SCENARIUSZ Z OKAZJI ŚWIĘTA EDUKACJI NARODOWEJ



Komenda: Całość baczność!
Poczet sztandarowy sztandar szkoły wprowadzić!
Komenda: Do hymnu!
Odśpiewanie hymnu narodowego
Komenda: Po hymnie!

Powitanie
Droga Dyrekcjo, Kochani Wychowawcy, Szanowni Nauczyciele, Mili Goście! Zebraliśmy się tutaj, aby – jak co roku o tej porze – czcić najważniejsze dla nas, święto: święto wiedzy, nauki, święto Nauczyciela i święto ucznia. Bez Was, Kochani Nauczyciele i bez Was, Drodzy Koledzy, nie byłoby szkoły, a więc i uroczystego Dnia Komisji Edukacji Narodowej!
Witamy serdecznie naszych gości:…………..
Pragniemy powitać emerytowanych nauczycieli, którzy przez wiele lat trudzili się, aby jak najlepiej wychować przyszłe pokolenia.
Witamy naszych drogich pedagogów i wychowawców oraz pracowników administracji szkoły.
Prosimy Pana Dyrektora o zabranie głosu.
Wyprowadzenie pocztu sztandarowego
Nauczyciel- to ktoś, kto zapełnia nasze „mapy mentalne”. Jego trud związany z krzewieniem wiedzy jest często przez nas niedoceniany. Ale to on z cierpliwością i wytrwałością stara się wskazywać nam właściwą drogę, po której mamy w przyszłości kroczyć. Ta droga jest czasami trudna, ale warto nią podążać. Wiedza, którą zdobywamy rysuje przed nami nowe horyzonty, otwiera do tej pory zamknięte drzwi. Nauczyciel- uczy szacunku dla drugiego człowieka, wiary we własne siły. Otwiera przed nami swoje serca. Własną pracą pomaga nam odkryć własne ja- uczy nas jak być człowiekiem.
Dlatego też, jako podziękowanie za nauczycielski trud, przygotowaliśmy krótki program, który mamy nadzieję się Państwu spodoba. Zapraszamy!!!


SCENKA I
Prowadzący: W każdej szkole, jak to w szkole, znajdzie się taki uczeń, który niejednemu nauczycielowi spędza sen z powiek. Jak to się dzieje u nas w szkole? Zapraszamy do wysłuchania ballady.

( Narrator-, Józio- Nauczyciel- Ksiądz-)

Tam, gdzie mur jest dookoła,
Stała sobie pewna szkoła.
Bez zbytków, lecz i bez braku,
Stała na złotopotockim szlaku.

Oprócz cnót rozlicznych wieńca
Miała swego ulubieńca.
Brzydki chłopiec, z krzywą buzią
Zwał się — dajmy na to — Józio. (Wychodzi Józio,dresiarz)

Z tym okazem szkoła stara
Miała strapień co niemiara.
Zawsze jej czymś umiał dopiec,
Taki był już brzydki chłopiec.

Wychowawca mu wymienia,
Albo Lucka, albo Henia,
Co ich przykład wszystkim świeci
Jako grzecznych, dobrych dzieci;
On rozeprze się wygodnie,
Obie ręce włoży w spodnie,
Śmieje się i kiwa głową
Jakby mówił: gadaj zdrowo!
II
To rzecz nie do uwierzenia,
Co on ma za przywidzenia!
Czasem coś bez sensu maże
I mówi, że to witraże.

W internacie meble psuje,
Mówi, że sztukę stosuje.
Wszędzie wlezie, wszędzie dotrze,
Deprawuje klasy młodsze.
To rzecz w Polsce niesłychana:
Nie chcą wierzyć już w bociana!
Tak ten niegodziwy chłopiec
Zawsze wszystkim umiał dopiec.

Trapią się nauczyciele
Bo kłopotów z Józiem wiele
Największą mają subiekcję
Gdy rozpoczną z Józiem lekcję.
Dojdźże ładu z taką głową:
Zawsze ma ostatnie słowo! ( Wchodzi nauczyciel, wygrażając mu palcem)

Gdy już wszyscy się poddali
Jeszcze księdza ubłagali
I na katechezie z klasą

Tak się modlił ten ladaco:

(Wchodzi ksiądz z książeczką do modlitwy. Ksiądz mówi po jednym zdaniu, Józio powtarza)
«Boziu, usłysz głos chłopczyny,
I zmaż wszystkie jego winy!
I od tego go zachowaj
By trzeci rok nie zimował
By już doszedł do matury
I opuścić mógł te mury.

Ale Józio w sposób żaden
nie chce świecić tu przykładem.
Nic go nie obchodzi wcale
I co robił-robi dalej


SCENKA II
Prowadzący: Chcielibyśmy państwu pokazać, że szkolna rzeczywistość może być niezwykle barwna, wręcz różowa. Zapraszamy teraz na kabaretowy pokaz pomocy szkolnych.

(Muzyka- Mission Impossible)

U1 Wszyscy wiemy, że nasze szkolnictwo przechodzi burzliwy okres reform. Wychodząc naprzeciw nowym potrzebom, wiele wiodących na rynku firm przygotowało ofertę dla szkół. Oto pokaz pomocy szkolnych niezbędnych w szkole. Zapraszamy!

U2 Obserwując szarą rzeczywistość szkolną i dokonując wielu, wielu sondaży wśród społeczności uczniowskiej i nauczycielskiej nasza firma „ Coloring life” wypuściła na rynek znakomite produkty ,które unowocześnią dotychczasowy proces dydaktyczny.

U1 Powiedzcie, co widzicie?! Tak, zgadza się, są to okulary, ale nie są to takie sobie zwyczajne szkła. To są specjalne, rewelacyjne, jedyne w swoim rodzaju RÓŻOWE OKULARY! To model specjalnie zaprojektowany dla uczniów znerwicowanych. Po nałożeniu tych soczewek, twarz każdego pedagoga jest zawsze uśmiechnięta i niezwykle czuła, nawet na sprawdzianie…

U2 Uwaga, uwaga! Mamy również wersję dla nauczycieli. Z myślą o nich nasi eksperci stworzyli specjalne szkła ułatwiające sprawdzanie klasówek tych uczniów, którzy nie wiedzą, że głowa służy nie tylko do noszenia czapki. Produkt ten otrzymał atest Ministerstwa Edukacji Narodowej. Okulary te są warte każdych pieniędzy!!!

U1 Nauczycielu! Nie jesteś sam. Firma „ Sadex Interprises” myśli o tobie bez przerwy. Oto nasz najnowszy zestaw do wbijania wiedzy w głowy najbardziej zatwardziałym leniom. (Młotek i siekierka)
Przeprowadzone na ochotnikach testy udowodniły, że po zastosowaniu tych narzędzi w klasach I-IV średnia ocen podniosła się w zadziwiający sposób.

U2 Teraz mamy coś specjalnego, nie tylko dla nauczycieli! przepuszczarka uniwersalna! Hit sezonu! Prosta w obsłudze, niezawodna w działaniu. Przepuszczarka szczególnie polecana jest na długich wykładach. Wpuszczamy jednym uchem, wypuszczamy drugim.

U1 To już wszystkie pomoce szkolne, które chcieliśmy państwu zaprezentować Mamy nadzieję,że dzięki nim szkolna rzeczywistość stanie się kolorowa i zabawna. Dziękujemy!!!

(Muzyka- Mission Impossible)


SCENKA III
Prowadzący: A teraz specjalnie dla Państwa zaśpiewa uczeń klasy……………... Wielkie brawa!!!


SCENKA IV
Prowadzący: A teraz rozpatrzymy skargi uczniowskie. Bo są i takie:

Do profesora od matematyki

Profesorze mój kochany
Tyś jak balsam na me rany
Stawiaj jednak lepsze stopnie
Bo uczeń w kalendarz kopnie

Do profesorki od chemii

Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory
to od dawna straszne, nocne zmory.
Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie,
żalu mi przydajecie?
A niechże się wreszcie, co się ma stać, stanie,
bo uczyć się tej chemii nie jestem już w stanie!
Niechże się, co ma dziać, dzieje.
Nie masz, nie masz nadzieje...
I ściągaweczki wniwecz, podpowiadania na nic.
I to wszystko przez chemię moja miła pani!
Chemiczka dwóję dała mi jeno,
tak mnie w te szkole bardzo licho cenią...

Do profesorki od języka polskiego
Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,
ma droga polonistko, tym postępkiem swoim.
Niby nic, jednak tak to było,
jedną malutką pałką tak wiele ubyło.
Ach, gdybyż to ta jedna tylko była...
cóż, kiedyś ty ich więcej dotąd postawiła!
Przez panią matka często się frasuje,
przez panią ojciec wieczorami mnie pilnuje.
Czyż serce masz z kamienia, droga polonistko,
żeś obróciła wniwecz, co lubię... To wszystko.


