Katalog Bożena Jakubowska Różne, Scenariusze Scenariusz zajęć socjoterapeutycznych - poznanie siebie i integracja grupyScenariusz zajęć socjoterapeutycznychI Cele zajęć:II Zadania: III Metody realizacji: IV Przebieg zajęć: 1. Część organizacyjna Uczniowie spotykają się w czytelni szkolnej, siadają na krzesłach ustawionych w kręgu, według własnego uznania - gdzie chcą i koło kogo chcą. Witam się z grupą i zwracam uwagę że nie mają lekcji, a sala w której jesteśmy - nie jest salą lekcyjną, nie siedzą w ławkach. Objaśniam grupie, że celem zajęć jest poznanie samego siebie oraz zintegrowanie grupy (często mówicie "zgranie") Chcę, abyście dobrze czuli się w swoim gronie teraz - oraz w przyszłości. Poznanie siebie pomoże wam dobrze czuć się razem teraz oraz w przyszłości. Chciałabym zawrzeć z wami "kontrakt" - czyli umowę dotyczącą zajęć: Wyjaśniam, że po to się umawialiśmy, aby nam tu było dobrze. Pytam, czy wszystko jest zrozumiałe i czy możemy się na to umówić. Pytam każdą osobę po kolei. 2. Zabawa "Znajdź swego partnera" Cel zabawy - przełamanie lodów, zabawa. Wszyscy stają w kręgu. Wręczam każdemu uczestnikowi kartkę, na której napisana jest nazwa zwierzęcia. Dwie osoby mają na kartkach tę samą nazwę. Uczestnicy chodzą po sali i próbują naśladować głosy, które mają na kartkach. Starają się odnaleźć osobę, która naśladuje to samo zwierzę. Osoby te stają obok siebie. Kiedy pary się dobiorą - wydaję polecenie dobrania się w grupy, np. ptaki i ssaki, zwierzęta domowe i zwierzęta leśne, futerkowe i pokryte piórami, gospodarskie i dziko żyjące. 3. Uczniowie siedzą na swoich krzesłach. Proszę o dobranie się w grupy: bruneci i blondyni, dojeżdżający do szkoły i miejscowi. urodzeni w miesiącach zimowych, wiosennych, letnich i jesiennych. Podsumowanie: Pytam czy łatwo wam było odnaleźć właściwą grupę, jak to robiłeś - kto tak samo jak ja lubi truskawki? - kto tak samo jak ja nie lubi wstawać rano? - kto tak samo jak ja czeka na wakacje? - kto tak samo jak ja lubi dużo czytać? - kto tak samo jak ja, dobrze czuje się w tej chwili? Podsumowanie: Pytam, co czujecie wychodząc na środek sali, kiedy wam było lepiej: siedząc czy wychodząc na środek? 4. Zastanówcie się i wymyślcie po dwie dobre cechy charakteru i po dwie, których nie lubicie w sobie. Dobierzcie się w grupy z podobnymi cechami. Podsumowanie: co mi się w sobie podoba - a co nie co cenicie wszyscy siebie u siebie co jest w was podobnego a co różnego. 5. Zabawa "Ludzie do ludzi" Cel zabawy: ćwiczenia w nawiązywaniu kontaktów, integracja. Wszyscy dobierają się w pary. Osoba, która nie ma pary - kontroluje wykonanie i kieruje zabawą. Mówi: "dotykamy się plecami (plecy do pleców), dotykamy się głowami", a kiedy powie "ludzie do ludzi" - każdy zmienia partnera. Uczestnik, który zostanie bez pary - prowadzi zabawę dalej. Długość trwania zabawy zależy od chęci uczestników. 6. Zamknijcie teraz oczy. Wyobraźcie sobie że przybyła do nas dobra wróżka - - która może spełnić po 2 nasze marzenia związane z życiem klasy. Każdy z uczestników mówi o swoich marzeniach. Cel ćwiczenia: otwartość w wyrażaniu uczuć, ujawnianie trudnych relacji w klasie oraz poziom gotowości do zmiany, eksponowanie siebie na tle grupy. Podsumowanie: co jest wspólnego w waszych marzeniach od kogo zależy realizacja spełnienia się tych marzeń. 7. Zabawa ruchowa "Samoloty i radary" Cel zabawy: budowanie zaufania, koncentracja uwagi, branie odpowiedzialności za drugiego człowieka. Dobierzcie się parami. Jedna osoba w parze jest osobą "A" - radarem, druga - osobą "B"- samolotem. Osoby "A" wchodzą na krzesła, a osoby "B" - - stają przy nich. Na mój znak osoby B zamykają oczy i ruszają przed siebie. Osoby A, stojąc na krzesłach kontrolują aby samoloty się nie zderzyły. Każda osoba "A"naprowadza swój "samolot ". Osoby "B"słuchają poleceń wydawanych przez osoby "A". Radary nie posługują się imionami. Samoloty muszą śledzić głos swoich radarów. Po chwili następuje zamiana - - osoby "B" prowadzą osoby "A" Podsumowanie: omówienie ćwiczenia w zakresie odpowiedzialności, zaufania, współpracy, kierowania innymi. 8.Zabawa "Pociągi" Cele zabawy: budowanie zaufania, samopoznanie. Dobierzcie się w trójki, stańcie jedno za drugim - w ten sposób utworzycie "pociągi". Osoba 1 jest buforem - czyli "zderzakami"- zamyka oczy i wyciąga ręce przed siebie, osoba 2 jest lokomotywą - także zamyka oczy i chwyta osobę 1 za ramiona. Osoba 3 to maszynista, ma otwarte oczy, trzyma osobę 2 za ramiona. Przy pomocy rąk kieruje ruchem swojego "pociągu " Podczas zabawy nie wolno nic mówić. Można zwalniać lub przyspieszać tempo "jazdy" pociągu. Po kilku minutach następuje zmiana,potem jeszcze następna - tak aby wystąpił w każdej "roli" Podsumowanie: Omówienie zabawy tak jak poprzednio w "Samoloty i radary". 9. Zabawa kończąca "Kłębek". Wszyscy siedzimy w kręgu. W ręku trzymam kłębek włóczki, mówiąc coś miłego rzucam do kogoś kłębek. W ręku trzymam koniec sznurka. Osoba, która złapie kłębek rzuca go do kogoś innego, mówiąc jej coś miłego, nie wypuszczając końca włóczki z rąk. Każdy musi być adresatem jakiegoś miłego zdania. Gdy każdy uczestnik będzie miał w ręku sznurek- przecinam nitki-będzie to oznaczać koniec zajęć.
Opracowanie: Wyświetleń: 26273
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |