątek, Inscenizacje w klasach początkowych”, Warszawa 1985
2. G. Gloton, C. Clero.: Twórcza aktywność dziecka. WSIP, Warszawa 1986
3. H. Mystkowska.: Rozwijamy mowę i myślenie dzieci w wieku przedszkolnym. WSIP,Warszawa1992
4. E. Kędzior- Niczporuk: Wprowadzenie do pedagogiki zabawy. Lublin1998
5. J. Zborowski. : Rozwijanie aktywności twórczej dzieci. WSIP, Warszawa1986
6. Z. Wójcik.: Zabawa w teatr: .Didasko, cop. 1996-1997
7. M. Kwaśniewska, W. Żaba – Żabińska Program edukacji przedszkolnej „Nasze Przedszkole”, 2010
8. Cz. Cyrański ( red.) ,, zagadki dla najmłodszych”.
9. L. Maksymowicz, M. Gliniecki : ,, spotkania z dramą. Zabawy, ćwiczenia, gry dramowe
10. . E. Gruszczyk – Kolczyńska, E. Zielińska: ,, Dziecięca matematyka. Metodyka i scenariusze zajęć z sześciolatkami w przedszkolu, w szkole
i placówkach integracyjnych’’.


ARTYKUŁY:

1. D. Juśko.: Bawimy się w teatr, W: Wychowanie w Przedszkolu.1997/6
2. M. Narożnik, H.Usielska. : Edukacja teatralna w przedszkolu, W: Wychowanie w Przedszkolu.1992/8
3. E. Stójkowa. : Przedszkolne teatrzyki, W: Wychowanie
w Przedszkolu.1998/9
4. E. Kisslinger-Dąbrowska.: Jak inspirować przedszkolaka do twórczości? W: Edukacja w Przedszkolu,1999












ZAŁĄCZNIKI DO EWALUACJI PROGRAMU

Załącznik nr 1

Scenariusz quizu pod hasłem „Co wiemy o teatrze”

PRZEBIEG:
1 . Powitanie przybyłych gości oraz wychowanków za pomocą
zabawy z Pedagogiki Zabawy
pt. ,, Witam tych , którzy ..................
- witam tych , którzy cieszą się z nadchodzącego lata,
- witam tych , którzy bardzo kochają teatr ,
- witam tych , którzy wiedzą jak się zachować w teatrze
Wykazanie się przez wychowanków wiadomościami dotyczącymi teatru.
2. Zagadki:
Jak się nazywa taki budynek,
w którym zobaczę scenę, kurtynę?
Krzesła tam stoją rząd za rzędem,
a ja tam bajkę oglądać będę. (teatr)

Choć to nie rolnik, lecz rolę ma.
Często w teatrze lub w filmie gra.(aktor)


Co biją dzieci aktorom,
gdy się w teatrze zbiorą? (brawa)

Zanim się w teatrze zacznie przedstawienie,
co się musi najpierw rozsunąć na scenie? (kurtyna)

Powiedz, jakie lalki w teatrze spotykasz,
które mówią ludzkim głosem, tańczą na patykach.(kukiełki)

Kto obmyśla jak przedstawić bajkę na scenie? (reżyser)

3. Wspólne śpiewanie piosenki o teatrze pt. „Magiczne miejsce”

4. Zdania prawdziwe i fałszywe:
Scenograf projektuje lalki i kukiełki do przedstawień (P)
Antrakt to inaczej przerwa teatrze. (P)
Aktor nie gra w teatrze (F)
W teatrze nie ma sceny. (F)

5. Dokończ zdanie:

Miejsce w teatrze, gdzie występuje aktor to…………..(scena)
Publiczność siada na…………………………………..(widowni)
Do teatru ubieramy się w ……………………………..(eleganckie ubranie)

6. Zadania umysłowe „Zadania Mądrej głowy”
Kto występuje w teatrze lalkowym? (lalki)
Jaki to rodzaj teatru gdy grają cienie? (teatr cieni)
Gdy występują ludzie to taki teatr nazywa się?...(teatr żywego aktora)
Gdy występujący aktor milczy to o jakiej formie teatralnej mówimy? (pantomima)

7. Zakończenie – podziękowanie wszystkim za wspólną zabawę.























ZAŁĄCZNIK NR 2

ANKIETA DLA RODZICÓW

Przygotowana ankieta ma posłużyć do zbadania opinii Państwa na temat programu edukacji teatralnej, realizowanego od września 2013 roku w grupie dzieci 5 letnich.
Zebrany materiał zostanie wykorzystany do badań wpływu programu teatralnego na wszechstronny rozwój dzieci.
Ankieta ma charakter anonimowy.

