Cel ogólny:
- wychowanek rozwija pozytywną postawę wobec kolegów
i koleżanek,
Cele operacyjne:
Wychowanek:
- umie wymienić cechy prawdziwego przyjaciela,
- kształtuje zdolność samodzielnego myślenia,
- rozwija umiejętność wypowiadania się i słuchania innych,
- potrafi zaśpiewać piosenkę wraz z innymi dziećmi,
- wykazuje inwencję twórczą poprzez ekspresje plastyczną,
- zaspokaja naturalną potrzebę ruchu,
- wzmacnia poczucie własnej wartości,
- umie dzielić przestrzeń z innymi dziećmi, integruje się z nimi w zabawie.
Zadanie: rozwijanie umiejętności zgodnego współżycia z kolegami i koleżankami oraz kształtowanie postaw tolerancji, akceptacji i zrozumienia wobec siebie nawzajem.
Metody: słowna, aktywizująca, działania praktyczne
Techniki: pogadanka, rozmowa kierowana, metoda aktywna pt. „Promyczkowe uszeregowanie”, zabawy integracyjne, zajęcia plastyczne
Formy pracy: indywidualne, grupowe, zbiorowe
Środki dydaktyczne: białe i żółte kartki papieru, wiersz D. Ludwiczek pt. „Jesteśmy tacy sami”, kredki, mazaki, taśma klejąca, kłębek nici, cukierki, tablica.
Liczba uczestników zajęć: 25 osób
Czas zajęć: 45 min
Przebieg zajęć:
Część wstępna
1. Zaproszenie dzieci do zajęcia miejsc w kręgu
i przywitanie zabawą integracyjną- „Pajęczynka imion”.
Nauczycielka trzyma w ręku kłębek nici. Wypowiada swoje imię i podaje kłębek do wybranego wychowanka/wychowanki. Prosi, by ten/ta przypomniała swoje imię i trzymając końcówkę nitki znów podała kłębek do kolejnej osoby. Kiedy kłębek dotrze do wszystkich osób-powstanie pajęczynka, którą następnie powoli zwijamy.
Część zasadnicza
2. Nauczycielka inicjuje rozmowę na temat ważnych dat w lutym.
Padają pytania typu:
- Jakie święto obchodzimy 14 lutego?
- Co robimy w tych dniu?
- Jak możemy okazać bliskim swoje uczucia?
Nauczycielka odsłania na tablicy napis z tematem zajęć- „WALENTYNKI”
3. Ćwiczenie- „Prawdziwy przyjaciel”.
Wychowankowie otrzymują po trzy małe karteczki, na których piszą cechy dobrego przyjaciela. Następnie układają karteczki wokół kółeczka na tablicy. Cechy powtarzające się układają promieniście, tworząc tym samym małe słoneczko. Nauczycielka omawia ćwiczenie i zachęca do rozwijania w sobie w/w cech dobrego przyjaciela.
4. Nauczycielka czyta wiersz D. Ludwiczek pt. „Jesteśmy tacy sami”
„Rok szkolny się kończy.
Po prostu zawrót głowy!
Zaliczę w tym roku-obóz międzynarodowy!
Zjeżdżamy z Europy, z czterech stron świata.
Przed nami trzy tygodnie pięknego, ciepłego lata.
Jak się porozumiemy? Dzieciaki z tylu krajów?
Jakie będą różnice zabaw i zwyczajów?
Przyjechaliśmy i od razu Spencer z Anglii i Szwed Gustaw zaczęli grać w nogę,
Dołączył Czech Karel- a ja w to grać zawsze mogę.
Dziewczyny- Dunka Britta i moja koleżanka- Anka
Z zapałem grały w gumę...włączyła się Czeszka Jovanka.
Po pierwszym dniu wieczorem każdy stwierdził, że musi
Natychmiast i koniecznie zadzwonić do mamusi.
Następnego dnia rano- oj problemy odwieczne-
Sympatycznej Niemce Heldze wypadły dwa zęby mleczne.
Teraz wiem jedno: mimo różnic, języków i granic,
W gruncie rzeczy jesteśmy tacy sami!”
-Nauczyciel wyjaśnia pojęcie: „równość”. Dzieci wypowiadają się na temat równości w szkole
i poza nią, uwzględniając osoby z innych krajów, ludzi niepełnosprawnych, itp.
5. Każde dziecko dostaje kartkę i kredkę/mazak. Prowadząca zajęcia informuje, że teraz będą oni tworzyć postacie- dzieci całego świata. Najpierw u samej góry kartki wszyscy rysują głowę z szyją i zaginają tak, aby widoczna była jedynie szyja. Każdy podaje swoją kartkę osobie siedzącej po jej prawej stronie. Potem rysują tułów postaci i znów zaginają kartkę, i podają. To samo robią po dorysowaniu nóg i butów. Dzieci przekazują sobie kartki, rozwijają i oglądają powstałe postacie. Dzielą się wrażeniami po ćwiczeniu, po czym przymocowują obrazki do tablicy.
6. Zabawa ruchowa- „Dawka energii”.
Dzieci stoją w kręgu. Wyobrażają sobie, iż w środku znajduje się dobra energia, która sprawia, iż wszyscy są szczęśliwi. Nauczycielka czerpie odrobinę wyobrażonej energii ze środka, po czym przekazuje energię po kolei każdemu dziecku. Następnie sama wchodzi do środka i wybiórczo rzuca wyimaginowana energię do dziecka, które musi szybko przysiąść, zaś osoby stojące po jej obu stronach klasnąć nad jej głową. Dziecko, któremu uda się zrobić to szybciej wchodzi do środka i to ono prowadzi dalej zabawę.
7. Nauka i wspólne zaśpiewanie fragmentu krótkiej piosenki pt. „I to jest właśnie to…”
„ I to jest właśnie to… o co chodzi,
To kapitalna sprawa, bombowa!
To fantastyczna rzecz,
Fenomenalna, dobrze nam razem jest!”
8. Ćwiczenie- „Magiczne karty”.
Wychowankowie otrzymują kartki ze swoim imieniem, które zostają przyczepione do ich pleców. Następnie przemieszczają się po sali prosząc, by każda osoba napisała lub namalowała coś pozytywnego o niej samej.
Wychowankowie w ciszy czytają i oglądają swoje magiczne, pozytywne karty.
9. Dzieci dowiadują się, iż z okazji Walentynek- pod ich krzesełkiem znajduje się przyklejona słodka niespodzianka, wystarczy sięgnąć po nią ręką. Dzieci częstują się cukierkami.
Część końcowa
10.Nauczycielka podsumowuje zajęcia, przypominając o roli przyjaźni i miłości w życiu każdego człowieka.
Następnie opowiada o harcerskiej tradycji pożegnania, tzw.. „Iskierce przyjaźni”. Dzieci ustawiają się w kręgu trzymając się za ręce. Nauczycielka przekazuje uścisk dłoni osobie stojącej po jej prawej stronie wypowiadając słowa:
„Iskrę przyjaźni puszczam w krąg, niech trafi do waszych serc i powróci do mych rąk...” Pozostali podobnie ściskają delikatnie rękę kolegi/ koleżanki, tak by iskierka doszła do każdego.
11. Podziękowanie za wspólne zajęcia i porządkowanie miejsca pracy.

Wyświetleń: 26