SPRAWOZDANIE
Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO

mgr Pawła Hoszowskiego-Siarkiewicz

nauczyciela mianowanego ubiegającego się o stopień nauczyciela dyplomowanego pracującego w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym im. Polskich Olimpijczyków w Jastrowiu






Rozpoczęcie stażu: 1.09.2017
Zakończenie stażu: 31.05.2020





Jastrowie 2020

Posiadane kwalifikacje:
• studia magisterskie: Uniwersytet Szczeciński – Wydział Nauk Przyrodniczych na kierunku: Wychowanie fizyczne, specjalność nauczycielska,
• kurs kwalifikacyjny z Oligofrenopedagogiki – CDN Piła;
• 3 semestralne studnia podyplomowe w zakresie Integracji sensorycznej, Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy.

Dodatkowe kwalifikacje zawodowe:
• trener drugiej klasy w pływaniu,
• trener UEFA C w piłce nożnej.

Stanowisko:
• nauczyciel wychowania fizycznego,
• terapeuta integracji sensorycznej.

Miejsce odbywania stażu :
• Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy im. Polskich Olimpijczyków, ul. Wojska Polskiego 25, 64-915 Jastrowie.

Cel główny
• Uzyskanie stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego.













Wstęp

Poniższe sprawozdanie jest zbiorem zrealizowanych zadań w czasie stażu od 01.09.2017
do 31.05.2020 r, które zostały ujęte w planie rozwoju zawodowego nauczyciela, zatwierdzonym przez Dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego im. Polskich Olimpijczyków
w Jastrowiu Pana mgr Macieja Nowickiego we wrześniu 2017 r.
Jestem absolwentem Uniwersytetu Szczecińskiego, Wydziału Nauk Przyrodniczych
na kierunku Wychowanie Fizyczne o specjalności nauczycielskiej. Mój staż pracy w zawodzie nauczyciela wynosi 12 lat i przez te wszystkie lata związany jestem z moją placówką. W czasie odbywania stażu ukończyłem studia podyplomowe z Integracji sensorycznej oraz kurs trenera piłki nożnej UEFA Grassroots C. Opracowany przeze mnie plan rozwoju zawodowego, jest kontynuacją realizowanych wcześniej zadań dydaktyczno-wychowawczych oraz podstawą i wytyczną do pracy nauczyciela mianowanego ubiegającego się o stopień nauczyciela dyplomowanego. Przez cały okres stażu dokładałem wszelkich starań, aby założenia planu były zgodnie z harmonogramem sukcesywnie realizowane.
W poniższym sprawozdaniu skupiłem się, moim zdaniem, na sprawach najważniejszych, które były zawarte w wymaganiach niezbędnych do uzyskania stopnia nauczyciela dyplomowanego w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego nauczycieli oraz w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 26 lipca 2018 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego nauczycieli.
W trakcie odbywania stażu doskonaliłem swój warsztat pracy poprzez udział w różnych formach doskonalenia zawodowego, zdobywałem nową wiedzę i umiejętności, aby móc praktycznie ją wykorzystać w różnorodnych formach i metodach w pracy z dziećmi. Z całą pewnością wiedza i doświadczenie zdobyte w okresie stażu przełożyło się na podniesienie poziomu jakości prowadzonych przeze mnie zajęć a tym samym na podniesienie jakości pracy szkoły.
Podsumowując moją pracę w okresie stażu mogę stwierdzić, że większość założonych zadań udało się zrealizować w zadowalający sposób. Poniższe sprawozdanie jest podsumowaniem mojej pracy w okresie stażu jako nauczyciela wychowania fizycznego, terapeuty SI i wychowawcy.







Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust.2 pkt.1
Uzyskanie pozytywnych efektów pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienia jakości pracy szkoły .


1. Poszerzanie swojej wiedzy oraz umiejętności. Realizacja stażu dotyczącego awansu zawodowego.

Przez cały okres stażu analizowałem przepisy Prawa Oświatowego związane z awansem zawodowym nauczycieli, zagłębiałem się w literaturę i publikacje w internecie dotyczące pracy nauczyciela w szkole. Pozwoliło to na znalezienie odpowiedzi na nurtujące pytania w czasie stażu oraz te dotyczące awansu zawodowego, a w szczególności związane z rozpoczęciem stażu
i napisaniem planu rozwoju oraz sprawozdania. We wrześniu 2017 r., przedłożyłem panu Dyrektorowi Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego im. Polskich Olimpijczyków
w Jastrowiu, wniosek o rozpoczęcie stażu na nauczyciela dyplomowanego wraz z załączonym do niego planem rozwoju zawodowego zgodnym z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego nauczycieli. W związku ze zmieniającymi się przepisami w 2018 r. dotyczącymi awansu zawodowego nauczycieli, starałem się ująć w swoim sprawozdaniu te wymagania, których nie było w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego nauczycieli, a były w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r.
Na początku stażu określiłem swoje mocne strony, dokonałem wstępnej analizy własnych umiejętności i dotychczasowych dokonań. Określiłem dziedziny w których mogę podnieść swoje kwalifikacje, przede wszystkim takie, dzięki którym praca z dziećmi stanie się łatwiejsza zarówno dla mnie oraz dla nich. Uważam, że wiedza zdobyta na temat awansu zawodowego w czasie stażu pozwoli mi w przyszłości pełnić rolę opiekuna stażu.
Skuteczna praca nauczyciela – wychowawcy musi być poprzedzona nieustającym poszerzaniem wiedzy i umiejętności oraz doskonaleniem własnego warsztatu pracy, co będzie się przekładało na jakość nauczania. Swój własny warsztat pracy rozwijałem i doskonaliłem poprzez udział w różnych formach doskonalenia zawodowego:
Ukończyłem trzysemestralne studia podyplomowe z Integracji sensorycznej
w Kujawsko – Pomorskiej Szkole Wyższej w Bydgoszczy. Studia te obejmowały następujące bloki:
• Anatomia z fizjologią człowieka,
• Neuropsychologia kliniczna,
• Budowa i funkcjonowanie zmysłów – aspekt medyczny,
• Wybrane zagadnienia z patologii noworodka,
• Upośledzenie umysłowe w kontekście SI,
• Rozwój ruchowy dziecka od 0 do 7 roku życia w tym MFDR, SCHOPLER,
• Klasyfikacja zaburzeń przetwarzania sensorycznego,
• Wczesna diagnostyka zaburzeń przetwarzania sensorycznego u dzieci do 3 roku życia,
• Narzędzia do oceny procesów przetwarzania sensorycznego,
• Opracowanie i pisanie diagnoz,
• Diagnoza i terapia SI u dzieci z różnymi deficytami,
• Wpływ integracji sensorycznej na rozwój mowy,
• Psychologiczne problemy rodzin dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi,
• Warsztat pracy terapeuty SI,
• Seminarium,
• Praktyka.
Celem ukończonych przeze mnie studiów była chęć zrozumienia i pomocy pewnej grupie dzieci przejawiających różne zachowania i deficyty rozwojowe. Znalezienie odpowiedzi na kluczowe pytania, a także podniesienie kompetencji zawodowych co pozwoliłoby profesjonalnie pomagać dzieciom i młodzieży w przezwyciężaniu ich trudności. Ukończone przeze mnie studia dają mi możliwość prowadzenia w szkole zajęć, oraz stworzyły możliwość otwarcia prywatnego centrum pomocy dziecku metodą Integracji Sensorycznej.
Wiemy, że dzięki szeroko pojętemu rozwojowi ruchowemu tworzą się nowe połączenia
w mózgu. Gdy dziecko rozwija się dobrze to poszczególne „kroki milowe” przebiegają
w odpowiednim dla dziecka czasie. Problem pojawia się wtedy, kiedy dziecko odbiega od normy rozwojowej, kiedy wykazuje deficyty rozwojowe, wtedy na pomoc dziecku może być wdrożona metoda Integracji sensorycznej, która poprzez odpowiednią zabawę i ćwiczenia może pomóc dziecku przezwyciężyć swoje trudności i wrócić na odpowiednią ścieżkę rozwoju. Dzięki zdobytemu doświadczeniu w okresie studiów, prowadzę zajęcia SI w szkole. Zajęcia mają formę zabawy i ćwiczeń czuciowo – ruchowych, dzięki którym mogę zaspokajać ich potrzeby. Proste   zabawy i ćwiczeni czuciowo - ruchowe  pomagają w rozwijaniu zmysłów 
i  „segregowaniu”  przez  mózg  płynących  z nich informacji. Dzieci z podwrażliwością poszukują silnych wrażeń, które poprzez zabawę trzeba starać się im ich dostarczyć, ale w bezpieczny sposób. Natomiast dzieci z nadwrażliwością bronią się np. przed bodźcami dotykowymi czy pewnymi formami ruchu, dlatego też należy stopniowo ich dostarczać, zachęcać do nich. Studia wzbogaciły moją wiedzę na temat zajęć prowadzonych metodą SI z dziećmi, ukazały jak ważne jest kształtowanie wrażliwości i percepcji zmysłowej, które prowadzą do rozwoju prawidłowej integracji sensorycznej. Doświadczenia sensoryczne są niezwykle ważne i cenne zwłaszcza
w przypadku dzieci z niepełnosprawnością, które z racji swoich ograniczeń rozwojowych, nie mogą swobodnie i samodzielnie poznawać otoczenia.
Ukończyłem również semestralny kurs trenerski z piłki nożnej UEFA GRASSROOTS C, który składał się z wielu bloków tematycznych dotyczących nowatorskich metod pracy i szkolenia dzieci, młodzieży i dorosłych. Piłka nożna jest najpopularniejszą grą zespołową na świecie. Grają
w nią wszyscy, a w szczególności dzieci. Piłka nożna jest przejawem ruchowej działalności człowieka, jest składowym elementem wychowania dzieci i młodzieży. Wykorzystanie tej gry zespołowej w pracy z dziećmi daje duże możliwości w kierowaniu rozwojem ich osobowości, sprawności psychofizycznej, postaw wychowawczych. Odpowiednio dobrane formy i metody zabaw z piłką umożliwiają wprowadzanie tej gry dla wszystkich grup wiekowych
i sprawnościowych, na każdym etapie kształcenia. Gra w piłkę nożną daje możliwość realizacji
i ogromną satysfakcję, wyzwala u dziecka pozytywne odczucia, reguluje napięcia nerwowe, które coraz częściej niszczą psychikę dziecka. W przypadku dzieci ma to szczególnie duże znaczenie,  ponieważ  gry zespołowe  oddziałują wszechstronnie i równomiernie na organizm dziecka. Podnoszą jego wydolność, sprawność fizyczną i   umysłową, sprzyjają odprężeniu nerwowemu oraz czynnemu wypoczynkowi, dlatego też podczas mojej codziennej praktyki pedagogicznej staram się jak najczęściej wykorzystywać gry zespołowe na swoich lekcjach. Lata doświadczeń pokazały mi, że dzieci bardzo chętnie włączają się do wszelkiego typu zabaw i gier. Wykazują się przy tym większą spontanicznością, swobodą. Zabawa i udział w grze przynosi im zwykłą radość, daje możliwość zaakcentowania własnej indywidualności oraz ułatwia osiąganie jak najlepszych wyników na miarę możliwości danego dziecka. Gry i zabawy ruchowe - dzięki   swojej    różnorodności swobodzie w dokonywaniu wyboru rozwiązań ruchowych dają okazję do wszechstronnego i nieograniczonego wpływu na człowieka. Zabawom i grom towarzyszy zwykle duże zaangażowanie uczuciowe i przeżywanie dużych emocji, co zbliża do sportu. Emocje te jednak zabarwione są uczuciem radości i zadowolenia, co sprzyja wypoczynkowi i odprężeniu,
a zarazem skupieniu uwagi i zainteresowaniu.
Dzięki szkoleniu zdobyłem cenne doświadczenie niezbędne do pracy każdego trenera. Poznałem nowatorskie formy i metody pracy z dziećmi, spotkałem się z trenerami posiadającymi ogromne doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą. Przekazana przez nich wiedza spowodowała, że włączam ciekawe formy i metody do swoich zajęć. Moje zajęcia stały się ciekawsze i bardziej atrakcyjne. Ukończone szkolenie daje mi możliwość pracy w klubie sportowym z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, co w przyszłości chciałbym uczynić, bo piłka nożna to moja pasja od najmłodszych lat i chciałbym ją kontynuować w postaci pracy trenerskiej.
Doskonaląc swój warsztat pracy wielokrotnie uczestniczyłam również w radach szkoleniowych. Tematyka rad była zróżnicowana i dostosowana do potrzeb szkoły. Prowadzący, umiejętnie przekazywali  swoją  wiedzę  na  dany  temat.  Zdobyte  wiadomości umiejętności stanowią zasadniczy element mojej pracy. Aby podnieść efektywność pracy naszej placówki Rada Pedagogiczna wzięła udział w następujących szkoleniach:

Rok szkolny 2017/2018
• „Interwencja wobec uczniów sięgających po substancje psychoaktywne jako element Szkolnego Programu Profilaktyki”.
• Komunikacja interpersonalna.

Rok szkolny 2018/2019
• Kształtowanie bezpiecznych zachowań w sieci. E – zagrożenia. W ramach projektu „ Cybernauci, kompleksowy projekt kształtowania bezpiecznych zachowań w sieci”.

Rok szkolny 2019/2020
• Pierwsza pomoc przedmedyczna.
• Zachowania autodestrukcyjne u dzieci i młodzieży i sposoby reagowania na nie.

Ponadto uczestniczyłem w szkoleniu „Wychowanie fizyczne w świetle nowej podstawy programowej”, zorganizowane przez CDN w Pile, które wprowadziło mnie w nową podstawę programową z wychowania fizycznego i jednocześnie pomogło w tworzeniu planów pracy dla moich uczniów.

