Konspekt lekcji – nauczanie zintegrowane – klasa II

Temat lekcji: Hugh Lofting ,,Doktor Dolittle i jego zwierzęta” – wielka wyprawa do Afryki
Kierunki edukacji:
• Edukacja polonistyczna: poznanie fragmentu lektury ,,Doktor Dolittle i jego zwierzęta”, opisywanie wrażeń słuchowych za pomocą przymiotników i czasowników, ustne układanie wymyślonej wersji wyprawy do Afryki bohatera lektury, pisemne układanie treści zadania do gry planszowej ,,Wielka wyprawa doktora Dolittle”
• Edukacja matematyczna: dodawanie i odejmowanie w zakresie 100, mnożenie i dzielenie w zakresie 50
• Edukacja muzyczna: słuchanie utworów muzycznych: ,,Morze”, ,,Statek”, ,,La mer” C. Debussy oraz ich interpretacja słowem i ruchem
Cel główny: Uruchomienie wyobraźni
Cele operacyjne :
Uczeń potrafi po lekcji:
• Skupić uwagę
• Wcielać się w rolę
• Czytać tekst ze zrozumieniem
• Słuchać i określać doznania słuchowe za pomocą przymiotników i czasowników oraz ruchu
• Wskazać na mapie Anglię, Afrykę i wyznaczyć trasę podróży bohatera
• Układać treść zadań do gry planszowej
• Dodawać i odejmować w zakresie 100 oraz mnożyć i dzielić w zakresie 50
Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, grupowa; drama
Środki dydaktyczne: lektura ,,Doktor Dolittle i jego zwierzęta” Hugh Loftinga, kapelusz, nagrania dźwiękowe: ,,Morze”, ,,Statek”, mapa świata, płótno, utwór muzyczny C. Debussa ,,La mer”, gra planszowa ,,Wielka wyprawa doktora Dolittle”
Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie do zajęć
Nauczyciel demonstruje dzieciom cylinder pytając jednocześnie, kto mógłby być posiadaczem takiego nakrycia głowy. W dalszej części rozmowy wskazuje już na bohatera lektury ,,Doktor Dolittle i jego zwierzęta”.
Właścicielem tego cylindra był pewien mieszkaniec małego miasteczka Puddleby nad rzeka Marsh, którego bardzo dobrze znali młodzi i starzy. Gdy szedł ulicą w właśnie w tym wysokim cylindrze, szeptano: ,,Idzie doktor! O, to mądry człowiek!” A wszystkie dzieci i psy biegły za nim i towarzyszyły mu; nawet wrony gnieżdżące się na kościelnej wieży, krakały i kiwały głowami.
W tym miejscu nauczyciel zachęca dzieci do zademonstrowanie tej niezwykle zabawnej scenki. Najpierw wybiera ucznia odpowiadającego rysopisowi doktora:,, Krzepki, choć niezbyt wysoki mężczyzna”, po czym przebrany za doktora uczeń przechadza się po sali, gdy w tym czasie klasa podzielona na grupy udaje szczekanie psów, okrzyki dzieci: ,,Idzie doktor” oraz krakanie i kiwanie głowami wron.
2. Opowieść o doktorze Dolittle
Po odegraniu krótkiej scenki nauczyciel powraca do opowieści o doktorze posługując się nadal cylindrem.
Jan Dolittle był doktorem medycyny, który bardziej od ludzi kochał zwierzęta. Miał ich pełen ogród i dom .Od przykrego wydarzenia, gdy starsza pani – pacjentka doktora, podczas wizyty usiadła na jeża smacznie śpiącego na tapczanie, doktor zaczął tracić pacjentów, aż musiał sprzedać swoje niedzielne ubranie. Dopiero, gdy papuga Polinezja nauczyła go języka zwierząt i został weterynarzem, odzyskał sławę i pieniądze. Doktor Dolittle mógł zaradzić niemal każdej chorobie, bo znał język zwierząt, a te, gdy to spostrzegły, ze szczegółami opowiadały mu o nich. W ten sposób stał się najbardziej znanym weterynarzem w okolicy i na świecie. Ptaki bowiem odlatujące na zimę do innych krajów opowiadały o nadzwyczajnym lekarzu z miasteczka Puddleby, który rozumie mowę zwierząt i pomaga na wszystkie choroby.
3. Pierwsza - literacka wyprawa doktora do Afryki
,,Pewnej grudniowej nocy ….. „
W tym momencie nauczyciel kieruje uwagę uczniów na tekst zawarty w podręczniku, który zostaje teraz głośno przez niego odczytany.
4. Opis
Gdy w końcowej części fragmentu dochodzą do miejsca: ,,Wówczas doktor rozkazał Czi-Czi, aby podniosła kotwicę, i rozpoczęła się podróż” nauczyciel zwraca uwagę uczniów na morze i podróż przez jego odmęty. Jest to niezwykle niebezpieczne dla ludzi, którzy nie znają się na żeglowaniu, takich właśnie jak doktor, który na szczęście miał do pomocy zwierzęta.
a) wzburzonego morza z użyciem przymiotników
Dzieci słuchają nagrania ,,Morze”, a następnie opisują usłyszane wrażenia za pomocą przymiotników.
Morze (jakie) – wzburzone, rozgniewane, huczące, niebezpieczne, nieokiełznane …
b) statku płynącego po wzburzonym morzu przy pomocy czasowników
Dzieci słuchają nagrania ,,Statek”, a następnie opisują jego zachowanie używając jedynie czasowników.
Statek (co robi) – trzeszczy, płynie, topi się, walczy


5. Druga - fikcyjna wyprawa doktora do Afryki
Uczniowie z pomocą nauczyciela układają ustne historie podróży bohatera z Anglii, przez Ocean Atlantycki do Afryki wspierając się mapą świata. Nakreślają na niej przypuszczalną drogę bohatera.
6. Trzecia - muzyczna wyprawa doktora do Afryki
Cylinder - statek kładą na środek płótna - morza, które chwytają dookoła i nim poruszają zgodnie z rytmem utworu muzycznego C. Debussa ,,La mer”. Odtwarzają w ten sposób ruch morskich fal i tworzą trzecią – muzyczną wersję wielkiej wyprawy doktora do Afryki.
7. Czwarta – planszowa wyprawa do Afryki
Uczniowie podchodzą do rozłożonej na podłodze gry planszowej ,,Wielka wyprawa doktora Dolittle”. Nauczyciel wyjaśnia reguły gry. W grze biorą udział drużyny. Aby posunąć się do przodu należy rzucić kostką, przesunąć się na określone pole o ilość wyrzuconych oczek i rozwiązać znajdujące się na wylosowanym kartoniku zadanie matematyczne.
Okazuje się, że należy dopisać zadania na pustych kartonikach. W tym celu nauczyciel dzieli klasę na grupy. Na pustym kartoniku każda z nich ma ułożyć krótką przygodę, która mogłaby przytrafić się w czasie podróży. Treść przygody powinna mieć formę stosowną do gry planszowej, tak aby posuwać się do przodu, stać w miejscu lub cofnąć się do tyłu.
Po zakończonej pracy grupy oddają kartoniki i przystępują do gry. Wygrywa ta drużyna, która jako pierwsza dotrze do celu.
8. Zakończenie zajęć
Na zakończenie zajęć nauczyciel pokazuje uczniom lekturę w formie całej książki i zachęca do sprawdzenia czy wielka wyprawa doktora do Afryki przebiegła podobnie jak na lekcji, zachęcając jednocześnie do przeczytania całej książki i innych części.

Wyświetleń: 223