Autor: Anna Mróz
JASEŁKA
Narrator: Dziś jest Boże Narodzenie, co przyniosło nam zbawienie. Radość nas ogarnia wielka, zapraszamy na jasełka. Posłuchajcie co się stało w pewną noc, mroźną i białą. Niech kolęda wam opowie, jak Pan Jezus leży w żłobie. My będziemy pięknie śpiewać tak, że nikt nie będzie ziewać!



Pasterze śpią. Jeden z nich czuwa.
MACIEK:
Śpijcie spokojnie. Ja czuwam nad trzodami.
Będę śpiewał, będę nucił
I czas do poranka piosenkami krócił.
Dołożę paliwa trochę do ogniska,
By braciom pastuchom nie zmarzły nożyska.
zauważa jasność
La Boga! Niebo się pali!
Z nieba zstępują anieli biali!
Antek, Bartek, wstawajcie,
Koniec świata blisko! Uciekać trzeba!
ANIOŁOWIE:
Wesołą nowinę, bracia, słuchajcie,
Niebieską Dziecinę z nami witajcie.
PASTERZE:
Jak miła ta nowina, mów, gdzie jest ta Dziecina,
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.


ANIOŁ:
Chwała na wysokości Bogu,
A na ziemi pokój ludziom dobrej woli.
Nie bójcie się, pasterze.
Oto zwiastuję wam radość wielką:
Dzisiaj w Betlejem, w mieście Dawidowym
Narodził się wam Mesjasz, Zbawiciel świata.
Idźcie Go powitać.
A to jest znak, po którym Go poznacie:
Znajdziecie Niemowlę nowo narodzone,
W pieluszki spowite, w żłobie położone.
Aniołowie wychodzą.
PASTERZ 1:
Miły nasz Bartosie, co na to mówicie?
Cóż to mamy robić, jakże nam radzicie?
BARTOSZ:
Dyć to, mili bracia, samiście słyszeli,
Co święci anieli do nas powiedzieli.
Ino nie wiem, czyście zrozumieli wszyscy,
Że nam iść kazali, gdzie się światło błyszczy.
PASTERZ 1:
Już ja wcale pierwszy nie pojmuję tego:
Mam iść do Betlejem, a nie wiem dlaczego.
BARTOSZ:
Jak się rzecz ta miała,
Historyja cała, została spisana,
Ach, ta Ewa nagrzeszyła, kłopotu nas nabawiła,
Z wężem w raju rozmawiała,
Jabłko z drzewa skosztowała i zgrzeszyła.
Adam z raju wypędzony, ród ludzki grzechem skażony,
Ale go z kłopotu tego
Matka Syna Przedwiecznego wybawiła.
Dziś we żłobie odpoczywa,
Z nieba zszedłszy, Prawda Żywa,
Od aniołów ogłoszony,
Z Panny w stajni urodzony, Odkupiciel.
PASTERZ 3:
Więc Jemu dziś od nas ma być cześć oddana.
Pójdźmy do Betlejem witać tego Pana.
PASTERZE:
Pójdźmy, pójdźmy!
BARTOSZ:
Jakże? Podarunków żadnych nie weźmiemy?
Z pustymi rękami przed Panem staniemy?
PASTERZ 4:
Tak wielkiemu Panu cóż my biedni damy,
Skoro nic godnego dla Niego nie mamy?
BARTOSZ:
Każdy da, co ma. Czy mało, czy wiele,
Zabrawszy w kobiele, zaniesiem Panu.
PASTERZ 5
Chociaż ubożuchne te ofiary,
Bóg patrzy na serca – nie na dary.
A teraz ruszajmy witać Boga,
Bo jeszcze przed nami długa droga.
BARTOSZ:
Z tej okrutnej dziś radości —
Stawać w pary, zbierać kości!
Niechaj ujrzy Jezus-Dziecię,
Że z was zuchy w tańcu przecie.
Pasterze tańczą zbójnickiego.