SCENKA V
Zapraszamy Państwa program pod tytułem: „Poradnik pedagoga”

PORADNIK PEDAGOGA”- „Jak zmotywować uczniów do dbania o sprawność fizyczną”

Poradnik pedagoga szkoły ponadgimnazjalnej. Dziś o kulturze fizycznej.
W naszej szkole słabych uczniów nie ma, choćby ze względu na fakt, iż zginęły ostatnio klucze od wejścia i uczniowie do szkoły muszą się wspinać po piorunochronie, a w czasie zagrożenia burzowego po rynnie. Ostatnim uczniem słabym na terenie naszej placówki był uczeń Pietras, pozbawiony warunków fizycznych, choć wysoki, bez jawnych wad, jak przekazała uczennica pełniąca funkcję pomocy pielęgniarskiej, nawiasem mówiąc, narzeczona ucznia Pietrasa. Grono Pedagogiczne wkroczyło w niesprawność członków Pietrasa z całą ostrością, kazali uczniowi Pietrasowi nosić tarczę szkolną ze stopu irydo-platynowego o wymiarach metr czterdzieści na sześćdziesiąt centymetrów na osiem grubości plus uziemienie. Następnie tandem pedagogiczny, czyli wuefmen i kolega manualny, czyli z zajęć technicznych, zastosowali wobec ucznia Pietrasa bodziec dwukrotny, czyli raz prądem, raz zaproszeniem, że jeżeli uczeń Pietras podskoczy tak, że dosięgnie czubkiem głowy do sufitu, otrzyma ocenę dobry plus z zajęć technicznych. Uczeń Pietras podporządkował się, trenował blisko dwa miesiące, w tym luty przestępny, więc długo i kiedy doszedł do wyniku 3 centymetry poniżej sufitu sali gimnastycznej, pogoda na zewnątrz się poprawiła i młodzież ćwiczy na świeżym powietrzu. Co za tym idzie- szansa ucznia Pietrasa na dobry plus z zajęć technicznych spadła prawie do zera. Ale za to uczeń Pietras postanowił wystartować na wiosnę w zawodach skoku wzwyż i tutaj jego szanse są naprawdę duże.
Dziękuję.

SCENKA VI

Zapraszamy jeszcze raz na scenę wschodzącą gwiazdę naszej szkoły. Dla Państwa- ………….

SCENKA VII
Cii! Zajrzyjmy do pokoju ………... Podejrzymy, jak przygotowuje się do prezentacji ustnej z języka polskiego…

http://www.youtube.com/watch?v=BZQFgDw4GO8 (link do Youtube z występem M. Stuhra)


Wysokie góry i odziane lasy
jako rad na was patrzę, a swe czasy
młodsze wspominam, które tu zostały
Kiedy na statek człowiek mało dbały.
Gdziem potem nie był? Czegom nie skosztował?
Ja żem przez morza głębokie żeglował
Ja żem Francuze, ja Niemce, ja Włochy
ja żem nawiedził Sybiline lochy…

Mój ojciec Makumba być królem wioski
ja mieszkać w Afryce, przyjechać do Polski!!

Ktokolwiek będziesz w Nowogródzkiej stronie
Do Płużyn ciemnego boru wjechawszy
Pomnij zatrzymać swe konie
Byś się przypatrzył jezioru
Świteź tam ciemne rozprzestrzenia łona…

Łona ma siłę, nie wiesz jak wielką
Będzie spadać długo, potem wstanie lekko!

Powstań Polsko!!! Skrusz kajdany!!!
Dziś twój tryumf, albo zgon!!

Triumf, triumf, misia bela, misia, Kasia, Kąfacela!!!

Aha! Poloneza!!! Krzyknęli wszyscy w jedno słowo…

Bo wszyscy Polacy to jedna rodzina,
Starszy czy młodszy, chłopak czy dziewczyna!!

Oficerowie wiodą muzykę wojskową
poczciwi muzykanci..
Już się skrzypek zżyma, a kobieźnik kłania się i żebrze oczyma
Brakło cymbałów… Było cymbalistów wielu,

wszyscy mamy źle w głowach, że żyjemy, hej, hej na, na, na, na , hej, hej, hej…

Zamknijcie drzwi do kaplicy i stańcie dokoła truny,
Żadnej lampy, żadnej świecy, a w oknach zawieście całuny..
Niech księżyca jasność blada, szczelinami tu nie wpada
Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?

Nie ma Mickiewicza i nie ma Miłosza,
nie ma samozwańców i nie ma rokoszan!

Patrz!!! To dziecię uszło, rośnie… To obrońca! Wskrzesiciel narodu!!
z matki obcej, krew jego dawne bohatery!
A imię jego będzie…

Jenny!!! Mam na imię Jenny! Może to coś zmieni, gdy już wiesz!!

Niechaj tam inni księgi piszą,
Niechaj im nawet sława dźwięczy jak wieża studzwonna
Ja ksiąg pisać nie umiem… a nie dbam o sławę…
Serwus Madonna…

Don’t cry for me Argentina......

Tu przerwał, lecz róg trzymał
Wszystkim się zdawało, że Wojski gra jeszcze, a to...

Pieją kury pieją, nie mają koguta!!!

SCENKA VIII
Zapraszamy na porcje przemyśleń uczniowskich na temat życia szkolnego)

Na religię
Przewodniku nasz duchowy
tyś nauczyć nas gotowy
byśmy uwierzyli w cuda
że w tym roku zdać się uda

Na przedsiębiorczość
Jak przedsiębiorczy uczeń być musi
Żeby wyjaśnić tacie, mamusi
Że najważniejsza dla niego nauka
Przy tak złych stopniach- to wielka sztuka

Na historię
Czy myślą czasem historycy
Jak ciężko stać jest przy tablicy
Uczyc się ważnych dat seriami
które i tak zapominamy.

Gdybym urodził się w roku zero
Historia by się tworzyła dopiero
Nie byłoby wtedy klasówek i bani
Po drzewach bym skakał za bananami.

Na angielski
Polacy czasem jak Anglicy
Są flegmatyczni przy tablicy
z rozleniwienia wyrywa nas pani
i za zły akcent nas zawsze gani.

Na architekturę krajobrazu
Krajobrazów mamy bez miary
Kiedy idziemy na wagary
I podziwiamy krajobraz Jury
i inne obiekty architektury.

Na przedmioty żywieniowe:
Nasza Pani od żywienia
w piękna bajkę nasz świat zmienia
na każdej lekcji twierdzi uparcie
jak ważne w życiu jest żarcie
To wielka prawda może być
jak dużo jeść, a mało tyć.

Na internat
W internacie zwłaszcza w nocy
Moc pomysłów mamy w głowie
Lecz na ziemię sprowadzają
Wspaniali opiekunowie

Na w-f
Raz skok w tył, raz skok w przód
lecz więcej na boki
Ćwiczcie swoje wątłe ciała
szkolne obiboki

SCENKA IX
A teraz druga część programu po tytułem „Poradnik pedagoga”

PORADNIK PEDAGOGA- „Napisy w toalecie”

Poradnik pedagoga szkoły ponadgimnazjalnej.
My, pedagodzy od lat walczymy z napisami na ścianach sanitariatów na terenie naszej placówki. Próbowaliśmy wielu metod, na przykład likwidacji ścian i tutaj chłopcy nas poparli gorąco, nie mniej jednak weto podniosły dziewczynki. Rzecz upadła, mam na myśli oczywiście inicjatywę, a nie ścianę. Odwołaliśmy się do instynktu młodzieży, a mianowicie powiedzieliśmy im, że jak już muszą pisać, to niech piszą hasła jakie zalecamy im w podręcznikach, np. suma kątów przyprostokątnej, prawo Talesa, Polacy nie gęsi… Dało to dużą poprawę, nie mniej jednak nadal pojawiały się obok praw Newtona napisy o treści, których wolałbym tu nie przytaczać. Poleciliśmy więc młodzieży, odwołując się znowu do ich instynktu, wyłapać autorów tych napisów. Młodzież zadziałała niezwykle sprawnie i już niebawem wyłapała dwóch sprawców. Yyy, gestami rąk i nóg, o ile mogliśmy wraz z kolegą wuefmenem, poleciliśmy odkneblować się i rozwiązać, a następnie wyraziliśmy podziękowanie za aktywność młodzieży. Ograniczyliśmy w rezultacie używalność toalet wyłącznie dla personelu pedagogicznego, młodzież zaś używa sanitariatów w spółdzielni po drugiej stronie ulicy. Dziękuję bardzo.

(………) W imieniu zgromadzonych tu uczniów i słuchaczy pragniemy złożyć serdeczne podziękowania za wasz trud włożony w nasze wychowanie. Ze swej strony możemy tylko obiecać, że będziemy pilniejszymi uczniami, sprawiającymi mniej kłopotów pedagogicznych. A nasza edukacja będzie uwieńczona w przyszłości sukcesami.
(………..) Dziękujemy za przybycie nauczycielom, którzy odeszli na zasłużoną emeryturę. Dziękujemy za uświetnienie swym przybyciem naszej uroczystości. Podziękowania składam również wszystkim pracownikom naszej szkoły, o których także pamiętamy w tym uroczystym dniu. Bez nich szkoła jako organizm nie mogłaby przecież funkcjonować.
(……….) Wszystkim natomiast życzymy ambitnych uczniów, pogody ducha i satysfakcji z pracy. Dziękujemy raz jeszcze i wszystkim dedykujemy końcową piosenkę. Prosimy o przyjęcie kwiatów.

Piosenka końcowa


Rekwizyty
Sutanna
„Książeczka do nabożeństwa”
Różowe okulary
Grube okulary
stara suszarka do włosów
młotek i siekiera


Utwory muzyczne:
Mission Impossible

Wyświetleń: 283