Rozszerzony konspekt zajęć z dziećmi z aspektem twórczym.

Na zajęciach plastycznych trzeba stworzyć takie metody, które pozwolą na odkrywcze, indywidualne myślenie dziecka.

Sytuacje, w jakich będą tworzyły dzieci, powinny być niepowtarzalne.

Przede wszystkim trzeba zadbać o atmosferę zajęć. Rozszerzać teren i sposób obserwacji w oparciu o najbliższe środowisko.

Należy również zadbać o różnorodność bodźców, oraz wzbogacać środki plastyczne jakimi dziecko wypowiada się w działaniu.

Stosując różne techniki i formy działania, z których każda ma inne wartości ekspresyjne, dzieci poznają podstawowe problemy plastyczne oraz ich wzajemne powiązania.

Ważną sprawą jest rozwijanie wrażliwości widzenia, dostrzegania i odbioru, przeżycia i rozumienia otaczającej rzeczywistości. Należy więc:
--kształcić umiejętność wnikliwej, wszechstronnej obserwacji, spostrzegawczości, pamięci wzrokowej, dokonywania samodzielnej trafnej oceny zjawisk, oraz wiązania spostrzeżeń - poprzez kontakt z różnymi przejawami rzeczywistości,
--rozwijać wrażliwość na formy i barwy, sytuacje przestrzenne, światło i ruch.
Należy zapoznać dzieci z podstawowymi dziedzinami sztuk plastycznych, jak: malarstwo, rzeźba, architektura, grafika, scenografia, tkactwo, wzornictwo przemysłowe. Nauczyciel powinien zwrócić uwagę na istnienie wielu sposobów przedstawiania, interpretowania rzeczywistości.
Zajęcia plastyczne powinny być prowadzone w sposób przemyślany:
- nie należy stawiać przed dziećmi zbyt trudnych i wygórowanych wymagań,
- często chwalić je za wysiłek i cieszyć się z najmniejszych osiągnięć,
- szanować i zbierać prace dziecka,
- nie poprawiać dziecięcego rysunku,
- nie dawać gotowych wzorców do naśladowania,
- delikatnie podpowiadać, jak wzbogacać kompozycję,
- tworzyć motywację do działania,
- wprowadzać różne techniki, które zawsze są miłą niespodzianką dla dzieci,
- zawsze wystawiać prace uczniów,
- wspólnie je omawiać i oceniać.

Dużą rolę w tworzeniu artystycznych wizji dziecięcych, odgrywają fantastyczne opowieści, baśnie, wierszyki i piosenki dziecięce. Najgłębszym źródłem pomysłów twórczych bywa jednak od samego początku wyobraźnia dziecięca. Tak więc zespołem czynników inspirujących treść i formę wypowiedzi plastycznej dziecka są treści poznawcze, subiektywnie zabarwione emocjonalnymi doznaniami. Dlatego należy stymulować wyobraźnię dziecka poprzez wprowadzanie różnorakich bodźców oddziałujących głównie na zmysł wzroku i słuchu. Wtedy dziecko będzie chciało ujawniać swój świat marzeń i pragnień poprzez działalność w twórczości plastycznej.

Dzieci lubią pracować razem, w grupie. To doskonała działania twórczego, odpowiednia dla każdego wieku. Towarzystwo kolegów pobudza jego energię, nawiązują się sympatie i przyjaźnie. Wszyscy są zainteresowani tym co się dzieje, dyskutują, obserwują, uczą się od siebie nawzajem. W sposób naturalny, stopniowo, samodzielnie przekraczają typowe stadia rozwoju ekspresji plastycznej. Dlatego w pracowni nie można przestrzegać zbyt dużej dyscypliny. Niszczy to fantazję i uniemożliwia kiełkowanie ciekawych pomysłów.

TEMAT: " Moje drzewo."

CELE:
Cel główny: rozwijanie wyobraźni dziecka w oparciu o obserwację.
Cele operacyjne: rozwijanie umiejętności obserwacji, ćwiczenie sprawności manualnej, poszerzenie wiedzy o technikach plastycznych.

METODY:
Ćwiczeniowa - oparta na wcześniejszych obserwacjach dokonanych w plenerze.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Reprodukcje szkiców i szkice drzew, utwory muzyczne.

TECHNIKI:
Pierwsza faza: ołówek, tusz,
Druga faza: do wyboru - tektury, tkaniny, papier kolorowy, folie, gazety, sznurki, włóczki, klej, farby, mazaki

CZAS TRWANIA:
Dwie jednostki lekcyjne.

PRZEBIEG PIERWSZEJ LEKCJI:
1. Nauczyciel pokazuje uczniom szkice i reprodukcje szkiców drzew.
2. Następnie uczniowie wraz z nauczycielem wybierają się w plener do parku z ołówkiem i szkicownikiem.
3. W parku dzieci obserwują drzewa i robią szybkie rysunki w szkicownikach ( ołówkiem, żelopisem).
4. Dzieci wracają do szkoły i starają się narysować ołówkiem swoją wersję drzewa w oparciu o zapamiętane obrazy.

PRZEBIEG DRUGIEJ LEKCJI:
1. Nauczyciel włącza muzykę, a uczniowie słuchając starają się
wyobrazić sobie swoją wersję drzewa.
2. Przygotowują wybrane przez siebie materiały, aby odpowiednią
techniką wykonać swoją wersję drzewa.
3. Uczniowie wycinają, przyklejają lub malują swoje prace.
4. Nauczyciel dokonuje korekty prac dotyczącą głównie kompozycji.
5. Uczniowie wraz z nauczycielem oceniają prace.
6. Po lekcji nauczyciel organizuje wystawę prac na korytarzu.

Opracowanie: Ewa Piotrowska

Wyświetleń: 20906