Inscenizacja przedstawienia „ Chory kotek” (przygotowanie rekwizytów: krzesełko, duży termometr, elementy ubioru lekarza, kostium kota).

Narrator:
Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku.
I przyszedł kot doktor.
Doktor:
Jak się masz, Koteczku?
Kotek:
Źle bardzo
Narrator:
I łapkę wyciągnął do niego. Wziął za puls pan doktor
Poważnie chorego i dziwy mu prawi:
Doktor:
Zanadto się jadło, co gorsza nie myszki lecz szynki i sadło,
( odczytuje gorączkę z termometru) źle bardzo…gorączka!
Źle bardzo koteczku! Oj długo Ty długo poleżysz w łóżeczku. I nic jeść nie będziesz, kleiczek, i basta.
Broń boże kiełbaski, słoninki lub ciasta!
Kotek:
A myszki nie można?
Narrator:
Zapyta koteczek
Kotek:
Lub z ptaszka małego choć parę udeczek?
Doktor:
Broń Boże! Pijawki i dieta ścisła! Od tego pomyślność w leczeniu zawisła.
Narrator:
I leżał koteczek; kiełbaski i kiszki nietknięte; z daleka pachniały mu myszki.
Patrzcie, jak złe łakomstwo! Kotek przebrał miarę, musiał więc nieboraczek srogą ponieś karę! Tak się i z wami, dziateczki, stać może:
Od łakomstwa strzeż was Boże.





8. Inscenizacja wiersza „ Chory dzięcioł”
(Na środek wychodzi troje dzieci; rekwizyty: bandaż maska dzięcioła, elementy ubioru lekarza)
Narrator:
Poszedł dzięcioł do doktora
na chorobę szukać porad.
Dzięcioł:
Chory mam, doktorze, dziób,
Błagam cię, coś z dziobem zrób.
Przepisz maści, jakieś zioła, bo to sprawa nie wesoła.
Doktor:
Żadne maści mój dzięciole, lepiej sobie trochę poleż.
Stukaj mniej, oszczędzaj dzioba, a wnet minie twa choroba.
Dzięcioł:
Zrobiłbym tak z miłą chęcią, lecz, doktorze –
jam jest dzięcioł.
Niech pan doktor się nie gniewa, lecz ja muszę stukać w drzewa, bo inaczej leśny ludek gotów myśleć, żem jest dudek!
Doktor:
Poproś drozda albo kruka, niech za ciebie on postuka.
Trzeba leżeć trudna rada, bo inaczej dziób postradasz.
A gdy przyjmiesz mój warunek, zaraz zrobię opatrunek
i po jutrze będziesz zdrów, będziesz sobie stukać znów.
Dzięcioł:
Bardzo przykra ta choroba. Szkoda mi mojego dzioba.
Zwiąż bandażem całą głowę, byle tylko dziób był zdrowy.
Narrator:
Minął dzień i drugi mija… Dzięcioł leży, bąki zbija.
Ale już na dzionek trzeci dzięcioł zdrów był, proszę dzieci.
Stukał w drzewa dziobem zdrowym, mocny był już dziób – jak nowy.






DZIEŃ SŁUŻBY ZDROWIA- SCENARIUSZ
1. Narrator.
Obchodzimy dzisiaj wspaniałe święto. Chciałabym bardzo gorąco powitać wszystkich, którzy troszczą się o nasze zdrowie, aby tu na oddziale było nam jak najlepiej. Niech przygotowane przez nas wiersze będą podziękowaniem dla wszystkich Pracowników Służby Zdrowia.

2
Kiedy jest Dzień Służby Zdrowia
To uczniowie w serdecznej podzięce
Chcą złożyć wyrazy uznania
Tym, co trudu włożyli najwięcej.

3
By nas leczyć i dobrze piastować
By naszymi krokami kierować
By nam wlać oleju do głowy
By każdy z nas był zadowolony.

4
Życzymy i dziękujemy
Za trud i o nas dbanie
Pamięć w naszych sercach
Na zawsze pozostanie.

