We wrześniu 2008r. złożyłam wniosek o rozpoczęcie stażu na nauczyciela mianowanego. W odpowiedzi Pan Dyrektor mgr Tadeusz Rabka przydzielił mi opiekuna stażu i zobowiązał mnie do opracowania własnego planu rozwoju zawodowego. Plan ten opracowałam w taki sposób, aby sprostać wymaganiom, jakie powinnam spełnić ubiegając się o stopień nauczyciela mianowanego, następnie został on zatwierdzony do realizacji.
W pierwszym etapie mojego stażu zapoznałam się z Rozporządzeniem MEN z dnia 1 grudnia 2004 roku oraz Kartą Nauczyciela. Opiekunem mojego stażu została mgr Małgorzata Frączek, z którą zawarłam kontrakt. Aby zrealizować założone cele podjęłam szereg działań oraz nawiązałam kontakt z innymi nauczycielami z mojej szkoły. W okresie odbywania stażu Pani Dyrektor mgr Maryla Stawrosiejko hospitowała moje zajęcia rewalidacyjne oraz logopedyczne następnie dokładnie omawiała je ze mną, analizowała ukazując dobre i słabe strony moich lekcji.
Uważam, że udało mi się zrealizować zadania przyjęte do realizacji jak również zrealizować kilka innych. Wszystkie prace starałam się wykonywać rzetelnie. Niżej opisane sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego opracowałam na podstawie wymagań określonych w Rozporządzeniu MENiS w sprawie uzyskania stopnia awansu zawodowego przez nauczycieli z dnia 1 grudnia 2004r.


§7 ust. 2 pkt 1
Umiejętność organizacji i doskonalenia warsztatu pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań,
a także oceniania ich skuteczności i dokonywania zmian
w tych działaniach

ZAJĘCIA HOSPITOWANE PRZEZ PANIĄ WICEDYREKTOR ORAZ OPIEKUNA STAŻU
Okres stażu ,to pogłębianie wiedzy, doskonalenie własnych umiejętności, bazowanie na doświadczeniu innych nauczycieli a następnie sprawdzanie samego siebie podczas prowadzenia zajęć w obecności Wicedyrektora Szkoły, opiekuna stażu oraz innych nauczycieli. Takie spotkania kończyły się wspólnymi konsultacjami, które służyły analizie słabych i mocnych stron przeprowadzonych zajęć i pozwoliły wyciągnąć wnioski do dalszej pracy. Po sporządzonym kontrakcie i ustaleniu harmonogramu hospitacji dokonywałam cyklicznych obserwacji zajęć prowadzonych przez opiekuna stażu oraz innych nauczycieli nauczania wczesnoszkolnego. Często uczestniczyłam w zajęciach klasowych, aby przyjrzeć się funkcjonowaniu moich podopiecznych na tle grupy rówieśniczej. Obserwowałam godziny wychowawcze prowadzone przez opiekuna stażu, które stanowiły dla mnie solidną podstawę do nabywania umiejętności postępowania w przypadku kłopotów wychowawczych i trudności komunikacyjnych. Byłam także corocznym gościem podczas wigilii klasowej w klasie pani Małgorzaty Frączek.
Zajęcia hospitowane przez panią wicedyrektor mgr Marylę Stawrosiejko:
- „Bezpieczeństwo podczas zimowych zabaw”- zajęcia rewalidacyjne, hospitowane przez panią wicedyrektor (ćwiczenia w myśleniu przyczynowo-skutkowym, utrwalanie analizy i syntezy głoskowej wyrazów);
- „Na straganie”- zajęcia logopedyczne, hospitowane przez panią wicedyrektor (automatyzacja głoski /s/ w połączeniach dwuwyrazowych, wyrabianie orientacji przestrzennej).
Zgodnie z ustalonym harmonogramem zajęć prowadzonych i obserwowanych przez nauczyciela kontraktowego, przeprowadzono 14 zajęć (7 prowadzonych przez opiekuna stażu mgr Małgorzatę Frączek oraz 7 prowadzonych przez nauczyciela kontraktowego):
- „Szczęśliwa Żanetka” – zajęcia logopedyczne, hospitowane przez opiekuna stażu(utrwalanie głosek szeregu szumiącego w tekstach);
- „Wycieczka do Zoo”- zajęcia logopedyczne, hospitowane przez opiekuna stażu (rozbudzanie komunikatywności językowej za pomocą tekstu);
- „Wiosenne porządki”- zajęcia rewalidacyjne, hospitowane przez opiekuna stażu (usprawnianie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej oraz pamięci wzrokowej);
- „Mój przyjaciel”- zajęcia rewalidacyjne, hospitowane przez opiekuna stażu (ćwiczenie analizy i syntezywzrokowej i słuchowej, usprawnianie motoryki małej);
- „Poznaję siebie”- rozmowa na temat nawyków i zainteresowań uczennicy; zajęcia rewalidacyjne, hospitowane przez opiekuna stażu (rozbudzanie pewności siebie, powiększanie słownika czynnego);
- „Banknoty i monety”- zajęcia rewalidacyjne, hospitowane przez opiekuna stażu (różnicowanie i nazywanie pieniędzy, ćwiczenie umiejętności posługiwania się nimi w sklepie);
- „Marzenia są dla wszystkich”- zajęcia logopedyczne, hospitowane przez opiekuna stażu (utrwalanie głoski /ż/ w nagłosie i w śródgłosie).
Zajęcia prowadzone przez opiekuna stażu a obserwowane przez stażystę:
- Swobodne wypowiedzi na temat skarbów ukrytych w pudełkach szkatułkach. Wprowadzenie dwuznaku /sz/ na podstawie wyrazów: szkatułka, szafa (17.11.2008r.);
- „Wigilijny wieczór”- spotkanie klasowe. Rozmowa o tradycjach i zwyczajach bożonarodzeniowych (19.12.2008r.);
- Układanie opowiadania do historyjki obrazkowej „Bałwankowe kłopoty” (19.03.2009r.)
- Redagowanie listu do Kasi na podstawie lektury pt.: „Oto jest Kasia”. Zwroty grzecznościowe w korespondencji (18.10.2010r.);
- Czytanie z podziałem na role tekstu pt.: „Dociekliwa meduza”. Tworzenie przysłówków (01.12.2010r.);
- Projektowanie i wykonanie albumu „Łąka i jej mieszkańcy”-kolage (25.03.2011r.);
- Scenki dramowe inspirowane tekstem pt.: „Pantaleon” (17.05.2011r.).
Proponowane przeze mnie zajęcia cieszyły się zainteresowaniem wśród uczniów. Starałam się aby w przyjemny, interesujący dla dziecka sposób wypracować bądź utrwalić konkretne umiejętności: poprawność pisowni, zasady ortograficzne. Trenowaliśmy także zaburzone funkcje percepcyjno – motoryczne, ćwiczyliśmy pamięć wzrokową, słuchową.