Efekty:
Aktywne i systematyczne samokształcenie poszerzyło moją wiedzę teoretyczną, jak również pozwoliło mi na ugruntowanie posiadanych już umiejętności praktycznych i nabycie nowych. Zdobytą wiedzę i umiejętności starałem się wykorzystywać w codziennej pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej. Wszystkie ukończone formy, pozwoliły mi wzbogacić swój warsztat pracy, rozwinąć się intelektualnie i zawodowo. Poszerzyłem swoje horyzonty, wiedzę
i umiejętności.



2. Aktywne uczestnictwo w pracach związanych z podnoszeniem efektywności procesu kształcenia szkoły.
W roku szkolnym 2017/2018 byłem wychowawcą klasy. W związku z tym byłem również przewodniczącym zespołu klasowego odpowiedzialnego za organizowanie i prowadzenie zespołu koordynującego pomoc psychologiczno - pedagogiczną. W ramach tego zespołu spotykaliśmy się
z nauczycielami, specjalistami i rodzicami w celu stworzenia pomocy psychologiczno – pedagogicznej dla ucznia oraz opracowania indywidualnego programu edukacyjno terapeutycznego, który miał na celu pomoc w przezwyciężaniu swoich dysfunkcji. Kierowanie tym zespołem pozwoliło na zdobycie dużego doświadczenia w pracy wychowawczej, które na pewno zaowocuje w przyszłości.
W roku 2017/2018 i 2018/2019 byłem koordynatorem zespołu ewaluacyjnego. Do zadań zespołu należało m. in. opracowywanie narzędzi badawczych i diagnostycznych, opracowanie projektu raportu z ewaluacji wewnętrznej i przedstawienie Radzie Pedagogicznej oraz ustalanie wniosków i rekomendacji, a także sposobu realizacji wniosków z przeprowadzonej ewaluacji. Kierowanie zespołem było wielkim wyzwaniem, ale zarazem świetnym doświadczeniem, które na pewno przyda się w mojej dalszej pracy w szkole.
W roku 2017/2018 i 2018/2019 zostałem przewodniczącym zespołu wychowawczego
w naszej placówce. Organizowałem i kierowałem pracą całego zespołu. Na zebraniach z z grupą nauczycieli poruszane były ważne kwestie dotyczące rozwiązywania problemów wychowawczych i wspólne ustalanie sposobów postępowania w stosunku do dzieci mających trudności
w zachowaniu i nauce. Opracowywaliśmy też plany działań, mające na celu poprawę zachowania uczniów, ustalaliśmy wspólne metody mające na celu zapobieganie sytuacjom niebezpiecznym ucznia w szkole. Przewodnicząc zespołowi wychowawczemu zdobyłem dodatkową wiedzę
z zakresu zadań wychowawczych i opiekuńczych oraz poszerzyłem zakres wiedzy dotyczący rozwiązywania problemów wynikających z bycia wychowawcą.

Efekty:
Praca w zespołach zadaniowych umożliwiła mi m.in. pogłębienie mojej wiedzy na temat funkcjonowania szkoły. Miałem możliwość zdobycia nowych kompetencji oraz dzielenia się zdobyta wiedzą z innymi nauczycielami. Doświadczenie zdobyte w czasie pracy zespołów zadaniowych pozwoliło mi na sprawniejsze planowanie zadań wychowawczych, dydaktycznych
i opiekuńczych. Zdobyłem również niezbędne w pracy w szkole doświadczenie związane
|z kierowaniem zespołem oraz funkcjonowaniem w grupie.


3. Rozbudzanie aktywności uczniów oraz rozwijanie ich zainteresowań.

Przez cały okres stażu prowadziłem systematycznie zajęcia sportowo – rekreacyjne dla uczniów z naszej szkoły. Podczas zajęć przygotowywałem ich do zawodów zgodnie z kalendarzem imprez organizacji sportowych tj. „Sprawni – Razem” i „Olimpiad Specjalnych”, dzięki którym moi uczniowie mieli możliwość zdobywania nowych kontaktów społecznych, zmierzenia się z sytuacją stresową oraz rywalizacją sportową. Dodatkowo prowadziłem raz w tygodniu zajęcia z piłki nożnej dla chętnych uczniów naszej szkoły. Na zajęciach przygotowywaliśmy się do zawodów, na które jeździliśmy każdego roku w kwietniu do Kobylca koło Wągrowca odnosząc tam liczne sukcesy.
Raz w tygodniu prowadziłem zajęcia kulturystyczne w siłowni szkolnej dla starszej grupy uczniów. Podczas zajęć oprócz rozwoju fizycznego, przygotowywaliśmy się do zawodów
w dwuboju i trójboju siłowym na które cyklicznie jeździliśmy do Wolsztyna odnosząc liczne sukcesy. Ponadto prowadziłem dodatkowe zajęcia z lekkoatletyki przed zawodami dla najzdolniejszych uczniów naszej szkoły. Na zawody lekkoatletyczne zawsze liczną grupą jeździliśmy do Piły również zdobywając wiele medali . Moi uczniowie co rocznie brali udział
w współzawodnictwie sportowym na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim często odnosząc znaczące sukcesy.
Uczeń zdolny to uczeń, który przewyższa swoich rówieśników pod względem zdolności
i sprawności fizycznej. Jego umiejętności możemy potwierdzić przy pomocy testów sprawności fizycznej oraz poprzez udział w zawodach sportowych. Jako nauczyciel wychowania fizycznego mam możliwość zwrócenia uwagi na dzieci wyróżniające się w jakiejś konkretnej dyscyplinie sportu: lekkoatletyce, gimnastyce, dwuboju i trójboju siłowym czy grach zespołowych. Staram się dołożyć wszelkich starań, by „wyłowić” uczniów o szczególnych uzdolnieniach. W pracy
z uczniem zdolnym stosuję najczęściej metody zadaniowe – ścisłe, naśladowcze – ścisłe, twórcze – problemowe i metody aktywizujące. Aby osiągać wyniki, praca wyłącznie na lekcjach z uczniami zdolnymi niestety nie wystarczy. Dlatego wyłonione przeze mnie dzieci uczestniczą aktywnie kilka razy w tygodniu w zajęciach dodatkowych.
Od 2017 roku organizuję „Mistrzostwa Szkoły w biegu dookoła orlika”. Impreza cieszy się ogromnym powodzeniem, gdyż chęć udziału w niej wyraża ponad połowa uczniów szkoły co jest dla mnie dodatkowym motywatorem, aby takie szkolne sportowe imprezy odbywały się cyklicznie. Ponadto organizowałem lub współorganizowałem takie imprezy jak Dzień Dziecka i Dzień Patrona Szkoły, Dzień Edukacji Narodowej, Uroczystość Rozpoczęcia Roku Szkolnego, Uroczystość Zakończenia Roku Szkolnego.



Efekty:
W wyniku podjętych przeze mnie działań w poprawie jakości pracy szkoły wyłonieni przeze mnie uczniowie uczestniczyli w wielu zawodach sportowych, zajmując czołowe lokaty, zdobywając dyplomy, puchary, medale i nagrody rzeczowe. Wywiera to pozytywny wpływ na innych uczniów, którzy, obserwując sukcesy swoich kolegów, również starają się należeć do drużyny. Sportowcy, reprezentując szkołę w zawodach i turniejach, nadawali jej rozgłos i przyczyniali się do poprawy jej wizerunku. Poprzez organizację imprez sportowych i uroczystości udoskonaliłem swoje umiejętności koordynowania działań. Nawiązałem współpracę ze środowiskiem lokalnym, rodzicami i instytucjami. Uczniowie maja możliwość pełnienia roli uczestnika i kibica podczas rywalizacji w grupie rówieśniczej na każdym szczeblu.

4. Dbałość o sprzęt sportowy i estetykę bazy sportowej oraz promocje szkoły.

W okresie mojego stażu dzięki zaangażowaniu Dyrektora Szkoły powstała nowa hala sportowa na miarę XXI wieku. Zdaję sobie sprawę z troski o całą bazę i sprzęt sportowy, który jest niezbędny do rozwoju moich podopiecznych i w związku z tym dbałość i troska o jakość sprzętu sportowego stanowi nie tylko bezpieczeństwo podczas zajęć sportowych ale jest również wizytówką naszej placówki. Wspólnie z innymi nauczycielami wychowania fizycznego monitorowałem stan techniczny przyborów i przyrządów sportowych. Dokonywałem ich bieżących napraw lub zgłaszałem wszelkie usterki, które na bieżąco były naprawiane. W porozumieniu
z Dyrekcją, corocznie wzbogacałem magazyn sportowy w niezbędny sprzęt. W przyszłości chciałbym poszukać darczyńców, którzy pomogą w zakupie większej ilości sprzętu sportowego niezbędnego do pracy w roli trenera i nauczyciela wychowania fizycznego.
Wszystkie wydarzenia sportowe, relacje, sprawozdania i fotorelacje na bieżąco zamieszczane są na stronie internetowej szkoły, lokalnej prasie i profilach społecznościowych. Wszystkie dyplomy i zdjęcia z zawodów sportowych eksponowane są w gablotach szkolnych. Sukcesy osiągane przez moich uczniów cieszą się wielkim zainteresowaniem wśród uczniów, nauczycieli
i lokalnej społeczności.

Efekty:
Nasi uczniowie mają możliwość nauki i zabawy mając do dyspozycji zaplecze sportowe i sprzęt wysokiej klasy. Infrastruktura sportowa szkoły często wybiega poza standardy innych placówek. Sukcesy uczniów w znaczący sposób wpływają na wizerunek szkoły i pozytywne opinie społeczeństwa.

5. Obserwacja i analiza rozwoju uczniów.

Rozwój sprawności fizycznej moich podopiecznych jest integralną częścią całościowego rozwoju dzieci i młodzieży z którymi pracuję. Wiem jak ważna jest sprawność ruchowa moich podopiecznych, szczególnie dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, którzy poprzez swoje dysfunkcje ruchowe znacznie odbiegają od dzieci w normie intelektualnej. W trakcie swojej pracy na bieżąco obserwowałem i analizowałem rozwój swoich uczniów stosując szeroko rozumiane metody aktywizujące i indywidualizację. Tylko uczeń odpowiednio zmotywowany do pracy będzie zwiększał poziom własnych możliwości, dlatego ważna jest odpowiednia motywacja nie tylko przed lekcją, ale przez cały czas jej trwania. Tylko zrozumienie przez ucznia wpływu ćwiczeń
i zabaw na ich organizm, mogą podnieść poziom sprawności fizycznej i motorycznej. Mają wpływ na ich samoocenę i spowoduje, że będą podejmowali jakąkolwiek aktywność fizyczną
w przyszłości. Dlatego w swojej pracy starałem się kłaść nacisk nie tylko na odpowiednią motywację ale również na na indywidualizację pracy. Według mnie każde dziecko stanowi określoną indywidualność: z różnym poziomem cech motorycznych, sprawnością fizyczną, umiejętnościami ruchowymi, tempem pracy, potrzebami wynikającymi z zainteresowań, osobowością, cechami charakteru i temperamentem oraz stanem zdrowia. Zasada indywidualizacji promuje ucznia, sprawia, że uczeń ma świadomość bycia postrzeganym przez nauczyciela. Zapobieganie nudzeniu się na lekcji, da możliwość "wykazania się" wszystkim ćwiczącym w miarę swoich możliwości. Stosowanie odpowiednich metod i form prowadzenia lekcji dostosowanych do różnego poziomu sprawności klasy. Najlepiej sprawdza się stosowanie metod twórczych, które uwzględniają indywidualne możliwości i uzdolnienia. Prowadziłem systematyczną kontrolę i ocenę uczniów poprzez sprawdziany poziomu umiejętności oraz poziomu sprawności uczniów. Aktualny wynik zawsze porównywałem z rezultatem poprzednim, aby docenić ucznia przede wszystkim za jego postęp. Na swoich lekcjach zawsze stosowałem pochwały i oceniałem uczniów za aktywność, doceniając przede wszystkim ich wkład w opanowanie określonych umiejętności.

Najczęściej stosowane metody aktywizujące w czasie moich zajęć to:
• metoda zabawowa - nauczyciel podaje uczniom fabułę zabawy, a w przypadku gry również przepisy. Uczeń jest motywowany atrakcyjnością zabawy, współzawodnictwem w grze. Uczeń bawi się lub bierze udział w grze, pełni różne role, jak w życiu dorosłym.
• metoda opowieści ruchowej - nauczyciel opowiada uczniom jakąś opowieść lub wspólnie śpiewają piosenkę. Uczniowie ilustrują ruchem treść opowiadania lub piosenki. Metoda ta przedstawia czynności ludzi, zwierząt, roślin. Metoda kształtuje ekspresje ruchową, wyobraźnię.
• metoda bezpośredniej celowości ruchu - nauczyciel stawia uczniów w sytuacji zadaniowej, motywem do działania jest atrakcyjny i bezpośredni cel. Cel właściwy jest ukryty znany tylko nauczycielowi. Metoda ta również kształtuje świetnie wyobraźnię ruchową dziecka.
• Metoda Orffa - łączenie ruchu z muzyką. Poruszanie się w rytm określonej muzyki, wystukiwanie odpowiedniego do muzyki rytmu itp.,
• metoda problemowa - polega na konieczności opracowania przez ucznia projektu działań w postawionym zadaniu ruchowym,
• metoda ruchowej ekspresji twórczej – ćwiczący czuje się w sytuacji zadaniowej, nauczyciel daje zestaw ćwiczeń z opisem lub zdjęciem a uczeń podejmuje się wyzwania ruchowego.
Ponadto również wykorzystuję najczęściej takie metody jak:
• metoda naśladowczo – ścisła – polega na ścisłym odtwarzaniu danego wzorca ruchowego,
• metoda zadaniowo – ścisła – nauczyciel stawia ucznia przed wykonaniem jakiegoś zadania ruchowego
• metoda programowanego uczenia się i usprawniania – samodzielnie uczenie się zadania ruchowego poprzez pokazanie jakieś broszury lub tablic poglądowych z odpowiednimi instrukcjami.

