Katalog Elżbieta Kulas, 2016-01-19 Nowa Ruda Pedagogika, Scenariusze Bezpieczeństwo w sieci - warsztaty dla rodziców.„Bezpieczeństwo w sieci” – zajęcia warsztatowe dla rodziców Cel zajęć: a.Uświadomienie rodzicom ich roli w związku z bezpiecznym korzystaniem z Internetu przez dzieci. b.Pokazanie rodzicom źródeł podejmowania zachowań ryzykownych w Internecie. c.Wzrost zainteresowania zachowaniem własnego dziecka w tzw. bezpiecznym środowisku, czyli domu. d.Bogacenie wiedzy na temat korzyści i niebezpieczeństw wynikających z korzystania z Internetu. e.Zapoznanie rodziców z informacjami co mogą zrobić, aby poprawić bezpieczne korzystanie z Internetu przez dzieci. f.Uzmysłowienie roli ograniczonego zaufania do tego, co znajduje się w sieci. g.Zaprezentowanie rodzicom zjawiska cyberprzemocy oraz uwrażliwienie ich na specyfikę problemu (związaną przede wszystkim z możliwymi poważnymi konsekwencjami tego typu działań zarówno dla ich ofiar jak i sprawców). Założenia organizacyjne: a.Uczestnicy: rodzice b.Ilość uczestników: 12 osób c.Czas trwania: 90 min. Metoda zajęć: Dyskusja, burza mózgów, praca w grupach, prelekcja, rozmowa. Pomoce dydaktyczne: Tablica, kreda, arkusze brystolu lub dużego papieru pakowego, Przebieg zajęć: 1.Powitanie rodziców. Przedstawienie celu spotkania. Przywitanie się z uczestnikami. Przedstawienie formy zajęć i czasu ich trwania oraz poinformowanie rodziców w jakim celu zostało zorganizowane spotkanie. 2.Ustalenie zasad. Poinformowanie rodziców, że w związku z warsztatową formą zajęć, ważne będzie ustalenie zasad jakie maja panować na tych zajęciach. Takich zasad, żeby mogli czuć się swobodnie i bezpiecznie ze sobą. Zapytanie o ich propozycje. Ważne aby wśród zasad znalazły się takie jak: mówienie pojedynczo, słuchanie się wzajemne, wyłączenie telefonów, nie komentowanie ,zachowanie tajemnicy grupy. 3.„Nie wiecie o mnie, że…” Proponujemy grupie rundkę, czyli żeby po kolei każdy z uczestników dokończył zdanie „Nie wiecie o mnie, że…” Ważne jest, aby zaznaczyć, że nie muszą to być żadne intymne informację. Wystarczy, ze powiedzą np. gdzie się urodzili, co lubią – coś o czym inni mogą nie wiedzieć, a oni są w stanie się tym podzielić. W komentarzu po ćwiczeniu należy nawiązać do trudności w relacjach bezpośrednich i o pojawiającym się zjawisku „odhamowania” w sytuacji korzystania z sieci. 4.Burza mózgów – „Co dzieci robią w sieci?” Prosimy rodziców o podawanie wszelkich skojarzeń pojawiających się u nich w związku z pytaniem „Co dzieci robią w sieci?”. Zapisujemy propozycje na tablicy. Podsumowujemy. 5.Zalety i zagrożenia Internetu. Dzielimy uczestników na 2 grupy. Pierwsza grupa ma wypisać na brystolu jakie znają korzyści korzystania z Internetu. Druga grupa ma za zadanie wypisać zagrożenia korzystania z Internetu. Grupy przedstawiają wyniki swojej pracy. Można to zrobić naprzemiennie. To znaczy najpierw grupa z korzyściami podaje pierwszą ze swoich, a druga grupa odpowiada im „Tak, ale…” i podaje przeciwstawną cechę. W komentarzu należy podkreślić, że Internet i komputer nie są złem samym w sobie. Niebezpieczna jest jedynie nieumiejętność właściwego z nich korzystania. 6.Podstawowe zasady bezpiecznego korzystania z Internetu. Prelekcja na temat, co rodzice mogą zrobić, żeby uchronić dzieci przed zagrożeniami. Ustalenie z dzieckiem zasad korzystania z Internetu (czas, serwery i strony z jakich może korzystać, poinformowanie dziecka o sposobach reagowania na niepokojące sytuacje napotkane w Internecie). Można z dzieckiem spisać kontrakt korzystania z Internetu – gotowe druki umów na stronie www.sieciaki.pl Umiejscowienie komputera w widocznym miejscu w domu lub mieszkaniu. Nie chodzi o to, aby śledzić dziecko, tylko żeby np. kontrolować czas jaki syn lub córka spędzają przy komputerze. Poinformowanie dziecka o ważności dbania o własną prywatność. Nauczenie korzystania z profili społecznościowych w taki sposób, aby maksymalnie chronić własną prywatność. Nauczenie dziecka zasady ograniczonego zaufania do osób i treści trafiających do sieci. Zachęcanie dziecka, aby konsultowało się z rodzicem na temat materiałów jakie publikuje w Internecie. Upewnianie się, że dziecko korzysta z gier dostosowanych do jego wieku. Nauczenie dziecka szacunku do innych użytkowników Internetu. Zwrócenie uwagi, że z pozoru niewinne żarty, komentarze, informacje na czyjś temat mogą wyrządzić komuś ogromną krzywdę. Poinformowanie dziecka o możliwych konsekwencjach karnych. Podanie rodzicom adresów stron internetowych zajmujących się bezpieczeństwem w Internecie: www.helpline.org.pl www.sieciaki.pl www.dzieckowsieci.fdn.pl 7.Runka końcowa. Podzielenie się przez uczestników z czym kończą zajęcia, czego się dowiedzieli, czy są zadowoleni ze spotkania, co im się podobało. 8.Podsumowanie zajęć. Podziękowanie za udział. Uwaga: Forma warsztatowa jest trudną formą pracy dla rodziców. Często wiąże się z dużym napięciem. Ważne by o tym pamiętać i swoją postawą starać się zmniejszać mogące pojawić się poczucie niepewności i zagrożenia u uczestników. Literatura: Strony internetowe: www.helpline.org.pl, www.sieciaki.pl, www.dzieckowsieci.fdn.pl; Pyżalski J. : Agresja elektroniczna wśród dzieci i młodzieży. Gdańsk, 2011 Kozak S. : Patologie komunikowania w Internecie: zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży. Warszawa, 2011 Jak żyć z ludźmi (Umiejętności interpersonalne). Program profilaktyczny dla młodzieży. Ćwiczenia grupowe. MEN Opracowała: Elżbieta Kulas - psycholog Wyświetleń: 166
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |