Dziecko a komputer
Na przestrzeni ostatnich lat w wielu naszych domach zagościł komputer. Jest on nie tylko wykorzystywany przez dorosłych najczęściej jako pomoc czy niezbędny atrybut ich pracy zawodowej lub narzędzie poznania świata. Także duża ilość dzieci ma kontakt z komputerem, podobnie jak z wieloma urządzeniami znajdującymi się wokół nich, od najwcześniejszych lat życia. Ważne jest jednak, aby właściwie korzystały z tego dobrodziejstwa, jaki przyniósł nam postęp naukowo – techniczny.
Obcowanie z komputerem ma wiele zalet. Nie da się jednak ukryć,
że zbyt wczesne i niekontrolowane korzystanie z komputera może nieść ze sobą także wiele zagrożeń. Komputer nie powinien dziecku zastępować zabawy
z rówieśnikami lub rodzeństwem, wzajemnych kontaktów w gronie rodziny
w szczególności nie może stać się podstawową formą spędzania wolnego czasu.
Rodzice powinni sprawować kontrolę nad tym w jaki sposób dziecko korzysta z komputera. Jest on doskonałym narzędziem pomagającym
w edukacji rozwoju dziecka. Prawidłowy dobór programów edukacyjnych, może ułatwić dziecku zdobywanie wiedzy i kształtowanie takich umiejętności jak logiczne myślenie, kojarzenie faktów, wytrwałość, cierpliwość, szybkie i celne podejmowanie decyzji. Odpowiednio dobrane programy pomagają rozwijać spostrzegawczość, zręczność, sprawność manualną, refleks oraz podzielność uwagi.
Mimo niewątpliwych zalet, nadmiernie długie przesiadywanie przed komputerem jest już jednak przejawem nadużycia. Zachwycanie się przez dziecko nieodpowiednimi dla niego grami, które sprowadzają się często do zabijania, strzelania, brutalnego bicia i bezmyślnego niszczenia, wyzwalając
w dziecku agresję i zachowania destrukcyjne może stać się wysoce niebezpieczne szczególnie dla dopiero rozwijającej się i niedojrzałej osobowości. Zagrożenia te przejawiają się także w niekontrolowanym dostępie do Internetu, który będąc nieograniczoną skarbnicą wszelkiej informacji
i wiedzy, może stać się zagrożeniem dla podatnej na manipulacje niedojrzałej psychiki dziecka.
Spędzanie długiego czasu przed monitorem stwarza wiele zagrożeń zdrowotnych: pogłębianie wad postawy, zmęczenie oczu a po dłuższym czasie nawet krótkowzroczność. Gdy układ nerwowy dziecka jest długotrwale atakowany strumieniem wielobarwnego światła kakofonią ekscytujących dźwięków oraz huśtawką emocji wynikającą z przeżyć w wirtualnym świecie, dochodzić może do zaburzeń koncentracji, kłopotów z myśleniem, rozstroju emocjonalnego, wyobcowania z rzeczywistego świata, zaburzenia więzi uczuciowej z najbliższymi oraz do wielu innych zaburzeń osobowości określanych wspólnym mianem uzależnienia od komputera. Zaburzenie hierarchii wartości, gdzie na pierwszym miejscu stawiany jest kontakt
z komputerem i temu podporządkowane jest zazwyczaj całe pozakomputerowe życie jest już skrajnym przejawem tego zjawiska.
Z biegiem czasu dziecko zaczyna żyć w świecie wirtualnym, stopniowo coraz mniej czasu spędza z kolegami, częściej niż kiedyś woli pozostać w domu (blisko komputera) niż wychodzić na podwórko. Rzadko inicjuje zabawy ruchowe, nie interesują go zajęcia plastyczne ani zabawą klockami za to potrafi przesiedzieć przed monitorem długie godziny. Dziecko takie powoli traci umiejętność nawiązywania kontaktów z rówieśnikami, zawiązywania nowych przyjaźni, budowania i kształtowania więzi uczuciowej. Zwykle realni przyjaciele nie są już mu potrzebni, woli ich szukać w świecie wirtualnym. Ucieka przed realnym światem, stawiającym nieraz wiele wymagań, wyzwań i zadań do wykonania w świat wirtualny, nierzeczywisty ale prostszy, często kształtowany samemu według własnych upodobań.
Zdaniem specjalistów kontakt z komputerem mogą mieć już dzieci
w wieku przedszkolnym. Można go wykorzystać jako doskonałe narzędzie kształcenia i rozwoju, pamiętając o rozsądnym ograniczaniu czasu przebywania dziecka przy komputerze i właściwym doborze programów edukacyjnych. Podstawowym zadaniem dla rodziców jest kontrola dostępu dziecka
do komputera. Ponadto należy pamiętać , aby stwarzać dziecku okazje do różnych przeżyć i rozwoju zainteresowań nie związanych z komputerem. Warto pokazywać dziecku piękno pozakomputerowego świata. Właściwa atmosfera rodzinna, dobry kontakt uczuciowy, rozmowy, wspólne rozrywki i zabawy
z dzieckiem mogą sprawić, że nie będzie ono uciekać w samotność wirtualnej rzeczywistości. Komputer jak wszystko co nas otacza może być wspaniałym narzędziem rozwoju i źródłem radości lub nieumiejętnie używany przyczyną problemów. Czym będzie dla naszych dzieci zależy w dużej mierze od nas samych.
Opracowała:
mgr Hanna Dudek

Wyświetleń: 0