ROZWIJANIE I DOSKONALENIE UMIEJĘTNOŚCI INTERPERSONALNYCH
Oprócz poszerzania swojej wiedzy poprzez udział w różnorodnych formach doskonalenia zawodowego, skupiłam się również na samodzielnym wyszukiwaniu potrzebnych informacji, które mogłabym wykorzystać podczas pracy z uczniami, współpracy z rodzicami a także innymi nauczycielami. Aby podzielić się z nauczycielami Szkoły Podstawowej w Łebie posiadaną wiedzą na temat ryzyka dysleksji i samej dysleksji, zebrałam materiały tworząc prezentację multimedialną. Owocem tej pracy była przeprowadzona przeze mnie w maju 2010 roku rada szkoleniowa na temat: „Specyficzne trudności w nauce czytania i pisania jako problem ucznia i nauczyciela”.
W marcu 2011r. podczas hospitacji opiekuna stażu przeprowadziłam logopedyczne zajęcia otwarte dla nauczycieli przedszkola oraz nauczania wczesnoszkolnego. Temat brzmiał: „Wycieczka do ZOO”. W trakcie spotkania przedstawiłam ćwiczenia oddechowe oraz artykulacyjne, ułożoną przeze mnie bajeczkę logopedyczną „Jesteśmy w ZOO”, obrazki zwierząt do ułożenia historyjki obrazkowej, rysunek paradoksalny żyrafy i żółwia oraz zdania do dokończenia jako podsumowanie zajęć. Zajęcia miały na celu przedstawienie różnorodności metod pracy logopedycznej.

POSZERZANIE WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI W WEWNĄTRZSZKOLNYM I ZEWNĄTRZSZKOLNYM DOSKONALENIU
Zgodnie z założeniami wynikającymi z planu awansu zawodowego brałam udział w pracach zespołu nauczania zintegrowanego oraz przedszkolnego. Dbając natomiast o swój rozwój zawodowy uczestniczyłam w następujących dokształcaniach:
* brałam udział w międzynarodowej konferencji pt.: „Inteligencja niższa niż przeciętna - problemy i wyzwania” mającej miejsce w maju 2011 roku na Uniwersytecie Gdańskim;
* uczestniczyłam w warsztatach komputerowych - Uczniowie Optivium. Przykłady zastosowania edytora list i pism seryjnych w Dzienniku lekcyjnym Optivium, organizowanym przez firmę Ośrodek Doskonalenia Kadry Kierowniczej Oświaty VULCAN;
* ukończyłam szkolenie okresowe w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzone przez pielęgniarkę szkolną Marię Makowską;
* uczestniczyłam w szkoleniu pt.: „Ochrona danych osobowych w Szkole Podstawowej w Łebie”, prowadzonym przez mgr Elizę Jackowską;
* brałam udział w kursie pt.: „Tworzenie ankiet”
Powyższe szkolenia z pewnością wpłynęły na podniesienie moich umiejętności i wiedzy, które dalej wykorzystałam w codziennej pracy.


SAMODZIELNE STUDIOWANIE LITERATURY LOGOPEDYCZNEJ, PSYCHOLOGICZNEJ I PEDAGOGICZNEJ
Oprócz uczestnictwa w kursach pogłębiałam swoją wiedzę czytając literaturę z zakresu logopedii psychologii i pedagogiki. Pragnę również podkreślić, iż na bieżąco śledzę nowości na rynku wydawniczym w zakresie swojej pracy. Zdaję sobie sprawę z tego, że własne poszukiwania tworzą niepowtarzalny zasób możliwości mojego rozwoju. Chcąc poszerzyć swoją wiedzę logopedyczną sięgałam do fachowej literatury:
G. Jastrzębowska,T. Gałkowski, Logopedia. Pytania i odpowiedzi.Opole 2003.
E. M. Skorek, Oblicza wad wymowy.Warszawa 2001.
K. Datku-Czerniak, Logopedia. Jak usprawniać mowę dziecka. Kielce.
J. E. Nowak, Wybrane problemy logopedyczne. Bydgoszcz 1997.
E.M. Styczek, Podręczny Słownik Logopedyczny. Kraków 2002.
E. M. Styczek, Reranie.Profilaktyka, diagnoza, korekcja. Kraków2003.
H. Rodak, Terapia dziecka z wadą wymowy. Warszawa 1997.
H. Rodak, Uczymy się poprawnie mówić /r/. Poradnik logopedyczny z ćwiczeniami.
J. Wójtowiczowa, Logopedyczny zbiór wyrazów. Warszawa 1991.
T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Podstawy Neurologopedii.Opole 2005.
M. Bogdanowicz, Metoda dobrego startu. Od słowa do zdania od zdania do tekstu. Harmonia 2007.
M. Bogdanowicz, Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie.Harmonia 2003.
I. Czajkowska, K. Herda, Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. WSiP 2005.
R. D. Davis,  Dar dysleksji. Zysk i S-ka 2010
G. Thomas, Wychowanie bez porażek.PAX-INCO VERITAS. 2007.
M. Przybysz Piwkowa, Metody wspomagające rozwój mowy w różnych jego opóźnieniach. DiG 2002.
J. Góral-Półrola, S. Zakrzewska, Będę mówić poprawnie cz. 1, 2, 3, 4. Kielce 2004.
Indywidualne podejście do każdego dziecka mobilizowało mnie do przeglądania i analizowania ciekawych artykułów w Internecie głównie na stronach: www.logopedia.pl; www.logopedia.net.pl; www.logopedia.umcs.lublin.pl. W swojej pracy zawodowej wykorzystuję także treści zawarte w czasopiśmie „Logopeda”. Często zaglądam do Głosu Nauczycielskiego, z którego czerpię wiedzę na temat praw, obowiązków nauczycieli oraz zmieniających się przepisów.

SYSTEM NAGRADZANIA I MOTYWOWANIA
NA ZAJĘCIACH LOGOPEDYCZNYCH

Wrzesień każdego roku niesie ze sobą diagnozy dzieci przedszkolnych (pięciolatków i sześciolatków) uczęszczających do Oddziałów przedszkolnych przy SP w Łebie oraz uczniów klas I-III. Corocznie na zajęcia logoterapii uczęszcza około 90-ro podopiecznych. Dużym wyzwaniem dla logopedy jest zatem tak zorganizować zajęcia, aby były one atrakcyjne, przynosiły efekty i aby gabinet logopedyczny kojarzył się dzieciom z wesołym miejscem i zachęcał do odwiedzania go. W tym celu postanowiłam wprowadzić naklejki i piszczące pieczątki, które uczniowie sami stawiają w zeszytach i na kartach pracy jako nagrody za pracę na zajęciach, dodatkowym elementem są kolorowe karteczki dla przedszkolaków, zbierane przez cały rok a następnie liczone i w zamian za liczne przybycia dziecko dostaje mały dyplomik.
W lutym 2009r. zakupiony został przez Dyrekcję Szkoły Podstawowej w Łebie Multimedialny Pakiet Logopedyczny do diagnozy i terapii logopedycznej z wyposażeniem pomocniczym, jakim jest mikrofon. Logopeda nagrywa odpowiedzi uczniów następnie wspólnie odsłuchują nagrania i uczeń dokonuje autokorekty. Pakiet ten zawiera pięć podstawowych programów: szereg ciszący, szereg syczący, szereg szumiący, głoska „r” , różnicowanie szeregów. Dodatkowym atutem jest możliwiwość stworzenia bazy danych dla danej szkoły, następnie można przeprowadzić diagnozę logopedyczną, zapisać jej wyniki i przeprowadzić atrakcyjne dla ucznia zajęcia adekwatne do występujacych zaburzeń mowy. Praca logopedy szkolnego dzięki Pakietowi „LOGOPEDIA” jest urozmaicona i bardziej efektywna, jest to kolejny bodziec motywujący do dalszej pracy. Ćwiczenia terapeutyczne przeznaczone są do bezpośredniej pracy z dzieckiem podczas zajęć. Zabawowa forma programów przynosi ogromną satysfakcję uczniom, w dużym zakresie zwiększa ich koncentrację uwagi, ćwiczy pamięć oraz koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową. Programy mobilizują i zachęcają do wysiłku szczególnie te młodsze dzieci, ponieważ bonusy, dodatkowe animacje i dźwięki, które pojawiają się przy poprawnych odpowiedziach są atrakcją a jednocześnie zaskakują.
Podopieczni przychodzący na Nasze zajęcia czują się wyróżnieni w pozytwnym tego słowa znaczeniu, proszą o kolejne spotkania a kiedy ogłaszam konkursy logopedyczne cieszą się, że mogą w nich wziąć udział.
Okres stażu upłynął mi także na stworzeniu gabinetu logopedycznego. Dbałam o pomieszczenie, robiłam gazetki tematyczne starając się aby miało ono ładny i estetyczny wygląd. Gabinet został przeze mnie  doposażony w niezbędne pomoce logopedyczne oraz materiały dydaktyczne. Ponadto dzięki szkolnym finansom zakupiłam logopedyczne gry i książki do kserowania i rozdawania jako prace domowe, pomoce do ćwiczeń oddechowych i artykulacyjnych, materiały pomocne w wywoływaniu głosek, utrwalaniu ich, pomoce do ćwiczeń słuchu fonetycznego, zabawki logopedyczne oraz pomoce do ćwiczeń ogólno usprawniających.

LOGOPEDYCZNE KONKURSY RECYTATORSKIE I PLASTYCZNE
W pierwszym roku mojej zawodowej pracy logopedycznej postanowiłam nie tylko uczyć dzieci poprawnej wymowy, ale także sprawić aby umiały one czerpać radość z wspólnie odnoszonych efektów, dlatego zorganizowałam i robię to corocznie logopedyczny konkurs recytatorski pt.: „ Mistrz poprawnej wymowy”. Przygotowałam kryteria oceny recytowanego wiersza oraz regulamin szkolnego i międzyszkolnego etapu konkursu, do którego zapraszam uczęszczających na zajęcia logoterapii uczniów klas I-III . Wiersze, jakie otrzymują do nauczenia się na pamięć zawierają w znacznej części wyrazy z głoskami, które uczeń wyćwiczył lub ćwiczy na zajęciach. W listopadzie 2010 roku ogłosiłam recytatorski konkurs logopedyczny dla pięciolatków i sześciolatków pt.: „ Młody mistrz poprawnej wymowy”. Ogromną satysfakcją jest dla mnie fakt, że co roku wielu uczniów zgłasza się do konkursu, przygotowuje bardzo sumiennie a w etapie międzyszkolnym mam do czynienia ze sztuką wartą obejrzenia.
Logoterapia to nauka i zabawa w jednym,wykorzystuję więc różne okazje, aby zachęcić dzieci do utrwalania artykulacji głosek. Bierzemy także udział w ogólnopolskich konkursach logopedycznych organizowanych przez firmę KOMLOGO - „Ukryj głoski w obrazku”, czy „ Moja ulubiona zabawa logopedyczna”. W pierwszym z nich dwie moje podopieczne zajęły II i III miejsce, w dwóch różnych kategoriach wiekowych.
Ponadto w kwietniu 2011r. wraz z nauczycielem świetlicy szkolnej mgr Magdaleną Lueck koordynowałyśmy działania związane z ogólnopolskim konkursem na logo do wyszukiwarki internetowej Google: „Doodle 4 Google”, w którym hasłem przewodnim było: „Każdy wie, że w Polsce…”. Do konkursu przystąpili uczniowie klas I-III. Zebrane prace wykonane były z pomysłem i precyzją, dlatego postanowiłyśmy jako szkolne jury nagrodzić na szczeblu szkolnym siedmiu laureatów, których imiona i nazwiska umieszczone zostały na szkolnej stronie internetowej.

