Podstawa programowa:
Edukacja dla bezpieczeństwa.
Edukacja prozdrowotna.


Krótka charakterystyka zespołu uczniowskiego:
Zespół stanowi 12 uczniów z klasy 3c.


Cele lekcji:

Uczeń:
 Zna numery telefonów alarmowych.
 Potrafi prawidłowo przeprowadzić rozmowę z dyspozytorem pogotowia.
 Pamięta, że aby zacząć ratować kogoś musi zapewnić sobie bezpieczeństwo.
 Potrafi zdefiniować terminy: osoba przytomna, osoba nieprzytomna.
 Wie jak i potrafi sprawdzić przytomność.
 Potrafi udrożnić drogi oddechowe.
 Potrafi ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej. Wie kiedy się ją stosuje.
 Potrafi ocenić kiedy stosuje się oddechy ratownicze i masaż serca. Potrafi je wykonać na manekinie.
 Wie jak ważne jest szybkie udzielenie pomocy osobie poszkodowanej.
 Ma świadomość, że sam może pomóc osobie poszkodowanej.

Cele sformułowane w języku ucznia:

 Będziesz znał numery telefonów alarmowych.
 Będziesz umiał prawidłowo przeprowadzić rozmowę z dyspozytorem pogotowia.
 Zapamiętasz, że aby zacząć ratować kogoś musisz zapewnić sobie bezpieczeństwo.
 Będziesz wiedział kiedy osoba jest przytomna a kiedy nie.
 Będziesz umiał sprawdzić przytomność.
 Udrożnisz drogi oddechowe.
 Będziesz potrafił ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej i będziesz wiedział kiedy się ją stosuje.
 Będziesz potrafił ocenić kiedy stosuje się oddechy ratownicze i masaż serca. Będziesz umiał wykonać je na manekinie.
 Będziesz wiedział jak ważne jest szybkie udzielenie pomocy osobie poszkodowanej.
 Uświadomisz sobie, że każdy może pomóc osobie poszkodowanej.


Pytanie kluczowe: Czy ja też mogę być ratownikiem?

NACOBEZU:

Na co będę zwracać uwagę?

 Poprawne wykonanie ćwiczeń.
 Właściwą ocenę przytomności poszkodowanego.
 Odpowiednie ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej.
 Komunikowanie się i współpracę w grupie.
 Słuchanie i poprawne rozumienie.
 Wypowiadanie się w sposób komunikatywny.
 Logiczne myślenie i uzasadnianie swoich wypowiedzi.

Metody pracy:

 Podające: wyjaśnienie, omówienie tematu.
 Problemowe: rozmowa ukierunkowana, gra dydaktyczna.
 Programowana: z użyciem komputera i programów multimedialnych.
 Eksponująca: pokaz z instruktażem.
 Praktyczne: ćwiczenia w parach, ćwiczenia na fantomach.

Tok lekcji: (lekcja nietypowa)

1.Część wstępna

Przywitanie uczniów.
Wprowadzenie w temat zajęć.
Przedstawienie celów i NaCoBezu.
Podział uczniów na 4 zespoły.

2.Część główna

a)
Każda grupa uczniów otrzymuje puzzle z obrazkami: pogotowia, policji, straży pożarnej, dziewczynki. Puzzle należy ułożyć i powiedzieć co przedstawiają oraz w jaki sposób dana służba, dana osoba pomaga ludziom.
Zadanie kończy pytanie: Czy my też możemy pomóc uratować komuś życie?

b)
Prezentacja apteczek i ich wyposażenia: szkolnej, wycieczkowej, samochodowej, osobistej.

c)
Wspólne obejrzenie fragmentów filmu „Doktor Kręciołek”. Omówienie.

d)
Omówienie zasad zapewnienia bezpieczeństwa sobie i osobie ratowanej.
Sprawdzenie przytomności poszkodowanego, udrożnienie dróg oddechowych.
Wezwanie pomocy.

e)
Zaprezentowanie i omówienie zasad stosowania pozycji bocznej bezpiecznej. Ćwiczenia w parach.

f)
Resuscytacja oddechowo – krążeniowa. Zasady wykonywania masażu serca i oddechów ratowniczych:
 Pozycja ciała ratownika
 Ułożenie rąk ratownika podczas ucisku klatki piersiowej
 Siła uciśnięć
 Udrożnienie dróg oddechowych i oddechy ratownicze
 Ilość oddechów i uciśnięć
 Kontrola przytomności

Wprowadzenie zasady: ćwiczymy tylko na fantomach!
Ćwiczenia na fantomach.

3.Część podsumowująca

Podsumowanie zadań.
Przypomnienie celów lekcji i omówienie stopnia ich realizacji.
Ewaluacja zajęć.

Przyrzeczenie „Małego ratownika”: wręczenie dyplomów i niespodzianek.
Podziękowanie za udział w zajęciach.

Środki dydaktyczne:

 Fantomy dla dzieci
 Fantom dla nauczyciela
 Koc termiczny
 Apteczki
 Plansze dydaktyczne
 Patyczki z imionami dzieci
 Zestaw multimedialny (komputer, projektor)
 Prezentacje multimedialne i filmik dydaktyczny
 Puzzle tematyczne
 Rękawiczki jednorazowe



Działania na rzecz poprawy efektywności kształcenia (elementy programu poprawy efektywności kształcenia)


• Utrwalenie wiedzy związanej z udzielaniem pierwszej pomocy, znajomością numerów alarmowych, sposobem powiadamiania służb ratowniczych.
• Praktyczne wykorzystanie sprzętu szkoleniowego: fantomy.
• Zachęcenie uczniów do niesienia pomocy innym.
• Utrwalenie nowej metody nauczania z wykorzystaniem oceniania kształtującego.
• Aktywizacja uczniów do współpracy w zespole.
• Zachęcenie uczniów do formułowania informacji zwrotnej.
• Motywacja uczniów do oceny swojego poziomu wiedzy i zrozumienia zagadnień.
• Przekazanie wiedzy w sposób praktyczny.
• Wykorzystanie sprzętu multimedialnego i programów komputerowych.

Wyświetleń: 225