Proszę wpisać w kratkę ocenę w skali od 1 - 6.

1.Jak oceniacie Państwo wiedzę o teatrze swojego dziecka?



2.W jakim stopniu wasze dziecko interesuje się teatrem i sztuką teatralną?



WŁAŚCIWE PROSZĘ PODKREŚLIĆ
3.Czy w życiu codziennym wykazuje zainteresowanie literaturą i widowiskami teatralnymi?

TAK NIE

4. Czy według Państwa realizowany program wpłynął na poziom wiedzy i postawę Waszych dzieci?

TAK NIE
Jeżeli tak to w jaki sposób:
o Dziecko posiada większy zasób słownictwa
o Dziecko interesuje się teatrem i sztuką
o Dziecko nabrało pewności siebie, wiary we własne możliwości
o Dziecko uzyskało poprawne wzory do samodzielnej zabawy

5. W jakim stopniu wdrożony program spełnił Państwa oczekiwania dotyczące edukacji teatralnej? ( skali od 1 – 6)



Dziękuję Państwu za wypełnienie ankiety.

ZAŁACZNIK NR 3







































ZAŁĄCZNIKI DO REALIZACJI PROGRAMU

ZAŁĄCZNIK NR 1

SCENARIUSZ ZAJĘCIA DLA DZIECI 5-LETNICH
Grupa: 5 – latki.
Temat kompleksowy: Taki nastrój jest w teatrze, że zachwycam się gdy patrzę.
Temat dnia :Poznajemy teatr.

Cele ogólne:

- Poznanie wybranych form teatralnych; teatr żywego aktora, teatr lalek, teatr cieni, paluszkowy – pacynki i kukiełki, pantomima.
- Kształtowanie nawyków właściwego zachowania się w teatrze.
- Ekspresyjne wyrażanie swoich przeżyć i uczuć.
- Kształcenie słuchu fonematycznego – podział wyrazów na sylaby, wyodrębnienie głoski w nagłosie i wygłosie.
- Estetyczne i twórcze wykonanie pracy plastycznej.
- Rozwijanie wyobraźni dziecięcej, oraz inspirowanie ich do wyrażania treści
w formie ekspresji ruchowej.
- Rozwijanie zainteresowań dzieci treściami przekazywanymi przez wiersz, piosenkę czy bajkę.
- Ćwiczenie pamięci i dykcji.

Cele operacyjne:
Dziecko:
- zna pojęcia : ,, aktor, kurtyna, widz, scena, kukiełka, pacynka, teatr”,
- ekspresyjnie wyraża swoje uczucia i przeżycia, odgrywając role,
- potrafi odpowiednio zachować się w teatrze,
- zna treść piosenki ,, Magiczne miejsce”, umie zaśpiewać refren piosenki,
- potrafi podzielić wyraz ,, teatr” i ,,aktor’’ na sylaby , wyróżnić głoskę
w wygłosie i nagłosie,

Metody pracy:

- drama
- poszukujące – rozmowa, samodzielne doświadczenia, zadania otwarte
- ekspresywne – społeczne porozumienie, zadania inspirujące, praca w zespole
- praktyczne działanie

Formy pracy:

- z całą grupą, indywidualnie i zespołowo.

Środki dydaktyczne:

- ilustracja przedstawiająca teatr, magnetofon, płyta, kukiełka, pacynka, teatr cieni, maski, drabina, miska, garnek, pogrzebacz, rękawiczki, naklejki, duża tkanina, wycinanki.

