Królowa Śniegu

Scena I

Narrator:
W dalekim kraju mieszkało dwoje dzieci. Nie byli bratem i siostrą, ale kochali się jak rodzeństwo. Pewnego dnia oglądali razem książkę z obrazkami.

Kay:
Coś ukłuło mnie w serce. O. A teraz coś wpadło mi do oka.

Gerda:
Pokaż. Zaraz ci to wyjmę.

Key:
Pewnie już wyleciało.

Narrator:
Wcale nie wyleciało. Był to jeden z odłamków szkła, na które rozpadło się kiedyś zaczarowane lustro. Lustro pokazywało wszystko co złe, a ludzkie serca zamieniało w kawałek lodu. Biedny Kay.

Kay:
Dlaczego płaczesz? Brzydko wyglądasz. Patrz jak te róże krzywo rosną.

Narrator:

Kay zmienił się zupełnie, dokuczał najbliższym. I tak minęło lato. Nadeszła mroźna zima.

Kay:

Idę na sanki. Na plac gdzie się bawią chłopcy.


Scena II

Muzyka – zimowy taniec( śnieżynka, wietrzyki śnieżne)

Piosenka Nasza zima zła.

Scena III

Narrator:

Królowa Śniegu zabrała Kaya do swego pałacu. Mała Gerda wyruszyła na poszukiwanie przyjaciela.

Muzyka:

Wrona I:
Kra, kra. Dzień dobry. Dokąd idziesz sama?

Czy nie widziałaś małego chłopca?

Wrona II:
To możliwe. Bardzo możliwe. Królowa Śniegu wiozła małego chłopca w swoich saniach. Jeśli chcesz to wskażemy ci drogę do jej pałacu.


Gerda idzie, drzewa poruszają się i szumią na tle muzyki, która się wycisza.


Scena IV

Muzyka- taniec zbójników

Gerda z boku przygląda się tańczącym zbójnikom. W pewnym momencie zbójnicy otaczają Gerdę. Wybiega mała rozbójniczka.


Rozbójniczka:

Zostawcie ją. Chcę się z nią pobawić. Kim jesteś?


Gerda:
Mam na imię Gerda. Wyruszyłam w daleką podróż, by odszukać mojego przyjaciela Kaya. Bardzo go kocham i boję się, że spotkało go coś złego.


Gołębie:

Grr, grr. Widzieliśmy małego Kaya. Siedział w saniach Królowej Śniegu. Sanie unosiły się wysoka nad lasem.


Narrator:

Gdy zbójnicy zasnęli, mała rozbójniczka posadziła Gerdę na grzbiecie rena i dała jej na drogę jedzenie. Gerda ponownie wyruszyła na poszukiwania Kaya.


Scena V


Muzyka: - dzieci budują pałac Królowej Śniegu, Kay siedzi na podłodze, układa układankę. Wbiega Gerda.



Gerda:

Kay, drogi Kay. Nareszcie Cię odnalazłam. To ja Gerda, nie poznajesz mnie? Wracaj ze mną do domu.( Gerda rzuca się na szyję Kaya) Kay nie odejdę bez ciebie.


Narrator:

Gerda zapłakała gorącymi łzami, które spłynęły do serca Kaya i roztopiły kawałek lodu. Kay wybuchnął płaczem i odłamek szła wypadł mu z oka.


Kay:

Gerdo, kochana mała Gerdo. Gdzie byłaś tak długo?


Muzyka- dzieci tańczą w kole wokół Kaya i Gerdy.


Przedszkole nr 2 w Bieruniu.

Wyświetleń: 390