Osoby: nauczycielka, uczennica 1, uczennica 2
Miejsce akcji: sala matematyczna- lekcja

Dzwonek-rozpoczęcie lekcji

Nauczycielka wchodzi do klasy
N- Dzień dobry, siadajcie
U- dzień dobry!
N- Sprawdzimy zadanie domowe!
U1(do U2)- Było zadanie?

N- Mieliście się zastanowić....czy mogą być większe połowy...
U1- Większe połowy?.......TAK! jak zwiększymy zatrudnienie rybaków- wtedy będą większe połowy!
N- nie o to chodzi! Pomyśl chwilkę!
U1- Ale proszę pani.....jak oglądam z tatą mecz w TV....to druga połowa jest zawsze dłuższa od pierwszej.....więc mogą być większe połowy!
N- Żle! Wbijcie to sobie do głowy! ZAWSZE SĄ RÓWNE dwie połowy!

U2- Do nas to tak można gadać i gadać, a i tak większa połowa nic nie zrozumie...

Karcący wzrok nauczycielki i uczennica milknie

N- podejdź do tablicy, sprawdzimy jak sobie radzisz z tabliczką mnożenia

Na tablicy zapisane jest mnożenie liczb jednocyfrowych przez 9

1·9 =
2·9 =
3·9 =
4·9 =
5·9 =
6·9 =
7·9 =
8·9 =
9·9 =

uczennica U2 nie potrafi rozwiązać tego zadania i komunikuje się z U1 gdy N nie patrzy.
U1 liczy na palcach....(nie patrząc na U2) pokazuje kolejno 1 palec, 2 palce, 3 palce...itd.
U2 myśląc ze to podpowiedz, uzupełnia od drugiej linii wpisując kolejno 1, 2, 3...aż do 8.
1·9 =
2·9 =1
3·9 =2
4·9 =3
5·9 =4
6·9 =5
7·9 =6
8·9 =7
9·9 =8
Nauczycielka nie patrzy na tablicę.... U2 daje znak, że koleżance cos się pomyliło.... pokazuje kolejno 1 palec, 2 palce, 3 palce i ruch W GÓRĘ!
U1 zaczyna wpisywać kolejno 1, 2, 3...aż do 9 ale tym razem uzupełnia od DOŁU-W GÓRĘ!

1·9 =9
2·9 =18
3·9 =27
4·9 =36
5·9 =45
6·9 =54
7·9 =63
8·9 =72
9·9 =81

Wtedy nauczycielka kontroluje zapis na tablicy......I.....

N- No, Świetnie! Umiesz! 5.

U2 ręce opadły!
U2- Matematyka rozwija różne zdolności....miedzy innymi głupotę!

N- co tam szepczesz? Chodź do tablicy...spróbujesz rozwiązać takie zadanie:

1/3 + 0,2

U2 nie umie tego rozwiązać.....
N- Oglądaliście wczoraj program SĘDZIA ANNA MARIA WESOŁOWSKA?
U- NIE
N- no właśnie widzę że nie oglądaliście....a szkoda, bo wczoraj była Rozprawa pomiędzy Kreską Ułamkową a Przecinkiem Dziesiętnym.
Tak się składa, że nagrałam ten odcinek. Popatrzmy i wyciągnijmy wnioski.



W tym miejscu wchodzi druga grupa aktorów: sędzia, narrator, kreska ułamkowa, przecinek dziesiętny. W tle słychać melodię z programu SĘDZIA ANNA MARIA WESOŁOWSKA.

Tablica szkolna jest podzielona na 2 części. Kreska i Przecinek przedstawiają swoje racje w kolejności wskazanej przez sędziego.

Narrator:
Dzisiaj odwiedzimy salę rozpraw, na której odbywa się sprawa Kreski i Przecinka. Toczą oni spór o to, kto jest ważniejszy podczas wykonywania obliczeń matematycznych.
Sędzia:
Proszę o przedstawienie pierwszej sprawy.
Na urodzinowe przyjęcie Karola jego mama kupiła 4 i 1/2 kg owoców. Po przyjęciu zostało
2,5 kg . Ile kg owoców zostało zjedzonych?


Sędzia: Jako pierwsza do problemu podejdzie Kreska Ułamkowa.
Kreska:
zamieniamy przecinek na kreskę, skracamy, szukamy NWW, żeby sprowadzić ułamki do najmniejszego wspólnego mianownika, odejmujemy całości, potem liczniki a mianownik przepisujemy bez zmian.
Kreska rozwiązuje problem na tablicy swoją metodą.
Sędzia: A teraz Przecinek Dziesiętny pokaże jak można to rozwiązać
Przecinek: ułamek zwykły zamieniamy na ułamek dziesiętny dzieląc licznik przez mianownik, odejmujemy sposobem pisemnym, pamiętając o tym, aby przecinek był pod przecinkiem.
Przecinek rozwiązuje problem na tablicy swoją metodą.
Sędzia: Oświadczam, że obie strony mają rację. Ich obliczenia są zgodne z prawem. Rozpatrzmy kolejny problem.

Narrator: Kolejna sprawa dotyczy zakupów.
Agata kupiła 2,25 kg winogron w cenie 8,60 zł za kilogram. Ile zapłaciła?