Treści z podstawy programowej wychowania przedszkolnego:

- Słuchanie wiersza czytanego przez nauczyciela pt: ,, Po co jest teatr?”
Dziecko mówi poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym, dostosowuje ton głosu do sytuacji, uważnie słucha innych. Obszar 3 – wspomaganie rozwoju mowy.
- Zabawa integracyjna ,,Teatr jednego aktora czyli zagadki pantomimiczne’’.
Zabawa pantomimiczna rozwijająca wyobraźnię ,, Pokaż co umiesz!!”
Zabawa w ,,Teatr rąk”.
Dziecko wie jak należy się zachować w teatrze, odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mimiką, gestem, i ruchem, umie posługiwać się rekwizytami. Obszar 7 – wychowanie przez sztukę, dziecko widzem i aktorem.
- Pokaz wyrazu: teatr i aktor (odimienna matoda wczesnego czytania
I. Majchrzak), podział wyrazu na sylaby, wyróżnienie głoski w nagłosie
i wygłosie. Dziecko słucha opowiadań, baśni, rozmawia o nich, wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej. Obszar 14 – kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.


Przebieg zajęcia:

1. Powitanie dzieci piosenką pt: ,, Magiczne miejsce’’ – rozmowa na temat poruszony w utworze. Zagadka naprowadzająca:

Jak się nazywa taki budynek, w którym zobaczysz scenę, kurtynę ?
Krzesła tam stoją rząd za rzędem, a ja tam bajkę oglądać będę. ( teatr)

Wyjaśnienie pojęć: teatr, pacynka, kukiełka, teatr cieni, pantomima, maski
i czapki do przebrania. Wyjaśnianie dzieciom niezrozumiałych słów i pokaz elementów o których jest mowa. Nawiązanie do wspólnych wyjazdów do teatru, sposobu zachowania się w tym miejscu. Nawiązanie do doświadczeń dzieci.

2. Słuchanie wiersza czytanego przez nauczyciela pt: ,, Po co jest teatr?” Joanny Kulmowej.

Po co jest teatr?

Ta drabina to schody do nieba,
A ta miska nad schodami to księżyc.
Tamten miecz to zwykły pogrzebacz,
A z garnków są chełmy rycerzy,
Ale kto w te czary nie wierzy?
To jest teatr.
A teatr jest po to, żeby wszystko było inne niż dotąd.

Rozmowa na temat przesłania wiersza: teatr jest magicznym miejscem, tam się wszystko może zmienić, jest bardzo ciekawy, rozmaity....

3. Pokaz wyrazu: teatr i aktor ( globalne czytanie), podział wyrazu na sylaby, wyróżnienie głoski w nagłosie i wygłosie.

4. Zabawa integracyjna ,,Teatr jednego aktora czyli zagadki pantomimiczne’.

Nauczyciel proponuje dzieciom; obejrzymy przedstawienie. Wystąpią w nim aktorzy, pojedynczo bo jest to teatr jednego aktora. Tu jest widownia .Proszę wygodnie usiąść. Bawimy się w teatr bez słów. Jako pierwsza wystąpię ja, jestem aktorem i w swoim występie chcę wam coś przekazać. Patrzcie uważnie..(,, pani wchodzi do domu”: stawia torbę, odpina płaszcz, zdejmuje
i wiesza go, wchodzi do łazienki, myje ręce) kto już wie co przedstawiłam? Kto chce wystąpić w następnej scenie? O, mamy już pierwszego aktora do naszego teatru.. Patrzmy uważnie. Musimy się dowiedzieć co nasz aktor chce nam przekazać.

Chętne dzieci- aktorzy pokazują kolejno scenki, a dzieci- widzowie z uwagą śledzą, co aktor chciał im przekazać.

5. Zabawa pantomimiczna rozwijająca wyobraźnię ,, Pokaż co umiesz!”

Dzieci stoją w dwóch rzędach naprzeciw siebie. Na sygnał nauczyciela dzieci
z jednego rzędu robią miny wyrażające różne uczucia, np: ból, złość, strach, radość. Zadaniem drugiego rzędu jest odgadnąć emocje wyrażane mimiką. Po zabawie nauczyciel zadaje pytanie: jakie umiejętności musi zdobyć aktor aby dobrze odgrywał swoje role i był zrozumiany przez publiczność. ( musza odpowiedzieć , że pamięć w innym razie należy je naprowadzić na odpowiedź)

6. Ćwiczymy pamięć i dykcję, czyli ważne cechy aktora. ( n – l wyjaśnia pojęcia)

- Na wysokiej górze rośnie drzewo duże.
A nazywa ono się apli – papli – blite – blau.
A kto tego nie wypowie w kącie będzie stał.
- Ciocia Klocia przyniosła łakocie.
- Deszcz dzwoni o szyby.

