Metoda Dobrego Startu to system ćwiczeń oddziałujących przede wszystkim na procesy instrumentalne: percepcyjne i motoryczne. Zasadniczą rolę odgrywają w tej metodzie trzy elementy: wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka)
i motoryczny (wykonywanie ruchów zorganizowanych w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki).
Metoda ta ma wszechstronne zastosowanie w pracy z dziećmi, ponieważ może być wykorzystywana w szkołach, przedszkolach, ogniskach przedszkolnych, poradniach, ośrodkach leczniczo-pedagogicznych podczas zająć zbiorowych i indywidualnych.
W latach 1967-1980 M. Bogdanowicz opracowała podstawową wersję Metody Dobrego Startu, wzorując się na francuskiej metodzie Le Bon Depart z inspiracji H. Jaklewicz przy współpracy zespołu Poradni Nerwic w Gdańsku oraz nauczycieli przedszkoli. Obecnie metoda ma trzy różne formy.
Zdaniem M. Bogdanowicz ( 2006, s. 3) << miarą skuteczności stosowania Metody Dobrego Startu są postępy rozwoju psychomotorycznego w zakresie funkcji wzrokowo- przestrzennych, słuchowo- językowych, ruchowych oraz ich integracji.>>
Metodę Dobrego Startu stosuje się głownie w terapii i w profilaktyce u dzieci, których rozwój jest zaburzony, ale można stosować ją także u dzieci o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym, aktywizując ten rozwój.
Zadaniem Metody Dobrego Startu jest:
1. Usprawnienie czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego,
2. Kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni,
3. Usprawnienie i koordynacja (integrowanie funkcji wzrokowo-słuchowo- ruchowych),
4. Harmonizowanie wszystkich funkcji psychomotorycznych,
5. Uzupełnienie stosowanych metod oddziaływania pedagogicznego;
Metoda Dobrego Startu oprócz rozwijania percepcji, motoryki i integracji percepcyjno-motorycznej kształci także zdolność rozumienia i operowania symbolami abstrakcyjnymi, co ma szczególne znaczenie dla dzieci rozpoczynających naukę szkolną.
Należy zaznaczyć, że metoda ta ponadto oddziałuje także na inne funkcje psychiczne, sprzyjając rozwojowi wielu aspektów osobowości i występuje ona obecnie w formie modyfikacji :
a) piosenki do rysowania -dla dzieci w wieku od 4 lat),
b) piosenki i znaki- dla dzieci od 6 lat,
c) piosenki na literki -dla dzieci od 7 lat.
Ćwiczenia Metodą Dobrego Startu składają się z trzech zasadniczych grup: ćwiczeń ruchowych, ruchowo-słuchowych oraz ruchowo-słuchowo-wzrokowych. Wszystkie trzy rodzaje ćwiczeń występują w każdym zajęciu, stanowiąc jego kolejne etapy.
Zajęcia przebiegają zawsze zgodnie ze stałym schematem. Zależnie od wieku dzieci i przyjętej formy tej metody zmieniają się proporcje poszczególnych części struktury zajęć.
W każdym sesji zajęć występują:
1. zajęcia wprowadzające,
2. zajęcia właściwe:
a) ćwiczenia ruchowe,
b) ćwiczenia ruchowo-słuchowe,
c) ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.
3. zajęcia końcowe.
M. Bogdanowicz wydała także Skalę Oceny Skuteczności Metody Dobrego Startu, która służy do oceny zajęć prowadzonych tą metodą. Zawiera ona trzy podskale:
1. rozwój poznawczy,
2. rozwój ruchowy,
3. rozwój emocjonalno- społeczny.

Literatura:
Bogdanowicz, M. (2004). Metoda Dobrego Startu. Warszawa: WSiP.
Bogdanowicz, M. (2006). Metoda Dobrego Startu. Skala oceny skuteczności Metody Dobrego Startu. Wyd. 1. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Wyświetleń: 224