Sędzia: Udzielam głosu Kresce Ułamkowej
KRESKA: Należy wykonać mnożenie, przy czym, zamieniamy ułamek dziesiętny na ułamek zwykły, skracamy, zamieniamy liczby mieszane na ułamki niewłaściwe, mnożymy liczniki i mnożymy mianowniki, wyłączamy całości.
Sędzia: A co na to Przecinek?
PRZECINEK: zamieniamy ułamek zwykły na ułamek dziesiętny, mnożymy podobnie jak mnożymy liczby naturalne, w iloczynie zaznaczamy tyle cyfr po przecinku, ile jest w obu czynnikach razem.
Sędzia:
Obie strony postępowały zgodnie z prawem, jednak łatwiejsze obliczenia wykonał przecinek. Przejdźmy do ostatniej sprawy.

Narrator:
Na zawiązanie paczki potrzeba 3,6 m sznurka. Ile takich paczek można zawiązać sznurkiem o długości 18 metrów?
Kreska:
Wysoki Sądzie, tutaj trzeba obliczyć iloraz. Oczywiście używając kreski. Najpierw ułamek dziesiętny zamieniamy na ułamek zwykły, skracamy, liczbę mieszaną zamieniamy na ułamek niewłaściwy, dzielną mnożymy przez odwrotność dzielnika, skracamy i znamy odpowiedź.
Przecinek:
Dzielimy sposobem pisemnym, pamiętając o tym, aby w dzielniku nie było przecinka i już mamy wynik gotowy.
Narrator:
Sędzia ogłasza wyrok.

Sędzia: W dniu dzisiejszym rozpatrywaliśmy sprawę Kreski Ułamkowej i Przecinka Dziesiętnego, którzy toczyli spór o to, kto jest ważniejszy podczas obliczeń matematycznych. Wszystkie obliczenia były zgodne z prawem, obie strony mają rację. Pragnę jednak dodać, że w niektórych przypadkach Kreska i Przecinek muszą współpracować i wspólnie podejmować decyzje,
np.: gdyby Przecinek miał obliczyć 1/3 + 0,2 to powinien poprosić o pomoc Kreskę , ponieważ rozwinięcie dziesiętne ułamka 1/3 jest nieskończone i okresowe. Natomiast gdyby Kreska miała dodać do siebie 1/7 i 0,42 to obliczenia zajęłyby jej dużo czasu. Zatem wyrok brzmi: ugoda i współpraca w przyszłości.
Narrator:
Dochodzą do mnie wieści, że Kreska będzie wnosiła apelację.
Pokaz kończy się sygnałem programu TV.


( Wracamy do sceny w klasie, gdzie U2 stoi przy tablicy nad zadaniem)

1/3 + 0,2
N- teraz już powinnaś rozwiązać to zadanie...
U2 rozwiązuje i podaje wynik.
N- Tematem dzisiejszej lekcji są łamigłówki matematyczne. Oto pierwsza:
(Łamigłówki to zdania z układaniem zapałek. Zależy od pomysłu reżysera przedstawi


Przestaw jedną zapałkę aby powstał kwadrat(na rysunku ułożony krzyż z zapałek)


Rozwiązanie: (ułożono liczbę 4)


U- a gdzie ten kwadrat?
N- kwadrat nie zawsze musi być figurą geometryczną! Tym razem kwadratem jest potęga liczby 2- czyli liczba 4.

N- Używając tylko 6-ciu zapałek ułóż 4 trójkąty. Zapałek nie wolno łamać.
Rozwiązaniem jest ułożony w przestrzeni czworościan foremny.
N- A teraz do rozwiązania zagadka. Posłuchajcie.
Tu jest grobowiec, w którym złożono prochy Diofantosa. Przez szóstą część jego życia Bóg obdarzył go młodością, przez dwunastą część życia jego policzki były pokryte brodą. Po siódmej dalszej części życia doświadczył szczęścia małżeńskiego, w którego piątym roku został ojcem syna. Nieszczęśliwie syn żył tylko połowę lat ojca, który pozostał w smutku przez cztery ostatnie lata swego życia. Przechodniu, oblicz długość jego życia!
N- A oto jak należy rozwiązać te zagadkę:

x – czas życia Diofantosa
x/6 – jego dzieciństwo
x/12 – okres młodości
x/7 – czas między wiekiem młodzieńczym a ślubem
5 – lata oczekiwania na syna
x/2 – czas życia syna
4 – czas, jaki Diofantos żył po śmierci syna

(układamy równanie i rozwiązujemy)

Diofantos żył 84 lata.
N- zrozumieliście?
U- tak!
A do siebie- po cichu- Nic nie rozumiemy!
N- Proszę zetrzeć tablicę
U1- a gdzie jest szmata?
N- nie wiem, była tu...poszukaj....
A wy co napisalibyście na moim grobie gdybym umarła?

W międzyczasie U1 zauważa ścierkę ....
U1- To tu leży ta stara szmata.....!!!!
Nauczycielka karcąco mierzy wzrokiem ucznia...

N- Na koniec lekcji takie zadanie: W klasie po lewej stronie jest 6 komputerów, po prawej 7. Ile komputerów jest w sali?
U1- 6+7=13
N- Świetnie. Jak te czasy się zmieniają! Kiedyś liczyło się na liczydłach a dziś na komputerach....

Dzwonek szkolny oznajmia koniec lekcji.
N- Do widzenia!
U- Do widzenia!

Po wyjściu nauczycielki z klasy......
U1- Ja tej naszej pani to już wcale nie rozumiem.....
U2- Dlaczego?
U1- Wczoraj powiedziała, że 13 to 3 + 10.... a dziś.....że 6+7 to też 13 !
U2- Phi! Chodźmy na przerwę!

Wyświetleń: 0