Identyfikacja problemu
Problem, z którym się zetknęłam dotyczył 5 – letniej dziewczynki – Wiktorii. Dziewczynka w swoim zachowaniu wykazywała cechy dziecka nieśmiałego. Była bardzo spokojna i cicha, nigdy nie sprawiała kłopotów wychowawczych. Zauważyłam, że krępuje się w obecności dorosłych i dzieci. Siedzi na uboczu i przypatruje się innym dzieciom, trudno jej było rozstać się z rodzicami. Często pytała, kiedy Tatuś przyjedzie po nią.
Sytuacja Wiktorii była niepokojąca. Pozostawienie tego problemu dziecku, gdy nie jest ono w stanie samodzielnie sobie poradzić, spowodowało, że zajęłam się tym przypadkiem.
2.Geneza i dynamika zjawiska
Problem Wiktorii zaczął się od samego początku uczęszczania do przedszkola. Mama dziewczynki pracowała, tato przebywał w domu. Na podstawie obserwacji zauważyłam, że Wiktoria jest bardzo związana z rodzicami, niechętnie rozstaje się z nimi, często płacze. Dziewczynka ma młodszą siostrę wobec której jest opiekuńcza. W grupie rówieśniczej nie nawiązuje kontaktów słownych, nie podejmuje rozmów z dorosłymi. Na pytania odpowiada zawstydzona. Problem pojawił się od początku przychodzenia dziecka do przedszkola. Po rozmowie z tatą okazało się, że wspólnie spędzają czas i wykonują różne czynności. Po rozmowie z psychologiem z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej, miałam opinię Wiktorii na temat rozwoju dziecka.
3.Znaczenie problemu
Wszystkie cechy, jakie przejawiała Wiktoria wskazywały na istnienie nieśmiałości rozumianej jako formę lęku przed odrzuceniem rówieśników, negatywną oceną środowiska, ewentualnym niepowodzeniem, co wynika z niskiej samooceny i niedostatecznej wiary we własne siły. Nie podjęcie działań w tym kierunku może prowadzić do katastrofalnych skutków do tego stopnia, że dziecko może popaść w nerwicę lub depresję, lub reagować agresją.
4.Prognoza

Negatywna
Nie podejmując żadnych działań można spodziewać się, że nastąpi u dziecka pogłębienie stanu emocjonalnego związanego z nieśmiałością. Skutkiem tego może być:
• Całkowite zamknięcie się w sobie,
• Odrzucenie przez rówieśników,
• Pogłębienie poczucia niskiej wartości,

Pozytywna
Podjęcie działań terapeutycznych spowoduje;
• Przezwyciężenie nieśmiałości lub jej złagodzenie,
• Nawiązanie bliższego kontaktu z rówieśnikami,
• Wiara we własne siły i możliwości
• Zminimalizowanie nieśmiałości przyczyni się do wzmocnienia poczucia własnej wartości.

5.Propozycje rozwiązań
Cele:
•Zapewnienie dziecku bezpieczeństwa oraz komfortu psychicznego,
•Wzmacnianie poczucia własnej wartości i wiary we własne siły,
•Dostrzeganie i eksponowanie mocnych stron dziecka,
•Współpraca z rodzicami, innymi nauczycielami oraz z dziećmi w grupie

Zadania:
Zapewnienie dziecku sytuacji, gdzie będzie czuło się dowartościowane, np. atrakcyjna rola w przedstawieniu,
Stworzenie przyjaznej atmosfery wokół dziecka,
Zachęcanie do podejmowania różnorodnych działań: muzycznych, plastycznych i innych,
Pozytywne wzmacnianie dziecka, pochwalenie przed grupą, rodzicami; nagroda,
Przydzielanie zadań na miarę możliwości dziecka,
Inicjowanie zabaw, które pozwolą dziecku nawiązać kontakt z rówieśnikami,
6.Wdrażanie oddziaływań
Dążąc do poprawy sytuacji Wiktorii w przedszkolu, od samego początku objęłam Ją szczególną uwagą. Po wielu rozmowach z rodzicami i otrzymaniu opinii z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej nakreśliłam kierunki pracy i oddziaływań na dziecko.
przede wszystkim starałam się nawiązać kontakt słowny z dzieckiem, wzbudzić Jej zaufanie i zapewnić poczucie bezpieczeństwa, a także zainteresować tym, co dzieje się w przedszkolu. Odbyłam zajęcia z grupą rówieśniczą i przeprowadziłam rozmowę, aby pokazać dzieciom, że wszyscy w grupie powinni zadbać o to, abyśmy czuli się dobrze w przedszkolu.
Podjęłam temat Wiktorii z innymi nauczycielkami, aby ujednolicić oddziaływania na dziecko. Dziewczynka często siedziała sama przy stoliku lub na dywanie, wtedy pytałam dzieci: Kto zaprosi Wiktorię do wspólnej zabawy?, wówczas dzieci dostrzegały, że jest sama i chętnie proponowały Jej wspólna zabawę. Wiktoria ładnie porządkowała zabawki po skończonej zabawie, lub materiały po skończonych zajęciach; wtedy na forum grupy chwaliłam Ją za to. Angażowałam Ją również do pomocy dorosłym.
Ma dobrą pamięć i zdolności muzyczne, podczas uroczystości przedszkolnych pięknie deklamowała wiersze i śpiewała piosenki, za co była chwalona.
7.Efekty oddziaływań
W efekcie oddziaływań środowiska przedszkolnego na Wiktorię, dziewczynka zaczęła lepiej w nim funkcjonować. Uwierzyła w swoje możliwości, nawiązała relacje z dziećmi z grupy przedszkolnej. Wiktoria chętnie podejmuje różnego rodzaju aktywność zabawową. Łagodniej znosi rozłąkę z rodzicami.
Stwierdzam, że prowadzone działania przyniosły zamierzony efekt.

Wyświetleń: 0