Cel główny: Kultywowanie tradycji Świat Wielkanocnych.

Cele szczegółowe:
• Poznanie tradycji i symboliki związanej z Wielkanocą
• Rozwijanie zdolności manualnych uczniów

Cele operacyjne:
Po przeprowadzonych zajęciach uczeń:
• Wie, jakie Święta nadchodzą i w związku z czym się je obchodzi
• Zna tradycje i zwyczaje związane z Wielkanocą
• Potrafi wykonać pracę plastyczną przy pomocy pasteli

Metody, formy i techniki zajęć:
 Rozmowa kierowana
 Taniec integracyjny
 Praca plastyczna

Formy pracy:
• Indywidualna
• Grupowa

Czas trwania zajęć: około 40 minut

Miejsce zajęć: Sala świetlicy szkolnej

Pomoce: treść wiersza „Na wielkanocnym stole”, odtwarzacz płyt kompaktowych, płyta z tańcami integracyjnymi, 5 paczek pasteli, nożyczki, szablon koszyka wielkanocnego, taśma przezroczysta, szablony z kolorowymi jajkami (czerwień, zieleń, żółty), rysunek pisanki dla każdego uczestnika zajęć


 
Przebieg zajęć:

1. Rozpoczęcie zajęć – odczytanie wiersza J. Ficowskiego „Na wielkanocnym stole”.
2. Rozmowa kierowana na temat Świąt Wielkiej Nocy: Jakie zbliżają się święta? Dlaczego te święta są ważne, co świętujemy? Jaki nastrój przyniosą te święta? Jakie czynimy do nich przygotowania? Jakie tradycje i zwyczaje związane są ze świętami? Jakie potrawy są na stole?
3. Taniec integracyjny: „Ciasto”
Uczniowie w rytm muzyki naśladują pieczenie ciasta: dodawanie składników, ucieranie ich, zagniatanie, wałkowanie, ozdabianie kremem. Upieczonym ciastem dzielą się z sąsiadami.
• lewą rękę wyciągamy przed siebie i zginamy w łokciu (w ten sposób trzymamy przed sobą naczynie)
• ucieramy składniki na ciasto kręcąc prawą ręką 8 razy
• 4 razy wycieramy ręce
• 4 razy strzepujemy mąkę z fartuszka
• wbijamy 4 jajka
• prawą ręką sięgamy za lewe ramię, bierzemy jajko, rozbijamy je o ramię, wlewamy jajko
• do naczynia mówiąc CHLUP i wyrzucamy skorupki przez prawe ramię mówiąc SIUP.
• lewą ręką sięgamy za prawe ramię, bierzemy jajko, rozbijamy je o ramię, wlewamy jajko
• do naczynia mówiąc CHLUP i wyrzucamy skorupki przez lewe ramię mówiąc SIUP.
• wbijamy jeszcze jedno jajko prawą ręką i ostatnie lewą
• zagniatamy ciasto 8 razy
• 4 razy wałkujemy ciasto przed sobą obiema rękami
• ozdabiamy kremem lub posypujemy bakaliami / 8 razy/
• gotowym ciastem częstujemy osoby po prawej i lewej stronie.
4. Praca plastyczna - projektowanie własnej pisanki.
Każdy uczeń dostaje kartkę z rysunkiem pisanki, koloruje ją pastelami według uznania. Następnie uczniowie wycinają swoje pisanki i przyklejają na przygotowany wcześniej szablon koszyka wielkanocnego (powieszony przez nauczyciela na ścianie).
5. Ewaluacja (kolorowe jajka – czerwone/zadowolone, zielone/obojętne
i żółte/smutne), podsumowanie zajęć.


 
Załączniki:

J. Ficowski „Na wielkanocnym stole”
Na tym stole wielkanocnym,
gdy z dorosłych nikt nie patrzy,
bazie w krąg rozkłada wiosna
i zaczyna swój teatrzyk.
W berka bawią się pisanki
po talerzach się ślizgając.
A z cukrowym zaś barankiem
z czekolady tańczy zając.
A ten żółty kurczak z waty,
który nóżki ma z zapałek,
wylał całą wodę z kwiatów
piszcząc: lany poniedziałek!

Świąteczne zwyczaje
Zdobienie jajek ma wielowiekowa tradycję. Malowane na nich znaki wróżyły pomyślność, albo odstraszały zło. Zwyczaj malowania pisanek przywędrował do nas z Niemiec. Jajka ozdabia się różnorodnymi technikami. Jest ono symbolem nowego życia. Na Kurpiach wydmuszki okleja się kolorową włóczka i sitowiem. Łowiczanki oklejają wydmuszki wycinkami kolorowego papieru… Na ufarbowanej pisance opolskiej bardzo precyzyjne wzory roślinne wydrapuje się nożykiem. Zgodnie
z tradycją wzorki i ornamenty charakterystyczne są dla pisanek. Kraszanki natomiast to jajka malowane lub barwione na gładko na jeden kolor. Pisanki były ulubionym podarunkiem wielkanocnym. W wielkanocnym koszyczku jaja, chrzan , masło, wędlina sąsiadują z barankami i zajączkami. Polski zajączek kojarzy się ze słodkimi prezentami. Obchodzony u nas w Wielki Poniedziałek śmigus – dyngus, któremu towarzyszy polewanie wodą to w rzeczywistości połączenie dwóch różnych zwyczajów – dyngusa i śmigusa. Pierwszy polegał na chodzeniu chłopców po domach po „dyngusie” i zbieraniu datków w postaci jaj, wędlin, ciast. Datki te spełniały rolę okupu. Podczas śmigusa natomiast uderzano się na szczęście rózga wierzbową z baziami zachowaną z niedzieli palmowej. Dziś ten dzień nazywany jest „lanym poniedziałkiem”. Chłopcy starali się oblać wodą jak najwięcej dziewcząt, żeby im się jak najlepiej wiodło przez cały rok.

Wyświetleń: 324