UDZIAŁ W RADACH PEDAGOGICZNYCH,
WSPÓŁPRACA Z GRONEM PEDAGOGICZNYM

Realizacja podjętych przez nauczycieli zadań i przedsięwzięć jest możliwa we współpracy z szerszym gronem nauczycieli. Sprzyja to jakości tych zadań i podwyższa jakość pracy szkoły. Przez cały okres trwania stażu aktywnie i systematycznie współpracowałam z gronem pedagogicznym poprzez:
branie udziału w posiedzeniach Rady Pedagogicznej;
prowadzenie rady szkoleniowej dla nauczycieli;
dokonanie analizy tekstów: „Błędy w zakresie pisania ze słuchu, popełniane przez uczniów klas drugich SP w Łebie” i podzielenie się wnioskami z wychowawcami klas;
przygotowanie dla nauczycieli „minimum logopedycznego” dotyczącego rozwoju mowy dziecka i najczęściej występujących nieprawidłowości w wymowie dzieci;
konsultowanie z wychowawcami klas efektów logoterapii, oraz konkretnych zachowań ich uczniów;
udział w zajęciach otwartych;
przygotowanie uczniów klas I-III do konkursów recytatorskich i plastycznych;
pomoc w przygotowywaniu dekoracji do apelów i uroczystości szkolnych;
współorganizowanie imprez środowiskowych;
organizowanie i współorganizowanie konkursów szkolnych i międzyszkolnych.
Mój wkład w rozwój uczniów został nagrodzony, ponieważ w październiku 2010 roku otrzymałam Nagrodę Dyrektora za szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej w roku szkolnym 2009/2010. Taka nagroda jest dla mnie ogromną motywacją do dalszej, wytężonej pracy z uczniami.
Jestem dumna, że zauważone zostały pozytywne efekty mojego wysiłku.



§ 7 ust. 2 pkt 2
Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych
i cywilizacyjnych

POZNANIE SYTUACJI WYCHOWAWCZEJ UCZNIÓW UCZĘSZCZAJĄCYCH NA TERAPIĘ LOGOPEDYCZNĄ, ICH PROBLEMÓW DYDAKTYCZNYCH ORAZ LOGOPEDYCZNYCH

We wrześniu każdego roku przeprowadzam badania przesiewowe pod kątem poprawności wymowy sześciolatków i uczniów klas I-III. Dodatkowe godziny w tygodniu wynikające z art. 42 wykorzystuję, uwzględniając prośby rodziców młodszych dzieci przedszkolnych, na logoterapię dzieci czteroletnich i pięcioletnich z Oddziałów Przedszkolnych SP w Łebie oraz innych Przedszkoli Niepublicznych w Łebie. Prowadzę także ćwiczenia logopedyczne z uczniami z orzeczeniami o niepełnosprawności intelektualnej. Każde dziecko badane jest pod kątem sprawności artykulacyjnej, zdolności artykułowania głosek, i ich realizacji w mowie spontanicznej. Sprawdzałam anatomię jamy ustnej, słuch fizjologiczny i fonemowy, percepcję słuchową, umiejętność analizy i syntezy głoskowej oraz sylabowej. W zależności od wyniku badania dzieci były kwalifikowane do udziału w terapii logopedycznej natomiast starsze klasy uczestniczyły w badaniu kontrolnym mającym na celu określenie poziomu opanowania artykulacji ćwiczonych głosek w latach ubiegłych.
Podsumowując liczebność dzieci przychodzących na zajęcia, chcę podkreślić, że znaczna część wymaga systematycznej pracy:
- we wrześniu 2008 roku na terapię zakwalifikowało się- 88 podopiecznych;
- we wrześniu 2009 roku na terapię zakwalifikowało się - 95 podopiecznych;
- we wrześniu 2010 roku na terapię zakwalifikowało się - 83 podopiecznych.
Wśród tych liczb są także jednostki z klas IV i V, które z własnej inicjatywy, mając na względzie swoją wymowę, pukają do drzwi gabinetu logopedycznego.
Niezależnie w jakim się jest wieku, nigdy nie jest za późno na usprawnianie artykulatorów i wywołanie poprawnie brzmiących głosek. Jednak najważniejszym okresem w rozwoju mowy dziecka, jest czas przedszkolny, gyż pod koniec okresu przedszkolnego, czyli na przełomie 6-7 roku życia rozwój mowy powinien być zakończony. Dziecko wstępujące w progi klasy pierwszej powinno nie tylko prawidłowo wymawiać wszystkie głoski, ale także różnicować je i identyfikować w wyrazach. Aby pierwszoklasiści nie odnosili niepowodzeń szkolnych związanych z brakiem umiejętności poprawnego pisania i czytania, opartego głównie o analizę i syntezę dźwiękową należy wykorzystać okres przedszkolny do pracy logopedycznej z tymi dziećmi, które takiej pomocy potrzebują. Samo zaangażowanie logopedy jednak nie wystarczy, aby wyprowadzić dziecko z wad wymowy niezbędna jest także współpraca dziecka i rodzica, ponieważ tylko precyzyjnie i systematycznie wykonywane ćwiczenia dają oczekiwany efekt.
Reasumując pragnę zaznaczyć, że zajęcia logopedyczne cieszą się powodzeniem, nie tylko u uczniów, także przedszkolaki bardzo chętnie przychodzą na umówione spotkania a ich radość i motywacja do ćwiczeń jest jeszcze większa kiedy pracujemy przy komputerze wykorzystując Multimedialny Program Logopedyczny „LOGOPEDIA” oraz inne: „Zwierzaki”, „Sokrates 101”, „Sokrates 102”, „Logopedyczne zabawy” z firmy Komlogo. Programy te dostosowuję dla dzieci w różnym wieku, uatrakcyjniają one zajęcia, uczą poprawnej wymowy, znajomości liter, czytania i pisania.
Bodźcem motywującym mnie do dalszej pracy są postępy moich dzieci, ich wystąpienia na konkursach recytatorskich i apelach. Satysfakcję zawodową przynosi mi również to, iż zauważyłam większą świadomość rodziców oraz zainteresowanie rozwojem mowy własnych dzieci, co przejawia się w tendencji wzrostowej, jeśli chodzi o uczestnictwo rodziców w ćwiczeniach logopedycznych.





POZNANIE SYTUACJI WYCHOWAWCZEJ UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ

Jestem nauczycielem logopedą od 3 lat natomiast już od 7 lat prowadzę zajęcia rewalidacyjne z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną w różnym stopniu. Pracowałam już z dziećmi z lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim stopniem niepełnosprawności intelektualnej oraz z dzieckiem niewidomym i zaburzeniami w zachowaniu. Podstawą pracy z uczniem jest wyposażenie go w takie umiejętności, aby mógł porozumiewać się w najpełniejszy sposób, najlepiej werbalnie, aby zdobył niezależność życiową w zaspokajaniu swoich podstawowych potrzeb (w zakresie własnych możliwości) i podejmował próby samodzielnego działania w środowisku społecznym. W celu stymulowania ogólnego rozwoju danego ucznia, realizuję następujące zadania:
* rozwijanie procesów poznawczych;
* rozwijanie mowy;
* wyrabianie sprawności manualnej;
* uspołecznienie - integracja ze społecznością szkolną;
* utrwalanie umiejętności w zakresie samoobsługi;
* wyrabianie prostych nawyków higienicznych.
Bardzo lubię i cenię sobie swoją pracę, obserwuję losy moich obecnych i dawnych uczniów, którzy miło wspominają wspólnie spędzone chwile. Efekty i nabyte umiejętności dzieci w tego rodzaju pracy są często mało zauważalne i długo wyczekiwane, jednak odpowiednie podejście, stosowanie adekwatnych metod i form pracy oraz konsekwencja pozwalają na obserwację wypracowanych osiągnięć w różnym zakresie. Uważam, że zadaniem nauczyciela jest wspieranie i wspomaganie rozwoju intelektualnego, emocjonalnego, społecznego i motorycznego ucznia a także rozwijanie takich funkcji jak: spostrzeganie , percepcja wzrokowa, słuchowa, koordynacja wzrokowo- słuchowo-ruchowa. Tematyka zajęć rewalidacyjnych obejmuje przede wszystkim treści dotyczące: stosunków międzyludzkich, najbliższego otoczenia dziecka, samoobsługi, elementarnych pojęć matematycznych (posługiwanie się pieniędzmi, rozpoznawanie figur geometrycznych, przeliczanie elementów w zbiorze), stosunków czasowych, świata roślin i zwierząt. Uczniowie wykonują również prace plastyczo-techniczne: tworzenie z masy solnej, trocin, farb plakatowych, sznurków, waty, plasteliny i patyków.
Bardzo ważne jest dla mnie przyjazne spojrzenie rodziców. Często musi minąć kilka zajęć aby rodzice dziecka poznali i zaakceptowali nauczyciela a kiedy tak się stanie, to już jesteśmy na dobrej drodze do współpracy. Wszystkie wyżej opisane działania wymagają z mojej strony ogromnej pracy, zaangażowania i czasu, ale przynoszą także wiele radości i satysfakcji w postaci uśmiechu moich uczniów i rodziców.

WSPÓŁPRACA Z INSTYTUCJAMI MOGĄCYMI POMÓC W SPRAWACH WYCHOWAWCZYCH I EDUKACYJNYCH

Środowisko, w którym pracuję jest zróżnicowane, ponieważ do szkoły i oddziałów przedszkolnych uczęszczają dzieci zarówno z zamożnych jak i uboższych rodzin. Każde z nich niesie ze sobą inne wychowanie i system wartości dlatego choć nie jestem wychowawcą zauważam pewne starcia i problemy wychowawcze wśród uczniów. Prowadzę także zajęcia rewalidacyjne oraz zajęcia logopedyczne z z uczniem z niepełnosprawnością intelektualną i zaburzeniami w zachowaniu, często więc na przerwach byłam świadkiem zaczepek i niemiłych słów w stosunku do mojego szczególnie jednego ucznia i wzajemnie. Zwykle takie spory między uczniami rozwiązuję sama. Jednak są sytuacje, w których jestem zmuszona kontaktować się z pedagogiem szkolnym bądź wychowawcami. Uczniowie mają różne problemy, z którymi nie zawsze dają sobie radę i czasami właśnie w szkole przychodzi moment kulminacyjny. Moim zadaniem jako nauczyciela, jest poprzez znajomość zachowań i osobowości dziecka wychwycenie problemu ucznia. Z uczniami z klas drugich i trzecich raczej nie ma problemów natomiast u pierwszoklasistów i przedszkolaków często jak na dłoni widać problemy wynikające ze środowiska rodzinnego. Dziecko jest pobudzone, napięte, apatyczne, smutne, wycofane. Kiedy moje obserwacje mnie niepokoją staram się dyskretnie rozmawiać z dzieckiem, wychowawcą grupy a jeśli zajdzie taka potrzeba, konsultuję się z pedagogiem szkolnym w celu rozwiązania problemu. Staram się być nauczycielem, który dba o dobro dzieci, zarówno pod względem wychowawczym, dydaktycznym i logopedycznym. W tym celu utrzymuję z moimi podopiecznymi jak i ich rodzicami możliwie jak najlepszy kontakt, często zapraszam rodziców na obserwowanie, ale też na uczestniczenie w zajęciach logoterapii, przekazuję dokładne wskazówki jak należy ćwiczyć w domu i uczulam, że podstawą udanej terapii jest współpraca.
Utrzymuję także kontakt ze stomatologiem lek.dent. Katarzyną Mazur, ponieważ jak zawsze podkreślam jedną z przyczyn wadliwej wymowy jest nieprawidłowy zgryz i ubytki. Jeśli chcemy poprawnie mówić i pięknie się uśmiechać należy regularnie kontaktować się z dentystą.
Podczas mojej praktyki logopedycznej znaczna część rodziców, mająca dzieci trzyletnie, czteroletnie i pięcioletnie przychodziła z zapytaniem o trzeci migdał, który w tym czasie daje o sobie znać. W jasny sposób starałam się omówić objawy rozrośniętego trzeciego migdała, skukti jakie w związku z przerostem mogą zaistnieć, aż wreszcie kierowałam do laryngologa w celu konsultacji specjalistycznej. Moje dzieci nie boją się lekarza pediatry, stomatologa czy laryngologa, ponieważ staram się rozmawiać z nimi o „białym fartuchu” w spokojny i miły sposób, dzięki temu dzieci uczą się również szacunku do profesji jaką jest lekarz.
Z placówką, z którą niemal każdy nauczyciel ma kontakt, w tym i ja, jest Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Lęborku. Zdarza się, że mam jakieś zapytanie odnoszące się do konkretnej sytuacji a sama nie wiem jak problem rozwiazać. Wówczas przy pomocy pedagoga kontaktuję się z poradnią.

