BĄDŹ SOBĄ - JESTEŚMY Z TOBĄ

SCENARIUSZ ZAJĘĆ WYCHOWAWCZYCH
W KLASIE I - GIMNAZJUM

(w oparciu o życie i działalność Janusza Korczaka)

Informacja o scenariuszu:

Bycie sobą dla nastolatka jest niezwykle trudne w zderzeniu z rzeczywistością szkolną. Nielubiany, odrzucony, wyśmiewany, po prostu "inny" - oto cena, jaką się płaci za "swoją twarz". Jeżeli opieramy się na zasadzie poszanowania godności, tolerancji oraz życzliwości zdajemy sobie sprawę, że każdy z nas ma prawo do samorealizacji i zachowania swojej tożsamości. Niekiedy w odnalezieniu samego siebie pomagają nam inni. Warto z tej pomocy korzystać.

Cele zajęć:

Po zajęciach uczeń powinien:
- mieć świadomość, że każdemu człowiekowi przysługują te same prawa i wolności
- wiedzieć, co to jest godność
- rozróżniać pojęcia: dobro - zło
- nauczyć się prezentować własne stanowisko i je uzasadniać
- znać pojęcie " samodoskonalenie"

Metody pracy:
- praca w grupach
- praca dyskusyjna
- burza mózgów

Kluczowe pojęcia:

- godność osobista - jest pojęciem bliskim honorowi; trzeba na nią zapracować; rośnie, gdy postępujemy szlachetnie
- godność osobowa - wynika z faktu bycia człowiekiem, ma ją także niemowlę, jak inajwiększy zbrodniarz

Główne zagadnienia zajęć:
1. Jak pomóc sobie i innym?
2. Jak aktywnie promować i chronić tożsamośc człowieka?

Środki dydaktyczne:
- kartki formatu A-4
- dzieła Janusza Korczaka
- ilustracje i dokumenty z życia Doktora (J. Korczak "Pisma wybrane IV")


Przebieg zajęć:
1. Poznanie biografii Janusza Korczaka - wyznaczeni uczniowie przygotowująwystąpienie uzupełnione pokazem dzieł J. Korczaka, ilustracji i dokumentówz życia i działalności Doktora.

2. W Korczakawskim kręgu - debata na godzinie wychowawczej. Klasa dzieli się na 5 grup. Każdy zespół prezentuje jedną z wartości szkoły korczakowskiej:
a). zasada tolerancji - każdy jest wartościowym uczniem,
b). zasada demokracji - o sprawach uczniów z uczniami,
c). zasada solidarności - wspólnota ludzkich serc,
d). zasada sprawiedliwości - obiektywizm oceny,
e). zasada wolności - uspołecznienie szkół.

3. Konkurs pod hasłem: "Czego w naszej klasie najbardziej nie lubię?" (na wzór sądów koleżeńskich J. Korczaka)
Sąd konkursowy (3 zaufanych uczniów) wybiera spośród przygotowanych wypowiedzi (forma wiersza, ciekawie ujęty komunikat) najlepszą pod względem literackim i graficznym. Poszczególni uczniowie podchodzą do tablicy i umieszczają swoje kartki (format A-4). Komisja odczytuje głośno tekst "donosów", po czym poddaje klasowej dyskusji takie sytuacje czy zachowania, które utrudniają życie w klasie. Uczniowie, którzy przysparzają wielu kłopotów, otrzymują swoich opiekunów - autorytety pod względem zachowania.

4. Po upływie miesiąca (lub dłuższego czasu) odbywa się kolejne spotkanie zwołane przez Sąd Koleżeński. Tym razem uczniowie przedstawiają swoje uwagi - podziękowania tym, którzy pomogli im uporać się ze swoimi słabościami (koledze, wychowawcy, nauczycielom, rodzicom, krewnym, znajomym itp.).

5. Sąd zbiera te podziękowania i odczytuje je na zebraniu rodzicom.
6. Przewodniczący klasy prosi każdego z uczniów, aby wymienił swoją mocną stronę - najważniejszą zaletę.

Kontynuacją tych zajęć jest spotkanie z rodzicami, na którym dzieci odczytują podziękowania za pomoc w pracy nad swoimi słabościami wszystkim, którzy siędo tego przyczynili.
Następnie uczniowie występują w przedstawieniu przygotowanym na podstawie "Felietonu "Kolców" (nr 1/1901 r.) oraz utworu "Łzy mówią" J. Korczaka. W obu tych utworach pojawia się myśl przewodnia - rodzic a dziecko. Przesadna miłość, nadopiekuńczość ze strony rodziców lub zbyt wiele swobody, a także brak zainteresowania mediów (gazety codzienne) sprawami wychowania prowadządo pojawiania się niepożądanych społecznie zachowań wśród młodych ludzi.

Opracowanie: Lidia Polewka