5
W tym dniu uroczystym
Brzmią radosne tony,
Aby z tej nauki
Wyrosły nam plony.

6
Chcemy, więc dziękować
Za pracę nad nami
Głęboką wdzięcznością
Sercem i kwiatami.

Niech Pani pozwoli
W wielki dzień radości
Bym wierszyk powiedziała
Na dowód WDZIĘCZNOŚCI.

7
Me życzenia bardzo skromne
Jeszcze prostsze słowa.
Ale w nich dla pani pielęgniarki
Serce me się chowa.

8. narrator
Nasze Panie Pielęgniarki zawsze bardzo się o nas troszczą, mamy dla nich kilka wesołych rad.
9 wiersz
Paniom Pielęgniarkom, w dniu pięknego święta
życzę by każda była radosna, zawsze uśmiechnięta.
By wszyscy Was kochali dorośli i dzieci,
i ptak, i wiatr, i słońce co w górze jasno świeci.

A do tych życzeń gorących – tak się jakoś składa
przyszła mi do głowy pewna dobra rada.
Jestem jeszcze młoda, ale młody człowiek
przecież też niekiedy coś mądrego powie.

Proszę Siostry: niech siostra często nas mierzy i waży
bo z tym siostrze naprawdę zawsze jest do twarzy.
Niech bajkę opowie, pogłaszcze po głowie.
Ale czas poświęcony na zastrzyki, wenflony
to, proszę siostry, z pewnością czasem jest straconym!!!
Siostrzyczko kochana ...
A te gorzkie leki?!
proszę z powrotem zanieść do apteki!

A zastrzyki, kroplówki?!
zupełnie nie pasują do siostry miniówki.
Niech siostra raczej pacjentowi poduszkę poprawi,
bo to pacjent lubi, bo to pacjent trawi.
Niech siostra z dzieckiem pogada, pogwarzy,
a wieczorem o podróżach dalekich pomarzy.
Ale lewatywy? Te potworne męki?!
wcale nie pasują do Twej siostro ręki!
Niech nam siostra codziennie mierzy gorączki,
bo to pasuje do Twej delikatnej rączki!
Takie mam rady, a wiem to na pewno,
że każda siostra zgadza się dziś ze mną!
I dlatego nie powiem nic więcej,
bo wiem, że NASZE SIOSTRY MAJĄ
TA...KIE WIELKIE SERCE!!!!
10. narrator Nasi lekarze bardzo o nas dbają i co dzień wypisują dla nas recepty.
Dzisiaj w dniu ich święta my przygotowaliśmy wesołą, ale pełną zdrowia receptę.

RECEPTA
Czasem mi się marzy wypisać receptę dla naszych lekarzy ...ach!
Nie byłoby tam - rzecz jasna - żadnych zastrzyków
za to przepisałabym, przepisała ...
codziennie po 5 lizaków na patyku
Nie byłoby tabletek, ani nic do ssania , Ani nawet szałwii do gardła płukania
za to przepisałabym, przepisała ...po dwie godziny dziennie więcej spania.
Nie byłoby kroplówek, żadna chemia, żadne specyfiki!!!,
Za to może... dwie godziny dziennie gimnastyki!
Ach! Jaka piękna ta moja recepta, samo zdrowie.
Każdy lekarz na pewno też tak dzisiaj powie!
Więc na dodatek przepisuję wszystkim wiosenny spacer!!!
11. Wiersz na zakończenie
Dziękuję Wam drodzy moi Przyjaciele za każdą wspólną radość, którą z Wami dzielę.
Za dotyk dobrej dłoni, za jasne spojrzenia
Za każdą Waszą pomoc w czasie mojego leczenia!!!
Narrator:
Wszystkim pracownikom służby zdrowia zamiast życzeń dedykujemy fragment tekstu:
Rozsiewaj swój uśmiech, by zajaśniał radością wokół ciebie.
Rozsiewaj swoje siły, aby stawić czoło trudnościom życiowym.
Rozsiewaj swą odwagę, aby dodać jej innym.
Uśmiech nie trwa dłużej niż chwila, ale jego wspomnienie zostaje na długo...

Wręczenie wykonanych upominków i zaśpiewanie „Sto lat”

Wyświetleń: 0