Do żłóbka przybywają Mędrcy ze Wschodu.
PASTERZ:
O, patrzcie, do stajenki idą Trzej Królowie,
Idą w pięknych, drogich szatach, w koronach na głowie.
Śpiew:
Mędrcy świata, monarchowie,
Gdzie spiesznie dążycie?
Powiedzcież nam, Trzej Królowie:
Chcecie widzieć Dziecię?
Ono w żłobie, nie ma tronu,
Ni berła nie dzierży,
A proroctwo Jego zgonu
Już się w świecie szerzy.
KACPER:
W moim kraju, hen daleko, słyszałem o Tobie,
Witam Ciebie, Królu-Dziecię położone w żłobie.
Gwiazda Twoja mnie do Ciebie prosto prowadziła,
Złoto w darze Ci przyniosłem, Dziecineczko miła.
MELCHIOR:
Ja przyniosłem Ci kadzidło wonne i pachnące,
By Cię uczcić, Boże Dziecię, na sianku leżące.
BALTAZAR:
A ode mnie wonna mirra dla Ciebie zebrana,
Boś z wielkiego nieba zstąpił, aby cierpieć za nas.
ANIOŁ 1:
Do żłóbka spieszą dzieci.
Nad stajenką gwiazdka świeci,
Do stajenki idą dzieci.
Idą dzieci w równych rządkach,
Niosą dary dla Dzieciątka.
DZIECKO 1:
Witaj, Jezu malusieńki,
Zbawicielu nasz,
Przyszły dzieci do stajenki,
Ty nas dobrze znasz.
DZIECKO 2:
Przynosimy serca małe, Weź je w rączki swe.
Daj nam rosnąć
Na Twą chwałę,
Naucz kochać Cię.
DZIECKO 3:
Pokłoniliśmy się Panu,
Zaśpiewali skocznie,
Teraz cicho odejdziemy,
Niech Dziecię odpocznie.
DZIECKO 4:
Lecz nie smućmy się, że trzeba
Odejść od żłóbeczka,
Zabierzemy z sobą z nieba
Uśmiech Dzieciąteczka.
Śpiew:
Panie Jezu, zabierzemy Cię do domu,
Panie Jezu, nie oddamy Cię nikomu…
Narrator: Kiedy rodzi się Bóg, niech w twoim domu, niech w tobie nie będzie zimniej niż w tamtej stajence. Betlejem jest blisko, jest na odległość ludzkiego serca, Na odległość otwartych szeroko ramion, Na odległość dłoni otwartej, Betlejem jest blisko. Każdego dnia możesz tu dojść! SĄSIADKA /z PIERWSZEJ sceny/ Kiedy zasiądziesz do stołu w ten najpiękniejszy wieczór w roku, w wieczór narodzin Syna Bożego, kolęd, płatków śniegu, ciepła i spokoju, pomyśl o człowieku, który jest od ciebie na odległość myśli…. Zanuć pieśń o Bożym Narodzeniu z człowiekiem, który jest na odległość twojego głosu. STARUSZKA /wstaje od stołu/ Naucz nas wszystkich – Boże: miłości, obyśmy do niej dorośli. Wspomagaj, przymnóż nam wiary, byśmy w tej drodze wytrwali Naucz nas chlebem się dzielić, by nikt nie łaknął na ziemi. Naucz przebaczać i przebacz – pomóż nam bliźnich zrozumieć. Ukochany Boże – coś przybrał postać dziecka zechciej już na zawsze – pośród nas zamieszkać.

Zobacz więcej na: http://piosenkireligijne.pl/jaselka-bog-miedzy-nami/
Wesołych Świąt! A w święta niech się snuje kolęda. I gałązki świerkowe niech Wam pachną na zdrowie. Dziecko 6 Wszystkim życzę uśmiechu: niech od stycznia po grudzień, przez dwanaście miesięcy uśmiechają się ludzie. Piosenka „Wesołych świąt” (Gdy zwrotka – dzieci delikatnie
Narrator: J tak kończą się jasełka, niosąc ludziom radość wielką. Czas się żegnać, czas rozchodzić – zaśpiewajmy „Bóg się rodzi”!!! Wszyscy zwracają się przodem do widowni i śpiewają „Bóg się rodzi”
Koniec

Wyświetleń: 0