RADZIMY SOBIE ZE STRESEM I AGRESJĄ – ZAJĘCIA DLA UCZNIÓW KORZYSTAJĄCYCH Z POMOCY LOGOPEDYCZNEJ

W dzisiejszych czasach stres jest nieodłączną częścią życia każdego człowieka, czy ma on 47, 16, czy 9 lat. Jak już wspominałam na gruncie szkolnym często dochodzi do krótkich spięć a nawet zachowań agresywnych między uczniami, które są niejako wyładowaniem negatywnej energii, jaka się w nas zbiera i narasta. Zorganizowałam więc 10 osobową grupę uczniów i przeprowadziłam z nimi zajęcia socjoterapeutyczne o temacie: Radzimy sobie ze stresem i trudnymi uczuciami. Celem tej lekcji było zapoznanie uczestników z językiem uczuć, nabywanie umiejętności rozpoznawania i wyrażania swoich uczuć w odpowiedni sposób. Uczniowie na zajęciach byli bardzo aktywni, tworzyli własną listę uczuć, które lubią i których nielubią przeżywać. Każdy z nich musiał wczuć się w sytuację, kiedy nie odrobił zadania domowego, które nauczyciel będzie sprawdzał w szkole, bo był (ła) z mamą w szpitalu odwiedzić siostrę a następnie pomagał (ła) w dźwiganiu zakupów.
W odpowiedziach dzieci spotkałam się z takimi uczuciami jak: strach, wstyd, chęć ucieczki, zdenerwowanie, niepokój. Analiza tej sytuacji pokazała, że wszystkie napisane przez uczniów odczucia były negatywne, więc trzeba pomysleć jak wiele dzieci w czasie swojej edukacji ma trudne sytuacje w domu, po których przychodzi bez odrobionego zadania domowego, odczuwając dyskomfort psychiczny i stres. Nauczyciel powinien znać swoich uczniów i umieć odpowiednio rozpatrywać ich sytuacje w sposób indywidualny. Uczeń natomiast powinien mieć na tyle zaufania do wychowawcy, aby przed lekcją podejść i wyjaśnić sprawę spokojnie, by dalej móc bez stresu uczestniczyć w zajęciach.


§ 7 ust. 2 pkt 3
Umiejętność wykorzystywania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej

WYKORZYSTYWANIE TECHNOLOGII KOMPUTEROWEJ
I INFORMACYJNEJ W PRACY
LOGOPEDYCZNEJ I REWALIDACYJNEJ
Praca współczesnego nauczyciela wymaga wielu umiejętności, nie tylko dydaktycznych, wychowawczych, pedagogicznych oraz psychologicznych ale również posługiwania się nowoczesnymi środkami dydaktycznymi takimi jak komputer czy Internet. Szybki rozwój nauki i techniki sprawia, że coraz odważniej i chętniej wspieramy się technologią informacyjną. Komputer z dostępem do Internetu ułatwia zdobywanie informacji i wykonywanie wielu zadań.
W swojej pracy pedagogicznej wykorzystywałam technologię informacyjną i komunikacyjną do przygotowywania dokumentacji szkolnej – kart ćwiczeń logopedycznych, diagnostycznych kart logopedycznych, planów pracy rewalidacyjnej i logopedycznej, sprawozdań, zaproszeń dla rodziców na konkretne zajęcia, korespondencji z rodzicami w celu uzyskania zgody na udział w zajęciach, konkursach. Osobiście opracowywałam wzory dyplomów i podziękowania za udział w konkursach, a także konspekty zajęć hospitowanych i scenariusze lekcji. Na portalach edukacyjnych wyszukiwałam publikacje z zakresu logopedii, dysleksji rozwojowej oraz rewalidacji. Śledziłam nowinki w zakresie pomocy logopedycznych oraz do wykorzystania w pracy terapeutycznej.
W związku z odbywaniem stażu na nauczyciela mianowanego swoje umiejętności posługiwania się komputerem i Internetem wykorzystywałam do uzyskania wiedzy na temat awansu zawodowego: portale internetowe poświęcone awansowi- www.literka.pl, www.awans.oswiata.org.pl. Poprzez Internet poszukiwałam aktualizacji przepisów i aktów prawa oświatowego, których wybrane fragmenty gromadziłam w formie multimedialnej. Korzystałam z internetowych publikacji innych nauczycieli odbywających staż, konsultowałam się z nimi poprzez fora internetowe.
Szeroki zakres możliwości zastosowań medium, jakim jest komputer i Internet, oznacza dla nauczyciela konieczność nieustannego dokształcania się, aktualizowania swej wiedzy, poszukiwania oprogramowania i zapoznawania się z nim.
Całą dokumentację stażu prowadziłam w formie elektronicznej: plan rozwoju zawodowego, sprawozdanie z jego realizacji, kontrakt z opiekunem stażu, scenariusze zajęć, referaty dla nauczycieli i rodziców. W maju 2010 roku przygotowałam i przeprowadziłam szkoleniową radę pedagogiczną na temat dysleksji: Specyficzne trudności w nauce czytania i pisania jako problem ucznia i nauczyciela”. Prezentację multimedialną przygotowałam w programie Power Point, natomiast ćwiczenia do terapii pedagogicznej w programie Word. Po zakończonej radzie oddałam zapisaną na płycie CD prezentację.
Podczas stażu systematycznie korzystałam z komputerowych programów edukacyjnych  podnoszących atrakcyjność zajęć: Multimedialny Świat J. Brzechwy i J. Tuwima, multimedialny program logopedyczny „LOGOPEDIA”, „Zwierzaki”, „Sokrates 101”, „Sokrates 102”, „Logopedyczne zabawy” z firmy Komlogo, „Klik uczy czytać”, „Klik uczy ortografii”. Ponadto w programie LOGOPEDIA stworzyłam logopedyczną bazę danych dzieci uczęszczających na terapię. Jednak Internet to nieograniczone źródło wiedzy, bezpośrednio przydatnej w codziennej pracy nauczyciela, z którego i ja korzystałam aby praca dzieci była znacznie ciekawsza i co najważniejsze bardziej efektywna.
Ponadto wyniki logopedycznych konkursów, które organizuję i dalsze etapy oraz terminy zamieszczam na szkolnej stronie internetowej /www.leba.edu.pl/.
Stosowanie technologii komputerowej i informacyjnej w swojej codziennej pracy jest dla mnie dużym ułatwieniem, moja zawodowa dokumentacja jest przejrzysta, czytelniejsza i atrakcyjniejsza, a przy tym wykonuję ją szybciej i sprawniej. Pomoce i dyplomy dla uczniów aktywizują ich pracę na zajęciach, natomiast dokonane analizy i porównania pomagają wypracować trafne wnioski do dalszej pracy dydaktycznej i wychowawczej, aby osiągać coraz lepsze wyniki.

