Zestaw ćwiczeń przygotowanych wspólnie przez logopedę i fizjoterapeutę


- „Myjnia z pianki do golenia”
Dziecko wyciska piankę do golenia na tackę. Rozprowadza piankę dłońmi po tacce. Rysuje trasę. Przejeżdża autem. Buduje z klocków/patyczków myjnie-labirynt i dmucha piłeczkę ping- pongową pod przeszkodami. Na koniec zabawy dziecko usuwa piankę, myje i wyciera samochody.

- „Szymon mówi, zrób mi obiad”
Dziecko wykorzystuje do zabawy masy plastyczne, wyciska sok z cytryny.
Z masy plastycznej może zrobić:
- kuleczki- klopsiki,
- ciastka,
- rogaliki,
- kolby kukurydzy,
- udka kurczaka,
- parówki,
- bułki i chleb,
- pizze,
- precle,
- inne produkty spożywcze(przez co wzbogaca zasób słownictwa zw. z tematyką jedzenia).
Zrobione przez siebie produkty może udekorować.

- Dziecko rolujemy w koc i wypowiada rymowanki. Rymowanki znajdują się w załączniku.

- „ Literowa skakanka”. Nauczyciel rozkłada na podłodze litery. Dziecko skacząc na piłce z uszami wybiera litery, z których tworzy wyraz.

- „ Obrazkowy strzał”. Dziecko siedzi w basenie. Logopeda rozkłada obrazki/zdjęcia, których nazwy zawierają ćwiczoną głoskę. Dziecko rzuca piłeczką. Nazywa obrazek, który strąci. Zabawę powtarzamy tak długo, aż wszystkie obrazki nie zostaną nazwane.

- Terapeuta odbija piłką o podłogę. Dziecko skacze tyle razy, ile razy usłyszy dźwięk odbicia piłki.

- Ćwiczenia różnicowania głosek opozycyjnych. Logopeda wypowiada głoskę, zadaniem dziecka jest przejście przez tunel i przyniesienie odpowiednią literę i powiesi ją na lince powieszonej na szczycie drabinki.

- Dziecko siedzi na huśtawce, terapeuta trzyma dwa obrazki. Zadaniem dziecka jest rozbujać się i dotknąć stopą obrazek, którego nazwę usłyszy. Następnie powtórzy prawidłowo jego nazwę.

- „Pachnący ogródek”- dziecko kręci się w bączku. Terapeuta rozkłada obok dziecka warzywa bądź owoce. Zadaniem dziecka jest zatrzymanie się na hasło: stop. Powąchanie warzywa/owocu. Nazwanie go oraz wskazanie głoski w nagłosie i wygłosie(bądź podzielenie nazwy na głoski).



- „Bum pum dum dmuch”- ćwiczenia różnicowania głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych
Terapeuta rozkłada przed dzieckiem arkusze papieru na których zapisuje, np. literę (b) i (p). Zadaniem dziecka wydmuchanie przez słomkę farby na tą literę, której dźwięk usłyszy.

- Dziecko stoi na platformie, na sznurku jest zawieszona piłka w odległości ok. 100cm od niego. Zadaniem dziecka jest tyle razy uderzyć w dłonią w piłkę, ile głosek jest w słowie wypowiedzianym przez terapeutę. Można uderzać jedną ręką bądź naprzemiennie.

- Dziecko leży na brzuchu na deskorolce i zbiera rysunki, których nazwy rozpoczynają się na umówioną głoskę.

- Dziecko skacze na trampolinie, gdy usłyszy ustaloną głoskę powinno się zatrzymać.

- Dziecko skacze na trampolinie, wypowiada wierszyk, dzieląc słowa na sylaby.

- Dziecko kręci się w bączku razem z włożonymi do niego kulkami, na których zapisane są litery.
Terapeuta ustala z dzieckiem liczbę okrążeń, po których ćwiczący znajduje piłeczkę z wzorem graficznym ćwiczonej głoski.

- Dziecko leży zwinięte w kocu, w momencie rozwijania jak najdłużej wypowiada ustaloną samogłoskę- ćwiczenia fonacyjne.

- Na ścianie są przypięte litery. Terapeuta kieruje światło lasera na określoną literę. Ćwiczący uderza w nią otwartą dłonią, następnie ją wypowiada lub wymyśla słowo rozpoczynające się na tę głoskę.

- „Rozciąganie z fletem”. Terapeuta prezentuje flet i mówi:Patrz i słuchaj. Kiedy dmucham w ten instrument, a tłok jest na dole dźwięk jest niski, gdy przesuwam tłok w górę dźwięk staje się wyższy. Terapeuta dmucha i przesuwa tłok w górę. Dziecko słucha i patrzy. Kiedy dźwięk staje się wyższy unosi ręce do góry, kiedy staje się niższy opuszcza je ku podłodze. Następnie można polecić dziecku unosić i opuszczać stopy, głowę, a następnie stopy, ręce i głowę jednocześnie.
Terapeuta się odwraca i gra odpowiedni dźwięk, a dziecko reaguje w określony sposób.

- „Słyszeć, widzieć, ruszyć”. Terapeuta rozkłada na stole różne instrumenty, np. pałeczki, trójkąt, tamburyn, bębenek, flet. Dziecko razem z terapeutą bawią się instrumentami, oglądają je i słuchają jak brzmią. Prowadzący mówi pobawmy się w „Słyszeć, widzieć, ruszać”. Uderza w trójkąt i mówi: Kiedy słyszysz i widzisz trójkąt, to znaczy idź. Pochodźmy razem. Idą określoną liczbę kroków. Następnie terapeuta uderza o siebie rytmicznymi pałeczkami i mówi: Kiedy słyszysz i widzisz pałeczki, chodź z rękami podniesionymi do góry. Razem chodzą z rękami w górze. W dalszej kolejności prowadzący stosuje zamiennie trójkąt z pałeczkami z poleceniem zmiany sposobu poruszania się stosownie do usłyszanego dźwięku. Może podać więcej poleceń, tak aby uczestnik poruszał się zgodnie z tym, co widzi i słyszy, np. tamburyn- podskok, grzechotka- potrząsanie rękoma w powietrzu, flet- przysiady, bęben uderzany wolno- marsz, bęben uderzany szybko- bieg, drewniany blok- podskok, dzwonki- obrót


Przykładowe ćwiczenia zostały opracowane na bazie ćwiczeń umieszczonych w książkach:
C.S. Kranowitz „Nie-zgrane dziecko w świecie gier i zabaw” oraz R. Borowiecka „Dziecko w równowadze, koordynacja i słuch”.


Opracowanie ćwiczeń:
Katarzyna Manikowska
Aleksandra Wiszowata

Wyświetleń: 0