7. Zabawa w ,,Teatr rąk”.

Dzieci biorą rękawiczki i przyklejają na nich oczy, nos, usta itp. Po przygotowaniu pacynki zaczyna się przedstawienie.
Kilkoro dzieci zakłada na dłonie rękawiczki i chowa się za parawan. Zza materiału widać tylko dłonie. Nauczyciel prosi by pomachały na powitanie, okazały radość, smutek, zdenerwowanie, żeby dłonie próbowały porozmawiać ze sobą bez słów ( dzieci za parawanem zmieniają się, można dołączyć muzykę, tworząc układ choreograficzny na powitanie lub pożegnanie).

8. Podsumowanie zajęć , powtórzenie podstawowych pojęć, podziękowanie za miłą zabawę. Zaśpiewanie piosenki z pacynkami na rękach.


























ZAŁĄCZNIK NR 2

Scenariusz inscenizacji dla dzieci 5 letnich pt.„ Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków””

Narrator:

Dawno, dawno temu... w wielkim zamku żyła sobie mała królewna
Żyła szczęśliwie i beztrosko, mimo, że miała zazdrosną, złą macochę. Dziewczyna była śliczna, miała błękitne oczy i długie włosy. Nazywano ja Śnieżka. Wszyscy byli przekonani, że wyrośnie na prawdziwą piękność.
Macocha nie była dobra matką, była zła i zarozumiała. Nie mogła ścierpieć, że ktoś mógłby być piękniejszy od niej. Macocha miała cudowne zwierciadło, w którym się ciągle przeglądała i pytała;

(Bierze lustro)
Królowa:
Zwierciadełko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?

Narrator:
A zwierciadło, które zawsze mówiło prawdę, odpowiadało:

Zwierciadło:
Tyś Królowa najpiękniejsza na świecie...

Narrator
Królowa była zadowolona. Ale czas mijał, Śnieżka rosła i z każdym dniem stawała się piękniejsza. Aż któregoś dnia królowa znowu wzięła zwierciadło:

Królowa
Zwierciadełko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?

Zwierciadło;
Królowo, tyś piękna jak gwiazdy na niebie, ale Śnieżka tysiąc razy piękniejsza od ciebie.

Narrator:
Królowa pozieleniała ze złości i od tej pory znienawidziła Śnieżkę. Zaczęła rozmyślać, jak by tu pozbyć się rywalki. Pewnego dnia zawołała jednego z myśliwych.

Królowa:
Wyprowadź Śnieżkę do lasu i zabij ją!

(strzelec prowadzi Śnieżkę do lasu)

Narrator:
Chciwego sługę znęciła obietnica nagrody, zgodził się więc dokonać tego czynu i wyprowadził dziewczynkę do lasu. W decydującym momencie odwaga go opuściła, myśliwemu żal się zrobiło Śnieżki i darował jej życie.

Myśliwy:
Uciekaj Śnieżko, może ci się uda, ale pamiętaj nigdy nie wracaj do zamku.

Śnieżka:
Dziękuję bardzo, nigdy nie wrócę do macochy.

(Śnieżka odchodzi, strzelec wraca do zamku)

Królowa:
Wyprowadziłeś Śnieżkę do lasu, tam gdzie mieszkają wilki?

Myśliwy:
Tak Królowo, na pewno jej już nigdy nie zobaczysz.

(Śnieżka chodzi po lesie w dali słychać świergot ptaków –
kaseta z odgłosami)

Narrator:
Nadeszła noc. Mała królewna pozostawiona sama w ciemnościach zaczęła płakać. Słyszała dziwne odgłosy. Wreszcie ogarnęło ją tak silne zmęczenie, że usnęła zwinięta w kłębuszek pod drzewem. Wreszcie o świcie śpiew ptaków obudził mieszkańców lasu, obudził tez Śnieżkę
Wystraszona dziewczyna błąkała się po lesie, w końcu odnalazła ścieżkę
Szła i szła, aż dotarła do polany. Stał tam dziwny mały domek z maleńkimi drzwiami, maleńkimi okienkami i maleńkim kominem.

(wchodzi do środka i podchodzi do stolika)

Śnieżka:
Ciekawe kto tu mieszka?
Jakie małe talerzyki i kubeczki. Ugotuję coś dobrego jak wrócą do domu ucieszą się że kolacja gotowa.
Muszę trochę odpocząć, o tam stoją łóżeczka.

(kładzie się i zasypia)

Krasnoludki: wchodzą na scenę i śpiewają piosenkę
(Podchodzą do stolika i spoglądają na naczynia)

Kto siedział na moim krzesełku?

Kto jadł z mojego talerzyka?

Kto ułamał kawałek mojego chleba?

Kto zjadł moją jarzynkę?

Kto używał mojego widelczyka?

Kto jadł moja łyżeczką?

Kto pił z mojego kubeczka?

(podchodzą do łóżeczka)

Kto wchodził do mojego łóżeczka?

Wszyscy .: Zobaczcie tu ktoś śpi. (mówią cicho)
(wszyscy podchodzą bliżej i przyglądają się)

Wszyscy Krasnoludki : Jaka ona śliczna! Aa

A jak smacznie śpi!

Cicho, nie budźmy jej. Rano dowiemy się kim ona jest.

(krasnoludki kładą się spać)

Narrator:
I krasnoludki położyły się spać. Rano królewna zobaczyła śpiące krasnoludki i delikatnie obudziła je. Chciała przeprosić, że weszła do ich domu i zasnęła w ich łóżeczkach.

Śnieżka:
Kim jesteście?

Krasnoludek:
My jesteśmy krasnoludki a ty?

Śnieżka:
Jestem Śnieżka. Zła macocha wygnała mnie z domu. Byłam bardzo głodna i zmęczona, więc posiliłam się, ale przepraszam zaraz sobie pójdę.

Krasnoludek:
Możesz tu zamieszkać i zajmować się domem, kiedy my pracujemy w kopalni.

Śnieżka:
Dziękuję wam, pomogę wam we wszystkim.

Narrator:
I tak Śnieżka została z krasnoludkami, sprzątała gotowała, szyła im ubranka. Następnego dnia krasnoludki przed wyjściem do pracy ostrzegały jeszcze dziewczynę, żeby nie otwierała drzwi nikomu obcemu. A tymczasem w zamku.

Królowa:
Zwierciadełko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?

Zwierciadło:
Tyś królowo piękna jak gwiazdy na niebie, ale w lesie mieszka Śnieżka tysiąc razy piękniejsza od ciebie.

(królowa wstaje i tupie nogami)

Królowa:
Myśliwy oszukał mnie, ale ja już wiem co mam zrobić.
(przebiera się w chustkę, bierze koszyk z owocami na sprzedaż, idzie i zatrzymuje się koło domku krasnoludków)

Królowa:
Dzień dobry mam do sprzedania piękne jabłko.

(wyjmuje jabłko i podaje Śnieżce)

Śnieżka:
Nie mogę nic przyjmować, bo krasnoludki mi zakazały.

Królowa:
Jeśli się boisz to ja tez zjem jedno.

Śnieżka:
Dobrze, chyba nic mi się nie stanie, to jabłko jest takie pachnące.

(królowa dzieli jabłko i podaje jedna połowę Śnieżce, zaczynają jeść jabłko i Śnieżka pada martwa, nadchodzą krasnoludki)

Krasnoludki:
Patrzcie, Śnieżka leży martwa!
To na pewno sprawka złej macochy!
To już koniec!: Co my teraz zrobimy?
(siadają wokół Śnieżki i płaczą)

Narrator:
Krasnoludki opłakiwały Śnieżkę przez długo czas. Pewnego dnia przejeżdżał przez las książę. Zbliżył się do i z zachwytem zaczął przyglądać się jej ślicznej twarzyczce. Zauważyły to krasnoludki i opowiedziały mu całą historię.
(książę pochyla się nad Śnieżką, patrzy na nią a krasnoludki opowiadają co się wydarzyło, pokazują “na migi”)

Kiedy krasnoludki skończyły opowiadać książę bardzo się zasmucił.

Książę: Gdy ją tylko ujrzałem od razu się zakochałem. Jeśli pozwolicie mi ją zabrać do mojego zamku, wezwę najlepszych lekarzy aby obudzili ja z tego dziwnego snu.

Słudzy:
To jest Śnieżka poznaję ją
I tak będzie spała przez wiele lat

Książę: Hej słudzy! Weźcie Śnieżkę, tylko ostrożnie. Wracamy do pałacu.