KONTAKT Z MEDIAMI W CELU PROMOWANIA
WIZERUNKU SZKOŁY
Nauczyciel, który zaskakiwany jest wielością nowych sytuacji, musi się nauczyć właściwie je analizować i selekcjonować. W odpowiedzi na wynikające w trakcie roku szkolnego sytuacje i głosy rodziców Dyrektor SP w Łebie wraz z pracownikami postanowili utworzyć bezpłatny biuletyn wewnętrzny dla rodziców pt.: „POMOST”.
Współpraca szkoły z rodzicami uczniów przybiera różne formy począwszy od tradycyjnych spotkań wychowawców z rodzicami, skończywszy na pracy społecznego organu szkoły jakim jest Rada Rodziców. Jednak wykorzystując tradycyjną formę komunikacji wyszliśmy Rodzicom naprzeciw, wydając miesięczny biuletyn, w którego skład redakcji wchodzą:
Tadeusz Rabka – Dyrektor szkoły
Eliza Jackowska – sekretarz szkoły, pracownik BHP
Izabela Śmiechowska – logopeda
Joanna Kleina – nauczyciel przyrody
Ewelina Bladoszewska – nauczyciel j. Polskiego, historii, bibliotekarz.
Biuletyn nosi nazwę POMOST, ponieważ naszym celem jest przekazanie rodzicom i opiekunom krótko sformułowanych informacji związanych z pracą szkoły, szczególnie opartą jednak na współpracy.





§ 7 ust. 2 pkt 4
Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień
z zakresu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych przez nauczyciela zadań

SPOTKANIA INDYWIDUALNE Z RODZICAMI

Rozpoczęcie przez dziecko nauki szkolnej jest w każdej rodzinie ogromnym wydarzeniem. Dziecku i rodzicom przybywa nowych obowiązków. Często jedni i drudzy nie potrafią odnaleźć się w nowej dla nich rzeczywistości a tu oprócz zajęć dydaktycznych dochodzą jeszcze ćwiczenia logopedyczne, przy których liczy się systematyczność. Moje kontakty z rodzicami są częste, staram się wykorzystywać każdą nadarzającą się okazję do rozmowy z rodzicami  biorąc udział w zebraniach lub podczas kontaktów indywidualnych, niejednokrotnie rodzice mają do mnie zapytania poza środowiskiem szkolnym.
Aby stworzyć prawidłowy plan pracy z uczniami wymagającymi pomocy logopedycznej lub rewalidacyjnej zmuszona byłam zapoznać się z ich funkcjonowaniem w domu rodzinnym. Cel ten realizowałam rozpoczynając od szczegółowego wywiadu z rodzicami lub opiekunami dziecka już na pierwszym spotkaniu po dokonanej diagnozie. Każdy opiekun dostaje ode mnie pisemne zaproszenie z konkretną datą i godziną spotkania. Istotną częścią rozmowy jest wywiad, a zwłaszcza jego część poświęcona ciąży i porodu oraz rozwoju psychomotorycznego dziecka, co często pozwala mi określić podłoże trudności ucznia. Ponadto informuję rodziców aby założyli dziecku zeszyt lub teczkę, w których będą segregować materiały i ćwiczenia logopedyczne, przedstawiam ćwiczenia artykulacyjne i oddechowe oraz mówię z jaką częstotliwością ćwiczyć, żeby terapia przyniosła porządane efekty.
Indywidualne spotkania z rodzicami są również dobrym momentem, na których wspólnie omawiamy nie tylko postępy logopedyczne ale także w nauce i w zachowaniu dzieci. Wady wymowy a szczególnie parasygmatyzm, czyli zamiana konkretnych głosek na inne, poprawnie brzmiące jednak często łatwiejsze artykulacyjnie np.: zamiast szafa- safa, wnuczek- wnucek, sok – śok, pieczątka- pieciątka, stanowią znaczny problemem w opanowaniu umiejętności poprawnego czytania i pisania. Dlatego tak bardzo uczulam rodziców aby poważnie i bezpośrednio podeszli do tematu, ponieważ czas mija szybko a niewypracowane i zautomatyzowane głoski mogą stać się przyczyną niepowodzeń szkolnych.
Dzięki spotkaniom z rodzicami, które bardzo sobie cenię, miałam lepszy kontakt z ich pociechami, co wpłynęło korzystnie na naszą współpracę.
Rubryka logopedyczna w szkolnym biuletynie POMOST jest akcentem dla rodzica aby zastanowł się on nad wymową swojego dziecka nie w wieku 6 czy 7 lat, ale kiedy jest trzylatkiem i czterolatkiem. Trudniej jest u czterolatka wywołać głoskę, ale jej utrwalanie i włączanie do systemu językowego jest znacznie szybsze, natomiast u starszego dziecka łatwiej jest wywołać głoskę ale proces automatyzacji jest długi i mozolny, ponieważ to dziecko miało już ukształtowany system głosek którymi operowało a zmiana złych przyzwyczajeń wymaga dużego samozaparcia i systematycznych ćwiczeń.

