Katalog

Bogumiła Lemanowicz
Zajęcia zintegrowane, Artykuły

Co warto wiedzieć i co można robić, aby chronić dziecko przed narkotykami

- n +

Co warto wiedzieć i co można robić, aby chronić dziecko przed narktykami!

Narkomania to choroba "braku". Braku miłości i poczucia bezpieczeństwa. Braku pewności siebie i pewnych umiejętności, takich jak choćby organizowania sobie czasu czy poznawania nowych ludzi. Definicji określających zjawisko narkomanii jest wiele. Podstawową i przyjętą jest definicja opracowana przez komitet ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia. Określa ona uzależnienie lekowe (narkomanię) jako stan psychiczny, a czasem także fizyczny wynikający z interakcji między żyjącym organizmem a lekiem, charakteryzujący się zmianami zachowania lub innymi reakcjami, które zawsze zawierają przymus brania leków w sposób ciągły lub okresowy w celu doświadczenia ich psychicznych efektów, a czasami w celu uniknięcia złego samopoczucia związanego z ich brakiem. Mówiąc o narkomanii trzeba mieć na myśli stan okresowego lub przewlekłego zatrucia organizmu, zatrucia, które jest szkodliwe dla jednostki i społeczeństwa, wywołanego powtarzającym się zażywaniem nie w celach terapeutycznych leku, który wywołuje charakterystyczne przeżycia euforyzujące.

Narkotyki stały się dostępne w wielu miejscach: w szkole, na ulicy, w dyskotece. Bardzo wielu rodziców żyje w ciągłym strachu przed tym, że ich dziecko któregoś dnia sięgnie po jeden z nich, uzależni się i zostanie narkomanem. Rzeczywiście kontakt z narkotykami stanowi realne niebezpieczeństwo i może się przydarzyć każdemu dziecku.

Do "zarażenia narkomanią" dochodzi najczęściej w wieku 13 - 18 lat. Dorośli nazywają ten okres "cielęcym wiekiem", medycy - "burzą hormonalną", psychologowie natomiast mówią wtedy o "kryzysie tożsamości". Kryzys oznacza załamanie się pewnej rzeczywistości. W miarę prosty świat dziecka zaczyna się rozpadać, coraz mniej jest miejsca na beztroskie zabawy, dochodzą obowiązki i odpowiedzialność za to, co się robi. Nastolatek przestaje wierzyć bezkrytycznie w to, co mówią rodzice. Chce sam wszystko sprawdzić na własnej skórze, mieć własne zdanie, poglądy i tajemnice. Często dzieci wiedzą na temat narkotyków dużo więcej od nas dorosłych. Przeważnie jednak ich informacje wynikają z mitów krążących wśród młodzieży i nie są prawdziwe.

Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie ukrywa przed dorosłymi. Wszelkie niepokojące zamiany będzie ci na pewno łatwiej zauważyć, jeśli się z dzieckiem ma dobry kontakt, wiele ze sobą rozmawia i dużo czasu spędza razem. Należy pamiętać jednak, że niektóre zachowania i postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia w kontaktach z rówieśnikami i wiele innych, które należy traktować równie poważnie i starać się pomóc dziecku je rozwiązać.

Co powinniśmy zrobić, aby zapobiec zażywaniu środków odurzających?

Należy dużo czasu poświęcać swojemu dziecku, pomagać w rozwiązywaniu oraz podejmowaniu trudnych decyzji; słuchać uważnie i nie lekceważyć problemów swojego dziecka, uczyć podstawowych wartości: być przykładem i autorytetem dla swojego dziecka, mieć kontrolę nad własnym dzieckiem: wiedzieć gdzie jest i co robi, wyrażać złą postawę wobec narkotyków, pomóc dziecku uwierzyć w siebie: nie krytykując go; nie wyśmiewając, zapoznać przyjaciół swojego dziecka.

Na co rodzice powinni zwrócić uwagę?

1. Zachowanie oraz zmiany z nim związane, swojego dziecka:
- częste wietrzenie pokoju, używanie wszelkich odświeżaczy powietrza, kadzidełek,
- zamykanie się w pokoju, izolowanie od innych,
- nadmierny apetyt lub jego brak,
- pozytywne wypowiedzi na temat narkotyków,
- oszukiwanie rodziców, bunt napady złości, łamanie ustalonych zasad wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu,
- krótkie tajemnicze rozmowy telefoniczne, nagłe wyjścia, późne powroty, niewytłumaczalne spóźnienia itp.
2. Zmiany zachodzące w wyglądzie zewnętrznym:
- częste przeziębienia się - katar, bóle różnych części ciała, spadek ciężaru ciała, krwawienia z nosa zaburzenia pamięci oraz toku myślenia,
- nieprzestrzeganie zasad higieny, brak zainteresowania swoim wyglądem,
- ślady krwi na bieliźnie, ślady po ukłuciach dziecka,
- wyczuwający zapach alkoholu, słodkawa woń oddechu, włosów, ubrań,
3. Narkotyki lub przybory do ich używania:
- małe fioletowe torebeczki z proszkiem, tabletkami, kryształkami lub suszem,
- fifki, fajki, bibułki papierosowe,
- białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorkami,
- leki bez recepty,
- igły strzykawki,
- tuby, słoiki, foliowe torby z klejem itp.