(słudzy podnoszą głowę Śnieżki, która zaczyna kaszleć a z jej gardła wylatuje kawałek zatrutego jabłka. Śnieżka wstaje i rozgląda się)

Krasnoludki: Ona się budzi!!!ooo

Śnieżka: Gdzie ja jestem?

Książę: jesteś przy mnie piękna królewno, nigdy cię nie opuszczę.

(Książę bierze ja za ręce, wszyscy stają wokół nich)

Narrator: I tak się stało. Książę zabrał Śnieżkę do zamku, gdzie odbyło się huczne wesele i żyli długo i szczęśliwie.
Wszyscy mali aktorzy tworzą kółko(w środku kółka „młoda para”) i tańczą przy piosence „Hej Wesele”

(wszyscy aktorzy kłaniają się)







































ZAŁĄCZNIK NR 3

Scenariusz Przedstawienia „J a s e ł k a” dla dzieci 5 letnich
Na podstawie książek „Jezus Malusieńki” Z. Trzaskowskiego oraz „Bo z nami” T. Kubika.

Maria
Mój Józefie! Bardzom słaba
Sił już nie mam… Iść nie mogę
Coraz ciemniej. Noc zapada
Ogarnia mnie jakaś trwoga

Józef:
Może tu się zatrzymamy
Już Betlejem, domki z brzegu
Pójdę poszukać noclegu
Tu zapukam i poproszę
(puk, puk)

Głos I
Czego chcecie? Jaka sprawa?

Józef:
Na Spis do Betlejem panie
Czwarty dzień jesteśmy w drodze
Dajcie nocleg… Kącik jakiś…
Małżonce mojej niebodze
Ja posiedzę… Noc przeczekam.

Głos I:
Ach człowieku idźże z Bogiem
W moim domu dziś wesele
Nie przeszkadzaj w weselu
Do widzenia przyjacielu!

Józef: (puk! puk!)
W progu domu waszego
Matka Dziewica stoi
Proszę o dach nad Jej głową
W tę ciemną noc zimową.

Głos II:
Szkoda słów na próżno tracić
Chcesz noclegu – musisz płacić
A jeśli nie masz pieniędzy
Zmykaj bracie! Byle prędzej.

Maryja:
Odmówili! Nie przyjęli?

Józef:
Ludziom zabrakło miłości
Serca ich jak zimne głazy.

Maryja:
Józefie widzisz stajenka
Stoi przed nami w oddali.

Józef:
Uboga, cicha stajenka licha
Ciemno w niej, zimno i mrocznie
A te zwierzęta, co leżą w kącie
Nie wzbraniają stajenki progów
Bo mają serca lepsze od ludzi
I lepiej służą Bogu.
Znajdę garść słomy i trochę siana
Byś mogła zasnąć cicho spokojnie.

Dzisiaj w Betlejem (chór i zespół muzyczny)
(wchodzą anioły i wnoszą Pana Jezusa oraz zapaloną świecę)

Maryja:
Syneczku mój jedyny
Dzieciątko moje Boże
Utulę cię, ukocham
I obok serca ułożę

Lulajże Jezuniu – (śpiewa Maryja)

Aniołowie:
Wstańcie, wstańcie pastuszkowie
Słuchajcie nowinę
Tam w szopie na wianeczku
Leży Jezus w żłobie
Śpieszcie się pasterze i idźcie Go powitać

Przybieżeli do Betlejem (śpiewają pastuszkowie)

Pasterze:
O Boże Dziecię! Tobie się kłaniamy
Ubogie dary dzisiaj Ci składamy
Ale z całego serca niesiemy
Dobrymi być chcemy!

Aniołowie:
Teraz idą Trzej Królowie
Idą w pięknych drogich szatach
W koronach na głowie

Mędrcy świata (chór i królowie)

Królowie:
O Boże Dziecię ukryte w żłobie
Z daleka idziemy
Pokłonić się Tobie chcemy
Dary Ci niesiemy
Mirrę, kadzidło i złoto
Z wielką serca ochotą.