Efekty:
Obserwacja i analiza rozwoju uczniów przyczyniła się do podniesienia efektów mojej pracy dydaktycznej. Stosowałem różnorodne metody i techniki, podnosząc atrakcyjność lekcji wychowania fizycznego. Stosując pozytywne wzmocnienia, zasadę indywidualizacji oraz ocenianie za wkład i wysiłek ponoszony na lekcji, zawsze starałem się traktować uczniów podmiotowo.

6. Współpraca z rodzicami

Współpraca z rodzicami była jednym z ważniejszych elementów w mojej pracy. W okresie gdy byłem wychowawcą często spotykałem się na zebraniach klasowych. Na wywiadówkach wspólnie omawialiśmy problemy dydaktyczne i wychowawcze oraz planowaliśmy wyjścia uczniów, imprezy klasowe i szkolne. Spotykaliśmy się także na zespołach diagnozujących w celu ustalenia pomocy psychologiczno – pedagogicznej ich dziecku. Większość rodziców systematycznie uczestniczyła
w spotkaniach ze mną. Z innymi utrzymywałem stały kontakt telefoniczny. Zapobiegło to powstaniu poważnych problemów wychowawczych, gdyż rodzice na bieżąco byli informowani
o wynikach w nauce i zachowaniu swoich dzieci.


Efekty:
Współpraca z rodzicami wpływała znacząco na systematyczną kontrolę postępów w nauce, zachowania i frekwencji uczniów. Szkoła jest otwarta na współdziałanie z rodzicami nie tylko
w rozwiązywaniu sytuacji problemowych, ale także na współpracę na rzecz szkoły. Wielu rodziców pomogło tworzyć pozytywny wizerunek naszej placówki, uczestnicząc w imprezach szkolnych, wspomagając czy angażując się w uroczystości szkolne.

7. Praca zdalna w związku z COVID – 19

W ramach pracy zdalnej, w której znalazło się całe środowisko szkolne, trzeba było zorganizować i dostosować proces nauki do zaistniałej sytuacji. Na początku zapoznałem się
z rozporządzeniami dotyczącymi pracy na odległość tj. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID_19 oraz
z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty
w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. W tym okresie spotykaliśmy się na Radach Pedagogicznych online, dotyczących zaistniałej sytuacji oraz w celu dostosowania naszej pracy w jak najlepszy możliwy i dostępny dla naszych uczniów sposób.
W następstwie tych działań kolejnym krokiem było zorganizowanie własnego warsztatu pracy.
W tym celu skontaktowałem się drogą telefoniczną, poprzez e-mail oraz media społecznościowe
z rodzicami moich podopiecznych oraz uczniami z którymi na co dzień prowadzę zajęcia, w celu ustalenia warunków i zasad wzajemnego rozliczania się z pracy. W ramach swojego warsztatu sporządziłem tygodniową kartę pracy w której umieszczałem zadania dla uczniów. Zadania zawsze były dostosowane do ich poziomu sprawności oraz warunków domowych w których mogą je zrealizować i sukcesywnie przekazywałem je moim uczniom lub rodzicom. Po zrealizowaniu przez nich zadań, dostawałem informację zwrotną z wypełnioną i podpisaną przez rodziców kartą, którą przesyłali drogą e-mail lub poprzez zdjęcie telefoniczne MMS i na podstawie kart rozliczaliśmy się ze wspólnej pracy. Na podstawie przesłanych informacji zwrotnych miałem również możliwość wystawienia ocen za określone zadania. Były to zadania promujące zdrowy tryb życia, np. wykonanie jakiegoś zdrowego posiłku lub wykonanie próby sprawności fizycznej w określonym czasie czy wykonanie określonej liczby kroków w ciągu dnia z aplikacją sportową. Stwarzało to możliwość sprawdzenia uczniów z narzuconych im obowiązków. Ponadto byłem w stałym kontakcie z rodzicami i uczniami, zawsze do ich dyspozycji w moich godzinach pracy a często również poza nimi. Odpowiadałem na ich pytania, sprawdzałem karty pracy, oraz zawsze służyłem pomocą w napotkanych przez nich trudnościach. Zdaję sobie sprawę, że jest to trudna sytuacja dla wszystkich, że ciężko jest realizować zadania w tym okresie, jednak aktywność fizyczna jest szczególnie ważna dla moich uczniów, z uwagi na ich deficyty ruchowe, a zaprzestanie jej na dłuższy okres może spowodować znaczne obniżenie poziomu sprawności fizycznej i niekorzystne zmiany w funkcjonowaniu całego organizmu.

Efekty:
Zaistniała sytuacja pozwoliła na zdobycie i doskonalenie kompetencji w zakresie nowoczesnych technologii, pozwoliła nabyć nowe umiejętności technologii informatyczno – komunikacyjnych oraz na wymianę poglądów z innymi nauczycielami. Umiejętność dostosowania się do nowej sytuacji sprawiła, że szkoła odpowiedziała na potrzeby uczniów i rodziców. Umożliwiła realizację podstawy programowej w czasie zawieszenia działalności oraz realizację zaleceń ministerialnych.

Podsumowanie:
Efekty dla ucznia:
• praca z nauczycielem nieustannie wzbogacającym swój warsztat pracy;
• współpraca z nauczycielem motywująco-wspierającym;
• szczegółowe wskazówki do dalszej pracy;
• praca nad deficytami, rozwijanie mocnych stron;
• doskonalenie nowych umiejętności technologii komunikacyjno - informacyjnej;
• wzmacnianie pozytywnej samooceny.
Efekty dla szkoły:
• podniesienie jakości pracy szkoły dzięki dobrze wykwalifikowanej kadrze pedagogicznej;
• spójność i efektywność oddziaływań w pracy nauczycieli;
• promocja szkoły dzięki zdobytym osiągnięciom uczniów.
Efekty dla nauczyciela:
• poszerzenie wiedzy teoretycznej, umiejętności praktycznych i nabycie nowych;
• wykorzystanie zdobytej wiedzy w codziennej pracy dydaktycznej, wychowawczej
i opiekuńczej;
• poszerzenie i wzbogacenie swojego warsztatu pracy;
• poszerzenie swoich horyzontów, wiedzy i umiejętności;
• możliwość zdobycia nowej wiedzy i nowych kompetencji oraz dzielenie się zdobyta wiedz innymi nauczycielami.

Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust.2 pkt.2
Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej
i komunikacyjnej

1. Wykorzystanie komputera i internetu w pracy zawodowej oraz życiu codziennym.

Można powiedzieć, że technologia informacyjna i komunikacyjna jest w dzisiejszych czasach nieodłącznym elementem w życiu każdego człowieka, zarówno tego młodszego jak
i starszego. Również nauczyciel musi znać obsługę komputera, umieć obsługiwać programy komputerowe oraz korzystać z internetu. Dzieci świetnie orientują się w nowinkach technologicznych więc nauczyciel nie może zostać w tyle. Także w moim życiu technologia komputerowa odgrywa bardzo ważną rolę. Komputer stał się powszechnie stosowanym przeze mnie narzędziem pracy. Codziennie używam go zarówno do celów zawodowych jak i osobistych, jest narzędziem znacznie ułatwiającym mi pracę oraz źródłem dostępu do najnowszych informacji. Zdobycze techniki stwarzają nam ogromne możliwości do rozwijania swoich umiejętności.
Technologia komputerowa i informacyjna to niezbędny i konieczny element pracy pedagogicznej, który w okresie stażu wielokrotnie wykorzystywałem. Dzięki komputerowi mogłem tworzyć narzędzia pracy, opracowania dokumentacji szkolnej: wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania uczniów, indywidualne programy edukacyjno – terapeutyczne, programy rewalidacji indywidualnej na dany rok szkolny, opinie uczniów, a także plany edukacyjne na poszczególne przedmioty.
Na profilu społecznościowym „Facebook” zamieszczam sprawozdania i relacje zdjęciowe
z meczów i turniejów naszych zawodników. Dzięki tej formie przekazu informacji uczniowie, rodzice i lokalna społeczność ma bezpośredni i szybki dostęp do wyników, które osiągają nasi zawodnicy.
Internet wykorzystuję także do zgłaszania udziału w szkoleniach, konkursach oraz projektach. Wykorzystuję także pocztę elektroniczną przesyłając komunikaty o zawodach sportowych, wysyłam listy zgłoszeniowe uczestników zawodów, ułatwiając w ten sposób sobie pracę.

Efekty:
Technologia informatyczna niejednokrotnie ułatwiła mi pracę. Stałe uzupełnianie nowinek komputerowych pozwala na wzbogacanie swojego warsztatu pracy, a przede wszystkim pozwala na wyjście naprzeciw przestarzałym formom przekazu informacji. Wykorzystanie komputera w pracy pozwala usprawnić pracę szkoły i zaoszczędzić czas. Technologia komputerowa pozwala na opracowanie dokumentacji z możliwością szybkiej jej modyfikacji i wprowadzenia zmian.
2. Wykorzystanie technik komputerowych do opracowania dokumentacji związanej
z awansem zawodowym.

Dzięki zdobytej wiedzy dotyczącej obsługi komputera oraz wykorzystaniu programów do tworzenia dokumentacji stworzyłem sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego. Na bieżąco śledziłem strony internetowe Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu oraz strony internetowe stworzone dla nauczycieli i wychowawców. Dzięki temu mogłem systematycznie aktualizować i poszerzać swoją wiedzę, udoskonalać warsztat pracy, a co za tym idzie podnosić poziom pracy wychowawczej. W trakcie trwania stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego korzystałem z następujących stron internetowych:
• www.wychowaniefizyczne.pl – portal dla nauczycieli wychowania fizycznego,
• www.edukator.org.pl – serwis dla nauczycieli zawierający między innymi: materiały dotyczące awansu zawodowego i publikacje nauczycieli,
• www.men.gov.pl – portal poświęcony ustawom, rozporządzeniom i przepisom,
• www.literka.pl – portal zawierający informacje związane z awansem i doskonaleniem zawodowym nauczycieli i wychowawców,
• www.oswiata.org.pl – portal poświęcony ustawom, rozporządzeniom, przepisom i nie tylko dotyczącym oświaty,
• www.profesor.pl – serwis, w którym swe prace publikują nauczyciele realizujący wymagania związane z awansem zawodowym. Serwis ten zwiera również katalog stron poświęconych edukacji, a także opis książek i programów multimedialnych.

3. Zastosowanie technologi komputerowej do organizowania własnego warsztatu pracy

W czasie trwania stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego najczęściej korzystałem
z pakietu Word i Office, jednakże przydatna okazała się również znajomość programów do obróbki zdjęć, programów multimedialnych do oglądania filmów oraz programów do przygotowywania prezentacji multimedialnych.
W swojej pracy technologię komputerową, internetową i multimedialną wykorzystuję również poprzez:
• opracowywanie dokumentacji szkolnej (wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania uczniów, indywidualne programy edukacyjno – terapeutyczne, programy rewalidacji indywidualnej na dany rok szkolny, opinie uczniów, programy edukacyjne, plany pracy wychowawczej, a także plany edukacyjne na poszczególne przedmioty,
• przygotowywanie ogłoszeń i komunikatów,
• projektowanie dyplomów,
• tworzenie dokumentacji wychowawcy klasy,
• tworzenie dokumentacji zespołu wychowawczego
• wykorzystywanie rzutnika i sprzętu nagłaśniającego podczas zajęć przy muzyce,
• filmy edukacyjne podczas godzin wychowawczych
• tworzenie dokumentacji związanej z awansem zawodowym.

Efekty:
W okresie odbywania stażu starałem się w pełni wykorzystać możliwości komputera, internetu i szeroko pojętej technologii informacyjnej. Dzięki tym wynalazkom, moja praca była łatwiejsza i bardziej efektywna.

Podsumowanie
Efekty dla uczniów:
• zwiększenie atrakcyjności zajęć;
• poznawanie możliwości, jakie daje technika komputerowa.
Efekty dla szkoły:
• podniesienie jakości pracy szkoły, dzięki właściwie prowadzonej dokumentacji;
• podniesienie jakości pracy szkoły, poprzez lepszą estetykę dokumentacji;
• kreowanie wizerunku szkoły jako instytucji multimedialnej – otwartej na najnowsze technologie.
Efekty dla nauczyciela:
• sprawne opracowanie dokumentacji dydaktycznej;
• czytelność i estetyka opracowywanych materiałów;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności związanych z technologią informacyjną i komunikacyjną;
• praca łatwiejsza i bardziej efektywna.




Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust.2 pkt.3
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami,
w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów, kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.