Co robić, gdy dziecko ma już za sobą pierwszy kontakt z narkotykami?

Może się zdarzyć że mimo starań rodziców dziecko sięgnie po narkotyki, jak wtedy reagować?

Nie można wpadać w panikę i przeprowadzać zasadniczych rozmów z dzieckiem, kiedy jest ono pod wpływem środka odurzającego. Nie usprawiedliwiać szukając winy w sobie lub złym towarzystwie. Nie udawać, że to nie prawda, nie wierzyć w przedstawione fakty, bezgranicznie ufać dziecku.

Nie należy wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami i że samo sobie poradzi z tym problemem. Rodzice nie powinni wtedy nadmiernie ochraniać dziecka przed konsekwencjami używania narkotyków, np. pisać usprawiedliwień nieobecności w szkole spowodowanych złym samopoczuciem po zażyciu środków odurzających, spłacać długów dziecka. Nie powinni się poddawać.

Rodzic powinien koniecznie:
- słuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać,
- zastanowić się, dlaczego dziecko sięga po narkotyki, czy powody nie są związane z sytuacją w rodzinie dziecka, jeśli tak to rodzic powinien zastanowić się nad tym co można zmienić,
- działać! nie liczyć na to, że problem sam się rozwiąże, szukać pomocy specjalistów,
- wspólnie ze specjalistą i z dzieckiem ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać.

Dlaczego młody człowiek sięga po narkotyki:

1. Przyczyny tkwiące w sferze osobowościowej człowieka.
Składają się na nie stosunek do innych ludzi, warunki środowiskowe, rodzaj zażywanego środka, etap narkomanii oraz motywację wejścia w nałóg.
Niektórzy sięgają po narkotyki, bo myślą że przeżyją coś niezwykłego.
Używanie środka odurzającego pozwala zapomnieć o kłopotach, trudnościach
i nierozwiązanych problemach, pozwala uciec w inny, nierealny świat.

2. Przyczyny związane ze środowiskiem rodzinnym.
Jest to pierwsze środowisko, z którym styka się młody człowiek. Od rodziny zależy, czy dziecko wyrośnie na człowieka zdrowego. Rodzina spełnia ważną rolę dla młodego człowieka i często ponosi częściową odpowiedzialność za popadnięcie w narkomanię jednego z jej członków.
Kłopoty najlepiej rozwiązuje się za pomocą innych osób, lub wiarę we własne możliwości.

3.Przyczyny tkwiące w środowisku szkolnym.
Osoby niedostosowane społecznie, w wychowaniu których zostały popełnione błędy wychowawcze, mogą przeżywać konflikty i niepowodzenia w szkole. Młody człowiek, który ma kłopoty nie potrafi znaleźć swojego miejsca w świecie, próbuje uciec od rzeczywistości biorąc narkotyki.

4. Przyczyny związane ze środowiskiem rówieśniczym.
Człowiek, który ulega tej presji narażony jest na uzależnienia lub nawet śmierć z przedawkowania, prawdziwi koledzy i przyjaciele nie proponują nam czegoś co nam szkodzi.

Wielu ludzi zaczyna brać narkotyki pod wpływem środowiska, są do tego namawiani. Niektórzy sięgają po narkotyki bo myślą, że przeżyją coś niezwykłego.
Narkomania jest z całą pewnością chorobą, którą można i trzeba leczyć, której nie wolno się poddać odbierając sobie szansę na normalne życie.
Nasz wspólny cel nauczycieli i rodziców to pomaganie w uwolnieniu się z uzależnienia - poprzez zajęcia edukacyjne, grupy wsparcia, terapię indywidualną i grupową, terapię rodzinną oraz interwencję kryzysową i odtruwanie. Uczymy jak znaleźć drogę wyjścia z nałogu, jak żyć z osobą uzależnioną, jak jej pomóc.

Literatura:
Ruth Maxwell "Dzieci, Alkohol, Narkotyki"
T. Dimoff, S. Carper "Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki"
Maria Moneta Malewska "Narkotyki w szkole i w domu"
Melanie McFadyean "Narkotyki wiedzieć więcej"
T. Gordon "Wychowanie bez porażek"

Opracowanie: Bogumiła Lemanowicz

Wyświetleń: 1266


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.