Pójdźmy wszyscy do stajenki ( dzieci)

Dzieci:
Witaj Jezu malusieńki
Zbawicielu dobry nasz
Przyszły dzieci do stajenki
Ty nas dobrze znasz
My Jezuniu dzieci Twoje
Podarków nie mamy
Serca nasze przynosimy
Przy żłóbku składamy
(składanie serc)

Maryja:
O jakże serce moje się raduje
Że dziatwa polska Jezuska miłuje

Anioł:
Pokłoniliśmy się Panu
Zaśpiewali skocze
Teraz cicho odejdziemy
Niech Dziecię odpocznie
Lecz nie smućmy się, że trzeba
Odejść od łóżeczka
Zabierzemy z sobą uśmiech Dzieciąteczka

Bóg się rodzi (śpiewają wszyscy)

Anioł:
Drogim rodzicom i wychowawcom
Niech dziecię Boże, które się w stajence rodzi
Za wszystkie trudy prace, starania
Hojnie łaskami swymi nagrodzi.

Na zakończenie wszyscy śpiewają wybraną kolędę.
Następnie łamią się opłatkiem i składają sobie życzenia.


























ZAŁĄCZNIK 4

Scenariusz inscenizacji z okazji Dnia Mamy i Taty w grupie dzieci 5 letnich

Piosenka: „Wiosna”

Wiosna:
O witajcie moi mili,
ja Wiosenka jestem mała.
Dziś przybywam do przedszkola,
bo tu dzień bardzo wesoły.
Jakże mogłabym nie przybyć,
tutaj gości jest gromada.
Mamusie i tatusiowie, Wiośnie nie być, nie wypada!

Biedronka:
Malutkie biedroneczki,
mają skrzydełka w kropeczki.
Pięknie gościom się kłaniają
i na występ zapraszają.

Motylek:
Motylki też przyleciały,
gdy się tylko dowiedziały,
że rodzice się zebrali,
w naszym przedszkolu.
Więc serdecznie Was witamy,
a w prezencie kwiatek mamy.

Żabka:
I zielone żabki, tutaj też przybyły,
by dla mamy i dla taty śpiewać ile siły.
Składamy Wam dzisiaj serdeczne życzenia
uśmiechu, radości i zadowolenia.

Dziecko 1:
Podaruję mamie kosz wiosenny,
fiołkowy i radosny,
ze wstążkami, z motylami i ze świerszczem,
aby wieczorem śpiewał mamie wiersze.

Dziecko 2:
Kosz z kaczeńcem, kosz z tulipanem,
by jej mówił - dzień dobry nad ranem!
By pachniał słodko jak cynamon.
Weź ode mnie taką wiosnę mamo!

Dziecko 3:
Mamo chodź z nami, chcemy Ci dzisiaj podarować łąkę z kwiatami
do wąchania, słuchania, patrzenia.

Dziecko 4:
Mamusiu droga posłuchaj proszę
dzisiaj dla Ciebie kwiatki przynoszę.
Narwałem w polu i na łące
są takie piękne i pachnące.

Wiosna:
Wszystkie dzieci się zebrały święto Mamy uczcić chciały.
zamieniły się rolami, dzisiaj stały się kwiatami.
Wszystkie Mamy mile przyjmują i serdecznie im dziękują.

Trawa:
Jestem Trawka, rosnę pierwsza
z wszystkich kwiatów najważniejsza.
Ach jak miło, jak przyjemnie, że są mili goście.
Ja mamusię ucałuję, tak będzie najprościej.

Przebiśnieg:
Przebiśnieg jestem wiosnę witam.
Choć śnieg jeszcze już zakwitam.
Dziękuję ci mamusiu, przyjmij moje słowa,
dla mnie szczęście to największe, gdy jesteś wesoła.

Stokrotka:
Ja stokrotka choć malutka, ale śliczna różowiutka.
Ja mamusiu Ci dziękuję za twe piękne oczy,
które na mnie spoglądają, zawsze w dzień i w nocy.

Mlecz:
Mlecz żółty przy drodze siadam, koronę na głowę tobie mamo wkładam.
Za twe ręce ukochane, zawsze miłe, czułe, dzisiaj ci dziękuję.

Żonkil:
Żonkil jestem, mam koronę, płatki pozwijanie w trąbkę.
Dziękuję Ci mamusiu, że mnie bierzesz zawsze z sobą, pokazujesz kwiaty, niebo, chmury, trawę, mrówki i przeróżne ptaki.

Kaczeniec:
Pierwsze kaczeńce rosną na łące, przyszły do Ciebie weź je w swe ręce.
Ja ci dziękuję za piosenki kiedy śpiewasz, za twój głos kochany.
Zawsze poznam go wśród innych - głos kochanej mamy.

Mak:
Mak jestem piękny, czerwony, w zieleń listków ustrojony.
Ja mamusiu ci dziękuję za twe noce przy mym łóżku, kiedy jestem chora. Ty mnie wyleczysz nie trzeba doktora.

Konwalia:
Jestem konwalia i zapach niosę w swoich dzwoneczkach, powąchaj proszę.
Dziękuję ci mamusiu, że mi łzy ocierasz, bez powodu nieraz płaczą, a ty się nie gniewasz.

Rumianek:
Ja rumianek biały, kwiatek z płatków małych.
Małe listki noszę o buziaka proszę.
Szczerze mamo ci dziękuję za cierpliwość, gdy mnie uczysz, bym dobra była i wszystkich lubiła.

Tulipan:
Nazywam się tulipan, choć wcale nie jestem pan.
Chcę ci mamo podziękować za twe ciepłe słowo, po którym się robi miło i kolorowo.


Biedronka:
Biedroneczka przyleciała, podziękować mamie chciała.
Dziękuję ci mamusiu, że mnie nauczyłaś pilnie uczyć się, pracować, żebym mądra była.

Piosenka: Mamusiu Mamusiu

Dziecko 5:
Kochany tato, zacznę zwyczajnie,
że z Tobą w domu zawsze jest fajnie.
I w deszcz i w słotę, w smutku, w radości,
wspierasz i uczysz życia w miłości.
Dzisiaj, za wszystko chcę Ci podziękować,
skromny bukiecik kwiatów podarować.

Dziecko 6:
Dziś święto obchodzi najdroższy tata,
niech los mu z kwiatów życie uplata.
Niech nie da poznać żadnych trosk
i rzuci pod nogi pieniędzy stos.

Wiosna:
Drogi tatusiu - najlepszy na świecie,
który mnie kochasz w zimie i w lecie,
jesienią, wiosną w niezmiennej trosce
w szczęśliwym domu - jak w raju rosnę.
Za Twoją dobroć dzisiaj dziękuję,
zdrowia, łask Bożych szczęścia winszuję.
Bezpiecznej szosy, spełnienia marzeń,
pięknych urlopów i zawsze razem!

Piosenka: Tata jest potrzebny

Dziecko 7:
Ze wszystkich kwiatów świata
chciałbym zerwać słońce
i dać je potem Tobie
złociste i gorące.

Dziecko 8:
Słoneczko jest daleko, ale nie martw się
tato i mamo,
narysowałem drugie...
Jest prawie takie samo!

Dziecko 9:
Teraz was wycałuję,
jak mogę najgoręcej,
bo tak was kocham bardzo,
że już nie można więcej.

Dziecko 10:
W dniu Twojego święta mamo jedyna,
Życzenia zdrowia przyjmij od syna.
Za Twe trudy za życie samo,
Za moje zdrowie dzięki Ci mamo.

Dziecko 11:
Niech Twoje życie w spokoju płynie,
A to co gorsze niech Cię ominie.
Niech się spełniają wszystkie marzenia,
Takie są Twego syna życzenia.

Dziecko 12:
Najlepsze u mamy jest to, że ją mamy!
mamy swoją, nie cudzą, nie inną, zawsze tę samą.
I żeby nie wiem co się stało,
Mama zawsze zostanie Mamą!

Dziecko 13:
Przytulić się do mamy,
Przytulić się do taty,
najpewniejszy to ratunek i pociecha.
Przytulić się do mamy,
Przytulić się do taty,
i już smutek, już zmartwienie
w mig ucieka.

Piosenka: Dla Was

Dziecko 14:
Mamo tato, cóż wam dam?
Tylko serce, które mam,
a w tym sercu róży kwiat
mamo, tato ŻYJCIE NAM STO LAT!

Wszyscy:
Wszystkie kwiaty w bukiet składamy, a do środka serce wkładamy.
i na koniec zgodnym chórem wszyscy dziękujemy i kochanych rodziców mocno całujemy!

Taniec: Rock & Roll

Wyświetleń: 21005