1. Prowadzenie zajęć otwartych, obserwacja zajęć, współpraca z nauczycielami innych przedmiotów.
Jako nauczyciel z dwunastoletnim stażem pracy oraz jako członek Rady Pedagogicznej starałem się dzielić doświadczeniami z nauczycielami, którzy chętnie wymieniają poglądy na temat  swojej pracy, a jednocześnie oczekują pomocy i wsparcia we własnych zadaniach.
W trakcie odbywania stażu aktywnie uczestniczyłem w pracach wszystkich zespołów diagnozujących przebieg procesu rewalidacji uczniów. Dodatkowo jako wychowawca klasy również przewodniczyłem w pracach tych zespołów. Zespół nauczycieli wspieranych przez rodziców i opiekunów decydował o tym, jakie zadania i umiejętności powinien i może opanować uczeń.
Każde spotkanie służyło podsumowaniu ostatnich miesięcy pracy, dokonaniu oceny stopnia realizacji programu i miało na celu wytyczenie nowych zadań i wskazówek do pracy z uczniem. Podczas tych spotkań dzieliłem się swoimi spostrzeżeniami i uwagami. Przedstawiałem propozycje rozwiązań określonych problemów i nadzorowałem prawidłowy przebieg spotkań.
Efektem takiego spotkania było stworzenie Indywidualnego Programu Edukacyjno – Terapeutycznego dla każdego ucznia sporządzonego w oparciu o informacje zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego wydanym przez Poradnię Psychologiczno  - Pedagogiczną    oraz    wnioski   zespołu  orzekającego.  Szczegółowa   analiza    umiejętności i osiągnięć oraz ustalenie nowych zadań przez zespół pozwalało na indywidualne traktowanie każdego   wychowanka   z    uwzględnieniem  jego    możliwości   psychofizycznych.  Udział w tych spotkaniach pozwala mi na lepsze poznanie uczniów z którymi pracuje. Spotkanie zespołów   diagnozujących   jest   okazją   do   wymiany  poglądów i doświadczeń zawodowych. 
Prowadziłem lekcje i zajęcia otwarte dla nauczycieli, stażystów i praktykantów w naszej szkole, jednocześnie dzieląc się innowacyjnymi metodami i formami pracy. Były to lekcje wychowania fizycznego oraz zajęcia i imprezy szkolne organizowane przeze mnie. Tematyka dotyczyła gier zespołowych, gimnastyki i lekkoatletyki. Były to również imprezy szkolne: Mistrzostwa szkoły w biegach przełajowych czy szkolny Dzień dziecka, które cyklicznie organizuję. Przed takimi zajęciami wywieszałem informację w pokoju nauczycielskim, na której zapraszałem nauczycieli oraz dyrekcję. Po zajęciach omawialiśmy formy i metody zastosowane podczas zajęć o raz ogólną organizację. Staraliśmy się wyciągać wnioski po to, aby kolejne zajęcia były zorganizowane lepiej i ciekawiej a przede wszystkim spełniały oczekiwania i założenia. Często obserwowałem zajęcia prowadzone przez bardziej doświadczonych kolegów i koleżanki. Po zakończonych lekcjach i zajęciach słuchałem uwag i wskazówek oraz wykorzystywałem zdobyte wiadomości podczas organizacji własnych. Zawsze odpowiadałem na prośbę o pomoc i pomagałem rozwiązywać problematyczne sytuacje. Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem starałem się traktować jako ważny element w życiu nauczyciela. Starając się dzielić swoją wiedzą i doświadczeniem nabytym w trakcie pracy zawodowej, wspierałem szczególnie mniej doświadczonych kolegów i koleżanki po fachu.
W roku szkolnym 2019/2020 przydzielono mi opiekę nad praktykantem. Prowadziłem zajęcia
w obecności praktykanta, obserwowałem zajęcia prowadzone przez niego, zapoznałem go
z obowiązującą dokumentacją w szkole i dzieliłem się wiedzą, którą przez te wszystkie lata zgromadziłem w pracy z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną. Po każdych zajęciach omawialiśmy cele, metody i formy prowadzenia zajęć, aby każde następne były jeszcze lepsze
i ciekawsze dla naszych uczniów. Wspólna praca przyniosła wiele korzyści zarówno dla mnie oraz praktykanta.
Dzieliłem się wiedzą i doświadczeniem podczas prac zespołu wychowawczego, którego byłem koordynatorem. Dzięki pracy i wymianie doświadczeń z innymi nauczycielami mogłem na bieżąco wzbogacać warsztat pracy, poznawać nowe, ciekawe metody pracy oraz uzyskać pomoc w rozwiązywaniu problemów, z którymi spotykałem się codziennie w pracy z uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie i ruchowo.

Efekty:
Dzięki współpracy z kadrą pedagogiczną szkoły, miałem możliwość wymiany poglądów na temat mojej pracy oraz wzajemnego wsparcia i pomocy w procesie dydaktyczno – wychowawczym. Dzieląc się wiedzą i doświadczeniem wzbogacamy się nawzajem. Wszystko to służy rozwojowi szkoły, ponadto jednoczy grono pedagogiczne w dążeniu do podnoszenia jakości jej pracy.

2. Opublikowanie sprawozdania z realizacji planu rozwoju zawodowego.

Niezwłocznie po zakończeniu stażu, opublikuję swoje sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego w internecie na stronie: http://www.profesor.pl/, oraz na stronie szkoły http://www.soswjastrowie.pl/

Podsumowanie
Efekty dla uczniów:
• wzmocnienie poczucia własnej wartości i samooceny;
• poprawa w zachowaniu;
• poprawa w relacjach rówieśniczych;
• wzrost motywacji do wysiłku fizycznego.
Efekty dla szkoły:
• podniesienie jakości pracy nauczycieli;
• poszerzenie i uatrakcyjnienie oferty stosowanych przez nauczycieli metod pracy;
• poszerzanie zakresu oferty szkoły skierowanej do nauczycieli.
Efekty dla nauczyciela :
• doskonalenie i wzbogacanie swojego warsztatu pracy;
• zdobywanie nowych doświadczeń;
• wymiana doświadczeń i wiedzy z innymi nauczycielami;
• możliwość otrzymania informacji zwrotnych;
• mobilizacja do poszukiwania nowych rozwiązań i form pracy;
• integracja ze środowiskiem specjalistów;
• szersze spojrzenie na problem.














Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust. 2 pkt. 4a
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich

1. Opracowanie i wdrożenie programów własnych.

Przez wszystkie lata stażu prowadziłem pozalekcyjne zajęcia z piłki nożnej i zajęcia kulturystyczno-siłowe w naszym ośrodku. W ostatnim roku stażu , chcąc ulepszyć i uatrakcyjnić formy powyższych zajęć, opracowałem autorskie programy z zajęć piłki nożnej i kulturystyki, których tematykę realizowałem w trakcie trwania zajęć. Program pozalekcyjnych zajęć z piłki nożnej przeznaczony jest dla chętnych uczniów naszej szkoły w przedziale wiekowym od 7 do 24 lat, natomiast program pozalekcyjnych zajęć kulturystyczno-siłowych dla chętnych uczniów
w przedziale wiekowym od 16 do 24 lat. Celem powyższych programów jest wyrobienie nawyku do podejmowania aktywności fizycznej w przyszłości oraz kształtowanie postaw i nawyków prozdrowotnych. W zajęciach prawo uczestnictwa mają wszyscy chętni uczniowie w danym przedziale wiekowym, a najsprawniejsi będą reprezentować szkołę w zawodach sportowych. Udział w pozalekcyjnej formie spędzania czasu wolnego daje również możliwość podniesienia oceny
z wychowania fizycznego.

Główne cele kształcenia i wychowania programów:

• promowanie zdrowego stylu życia,
• wykształcenie u młodzieży nawyku aktywności ruchowej,
• zaspokojenie potrzeb ruchowych,
• uświadomienie korzyści wynikających z systematycznego uprawiania kulturystki i piłki nożnej,
• możliwość udziału w zawodach sportowych,
• kształtowanie podstawowych nawyków higienicznych,
• zapobieganie uzależnieniom i patologi wśród młodzieży,
• rozładowanie napięć i stresów szkolnych,
• przestrzeganie zasad „fair play”.

Z informacji zebranych od uczniów, nauczycieli oraz dyrekcji można stwierdzić, iż programy odniosły duże sukcesy. Okazało się, że chęć uczestnictwa w tych zajęciach wyrażała znacznie większa grupa uczniów niż zakładałem. Poza tym analiza materiału zebranego za pomocą rozmów indywidualnych i grupowych z uczestnikami koła wykazała, iż ta forma spędzania czasu wolnego cieszy się największą popularnością w szkole. Pomaga w budowaniu właściwych relacji
w grupie rówieśniczej, wpływa pozytywnie na rozwój psychofizyczny. Ponadto buduje w dzieciach poczucie konieczności dbania o własne ciało oraz kondycję fizyczną i daje możliwość zmierzenia się z sytuacją stresową podczas zawodów sportowych.
Podczas odbytego stażu opracowałem i wdrożyłem oraz na bieżąco dokonywałem ewaluacji planów wynikowych zawierających tematykę zajęć z podziałem na wybrane działy programowe dostosowane do nowej podstawy programowej, zaplecza sportowego szkoły, poziomu zaawansowania i zainteresowań uczniów oraz lokalnych tradycji. Wychodząc naprzeciw zainteresowaniom moich uczniów starałem się na bieżąco dokonywać ewaluacji tematyki i zakresu wymagań na poszczególne oceny.
Opracowałem szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny cząstkowe
z wychowania fizycznego ze szczególnym uwzględnieniem poziomu sprawności moich uczniów. W kryteriach zawarte zostały wytyczne do oceniania ucznia z wychowania fizycznego z podziałem na działy programowe, które uwzględniają obowiązujące założenia nowej podstawy programowej. Opracowałem regulaminy korzystania z sali gimnastycznej, siłowni szkolnej, salki rehabilitacyjnej oraz salki do integracji sensorycznej.

Podsumowanie
Efekty dla szkoły:
• poszerzanie oferty zajęć dodatkowych;
• zwiększony udział dzieci i młodzieży w życiu szkoły i gminy;
• podniesienie jakości pracy szkoły poprzez poszerzenie oferty edukacyjnej dla uczniów;
• promowanie działań szkoły w środowisku lokalnym, regionalnym i ogólnopolskim.
Efekty dla uczniów:
• wzmocnienie u ucznia poczucia własnej wartości;
• możliwości realizowania swoich zainteresowań i pasji;
• promowanie aktywnego wypoczynku.
Efekty dla nauczyciela:
• inspiracja do poszukiwań nowych talentów sportowych;
• poczucie spełnienia zawodowego nauczyciela poprzez docenienie przez członków środowiska lokalnego, regionalnego i ogólnopolskiego.
Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust. 2pkt. 4c
Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących działań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych


1. Rozwijanie zdolności, umiejętności oraz zainteresowań uczniów.

Przez cały okres stażu prowadziłem zajęcia pozalekcyjne z piłki nożnej i zajęcia kulturystyczno - siłowe podczas których przygotowywałem ich do zawodów sportowych. Wspierałem swoich uczniów wiedzą i doświadczeniem, wychodząc naprzeciw ich oczekiwań, organizowałem zajęcia dla uczniów zdolnych. Były to głównie zajęcia przed zawodami, poprawiające dane zdolności motoryczne oraz techniczne, które dawały możliwość wejścia na jeszcze wyższy poziom sportowy danego ucznia oraz pozwalały na zdobycie wymarzonego medalu, który jest najważniejszą nagrodą moich uczniów. Spotykałem się z nimi w szczególności na lekkoatletyce ( indywidualnych biegach przełajowych, drużynowych biegach przełajowych, sztafetowych biegach i lekkoatletyce indywidualnej), na dwuboju i trójboju siłowym a także na dodatkowych zajęciach z piłki nożnej i warcabach 64 - polowych.

Efekty:
Podczas moich zajęć uczniowie mogli nie tylko rozwijać swoje pasje i zainteresowania, ale poprzez systematyczną aktywność ruchową uczyli się dyscypliny, determinacji w dążeniu do celu, znoszenia porażek i cieszenia się ze zwycięstwa w myśl zasady fair play oraz budowali poczucie własnej wartości. Zajęcia, turnieje i zawody często były dla uczniów pierwszą okazją do wyróżnienia się, pokazania w dobrym świetle, podniesienia własnej wartości oraz dały możliwość zmierzenia się z sytuacją stresową. Udział w zawodach uświadamia rodziców o posiadanym talencie przez ich dzieci, a szkoła poprzez osiągane wyniki uczniów zyskuje prestiż.

2. Organizacja, osiągnięcia oraz udział w zawodach sportowych.

W pracy każdego nauczyciela liczą się efekty pracy. W pracy nauczyciela wychowania fizycznego ważną rolę odgrywa udział moich uczniów w zawodach sportowych oraz osiągane przez nich sukcesy. Na przestrzeni lat moi podopieczni osiągali znaczące sukcesy sportowe na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim i ogólnopolskim. Rolą nauczyciela jest bycie przewodnikiem ucznia na drodze do sukcesu. Ważne jest to aby, młody człowiek uwierzył w siebie, wyznaczył sobie cel i dążył do jego realizacji. Myślę, że moja życzliwa postawa, pomoc, wsparcie
i motywowanie uczniów do podejmowania wyzwań przyczyniły się do osiągania przez nich sukcesów:

Rok 2017/2018
• II miejsce w Regionalnym Turnieju Piłki Nożnej „Sprawni – Razem” chłopców młodszych, Kobylec 2017,
• II miejsce w Regionalnym Turnieju Piłki Nożnej „Sprawni – Razem” chłopców starszych, Kobylec 2017,
• Złoty medal Patryka B. podczas XV Mityngu Olimpiad Specjalnych w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2017,
• Złoty medal Kamila Z. podczas XV Mityngu Olimpiad Specjalnych w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2017,
• Złoty medal Karola W. podczas XV Mityngu Olimpiad Specjalnych w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2017,
• Srebrny medal Mariusza F. podczas XV Mityngu Olimpiad Specjalnych w Dwuboju
i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2017,
• I miejsce w ogólnej klasyfikacji chłopców młodszych podczas Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2017”, Piła 2017,
• Złoty medal Kamila Z. w biegu na 1500 m chłopców młodszych podczas Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2017”, Piła 2017,
• Srebrny medal Sylwestra M. w biegu na 100 m chłopców młodszych podczas Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2017”, Piła 2017,
• Złoty medal Piotra Ś. w skoku w dal chłopców młodszych podczas Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2017”, Piła 2017,
• Złoty medal Konrada Ś. w skoku wzwyż chłopców młodszych podczas Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2017”, Piła 2017,
• Złoty medal w biegu sztafetowym 4 x 100 m chłopców młodszych Konrada, Piotra, Sylwestra, Kamila podczas Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2017”, Piła 2017,
• 6 miejsce Kamila Z. w biegu na 1500 m podczas Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski „Sprawni – Razem”, Kraków2017,
• Złoty medal Mateusza B. w Regionalnych Zawodach w biegach przełajowych „Sprawni – Razem”, Czarnków 2017,
• I miejsce w Regionalnym Turnieju Piłki Nożnej „Sprawni – Razem” chłopców młodszych, Kobylec 2018,
• I miejsce w Regionalnym Turnieju Piłki Nożnej „Sprawni – Razem” chłopców starszych, Kobylec 2018,
• Złoty medal Kamila Z. w trójboju siłowym w XVI Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2018,
• Złoty medal Karola W. w dwuboju siłowym w XVI Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2018,
• Złoty medal Mariusza F. w dwuboju siłowym w XVI Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2018,
• Srebrny medal Dawida G. w dwuboju siłowym w XVI Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2018,
• Brązowy medal Macieja P. w dwuboju siłowym w XVI Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2018,
• Złoty medal Kamila Z. w trójboju siłowym w XI Ogólnopolskich Letnich Igrzyskach Olimpiad Specjalnych, Katowice 2018,
• Złoty medal Mateusza B. w Mistrzostwach Polski „Sprawni – Razem” w biegach przełajowych, Ostrzeszów 2018,
• Złoty medal Kamila Z. w biegu na 3000 m podczas XXXIV Regionalnych Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2018”, Piła 2018,
• Złoty medal Mateusza B. w biegu na 1500 m podczas XXXIV Regionalnych Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2018”, Piła 2018,
• Złoty medal Szymona K. w skoku wzwyż podczas XXXIV Regionalnych Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2018”, Piła 2018,
• Złoty medal Kamila, Szymona, Mateusza, Sebastiana w biegu sztafetowym 4 x 100 m podczas XXXIV Regionalnych Igrzysk Lekkoatletycznych „NIKE 2018”, Piła 2018,

Rok 2019/2020
• I miejsce w Regionalnym Turnieju Piłki Nożnej „Sprawni – Razem” chłopców młodszych, Kobylec 2019,
• I miejsce w Regionalnym Turnieju Piłki Nożnej „Sprawni – Razem” chłopców starszych, Kobylec 2019,
• Złoty medal Kamila Z. w trójboju siłowym w XVII Mityngu Olimpiad Specjalnych
|w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2019,
• Złoty medal Piotra Ś. w trójboju siłowym w XVII Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2019,
• Srebrny medal Karoliny P. w dwuboju siłowym w XVII Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2019,
• Złoty medal Karola W. w dwuboju siłowym w XVII Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2019,
• Srebrny medal Dawida G. w dwuboju siłowym w XVII Mityngu Olimpiad Specjalnych
w Dwuboju i Trójboju siłowym, Wolsztyn 2019,
• Złoty medal i tytuł Mistrza Polski chłopców młodszych „Sprawni - Razem” w biegach przełajowych Mateusza B. , Trzebnica 2019,
• Złoty medal Mateusza B. w biegu na 1500 m w Regionalnych Igrzyskach Lekkoatletycznych „NIKE 2019”, Piła 2019,
• Złoty medal Sebastiana C. w pchnięciu kulą w Regionalnych Igrzyskach Lekkoatletycznych „NIKE 2019”, Piła 2019,
• Złoty medal Kamila Z. w biegu na 3000 m w Regionalnych Igrzyskach Lekkoatletycznych „NIKE 2019”, Piła 2019,
• Złoty medal Piotra Ś. w biegu na 100 m w Regionalnych Igrzyskach Lekkoatletycznych „NIKE 2019”, Piła 2019,
• Złoty medal Mateusza B. i tytuł młodzieżowego Mistrza Polski „Sprawni- Razem” w biegu na 800 m, Ciechanów 2019,
• Złoty medal Dominika T. w Regionalnych Zawodach w biegach przełajowych „Sprawni – Razem”, Czarnków 2019,
• Srebrny medal Piotra G. w Regionalnych Zawodach w biegach przełajowych „Sprawni – Razem”, Czarnków 2019,
• Brązowy medal Jakuba G. w Regionalnych Zawodach w biegach przełajowych „Sprawni – Razem”, Czarnków 2019,
• Złoty medal Samanty M. w Gminnym Turnieju w Wyciskaniu Sztangi Leżąc, Jastrowie 2020.
W latach 2017-2020 byłem organizatorem lub współorganizatorem następujących zawodów sportowych:
• Mistrzostwa Szkoły w biegach przełajowych – czerwiec 2017,
• Mistrzostwa Szkoły w biegach przełajowych – czerwiec 2018,
• Gminny Turniej w Wyciskaniu Sztangi Leżąc – luty 2019,
• Mistrzostwa Szkoły w biegach przełajowych – czerwiec 2019,
• Gminny Turniej w Wyciskaniu Sztangi Leżąc – luty 2020.


Efekty:
Wyjazdy na zawody sportowe uczniów są podsumowaniem ich ciężkiej pracy w czasie różnorodnych zajęć sportowych. Dają im możliwość sprawdzenia swoich sił rywalizując
z rówieśnikami. Dzięki udziałowi w różnorodnych przedsięwzięciach sportowych moi uczniowie stają się silniejsi, sprawniejsi, a podejmowanie różnorodnych form aktywności ruchowej stwarza możliwości do podejmowania aktywności w starszym wieku. Szkoła dzięki zdobytym osiągnięciom swoich uczniów zyskuje renomę i reklamę. Nauczyciel wzbogaca się o nowe doświadczenia, ma możliwość sprawdzenia i porównania swoich uczniów z innymi.

3. Współpraca z organizacjami sportowymi „Olimpiady Specjalne Polska” i „Sprawni – Razem Polska”.

Od 2009 roku jestem członkiem Stowarzyszenia Sportowego „Olimpiady Specjalne - Polska”, które jest organizacją działającą w ramach Programu Specjal Olympics International, w którym uczestniczą 152 akredytowane Programy Narodowe na wszystkich kontynentach. W sumie Olimpiady zrzeszają ponad milion sportowców z upośledzeniem umysłowym. Misją Olimpiad Specjalnych jest organizowanie całorocznych treningów i zawodów sportowych w różnych olimpijskich dyscyplinach sportu dla dzieci i dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną. Ma to na celu zapewnienie im możliwości lepszego rozwoju fizycznego, zachęcenie do odwagi, odczuwania radości, dzielenia się talentami, umiejętnościami i przyjaźnią ze swoimi rodzicami,   zawodnikami Olimpiad Specjalnych a także społecznością lokalną. Działalność naszego Oddziału – Regionalny Oddział Olimpiady Specjalne – Polska Wielkopolskie Poznań, jako jednego z 18 programów regionalnych jest oceniana bardzo wysoko przez Komitet Narodowy i Biuro Wykonawcze. Wynika to między innymi z: liczby działających w Oddziale Sekcji Olimpiad Specjalnych, liczby, jakości i różnorodności prowadzonych zajęć sportowo – rehabilitacyjnych oraz wielu organizowanych przez Oddział imprez sportowych. Wspomniane wcześniej zajęcia pozalekcyjne są częścią tej działalności.
Osobiście w sekcji „Piecewo” Jastrowie prowadziłem treningi z dwuboju i trójboju siłowego. Poprzez trening sportowy i współzawodnictwo, osoby z niepełnosprawnością intelektualną rozwijają się fizycznie i psychicznie, ich rodziny się integrują, a społeczeństwo obserwując ich aktywność lepiej rozumie ich potrzeby, jednoczy się w ich akceptacji. W moim przekonaniu Olimpiady Specjalne są wyjątkowym ruchem, który poprzez całoroczny trening i zawody organizowane zgodnie z olimpijską tradycją, daje osobom z niepełnosprawnością intelektualną szansę kształtowania charakteru, rozwoju umiejętności ruchowych, ujawnienia talentów oraz wykorzystania wszystkich potencjalnych możliwości. Zauważyłem, że dzięki Olimpiadom Specjalnym, osoby z niepełnosprawnością intelektualną mogą przy odpowiednim instruktażu
i zachętom bawić się, uczyć oraz korzystać ze sportów indywidualnych i zespołowych.
Dążąc do rozwijania zainteresowań uczniów i starając się w pełni realizować cele wychowawcze motywuję młodzież, aby uczestniczyła w sportowej rywalizacji międzyszkolnej. Aktywnie angażowałem się w pracę z młodzieżą. Starałem się, aby każdy młody człowiek przejawiający uzdolnienia, czy chociażby chęci do rozwijania swoich zainteresowań, mógł to czynić pod fachowym okiem w sposób bezpieczny i przyjemny.
Uczniowie naszego Ośrodka pod moją opieką wielokrotnie uczestniczyli w zawodach sportowych organizowanych przez Stowarzyszenie Olimpiad Specjalnych. Reprezentując nasz Ośrodek zajmowali znaczące miejsca na szczeblu regionalnym i wojewódzkim.
Od 2009 roku jestem również członkiem Nadnoteckiego Stowarzyszenia Sportowego „Sprawni – Razem” w Pile. Dzięki temu stowarzyszeniu, moi uczniowie z lekką niepełnosprawnością intelektualną mogą uczestniczyć w zawodach i wyjazdach rekreacyjnych organizowanych przez to stowarzyszenie.
We wrześniu 2019 roku wybrano mnie na sekretarza tego stowarzyszenia. Moim zadaniem w ramach pracy były spotkania na zebraniach w ramach stowarzyszenia, zapisywanie przebiegu spotkań i sporządzanie sprawozdań z organizowanych imprez sportowych. Spotykaliśmy się również z władzami miast, w celu pozyskiwania środków oraz organizowaliśmy zawody sportowe. Dzięki organizacji imprez w ramach stowarzyszenia, nasi uczniowie w szczególności z lekką niepełnosprawnością intelektualną z niecierpliwością czekają na możliwość uczestnictwa
w zorganizowanych wydarzeniach sportowych, a ja jako nauczyciel wychowania fizycznego mam cel w postaci przygotowania ich do tych zawodów i dzięki temu pracuje mi się znacznie łatwiej. Moi uczniowie reprezentując barwy naszego ośrodka, dzięki możliwości udziału w tych wydarzeniach, zdobywali liczne medale na zawodach regionalnych, wojewódzkich
i ogólnopolskich.

Efekty:
Dzięki współpracy z organizacjami sportowymi nasi uczniowie mają możliwość rozwijania swoich pasji poprzez udział w treningach oraz możliwość wyjazdu i reprezentowania szkoły na zawodach sportowych. Jako nauczyciel, mogę brać udział w szkoleniach organizowanych przez te organizacje, oraz jako członek pomagać w organizacji pracy stowarzyszenia. Szkoła dzięki licznym medalom i osiągnięciom sportowym uczniów promuje się w regionie.



4. Pełnienie roli wychowawcy klasy.

Szkoła jest drugim po domu rodzinnym środowiskiem wychowawczym, która ma zapewnić prawidłową opiekę i wychowanie uczniom. Dlatego bardzo ważną rolę w tym procesie odgrywa nauczyciel-wychowawca, który powinien być opiekunem i przewodnikiem, pomagającym swoim wychowankom w poznawaniu świata. Dlatego praca wychowawcza organizowana przez nauczyciela ma decydujące znaczenie w procesie wychowawczym. Tworzy on odpowiedni klimat realizując własny plan pracy, w którym uwzględnia zwyczaje, święta, uroczystości oraz tradycje lokalne.
Jako nauczyciel – wychowawca organizowałem i współorganizowałem wycieczki klasowe, szkolne, edukacyjne i krajoznawcze. Pozwoliły one dzieciom na aktywny wypoczynek, poznanie wielu ciekawych miejsc, miały charakter poznawczy i wychowawczy. W dużym stopniu wyjazdy te wpływały na integrację zespołu klasowego jak i uczniów całej szkoły. Wycieczki te stanowiły często jedyną możliwość wyjazdu dzieci poza miejsce zamieszkania i nauki. Spora część uczniów naszej szkoły pochodzi bowiem z ubogich środowisk i nie mają pieniędzy, a nierzadko i czasu na wspólne wyjazdy z dzieckiem. Dlatego organizowanie wyjazdów dla dzieci jest dla mnie bardzo ważne, a przeżycia, ich radość i zadowolenie utwierdzają mnie w przekonaniu, że jest to potrzebne i warto podjąć ten trud. Organizacja wycieczki wymaga wielu przygotowań, pozyskania sponsorów, zaangażowania wielu ludzi, jednak widząc uśmiech na twarzach dzieci i zadowolenie, przekonany jestem że warto podjąć ten wysiłek jaki napotyka się podczas organizacji tego przedsięwzięcia. Satysfakcja po wycieczkach, mobilizuje mnie do planowania dalszych wyjazdów z uczniami. Będąc wychowawcą udało się zorganizować wycieczkę klasową do Trójmiasta. Zwiedziliśmy Plac Westerplatte, starówkę w Gdańsku oraz molo w Sopocie co było ogromnym przeżyciem dla moich uczniów. Niektórzy po raz pierwszy mieli możliwość zobaczenia Morza Bałtyckiego.
Jeździliśmy do kina w Pile oraz organizowaliśmy wyjścia i wyjazdy turystyczno – rekreacyjne w pobliżu naszej miejscowości. Przeżywaliśmy wspólnie zorganizowane wigilie klasowe, uroczystości szkolne w których pomagaliśmy, chociażby w DEN – rozdawaliśmy kwiaty nauczycielom, oraz pamiętaliśmy o zapaleniu zniczy pod grobami nieznanych żołnierzy, dbając
w ten sposób o tradycję lokalną i patriotyzm narodowy.

Efekty:
Możliwość integracji zespołu klasowego i nawiązywania przyjacielskich relacji. Stwarzanie możliwości do spędzania wolnego czasu w różnych warunkach. Poszerzanie wiedzy uczniów na temat polskiej tradycji, zwyczajów, uwrażliwienie na piękno przyrody i zabytków. Uświadomienie uczniom konieczności poprawnego i kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych. Wzmocnienie pozytywnych relacji między dziećmi oraz wychowawcą.

5. Udział w przeglądach i akcjach organizowanych przez szkołę.
Wziąłem udział w przedstawieniu z okazji VI Przeglądu Teatralnego „BIAŁY- ZIELONY- NIEBIESKI”, promującego treści profilaktyczne, które odbyło się w Ośrodku Kultury w Jastrowiu. Wspólnie z nauczycielami i zespołem uczniów przygotowywałem oprawę muzyczną oraz odegrałem rolę aktorską w przedstawieniu dla dzieci i młodzieży zespołu teatralnego pt. „Stół- a miało być miło” ( rok szkolny 2017/2018, II semestr).
Przez wszystkie lata odbywania stażu pomagałem również w organizacji Powiatowego Przeglądu Artystycznego im. Cecylii Igiel, który cyklicznie odbywa w Jastrowiu. Zajmowałem się obsługą sprzętu muzycznego podczas występów młodych artystów oraz logistyką uczniów.

6. Organizacja uroczystości szkolnych.

W okresie stażu byłem również organizatorem lub współorganizatorem uroczystości szkolnych. Przygotowując je, brałem pod uwagę nie tylko potrzeby szkoły, ale przede wszystkim potrzeby uczniów. W ciągu odbywania stażu przygotowywałem lub pomagałem w przygotowaniu następujących uroczystości i imprez o charakterze kulturalnym, rekreacyjnym i sportowym:
• każdego roku w czerwcu organizowałem ogólnoszkolny Dzień Dziecka i Dzień Patrona Szkoły,
• każdego roku w czerwcu organizowałem Mistrzostwa Szkoły w biegach przełajowych dookoła orlika.,
• każdego roku pomagałem w przygotowaniu przedstawienia z okazji DEN,
• pomagałem w organizacji uroczystości rozpoczęcia i zakończenia roku szkolnego,
• pomagałem w organizacji uroczystości szkolnej z okazji 100 - lecia odzyskania przez Polskę niepodległości,
• niejednokrotnie byłem kierownikiem wycieczek organizowanych wspólnie,
z wychowawcami klas.

7. Współpraca z pedagogiem i psychologiem szkolnym.

Nauczyciel, nawet zaopatrzony w gruntowną wiedzę psychologiczno-pedagogiczną, musi pozostawać w stałej współpracy z pedagogiem szkolnym. Dobry nauczyciel zauważa problemy
i w miarę swoich możliwości zapobiega im. W międzyczasie sygnalizuje o nich pedagogowi, by wspólnie opracować bardziej skuteczne metody pomocy uczniowi z trudnościami. Pedagog szkolny jest w stanie odciążyć nauczyciela-wychowawcę w wielu obszarach pracy pedagogicznej, wesprzeć, przejąć rolę, a czasem współdziałać w osiąganiu zamierzonego celu.
W mojej pracy wychowawczej kontakty z pedagogiem dotyczyły przede wszystkim:
• pomocy w tworzeniu planu wychowawczego klasy i planowaniu tematyki godzin wychowawczych,
• rozwiązywania konfliktów powstałych w zespole klasowym,
• pomocy w kontaktach z rodzicami, profilaktyki uzależnień i trudności wychowawczych.

Efekty:
Dzięki współpracy z pedagogiem szkolnym udawało mi się na bieżąco rozwiązywać problemy, z którymi zetknąłem się w mojej pracy wychowawczej. Myślę, że takie współdziałanie usprawnia działalność wychowawczą i znacznie ułatwia pracę nauczycielowi. Jest to również korzystne dla dzieci, które potrzebują wsparcia.

8. Współpraca z pielęgniarką szkolną.
W celu zwiększenia świadomości uczniów na temat zdrowego i higienicznego trybu życia systematycznie współpracowałem z pielęgniarką szkolną. Na godzinach wychowawczych realizowałyśmy tematykę profilaktyki uzależnień, robiliśmy wspólnie podstawowe pomiary uczniów niezbędne do startu i udziału w zawodach sportowych.

Efekty:
Obecność pielęgniarki w szkole daje dzieciom ogromne poczucie bezpieczeństwa, iż w razie złego samopoczucia bądź urazów powstałych na lekcjach wychowania fizycznego, pozostają pod stałą i profesjonalną opieką medyczną. Współpraca z pielęgniarką szkolną powodowała, że podejmowałem działania mające na celu dbałość o właściwy rozwój fizyczny uczniów, higienę osobistą, kondycję i właściwą postawę ciała.

Podsumowanie
Efekty dla ucznia:
• rozwijanie swoich pasji i zainteresowań;
• kształtowanie zasady fair play oraz wzmacnianie poczucia własnej wartości;
• zdobywanie wyróżnień, osiągnięć , medali sportowych;
• promowanie postaw aktywnego spędzania czasu wolnego;
• budowanie wyższej samooceny;
• rozwijanie poczucia bezpieczeństwa w środowisku szkolnym;
• lepsze porozumienie w relacji z rodzicami, nauczycielami, dorosłymi;
• kształtowanie poczucia bycia zrozumianym, integrowanie ze środowiskiem lokalnym osób
z niepełnosprawnością;
• rozwijanie umiejętności współpracy w grupie, samodyscypliny i obowiązkowości.
Efekty dla szkoły :
• poszerzenie oferty szkoły o realizację w/w działań;
• kreowanie wizerunku instytucji kreatywnej i otwartej na potrzeby młodego człowieka, jego rodzica i nauczyciela;
• promowanie szkoły w środowisku lokalnym;
• podniesienie jakości pracy szkoły;
Efekty dla nauczyciela :
• wzbogacenie warsztatu pracy o nowe metody, formy oraz konkretne przykłady działań praktycznych;
• samorealizacja i wyższa samoocena;
• poczucie sensu i satysfakcji z wykonanej pracy;
• systematyczne pogłębianie i porządkowanie wiedzy, umiejętności;
• kształtowanie kreatywności i umiejętności efektywnego i ciągłego rozwoju.
















Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust. 2 pkt. 4e
Wykonanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania
w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi innymi lub podmiotami.

Aby skuteczniej rozwiązywać problemy w swojej pracy dydaktyczno – wychowawczej nasza praca musi przebiegać w ścisłej współpracy ze środowiskiem lokalnym, w szczególności
z instytucjami pomagającymi w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Uczniowie znajdujący się pod naszą opieką, wymagają indywidualnego podejścia do kształcenia
i wychowania. Borykamy się z różnymi problemami edukacyjnymi i wychowawczymi, wynikającymi z ich niepełnosprawności intelektualnej, jak również problemami, które mają miejsce w domu rodzinnym. Moim zadaniem jako nauczyciela i jako wychowawcy, jest dostrzec te problemy odpowiednio wcześnie i spróbować je rozwiązać. Jednak bez współpracy z podmiotami taka pomoc często byłaby niemożliwa. W swojej pracy w okresie stażu, będąc wychowawcą często współpracowałem z takimi instytucjami jak:
• Współpraca z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną w Jastrowiu.
Przygotowywałem opinie dla Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Jastrowiu zawierające informację na temat funkcjonowania w placówce uczniów klasy, której byłem wychowawcą w celu opracowania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego na kolejny etap edukacyjny (rok szkolny 2017-2018).
• Współpraca z Placówką Opiekuńczo – Wychowawczą w Jastrowiu.
Nawiązałem współpracę z wychowawcami i dyrektorem placówki w celu otoczenia jak najlepszą opieką naszych wychowanków. Wspólnie spotykaliśmy się na zebraniach
• Współpraca z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Złotowie.
Będąc wychowawcą danej klasy, na prośbę, przygotowywałem informacje o funkcjonowaniu uczniów w naszej placówce, która była pomocna przy rozwiązywaniu wszelkich problemów wychowawczych.
• Współpraca z Ośrodkiem Kultury i Miejsko – Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Jastrowiu.
Współpraca dotyczyła organizacji zawodów gminnych dla młodzieży. Wspólnie z Panem Grzegorzem P., właścicielem klubu fitness„PEKSA GYM” przy wsparciu wyżej wymienionych instytucji, zorganizowaliśmy zawody w wyciskani sztangi leżąc, które cieszyły się ogromnym powodzeniem, a moja uczennica, którą przygotowywałem do tych zawodów, zdobyła złoty medal.
• Współpraca z „MLKS Spider Złotów”.
W ramach współpracy z klubem bokserskim ze Złotowa, zorganizowałem pokaz bokserski dla naszej społeczności szkolnej, w którym zaprezentować swoje umiejętności mogli uczniowie naszego ośrodka, na co dzień trenujący w tym klubie.

Efekty
Dzięki współpracy z różnymi instytucjami uczniowie mają poczucie wsparcia ze strony osób dorosłych, mają możliwość otrzymania wszelkiej profesjonalnej pomocy. Szkoła staje się instytucją dobrze prosperującą w przestrzeni problemów społecznych i cywilizacyjnych. Przybiera wizerunek placówki otwartej na inny punkt widzenia, która umożliwia współpracę nawet w trudnych warunkach. Nauczyciel zyskuje wzajemne zaufanie w relacji uczeń – nauczyciel oraz satysfakcję
z podjętych działań prospołecznych. Ma również możliwość skonfrontowania swojego warsztatu pracy i umiejętności z innymi nauczycielami.

Podsumowanie
Efekty dla ucznia:
• poczucie wsparcia ze strony osób dorosłych, otrzymanie pełnej, profesjonalnej pomocy ze strony szkoły i innych instytucji;
• poczucie zaopiekowania ze strony „ważnych dorosłych”.
Efekty dla szkoły:
• doskonalenie współpracy z innymi instytucjami i podmiotami.;
• pełniejsza i efektywniejsza praca wychowawcza wobec ucznia na różnych płaszczyznach oddziaływań i w różnych środowiskach.
Efekty dla nauczyciela:
• budowanie relacji nauczyciel- uczeń;
• satysfakcja wynikająca z podjętych działań prospołecznych;
• poszerzenie swojej wiedzy i umiejętności o inne dziedziny;
• wzbogacenie swojego warsztatu pracy;
• rozwijanie relacji z innymi instytucjami i specjalistami.





Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust.2 pkt.4f

Uzyskanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej

Będąc nauczycielem wychowania fizycznego, starałem się być przykładem dla swoich uczniów, dlatego na co dzień staram się być aktywny fizycznie. Regularnie trenuję w klubie fitness „PEKSA GYM” podnosząc swój poziom sprawności fizycznej, a efektem tego było zdobycie II miejsca
w Gminnym Rodzinnym Turnieju Siłowym, który odbył się w czerwcu 2019 roku w Jastrowiu. Biorę też udział w grze w piłkę nożną w Amatorskiej Lidze Halowej Piłki Nożnej w Jastrowiu oraz
w lokalnych biegach przełajowych z przeszkodami, które przynoszą wiele satysfakcji z samego udziału i ze zdobytych medali.
W swojej pracy zawsze starałem się powierzone obowiązki wykonywać rzetelnie i sumiennie. Moje działania oraz zdobyta wiedza i umiejętności podnoszące jakość mojej pracy oraz placówki zostały zauważone przez Pana Dyrektora, który wielokrotnie przyznawał mi za szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno – wychowawczej nagrodę dyrektora.
Otrzymałem również wiele podziękowań z rąk starostów, burmistrzów miast, za wkład pracy
w przygotowanie uczniów do zawodów sportowych organizowanych poza Ośrodkiem, o zasięgu powiatowym, regionalnym i wojewódzkim. Otrzymane nagrody i podziękowania są dla mnie motywacją  do  dalszej  pracy i utwierdzają mnie w przekonaniu, że to co robię, robię dobrze i jest to potrzebne. Przygotowanie dzieci do udziału w zawodach sportowych, gdzie zajmują zaszczytne miejsca i wyróżnienia daje mi pewność, że warto poświęcać swój prywatny czas dla moich wychowanków. Osiągnięcia jakie zdobywają moi podopieczni w zawodach sportowych są dla nich wielkim sukcesem.
Największym sukcesem w mojej pracy zawodowej było zdobycie złotego medalu i tytułu Młodzieżowego Mistrza Polski w biegu na 800 m w Lekkoatletycznych Mistrzostwach Polski „Sprawni – Razem” przez mojego ucznia Mateusza B., który swoim osiągnięciem otworzył sobie drogę do lekkoatletycznej kadry Polski paraolimpijczyków i wspólnie z nimi przygotowuje się do Mistrzostw Europy i Świata, które odbędą się w Polsce i Japonii.
W mojej wieloletniej pracy nauczyciela wychowania fizycznego, trenera oraz wychowawcy starałem się sumiennie wykonywać powierzone zadania i obowiązki. Szczególną uwagę przywiązywałem do właściwego przygotowania i prowadzenia zajęć. W celu uatrakcyjnienia zajęć stosowałem różne metody i środki dydaktyczne. Mobilizowałem uczniów do aktywnego oraz pełnego zaangażowania udziału w lekcji. Starałem się w miarę możliwości jak najlepiej poznać ucznia poprzez współpracę z wychowawcami, pedagogiem i rodzicami. Mobilizowałem uczniów do rozwijania swoich talentów i zainteresowań. Zawsze aktywnie włączałem się w życie szkoły.

Efekty:
Moi uczniowie często śledzą moje poczynania, a nawet zdarzało im się mi kibicować. Wierzę, że moja postawa jest dla nich wzorem i dążą do naśladowania moich zachowań w dążeniu do doskonałości. Nauczyciel staje się bogatszy o nowe doświadczenia zawodowe, a szkoła zyskuje nauczyciela i trenera, który swoim postępowaniem motywuje do podnoszenia sprawności fizycznej swoich uczniów.

Podsumowanie:
Efekty dla ucznia:
• nauczyciel o wysokim poziomie sprawności fizycznej jest wzorem do naśladowania dla ucznia.
Efekty dla szkoły:
• reprezentowanie szkoły w środowisku lokalnym, regionalnym i ogólnopolskim.
Efekty dla nauczyciela:
• nauzyciel bogatszy o nowe doświadczenia zawodowe.
















Opis i analiza realizacji wymagań
§ 8 ust. 2 pkt. 5
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły.


Opis i analiza przypadku rozpoznawania i rozwiązywania problemu wychowawczego:

Opis i analiza przypadku
Zachowania o skłonnościach agresywnych.

I. Identyfikacja problemu.
Problem, którym postanowiłem się zająć dotyczył dziewczynki - Karoliny, 16 latki uczącej się w gimnazjum, o skłonnościach agresywnych w stosunku do swoich rówieśników i pracowników szkoły. Do naszej placówki Karolina trafiła na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego przez PPP będąc jeszcze w szkole podstawowej, jednak wtedy Karolina była zupełnie inną uczennicą niż teraz, nie przejawiała agresywnych zachowań, była grzecznym dzieckiem, a skierowanie jej do naszego ośrodka wiązało się z niskim poziomem umiejętności szkolnych. Będąc w II klasie gimnazjalnej nagle jej zachowanie się pogorszyło. Stała się opryskliwa, agresywna w stosunku do nauczycieli, rówieśników i pracowników szkoły. Uczennica źle zachowywała się na zajęciach, prowokowała innych uczniów, zdarzało się , że wszczynała bójki. Nagminnie łamała regulamin szkolny. Były to zaburzenia emocjonalne, które coraz gwałtowniej się nasilały, a nie korygowane mogły się pogłębiać. Musiałem zająć się tym problemem, gdyż często nauczyciele zwracali mi uwagę, a byłem jej wychowawcą, że nie potrafią poradzić sobie z jej zachowaniem w czasie lekcji i proszą o moją pomoc w tym przypadku.

II. Geneza i dynamika przypadku
Postanowiłem baczniej przyjrzeć się tej sytuacji i postarać się ją rozwiązać. Na samym początku, z racji tego, że Karolina przebywała w Placówce Opiekuńczo – Wychowawczej, rozmawiałem z wychowawcami i dyrektorką tej placówki o pogarszającym się znacznie zachowaniu uczennicy w szkole. Byłem w stałym kontakcie z pedagogiem i psychologiem w naszej placówce.
W czasie rozmowy z wychowawcami z Placówki Opiekuńczo – Wychowawczej, stwierdzili , że wcześniej nie było agresywnych zachowań, jednak widać u uczennicy pogorszenie zachowania, Karolina często zamykała się w pokoju sama lub z jedną koleżanką z placówki z którą również chodziła do tej samej klasy, i z innymi wychowankami z placówki raczej nie utrzymuje kontaktów.
Karolinę pamiętam z wcześniejszych lat nauki w szkole – wtedy byłem jej nauczycielem wychowania fizycznego. Pamiętam ją jako grzeczną, zdyscyplinowaną, zawsze przygotowaną do zajęć dziewczynę. W klasie drugiej gimnazjum jej zachowanie znacznie się pogorszyło.
Karolina pochodzi z rodziny niewydolnej wychowawczo. Ma dwie siostry i razem z nimi trafiła do Placówki Opiekuńczo – Wychowawczej na początku szkoły podstawowej. W okresie szkoły podstawowej została przebadana przez PPP, w której stwierdzono niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim i na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego trafiła do naszej szkoły. Przez te wszystkie lata nie sprawiała problemów wychowawczych. W klasie drugiej gimnazjum zaczęły się poważne problemy dotyczące jej zachowania.
U uczennicy można było zaobserwować agresję słowną, fizyczną w szczególności do rówieśników, choć zdarzała się również agresja słowna w stosunku do nauczycieli i pracowników szkoły. Karolinę łatwo dało się wyprowadzić z równowagi psychicznej, czasami wystarczała mała potyczka słowna i już dochodziło do przemocy fizycznej. Podczas tej agresji uczennica wpadała
w taki obłęd, że ciężko było ją opanować.

III. Znaczenie problemu.
Problem agresji u dziecka jest poważny i wymaga działań nauczyciela.
Za najtrudniejsze dla dziecka należy uznać:
• nieumiejętność panowania nad emocjami,
• niestosowanie się do zasad panujących w szkole.

Zachowania Karoliny świadczą o jakimś poważnym problemie, poza tym uczennica znajduje się okresie dojrzewania co może potęgować jaj agresywne zachowania. Poniekąd ten problem wynika z zaniedbania i niewydolności domu rodzinnego. Być może te wszystkie problemy się nawarstwiły i teraz jest tego skutek, bo stabilna i harmonijnie funkcjonująca rodzina stwarza
w dziecku poczucie pewności, bezpieczeństwa, zaspokaja istotne potrzeby biologiczne, ekonomiczne, emocjonalne, psychospołeczne, wpływa na rozwój osobowości i zdrowia psychicznego. Rodzina jest pierwszym i jedynym przez długi czas środowiskiem dla dziecka,
w którym ono wzrasta i się rozwija. Zaspokaja również liczne potrzeby dziecka, w szczególności potrzebę bezpieczeństwa. Ważne są właściwe postawy rodziców, albowiem postawy niewłaściwe tj.: brak poczucia bezpieczeństwa, brak miłości, zachowania patologiczne, czy brak stałych zasad kształtują w dziecku zachowania aspołeczne, tj.: agresję, wycofywanie się, lek, niepewność. Jeśli tych rodziców przy dziecku nie ma, to dziecko może przejawiać takie zachowania i właśnie takie zauważa się u Karoliny w szkole.
Istnieje więc konieczność podjęcia takich działań, które sprawią, że dziecko poprawi swoje zachowanie. Być może poprzez spotkanie z rodzicami. Może to sprawi, że Karolina zacznie lepiej funkcjonować w środowisku szkolnym. Nie będzie to łatwe zadanie ale właśnie dlatego postanowiłem rozwiązać ten problem.
IV. Prognoza
1.Prognoza negatywna w przypadku zaniechania oddziaływań:
Na podstawie własnych doświadczeń i przeczytanej literatury mogę stwierdzić, że nie podejmując dalszych działań wychowawczych i terapeutycznych mogłoby doprowadzić do eskalacji zachowań agresywnych, co oczywiście miałoby zły wpływ na dalsze funkcjonowanie Karoliny w szkole i poza nią oraz na pozostałe dzieci. Mogłoby doprowadzić do odrzucenia Karoliny przez zespół klasowy. To z kolei pociągnie za sobą nową falę agresji i niewłaściwych zachowań.
2. Prognoza pozytywna w przypadku wdrożenia oddziaływań:
Wskazane tu są działania, które poprawią zachowanie uczennicy, zmienią relacje
z rówieśnikami w grupie klasowej i społecznością szkolną. Mam nadzieję, że odpowiednie działania wychowawcze i terapeutyczne, moja współpraca z innymi nauczycielami, rodzicami dziewczynki, współpraca z psychologiem, pedagogiem oraz dyrekcją ośrodka i placówki, przyniosą oczekiwane efekty: stopniowe eliminowanie zaburzeń zachowania i agresywnych zachowań uczennicy. Myślę, że wpłynie to na poprawę jej zachowania w szkole oraz zwiększy akceptację wśród rówieśników.
V. Propozycje rozwiązania.
Głównym celem moich oddziaływań jest doprowadzenie do zniwelowania zachowań agresywnych w stosunku do rówieśników i osób dorosłych, rozwijanie umiejętności właściwego funkcjonowania w grupie, przestrzegania norm i zasad panujących w szkole oraz zbudowanie poczucia bezpieczeństwa i pewności siebie. Zanim poczyniłem jakiekolwiek działania, pamiętałem, że muszę przede wszystkim zdobyć zaufanie Karoliny, a także zapewnić atmosferę życzliwości
i zrozumienia. Wówczas, ,,małymi kroczkami” będę mógł realizować cele i zadania, które chciałem osiągnąć.

1. Cele:
• stworzyć atmosferę wzajemnego zaufania
• otoczyć uczennicę opieką psychologa i pedagoga w sferze społeczno - emocjonalnej,
• eliminowanie zachowań agresywnych,
• zachęcanie rodziców do współpracy ze szkołą w zakresie pomocy ich dziecku,
• powierzać zadania rokujące odniesienie sukcesu,
• pozyskanie akceptacji i zrozumienia ze strony rówieśników,
• uświadomienie dziecku celowości własnej zmiany,
• kształtowanie umiejętności kulturalnego komunikowania się.

2. Zadania :
• nawiązanie dobrego kontaktu z dzieckiem i zdobycie jego zaufania,
• zapewnić dziecku zajęcia rewalidacyjne z psychologiem,
• często chwalić Karolinę za dobre zachowanie,
• zachęcić do uczestnictwa w zajęciach sportowych,
• stwarzać sytuacje wychowawcze i dydaktyczne umożliwiające osiąganie sukcesów
i wyzwalanie pozytywnych emocji,
• zorganizować spotkanie z dyrekcją ośrodka i placówki, pedagogiem, psychologiem, wychowawcą i opracować plan działąń w celu poprawy zachowania,
• zorganizować pomoc w spotkaniu z rodzicami.


VI. Wdrażanie oddziaływań.
Pierwszym krokiem w celu rozwiązania problemu wychowawczego było nawiązanie dobrego kontaktu z dzieckiem, próba zdobycia zaufania poprzez rozmowy indywidualne. Chęć znalezienia odpowiedzi na jej dotychczasowe zachowanie, spowodowała, że rozpocząłem liczne rozmowy
z uczennicą, psychologiem i pedagogiem, nauczycielami oraz dyrekcją naszego ośrodka i placówki w której Karolina się znajduje w celu pomocy dziewczynie. Zdobycie zaufania uczennicy nie było łatwe, wszelkie próby porozmawiania o zaistniałej sytuacji kończyły się niepowodzeniem,
a zachowanie nie uległo poprawie, dlatego kolejnym krokiem było zorganizowanie wspólnego spotkania z dyrekcją ośrodka, dyrektorem placówki, psychologiem, pedagogiem i wychowawcą. Dopiero na tym spotkaniu, Karolina otworzyła się przed wszystkimi, powiedziała co jest powodem jej zachowania. Opowiedziała o tym, że miała zobaczyć się z mamą ale do tego spotkania nie doszło, że bardzo tęskni i chce jak najszybciej się z nią spotkać. I jeśli tylko spotka się z mamą, obiecuje poprawę. Musieliśmy uwierzyć dziewczynce, tym bardziej, że była to bardzo emocjonująca wypowiedź z jej strony. Na tym spotkaniu ustaliliśmy wspólne działania, obiecaliśmy Karolinie spotkanie w najbliższym czasie, natomiast uczennica musi zacząć zachowywać się według norm i zasad obowiązujących w szkole. Jeżeli nie będzie poprawy, będziemy musieli podjąć już ostateczne kroki.
Na spotkaniu ustaliliśmy:
• raz w tygodniu spotykać się na zajęciach z psychologiem szkolnym,
• poprawić swoje dotychczasowe zachowanie,
• zorganizować spotkanie uczennicy z rodzicami.

Ponadto na spotkaniu wychowawczym z nauczycielami ustaliliśmy, aby nauczyciele w stosunku do Karoliny :
• unikali sytuacji stanowiących źródło frustracji i w konsekwencji agresji,
• nie okazywali zainteresowania wybuchom złości i robienia „wokół nich dużo szumu”, gdyż takie reagowanie z ich strony wzmacnia niepożądane zachowanie uczennicy,
• starali się nagradzać Karolinę za każdy przejaw dobrego zachowania.

VII. Efekty oddziaływań.
Wdrażanie ustaleń rozpocząłem od załatwienia spotkania dziewczynki z mamą. Następnym krokiem było objęcie Karoliny zajęciami psychologicznymi, których celem było wspomaganie rozwoju psychicznego oraz eliminowanie przyczyn przejawów zaburzeń zachowania. Pani psycholog spotykała się z uczennicą na zajęciach psychologicznych raz w tygodniu. W efekcie wdrożonych przeze mnie oddziaływań oraz zaangażowania matki, jak również innych nauczycieli uczących w tej klasie, zaczęliśmy zauważać pierwsze efekty naszego „postępowania naprawczego”. Poprawiły się znacznie relacje w klasie i środowisku szkolnym. Dało się zauważyć Karolinę bardziej uśmiechniętą, łatwiej nawiązującą kontakty z innymi rówieśnikami. Dzięki poprawie zachowania Karoliny praca nauczyciela w klasie stała się łatwiejsza i na pewno mniej stresująca. Zdobyte przeze mnie zaufanie uczennicy spowodowało, że Karolina oprócz poprawy swojego zachowania, zaczęła regularnie uczestniczyć w popołudniowych zajęciach sportowych, czego efektem było zdobycie medalu na zawodach w dwuboju siłowym w kolejnym roku szkolnym.





Opis i analiza przypadku:
Niechęć do aktywnego udziału w zajęciach sportowych.

I. Identyfikacja problemu.
Problem, jakim się zająłem dotyczy uczennicy kl. VII Szkoły Podstawowej - Justyny .Uczennica przejawiała niechęć do zajęć ruchowych oraz miała spore kłopoty z tym, aby przebrać się w szatni z innymi dziewczynami. Dziewczynka nie wykazywała jakiegokolwiek zainteresowania sportem, ani żadną formą aktywności ruchowej. Bardzo często przedstawiała zwolnienia lekarskie z zajęć lub zwolnienia wypisywane przez rodziców. Jeśli jednak uczestniczyła w zajęciach widać było, że nie sprawia jej to radości tak, jak innym uczniom. Jej udział w zajęciach był wypełniony strachem, lękiem i obawą przed każdym ćwiczeniem, a szczególnie gimnastyką
i lekkoatletyką.
Postanowiłem zająć się tym problemem. Mając na uwadze negatywne konsekwencje, jakie mogłyby wyniknąć z powodu nie uczestniczenia na zajęciach ruchowych przez Justynę, uznałem, że należy pomóc jej przywrócić chęć do uczestnictwa w aktywności ruchowej.

II. Geneza i dynamika przypadku
Justyna przyszła do naszego ośrodka w klasie szóstej i od razu zauważyłem, że ma problem
z nadwagą. Uczennica często nie chciała uczestniczyć w zabawach i co najgorsze trudno ją było do nich namówić. Dziewczynka często nie przynosiła stroju lub często próbowała zwolnić się do innego nauczyciela w celu dokończenia jakiegoś zadania. Kiedy już brała udział w zajęciach robiła to bez przekonania i zaangażowania. Na moich zajęciach Justyna przebierała się dopiero wtedy, gdy wszystkie dziewczynki wyszły już z szatni i były już na zbiórce. Ona przychodziła na nią przeważnie ostatnia. Podczas zajęć często wykorzystywała każdą okazję aby usiąść na ławce dla nie ćwiczących. Także same dzieci traktowały dziewczynkę trochę inaczej niż siebie nawzajem. Justyna była wybierana zawsze na końcu i raczej z obowiązku.
Najwięcej kłopotów stwarzały uczennicy ćwiczenia z gimnastyki, głównie skoki i formy przewroty oraz lekkoatletyka, tu biegi długie i skoki. Z gier zespołowych największe zainteresowanie przejawiała siatkówką, choć nie miała umiejętności technicznych, to więcej czasu spędzała po prostu stojąc na boisku, niż aktywnie grając. Przyczyną tego rodzaju zachowań
u Justyny była nadwaga. W związku z nią bardzo szybko się męczyła i odbiegała sprawnością fizyczną od reszty klasy.
Uczennica na zajęciach często nie ćwiczyła, bo mama pisała jej zwolnienia. Przeprowadziłem rozmowę z jej mamą, informując ją o moich spostrzeżeniach. Była to szczera wymiana zdań. Mama powiedziała wprost, że dziecko po prostu wstydzi się tego, że pewnych rzeczy nie potrafi wykonać. Poinformowała mnie także, że koleżanki i koledzy bardzo często się z niej wyśmiewają. Powód – jest od innych dużo mniej sprawna, powolna i niezdecydowana. Przeprowadziłem także rozmowę
z klasą. Grupa potwierdziła, że Justyna nigdy się z nimi nie bawi, nie gra w piłkę. Na moje pytanie dlaczego? – dzieci odpowiedziały, że nie umie.
Na podstawie własnych obserwacji, rozmów z mamą dziewczynki i rozmów z innymi dziećmi, mogę stwierdzić, że powodem, dla którego Justyna nie chce ćwiczyć na zajęciach oraz nie chce brać udziału w innych formach aktywności ruchowej jest jej otyłość, a co za tym idzie, jej bardzo niska sprawność fizyczna, wyśmiewanie się z niej przez pozostałych uczniów z klasy, lęk
i strach przed wysiłkiem oraz przed popełnieniem błędu podczas wykonywania jakiegoś ćwiczenia.
Omawiany przeze mnie problem zaczął się już w klasie I – III, w poprzedniej szkole ( wywiad przeprowadzony z rodzicem Justyny ) i systematycznie narastał.

III. Znaczenie problemu.
Zachowanie Justyny jest poważnym problemem, ponieważ brak aktywności ruchowej może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w funkcjonowaniu jego organizmu. Aktywność ruchowa to zjawisko, które towarzyszy człowiekowi od pierwszych chwil życia i jest nierozerwalnie złączone ze wszystkimi jego poczynaniami. Kształtowanie się i rozwój aktywności ruchowej człowieka jest niezwykle ważnym elementem jego życia. Ruch jest bowiem nieodzownym czynnikiem wszelkiego istnienia. Aktywność ruchowa społeczeństwa jest pozytywnym, korzystnym zjawiskiem, które pozwala na zachowanie dobrej sprawności fizycznej, dobrej kondycji i komfortu życiowego.
Systematyczna aktywność ruchowa powoduje:
• chroni i wzmacnia zdrowie,
• przeciwdziała chorobom cywilizacyjnym,
• poprawia kondycję psychofizyczną i utrzymuje na optymalnym poziomie zdolności przystosowawcze do wysiłku,
• korzystne oddziaływanie na układ oddechowy, krążenia, kostno – stawowy i pokarmowy.
Aktywność ruchowa jest biologiczną potrzebą człowieka zapewniającą mu zachowanie zdrowia. Przy braku aktywności ruchowej i rozwiniętej otyłości zmienia się zachowanie dziecka czy młodego człowieka. W efekcie dochodzi do nieporozumień w domu i w szkole. Nieporadność takich dzieci podczas gry czy zabawy prowadzi do braku akceptacji ze strony grupy rówieśniczej. Dzieci szybko to zauważają, przez co czują się skrępowane.
Brak aktywności może być jednym ze skutków otyłości dziewczynki, a otyłość jeśli nie zostanie odpowiednio wcześnie skorygowana, może doprowadzić do powstania schorzeń układów
i narządów wewnętrznych, obniżenia wydolności i sprawności fizycznej. Otyłość może również wynikać z nadmiernego spożywania kalorii bądź z obu przyczyn naraz. Postanowiłem skupić głównie swoją uwagę na braku aktywności dziewczynki.

IV. Prognoza
1. Negatywna przypadku zaniechania oddziaływań naprawczych:
• zły stosunek do własnego zmieniającego się ciała,
• utrwalenie się negatywnego nawyku unikania aktywności ruchowej,
• unikanie lekcji wychowania fizycznego,
• chęć całkowitego zwolnienia z wychowania fizycznego,
• obniżenie się i tak niskiej sprawności fizycznej,
• zniechęcenie się do działania,
• pogłębiona niska samoocena,
• pojawienie się zmian chorobowych w układzie krążeniowym i kostno – stawowym,
• pogłębienie się kompleksów związanych ze swoją niską sprawnością i nieśmiałością.

2. Prognoza pozytywna w przypadku wdrożenia oddziaływań:
• Justyna zacznie czynnie uczestniczyć w zajęciach ruchowych, zmieni swój stosunek do zajęć wychowania fizycznego,
• zacznie przejawiać zainteresowanie różnymi formami aktywności ruchowej,
• zacznie wierzyć we własne możliwości,
• wzrośnie samoocena ucznia,
• nastąpi przełamanie barier dotyczących wyglądu oraz własnego ciała,
• dziewczyna zostanie zaakceptowana przez klasę,
• nastąpi rozwój organizmu oraz kształtowanie własnej sylwetki przez gimnastykę,
• jej waga ciała zmniejszy się,
• utrwali się u niej przekonanie o ważności ruchu i aktywności człowieka przez całe życie,
• poprawa komfortu psychicznego.

V. Propozycje rozwiązania.
Aby rozwiązać problem i pomóc Justynie wyznaczyłem sobie cele:
• nawiązanie większego kontaktu z uczennicą,
• zdobycie zaufania,
• rozbudzenie u uczennicy potrzeby i chęci do podejmowania aktywności ruchowej,
• rozbudzenie u dziewczyny potrzeby i chęci do pozbycia się nadwagi,
• włączenie Justyny do czynnego uczestnictwa w zajęciach ruchowych,
• przywrócenie dziewczynce wiary w siebie,
• uświadomienie jej skutków dalszego unikania zajęć ruchowych,
• nagradzanie i motywowanie uczennicy oceną z aktywności,
• zachęcenie do zajęć pozalekcyjnych zajęć sportowych,
• zaproponowanie dziewczynce takiej formy aktywności ruchowej, która sprawiałaby jej satysfakcję,
• rozmowy z matką dziecka i udzielenie jej wskazówek wychowawczych,
• rozmowy z klasą, przekonanie wszystkich o potrzebie tolerancji w życiu,
• przekonanie Justyny o tym, że na lekcji wychowania fizycznego nie liczą się tylko wyniki ale przede wszystkim chęci do ćwiczeń.

VI. Wdrażanie oddziaływań.
Swoje zaplanowane działania zacząłem wdrażać w następujący sposób:
• Liczne rozmowy z mamą dziewczynki w celu uświadomienia zaistniałego problemu;
• Przeprowadzenie kilku rozmów z Justyną pod kątem uświadomienia jej znaczenia aktywności ruchowej w jej życiu;
• Przeprowadzenie rozmów z klasą na temat tolerancji w grupie oraz uświadomienia im złego postępowania;
• Aktywizacja dziewczynki na zajęciach ( przeprowadzenie rozgrzewki, wybór drużyn do zespołu, pokaz ćwiczeń dla pozostałych, funkcja kapitana itp.);
• Motywowanie Justyny do aktywności, podkreślanie jej sukcesów plusami, oceną;
• Rozbudzenie u uczennicy potrzeby lub chęci do pozbycia się nadwagi;
• Aktywizowanie uczennicy do samodzielności;
• Oferta zajęć ruchowych, dostosowanych do możliwości uczennicy;
• Opracowanie zestawu ćwiczeń dla uczennicy do wykonania w domu.

VII. Efekty oddziaływań
Mama dziewczynki wspólnie, razem ze mną starała się uświadomić problem dziewczynce. Dzięki staraniom wszystkich, a zwłaszcza dzięki własnym chęciom Justyna zaczęła regularnie ćwiczyć. Systematycznie uczęszczała na lekcje wychowania fizycznego. Przełamała w sobie wstyd przebierania się w szatni wspólnie z dziewczynkami, zaczęła akceptować siebie, taką jaką jest. Nie spóźniała się już na zajęcia.
Justyna zdawała sobie również sprawę z tego, że nie sposób nadrobić wszystkich zaległości
z ubiegłych lat, ale zrozumiała potrzebę aktywności ruchowej. Przekonała się, że na lekcjach wychowania fizycznego liczy się głównie zaangażowanie, a nie znaczące wyniki. Uczestnictwo
w zajęciach pozalekcyjnych a także ćwiczenia wykonywane w domu dały jej pewność siebie
i wzrost samooceny.
Mama dziewczynki nie wypisywała już niepotrzebnych zwolnień z zajęć. Justyna nie przejmuje się już tym, że nie potrafi czegoś wykonać, nie obawia się już zajęć sportowych. Klasa traktuje swojego koleżankę odpowiednio. Chłopcy i dziewczynki z grupy starają się jej pomagać, a także doradzać w wykonywaniu niektórych ćwiczeń.

Najważniejsze w tym wszystkim jest to, że dziewczynka bierze aktywny udział w lekcjach
i podejmuje różne formy aktywności ruchowej, mimo znacznej otyłości, cieszy ją każde nawet małe powodzenie.
Myślę, że uczennica przełamała strach a przede wszystkim zaakceptowała siebie, co jest dla mnie największym sukcesem.

Źródła informacji:
1. Analiza opinii psychologa i pedagoga szkolnego
2. Wywiad z rodzicami.
3. Obserwacje własne.
4. Łysek Jan „Zaburzenia emocjonalne, trudności i niepowodzenia szkolne a fobia szkolna”, Kraków „Impuls", 1998r.














PODSUMOWANIE

Okres stażu był dla mnie czasem bardzo intensywnej pracy. Pozwolił mi na rozwój osobowości i przysporzył wielu osobistych oraz zawodowych sukcesów. Dzięki posiadanym umiejętnościom stosowania technologii komputerowej i informacyjnej przyczyniłem się do podniesienia poziomu pracy szkoły. W swoich działaniach zwracałem również uwagę na promowanie szkoły na terenie gminy, powiatu i województwa oraz jej integrację ze środowiskiem lokalnym poprzez organizację imprez i uroczystości. Zaplanowane w planie rozwoju zadania starałem się realizować na bieżąco. Uznanie i akceptacja ze strony uczniów i rodziców dodaje mi sił i sprawia, że stale planuję nowe zadania.
Zdaję sobie sprawę i mam świadomość tego, że nauczyciel musi ciągle szukać nowych, ciekawych rozwiązań na prowadzenie zajęć. Realizacja planu rozwoju zawodowego dała mi bardzo dużo satysfakcji. Myślę, że to, co zrobiłem, przyczyniło się do wzrostu jakości pracy szkoły oraz lepszego jej funkcjonowania.

Wnioski do dalszej pracy:
1. Doskonalić i poszerzać własny warsztat pracy i umiejętności w zakresie poszukiwania nowych rozwiązań w pracy dydaktyczno – wychowawczej.
2. Stale podnosić swoje umiejętności w zakresie technologii informacyjnej.
3. Śledzić na bieżąco informacje z zakresu prawa oświatowego.
4. Kontynuować udział w wewnątrzszkolnym i zewnątrz szkolnym doskonaleniu nauczycieli.
5. Wprowadzać nowe, atrakcyjne i skuteczne aktywizujące metody pracy z dziećmi.
6. Podnosić kwalifikacje i jakość mojej pracy.


Nauczyciel mianowany
Paweł Hoszowski - Siarkiewicz

Wyświetleń: 0