SCENARIUSZ ZAJĘĆ PRACY Z GRUPĄ


Temat: Zabawa uczy i bawi.
Cel główny:
- integracja z grupą poprzez wspólną zabawę
Cele szczegółowe:
Wychowanek:
- współdziała z innymi poprzez zabawę
- aktywnie uczestniczy w zajęciach
- poznaje nowe zabawy ruchowe
- doskonali rozwój poprzez wrażenia wzrokowe, dotykowe, ruchowe
Formy pracy:
- grupowa
- zespołowa
- indywidualna
Metody pracy:
- słowna
- czynna
Środki dydaktyczne: krzesła.

Przebieg zajęć:
Część wstępna zajęć:
1. Powitanie. Nauczyciel wita się z wychowankami.
2. Zabawa na powitanie – „Ludzie do ludzi”
Wychowankowie witają się wymienionymi przez prowadzącego częściami ciała, np. uszami, kolanami, nosami czy łokciami. Na hasło „ludzie do ludzi” – dzieci siadają
w kręgu.
Część właściwa zajęć:
1. Zabawa „Krzesła”.
Uczestnicy siadają na ustawionych w kręgu krzesłach. Prowadzący stoi w środku. Na hasło prowadzącego: „Wszyscy, którzy...” (tu podaje jakąś cechę wspólną kilku członkom grupy), osoby, które tę cechę posiadają wstają i zmieniają się miejscami. Osoba stojąca pośrodku również zajmuje jedno z krzeseł. Ten, kto nie zdążył zająć żadnego miejsca, staje w środku okręgu i zaczyna zabawę od początku.
Przykłady cech wspólnych: wszyscy, którzy: mają na sobie coś czerwonego
mają niebieskie oczy
nie urodziły się w Białymstoku
2. Zabawa „Ślepe samochody”.
Uczestnicy tworzą pary. W parach stoją jeden za drugim, zwróceni w tę samą stronę. Osoba stojąca z przodu – samochód – ma ręce wyciągnięte do przodu, dłonie uniesione do góry, tak że są one jakby zderzakami, i zamknięte oczy. Osoba z tyłu – kierowca prowadzi samochód. Za kierownicę służą jej ramiona partnera. Po kilku minutach zmiana ról.
3. Zabawa „Podróż”.
Dzieci siedzą w kręgu. Pierwsza osoba mówi „Wyjeżdżam w podróż, ale najpierw muszę umyć okna”. Wykonuje również ruch naśladujący mycie okien. Następna osoba również mówi, że wyjeżdża w podróż, powtarza mycie okien, dodaje inną czynność
i pokazuje ją.
4. Zabawa „10 pytań”.
Jedno z dzieci zapamiętuje jakiś przedmiot z sali. Pozostali uczestnicy zadają pytania, zaczynające się od „ Czy….” (można odpowiadać TAK lub NIE). Przy 10 pytaniu dzieci powinny odgadnąć o jaki przedmiot chodzi. Potem następuje zmiana, dziecko, które odgadło tajemniczy przedmiot zapamiętuje inną rzecz z sali. Zabawa toczy się dalej.
5. Zabawa „Duchy”.
Uczestnicy siedzą w kole z zamkniętymi oczami. Dwie osoby zostają duchami, chodzą cichutko za plecami pozostałych, aż upatrzą sobie kogoś i za nim się zatrzymają. Na znak prowadzącego osoby w kręgu, którym się wydaje, że duch za nimi stoi, podnoszą ręce do góry. Kto odgadł, jest w następnej rundzie duchem.


6. Zabawa „Memory”.
Jeden uczestnik wychodzi z sali. Pozostali dobierają się w pary i ustalają jednakową pozę. Następnie stajemy w kręgu (osoby z pary nie stoją obok siebie) w zwykłych pozach. Zadaniem osoby, która była poza salą, jest znalezienie pary poprzez wskazanie osób. Osoba wskazana przyjmuje swoją pozycję, a uczestnik wskazuje kolejną osobę. Jeśli znalazł parę zdobywa punkt. Zgaduje tak długo, aż wszyscy zostaną wybrani.
Część końcowa zajęć.
1. Zabawa na pożegnanie „Iskierka”
Dzieci stoją w kręgu, trzymając się za ręce. Osoba prowadząca wysyła iskierkę (czyli mocniejszy uścisk dłoni), mówiąc wierszyk:
„Puszczam iskierkę prosto w krąg,
Niech powróci do mych rąk”.
Impuls przechodzi dalej – kolejna osoba, gdy go poczuje, musi wysłać go dalej. Impuls musi wrócić do prowadzącego.
2. Podsumowanie zajęć.
3. Podziękowanie wszystkim za wspólną zabawę.

Wyświetleń: 0