WYGŁASZANIE REFERATÓW NA SZKOLENIOWYCH RADACH PEDAGOGICZNYCH

Udział w pracach zespołów nauczania wczesnoszkolnego i przedszkolnego, ciągłe rozmowy z wychowawcami, rodzicami na temat trudności, ale także postępów przedszkolaków i uczniów umożliwiły mi zdobycie coraz to nowej wiedzy, a także natchnęły do własnych refleksji. Podczas stażu dzieliłam się z gronem pedagogicznym, moimi osobistymi obserwacjami, badaniami i wiedzą, którą przedstawiłam w postaci referatów:
„ Błędy w zakresie pisania ze słuchu, popełniane przez uczniów klas drugich Szkoły Podstawowej w Łebie”.
„Rozwój mowy i najczęściej występujące nieprawidłowości w wymowie dzieci w młodszym wieku szkolnym”.
„Mechanizmy obronne dzieci z rodzin z problemem alkoholowym”.
Wygłoszone referaty cieszyły się uznaniem i zainicjowały częste konsultacje z wychowawcami klas, którzy napotykali trudności w obrębie zaprezentowanej tematyki.
Nauczyciele wykazali także duże zainteresowanie tematyką dysleksji rozwojowej, co zaowocowało przygotowaniem i przeprowadzeniem rady szkoleniowej pt.:”Specyficzne trudności w nauce czytania i pisania jako problem ucznia i nauczyciela”. Treści przekazane na radzie wraz z ćwiczeniami konkretnych analizatorów zamieściłam w bibliotece szkolnej.
W ramach pedagogizacji rodziców podjęłam się pisania artykułów w biuletynie szkolnym POMOST. Opracowałam następujące tematy:
* „Ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne w usprawnianiu aparatu mowy”
* „Rozwój mowy dziecka”
* „ Najczęściej występujące nieprawidłowe realizacje głosek w wymowie dzieci w młodszym wieku szkolnym”
* „Stymulowanie przez rodziców rozwoju mowy dziecka”.
Cieszę się, że moja praca jest doceniana i wykorzystywana nie tylko przez moje koleżanki nauczycielki, ale także przez rodziców. Dzięki takim postawom czuję, że jestem odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu.


§ 7 ust. 2 pkt 5
Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania
w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywał staż

Rozpoczynając pracę w szkolę, zapoznałam się z Ustawą o Systemie Oświaty, na której oparta jest Karta Nauczyciela, dzięki czemu wiem jakie są moje obowiązki jako logopedy i staram się jak najlepiej je wykonywać.
W trakcie rozpoczynania stażu zapoznałam się z procedurami awansu zawodowego nauczycieli, przeanalizowałam Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 grudnia 2004r., w sprawie uzyskania stopnia awansu zawodowego. Prawidłowo sformułowałam wniosek do Dyrektora Szkoły o rozpoczęcie stażu. Następnie zawarłam kontrakt z opiekunem stażu mgr Małgorzatą Frączek i w oparciu o przepisy prawa oświatowego napisałam plan rozwoju, który został pozytywnie zatwierdzony. Na bieżąco śledziłam zmiany w Rozporządzeniu i zgodnie z nimi napisałam sprawozdanie z odbytego stażu.
Realizując zadania ujęte w powyższym paragrafie często korzystałam ze szkolnych dokumentów prawa wewnątrzszkolnego: Statutu Szkoły, Programu Wychowawczego Szkoły, Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania, Szkolnego Programu Profilaktycznego. W czasie stażu prowadziłam dokumentację szkolną zgodną z obowiązującymi przepisami :
- 2 dzienniki zajęć logopedycznych z podziałem wiekowym (przedszkolaki i klasy pierwsze oraz klasy drugie i trzecie);
- 2 dzienniki zajęć rewalidacyjnych;
- dziennik indywidualnych zajęć logopedycznych (dla ucznia z orzeczeniem o niepełnosprawności intelektualnej);
- dziennik zajęć wynikających z art. 42 ust. 2 pkt.2 KN (Terapia logopedyczna czterolatków i pięciolatków).
W maju 2011 roku byłam członkiem komisji nadzorującej przebieg egzaminu maturalnego z geografii w Liceum w Łebie.
W swojej pracy korzystałam także z Rozporządzeń MENiS dotyczących; podstawy programowej nauczania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego i specjalnego, ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny w szkołach i placówkach publicznych. Ogrom zagadnień i zmieniających się przepisów oświatowych, wpływa na to, iż z pewnością nie udało mi się ich wszystkich poznać, jednak w razie wystąpienia sytuacji wymagającej znajomości konkretnej wiedzy otworzę przepisy prawa oświatowego i dokształcę się.



PODSUMOWANIE

Dwa lata i dziewięć miesięcy stażu to dla mnie czas wielkich zmian zarówno w życiu zawodowym, jak i w życiu osobistym. Kiedy we wrześniu 2008 roku przyszłam, na cały nowy dla mnie etat logopedy, do Szkoły Podstawowej w Łebie byłam świeżo upieczonym logopedą a jednocześnie mamą po urlopie macierzyńskim. Nowe środowisko szkolne, grono pedagogiczne wymogły na mnie duży nakład pracy. Kształtując siebie jako logopedę i nauczyciela zajęć rewalidacyjnych kształtowałam również umiejętności przydatne w codziennych kontaktach międzyludzkich.
W okresie stażu, starałam się aby moja praca sprostała wymaganiom i potrzebom placówki ale przede wszystkim potrzebom i wymaganiom moich uczniów i ich rodziców.
W nowej pracy budowałam swój warsztat a następnie wzbogaciłam o nowe formy i metody pracy. Czas stażu był dla mnie szczególnym sprawdzianem mojej wiedzy i moich umiejętności, wielkim wyzwaniem i okresem wytężonej pracy. Myślę, że podejmowałam działania, które pozwoliły na wypracowanie zaufania moich uczniów do mnie oraz pozytywnych opinii rodziców, dzięki czemu wierzę, że owe działania są akceptowane, potrzebne i przynoszą pozytywne efekty.
Przebieg stażu uświadomił mi także jak ogromną wiedzę musi mieć nauczyciel, logopeda, oligofrenopedagog, aby pomagać i umieć sprostać codziennym sytuacjom mającym miejsce w szkole. Myślę, że działania podjęte przeze mnie w okresie stażu przyniosły porządane efekty w mojej codziennej pracy. Po zakończeniu stażu zamierzam doskonalić warsztat własnej pracy i podnosić kwalifikacje. Myślę o podjęciu studiów podyplomowych w zakresie neurologopedii a także kursu specjalistycznego z integracji sensorycznej. Mam nadzieję, że każdy następny rok będzie przynajmniej częściowo tak owocny jak minione i przyniesie równie wiele satysfakcji.

mgr Izabela Śmiechowska

Wyświetleń: 130